Development of antigen-capture ELISA using monoclonal antibodies for the detection of brucellae in milk

In this study, a Brucella antigen-capture ELISA (Ag-cELISA) prototype was developed. To study the validity of the developed Ag-cELISA, milk samples collected from Brucella-positive goats (n=120) and cattle (n= 64), as well as from unknown Brucella-status cattle (n=105) and sheep (n=65) herds were tested by Ag-cELISA, I-ELISA, and culture method. All Brucella-positive samples were confirmed using PCR. It was found that the developed Ag-cELISA could detect 50-100 bacteria per well (equivalent to 103 to 2×103 cells per mL) as the lowest limit of detection (LOD) and was therefore considered moderately sensitive to detect brucellae in milk. In an infected goat herd, out of 120 milk samples, 41, 32, and 17 were positive by Ag-cELISA, I-ELISA, and culture, respectively. Ag-cELISA detected 15 positive cases out of 17 culture-positive milk samples. Two culture-positive milk samples were not detected in Ag-cELISA. The relative sensitivity and specificity between Ag-cELISA and I-ELISA were 78% and 100%, respectively. In an infected cow herd, out of 64 milk samples, 32, 23, and 11 were found positive by Ag-cELISA, I-ELISA, and culture, respectively. Ten out of 11 culturally positive milk samples were found positive by Ag-cELISA. The relative sensitivity and specificity between the Ag-cELISA and I-ELISA were 71.9% and 100%, respectively. From randomly collected 105 cow and 110 sheep milk samples from herds of unknown Brucella-infection status, three (2.85%) and five (4.5%) samples were found positive using Ag-cELISA, respectively. These results showed that Ag-cELISA could be used to detect brucellae in milk more practically and safely than bacterial culture. On the other hand, this information re-affirms that milk can be an important source of brucellosis and creates a public health risk in humans; therefore, increased public awareness is of utmost importanc

Molecular characterization of trichophyton verrucosum strains isolated from cattle by PCR-RFLP

Dermatofitler, insan ve hayvanlarda keratin içeren dokuları infekte ederek dermatofit infeksiyonuna neden olmaktadırlar. Trichophyton verrucosum sığır dermatofitozis olgularının en yaygın etkenidir. Trichophytosis, bütün dünyada hayvancılık sektöründe önemli ekonomik kayıplara neden olması yanında zoonoz olmasıyla da insan sağlığını tehdit etmektedir. Sığırlardan genellikle T. verrucosum izole edilmektedir. Sığırlar bu etkenin doğal rezervuarıdırlar. Bu çalışmanın amacı, sığırlarda hastalığa neden olan dermatofitlerinin izolasyonu ve izole edilen T. verrucosum suşlarının Internal Transcribed Spacer (ITS) bölgelerinin PCR-RFLP ile moleküler ayrımının yapılmasıdır. Bu amaçla dermatofitozisli sığırlardan 90 adet örnek alınarak kültürleri yapıldı. Bu örneklerin kültürü sonucunda 35 (%38,8) adet T. verrucosum izole ve identifiye edildi. Bu suşların DNA izolasyonu gerçekleştirilerek ITS bölgelerin amplifikasyonu gerçekleştirildi. T. verrucosum suşlarının MvaI ve HinfI enzimleri kullanılarak yapılan Restriction Fragment Lenght Polymorphism (RFLP) analizleri sonucunda bir adet RFLP profiline rastlandı. Sonuç olarak, izole edilen T. verrucosum suşlarının PCR-RFLP sonucunda tek bir profile sahip olduğu, farklı profil örneklerinin saptanması için farklı bölgelerden hatta farklı ülkelerden suşların PCR-RFLP’lerinin yapılması gerektiği kanısına varıldı.Dermatophytes infect tissues containing keratin in humans and animals, causing dermatophytosis infection. Trichophyton verrucosum is the most common agent of bovine dermatophytosis cases. Trichophytosis causes big economic lossess throughout the world and also threatens human health by being a zoonosis. T. verrucosum is usually isolated from cattle. Cattle are the natural reservoirs of this agent. The aim of this study is to isolate disease-causing dermatophytes in cattle and to carry out molecular separation of Internal Transcribed Spacer (ITS) regions of the isolated T. verrucosum strains by PCR- Restriction Fragment Lenght Polymorphism (PCR-RFLP). For this purpose, 90 samples were taken from the cattle with dermatophytosis for cultural examination. As a result of the culture of these samples, 35 (38.8%) T. verrucosum were isolated and identified. DNA isolation of these strains was made and amplification of ITS regions was performed. It was only one RFLP profile was found according to the results of RFLP analysis of T. verrucosum strains using MvaI and HinfI enzymes. At the end of study, it was founded that the isolated T. verrucosum strains showed a single profile by PCR-RFLP analysis and PCR-RFLP was a useful tool for the molecular characterization of the strains. İt was also concluded that PCR-RFLPs of strains from different regions or even from different countries might be necessary in order to detect different profiles of the tested samples

Sosyal Yaşam ve Kadın

KitapKadın, bir toplumun yetişip büyümesinde, gelişmesinde, neslin devamlılığında ve değer aktarımında vazgeçilmez bir unsurdur. Kadın gerek ailede gerekse sosyal yaşam içerisinde her koşulda yapıcı, toplumsal hayatı düzenleyen önemli bir faktördür. Kadının akademiden siyasete, ekonomiden karar alma mekanizmalarına ve medyaya toplumsal hayatın her alanında aktif olarak bulunmasında hep birlikte imkan sağlamak zorundayız. Bu kitapta kadınların güçlendirilmesine yönelik yapılacak analizler ve sunulacak çözüm önerilerinin kadın haklarının etkili politika üretilmesinde öncülük etmesi düşünülmektedir

Glioblastoma multiforme ve lokal ileri evre küçük hücreli dışı akciğer kanserinde kemoradyoterapinin akut faz protein seviyelerine etkisi

WOS:000432533300008Objective: Chemoradiotherapy (CRT) is a commonly usedtherapeutic modality. We investigated CRT effects onacute phase reactants (APRs). The aim of this study wasto assess possible changes in APR levels during radiotherapyand to determine the usefulness of APRs as prognosticfactors in patients with non-small cell lung cancer(NSCLC) and glioblastoma multiforme (GBM).Methods: We prospectively evaluated 30 patients and30 healthy controls. Plasma levels of APRs were measured.Post-CRT and pre-CRT levels were compared. Survival ofpatients were also followed up for a period of 3 years.Results: In NSCLC patients, post-CRT albumin, transferrin(Trf), and ceruloplasmin (Cp) levels were significantlylower, and post-CRT ferritin (FER) levels were significantlyhigher, than their pre-CRT levels. In GBM patients, post-CRT Trf and prealbumin (Prealb) levels were significantlyhigher than pre-CRT levels. Pre-CRT C-reactive protein(CRP) and FER levels in NSCLC patients and Cp levels inGBM patients were associated with patient survival.Conclusion: This study suggests that APRs may be usefulfor monitoring response to treatment during CRT in NSCLCand GBM patients. Bearing in mind their accessibility andclinical value, plasma CRP and FER in NSCLC patients andCp in GBM patients can be considered candidate prognosticfactors.Amaç: Kemoradyoterapi (KRT) sık kullanılan bir tedaviyöntemidir. KRT’nin akut faz reaktanları (AFR) üzerindekietkilerini araştırdık. Bu çalışmanın amacı, radyoterapisırasında AFR düzeylerindeki olası değişiklikleri değerlendirmekve küçük hücreli dışı akciğer kanseri (KHDAK) veglioblastoma multiforme (GBM) hastalarında prognostikfaktör olarak AFR’lerin kullanılabilirliğini belirlemektir.Metod: Prospektif olarak 30 hasta ve 30 sağlıklı kontroldeğerlendirildi. AFR’lerin plazma seviyeleri ölçüldü. Post-KRT ve pre-KRT seviyeleri karşılaştırıldı. Hastaların sağkalımıda 3 yıllık bir süre boyunca takip edildi.Bulgular: KHDAK hastalarında; pre-KRT seviyeleri ilekarşılaştırıldığında post-KRT albümin, transferrin (Trf),ve seruloplasmin (Cp) düzeyleri anlamlı derecede düşükve post-KRT ferritin (FER) düzeyleri anlamlı derecedeyüksek bulunmuşdur. GBM hastalarında; Post-KRT Trfve prealbümin (Prealb) düzeyleri KRT öncesi düzeyler ilekıyaslandığında anlamlı derecede yüksekti. KHDAK hastalarındapre-KRT C-reaktif protein (CRP) ve FER düzeylerive GBM hastalarında Cp düzeyleri hasta sağkalımı ileilişkilendirildi.Sonuç: Bu çalışma, AFR’larının KHDAK ve GBM’li hastalardaKRT sırasında tedaviye yanıtın izlenmesi için yararlıolabileceğini düşündürmektedir. Erişilebilirlik ve klinikdeğeri göz önüne alındığında, KHDAK hastalarındaplazma CRP ve FER, GBM hastalarında Cp aday prognostikfaktörler olarak düşünülebilir

Prognostic value of interferon-gamma, interleukin-6, and tumor necrosis factor-alpha in the radiation response of patients diagnosed with locally advanced non-small-cell lung cancer and glioblastoma multiforme

WOS:000425902900020PubMed ID: 29479968Background/aim: This study aimed to investigate the effect of chemoradiotherapy (CRT) on interferon-gamma (IFN-?), interleukin-6(IL-6), and tumor necrosis factor-alpha (TNF-?), which are critical markers of the clinical radiation response of patients with locallyadvanced non-small-cell lung cancer (NSCLC) and glioblastoma multiforme (GBM).Materials and methods: Thirty patients who were treated with CRT and 20 healthy controls were prospectively evaluated. Circulatinglevels of cytokines were measured by enzyme-linked immunosorbent assay procedure. Post-CRT and pre-CRT levels were compared.Results: Post-CRT, TNF-? and IFN-? levels were significantly lower than pre-CRT levels in the NSCLC and GBM groups, respectively.The statistical analysis did not show any significant difference between the post- and pre-CRT IL-6 levels. However, the pre-CRT IL-6levels in the GBM group and post-CRT IL-6 levels in the NSCLC group were significantly higher than those of the control group.Conclusion: CRT affected TNF-? levels in NSCLC and IFN-? levels in GBM, with the levels of both decreasing significantly. The IL-6levels of the post-CRT NSCLC group were higher than those of the post-CRT GBM group. Irradiation-induced IL-6 may be responsiblefor tumor regrowth. Therefore, treatment with IL-6 inhibitors could be a potential therapeutic strategy for sensitizing NSCLC toirradiation in the clinic

Sığır Kıymalarında Campylobacter Türlerinin Tespitinde Mini VIDAS ve Konvansiyonel Kültür Tekniğinin Etkinliği

Bu çalışma, Bolton ve Preston brothlarda zenginleştirilmiş sığır kıymalarından Campylobacter türlerinin tespitinde, mini VİDAS otomatik immunoassay system ve konvansiyonel kültür tekniğinin etkinliklerinin değerlendirilmesi amacıyla gerçekleştirildi. Erzurum ilindeki (Türkiye) yerel marketlerden toplam 92 sığır kıyma örneği toplandı. Camylobacter türlerinin tespiti için sığır kıyması örnekleri, 42oC'de 48 h zenginleştirmeyi takiben mini VIDAS (bioMérieux, France) ve paralel olarak supplement içeren besi yerlerinde test edildi. Pozitif sonuçlar, kontrol suşları (ATCC 33559, ATCC 33560) kullanılarak selektif besiyerlerinde konvansiyonel kültür tekniği ile doğrulandı. İncelenen 92 sığır kıymasının 11 (% 11.95)'i ve 10 (%10.86)'u sırası ile mini VIDAS ve konvansiyonel kültür tekniği ile pozitif bulundu. Konvansiyonel kültür tekniğine göre Mini VIDAS'ın duyarlılığının daha yüksek olduğu ve daha doğru sonuçlar verdiği saptandı. Ayrıca, her iki broth'un zenginleştirme amacıyla etkin olarak kullanılabileceği kanaatine varıldıThis study was performed to evaluate the efficiency of the mini VIDAS automated immunoassay system and conventional culture technique to detect Campylobacter species from minced beef enriched in Bolton and Preston broths. A total of 92 minced beef samples were collected from different local markets in Erzurum province in Turkey. Minced beef samples were tested for Campylobacter spp. by the mini VIDAS (bioMérieux, France) in parallel with the culture technique using supplemented agar plates following the enrichment at 42oC for 48 h. Positive results were verified by conventional culture technique with quality control strains (ATCC 33559, ATCC 33560) on selective solid media. Out of 92 minced beef samples, 11 (11.95%) and 10 (10.86%) were positive by the mini VIDAS and culture technique respectively. The sensitivity of mini VIDAS was higher, and provided more accurate results than the conventional culture technique. In addition, both broths can be used efficiently for the enrichmen