Normal Values in Pattern Electroretinography

Amaç: Patern elektroretinogram (PERG) kaydı için standart koşulların oluşturulması ve sağlıklı bireylere ait normal değerleri araştırmak.Gereç ve Yöntem: Göz ve sistemik hastalığı olmayan 113 sağlıklı bireyin (76 kadın, 37 erkek), 226 gözü objektif refraksiyon, en iyi düzeltilmiş görme keskinliği ölçümleri, ön segment ve fundus muayeneleri biyomikroskopla yapıldıktan sonra çalışmaya dahil edildi. Patern elektroretinografi kaydı Roland-Consult RETIPORT(TM) (Almanya) cihazı ile yapıldı. P50 ve N95 komponentlerinin latans ve genlikleri kaydedildi. Veriler farklı yaş gruplarına ayrılarak değerlendirildi. Bulgular: Bireylerin yaş ortalaması 35.9514.8 yıldı (erkekler: 38.4617.10, kadınlar: 34.7213.59 yıl). Erkek ve kadın bireyler arasında PERG komponentlerinin latans ve genlikleri arasında anlamlı fark bulunmadı (p0.05). P50 ve N95 latans değerlerinin yaşla birlikte zayıf bir pozitif korelasyon gösterdiği görüldü (p0.05). P50 amplitüdünde daha belirgin olmakla birlikte N95 amplitüdünün de yaşla negatif korelasyon gösterdiği tespit edildi (p0.05). N95/P50 amplitüd oranında yaşla ilgili herhangi bir korelasyon bulunmadı. İkili korelasyon analizinde ise P50 ve N95 amplitüdlerinin birbiri ile güçlü pozitif korelasyon gösterdiği tespit edildi. P50 ve N95 amplitüdlerinde 3. dekaddan sonra belirgin bir düşme olduğu, 4., 5. ve 6. dekadlarda değerlerin birbirine benzer seyrettiği ve N95 latansında ise 3. dekaddan 6. dekada doğru belirgin bir uzama olduğu görüldü.Tartışma: PERG değerleri açısından erkek ve kadın bireyler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılığın olmaması normal değerlerin tanımlanabilmesi açısından önemlidir. P50 ve N95 amplitüdünde yaşla birlikte özellikle 3. dekaddan sonra azalmanın olması, N95 latansında ise 3. dekaddan sonra uzama olması, PERG değerlendirmesinde yaş faktörünün dikkate alınması gerektiğini hatırlatmaktadır. N95/P50 oranının ise yaşla korelasyon göstermemesi, tek başına genlik yerine, genlik oranlarını değerlendirmenin daha doğru olacağını göstermektedir.Purpose: To construct standard conditions for pattern electroretinogram (PERG) recordings and to investigate normal values in healthy individuals. Material and Methods: 226 eyes of 113 healthy participants (76 females and 37 males) with no ocular and systemic disease were included in the study after objective refraction, best corrected visual acuity measurements and anterior segment and fundus examinations using biomicroscopy. The PERG recordings were made using Roland-Consult RETIPORT(TM) (Germany). Latencies and amplitudes of P50 and N95 components were recorded. Data was evaluated in different age groups. Results: The average age of participants was 35.95±14.8 years (males: 38.46±17.10, females: 34.72±13.59 years). There was no statistically significant difference between males and females in latency and amplitudes of PERG components (p0.05). The amplitude values of P50 and N95 showed a negative correlation with age being more prominent in the former (p>0.05). No correlation was found with age in N95/P50 ratio (p<0.05). A strong positive correlation was identified with P50 and N95 amplitude values in binary correlation analysis. P50 and N95 amplitudes showed a significant fall after the 3rd decade, the values were similar to each other in the 4th , 5th and 6th decades and the latency of N95 were markedly increased from 3rd to 6th decade.Conclusions: The statistically non-significant PERG values in male and female subjects is important for the determination of normal values. The decrease in P50 and N95 amplitude with age especially after the 3rd decade and the increase in latency of the N95, implies to consider the age factor in PERG evaluation. Since the N95/P50 ratio is not correlated with age, it would be more correct to evaluate the amplitude ratios instead of amplitudes

Ocular Electrophysiological Examinations

Elektrofizyolojik incelemeler genel olarak sinir ve kas hücrelerindeki elektrik yüklerinin hücrede dağılma prensiplerine ve bu hücrelerin farklı koşullardaki davranış biçimlerindeki değişiklikler değerlendirilerek yapılır. Oküler elektrofizyolojide en yaygın kullanılan yöntemlere ağırlık verilerek hazırlanmış olan bu makalede, oküler elektrofizyolojideki temel incelemelerin prensipleri ve elektrodiagnostik birimimizde incelenen hastalardan elde edilen bazı örnekler tartışılmıştırElectrophysiological examinations in general are made based upon the principles of distribution of electric charges in nerve and muscle cells and the changes in their behaviour in different conditions. Emphasizing on the most widely used tests in ocular electrophysiology in this article, the principles of basic investigations in ocular electrophysiology and some examples obtained from the patients examined in our electrodiagnostic unit are discusse

Multifocal Electroretinography in Myopia

Amaç: Miyop bireylerde maküla ve periferik retina fonksiyonlarının multifokal elektroretinografi (Mf-ERG) ile incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Yüz on sekizi kadın, ve 106'sı erkek, olmak üzere toplam 224 hasta Mf-ERG ile incelendi. Kırma kusuru derecesine göre hastalar dört gruba ayrıldı. Birinci grup 0,00-0,75 D (kontrol grubu), ikinci grup -1,00-3,00 D, üçüncü grup -3,25-6,00 D, dördüncü grup -6,25-12,00 D miyoplardan oluşturuldu. Mf-ERG ile 1. kernel yanıtları incelendi. Bulgular: Mf-ERG ilk pzitif (P1) ve ilk negatif (N1) amplitüdleri santral bölge dışında perifere doğru azalırken, latanslar santral bölge de dahil hemen hemen tüm halkalarda uzamış bulundu. N1 dalgası amplitüd ve latans değerleri aksiyel uzunluk/sferik ekivalan (AU/SE) ile zayıf orta şiddette korelasyon gösterirken, P1 dalgası amplitüd ve latans değerleri AU/SE ile hiçbir halkada korelasyon göstermedi. Sonuç: Yüksek miyoplardaki Mf-ERG yanıtlarında anlamlı farklılığın AU ve SE'nin etkisinden ziyade oldukça kompleks bir yapıya sahip olan retinadan kaynaklandığı düşünülmektedir. Mf-ERG yanıtlarında hem latans hemde amplitüdlerin bozulması ise miyopide iç ve dış retinal fonksiyonların bozulduğunu göstermektedir.Objective: To evaluate the macular and peripheral retinal functions in myopic subjects using multifocal electroretinography (Mf-ERG). Material and Methods: 118 females and 106 males, a total of 224 subjects were evaluated using Mf-ERG. The subjects were divided into four groups according to the refractive error: first group consisted of myopia 0.00-0.75 D (control group), second group 1.00-3.00 D, third group 3.25-6.00 D, fourth group 6.25-12.00 D. 1. order Kernel responses were evaluated using Mf-ERG. Results: While the Mf-ERG first positive (P1) and first negative (N1) amplitudes decreased towards the periphery except the central area, the latencies increased in all rings including the central area. The amplitude and latency of the N1 wave showed a weak medium correlation with the axial length/spheric equivalent (AL/SE), but no correlation was noted between the P1 wave amplitude and latency and AL/SE in any of the rings. Conclusion: The reason for the significant difference of Mf-ERG responses in high myopes is thought to result from the complex structure of the retina rather than the effects of AL and SE. The impairment of latencies and amplitudes in Mf-ERG responses implies that the inner and outer retinal layer functions are deteriorated in myopia

Evaluation of Ocular Surface Changes Seen in Computer Users

Pur po se: To evaluate the ocular surface changes related to computer use. Ma te ri al and Met hod: 40 volunteered subjects working in secretarial duties who spend at least 6 hours a day using computers in Selcuk University Meram Faculty of Medicine (Group 1) and 50 healthy control subjects who spend less than 6 hours a day using computers (Group 2) were evaluated. Following routine ophthalmological examination, tear break up time (BUT), Schirmer’s test (with topical anesthesia and without topical anesthesia) and OSDI (Ocular surface disease index) were recorded for all subjects. All computer users were visited at their working environment to evaluate the computers’ monitor properties, monitor positions, and the existence of air conditioner and to count the eye blinks per minute during computer use. Statistical analyses were made by using SPSS software package. Wilcoxon signed-rank test was used in the comparison of right and left eyes, whereas Mann-Whitney U test was used in the comparison of Group 1 with Group 2; p<0.05 was considered statistically significant. Re sults: There were 18 males (45%) and 22 females (55%) with a mean age of 27.73±4.8 years in Group 1. There were 27 males (54%) and 23 females (46%) with an average age of 25.96±4.2 years in Group 2. Time spent on computer use was 9.00±1.8 hours/day in Group 1 and 1.92±1.1 hours/day in Group 2 (p<0.001). Eye blinks per minute, BUT, and Schirmer’s test with/without anesthesia were significantly lower in Group 1 compared to Group 2 (p<0.001), whereas OSDI scores were significantly higher in Group 1(p0.05). BUT, Schirmer’s test with anesthesia and OSDI scores showed no differences according to monitor position and properties (p>0.05). Dis cus si on: Long-term computer use leads to a decrease in eye blink rate, deterioration in tear function tests and dry eye symptoms. (Turk J Ophthalmol 2012; 42: 190-

Electrophysiological Features of Stargardt's Disease and the İnvestigation of Progression in A Case Using Optical Coherence Tomography, Electroretinography and Electrooculography

Bu çalışmada Stargardt hastalığının özelliklerinin ve progresyonunun incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Fundus flavimakülatuslu (FFM) 18 olgu ve fundus flavimakülatusla beraber Stargardt hastalığı (FFMSTGD) olan 5 olgunun elektrofizyolojik özellikleri gözden geçirilmiş ve STGD'lı genç bir hastada progresyon optik koherens tomografi (OKT), elektroretinografi (ERG) ve elektrookülografi (EOG) ile incelenmiştir. Bulgular: EOG Arden indeksleri (EOG Aİ) ve rod ERG genliklerinde FFM ve FFMSTGD arasında istatistiksel bir fark yoktu (t1.02 ve p0.05). Kon ERG genliklerinde ise %1 olasılık seviyesinde fark vardı ve FFMSTGD grubunda anlamlı derecede azalmıştı (t5.03 ve p0.01). Görsel uyarıya kortikal cevap latensleri (t5.56 ve p0.01) ve genliklerinde de (t4.84 ve p0.01) iki grup arasında anlamlı fark mevcuttu. Stargardt olgusunda ise ERG'de tüm parametreler üç yıllık süre içinde subnormal seviyeden patolojik seviyelere ve EOG Aİ'leri normal oranlardan subnormal-anormal oranlara geriledi. Optik koherens tomografi (OKT) bulgularında ise bu zaman içinde hafif değişiklikler saptandı. Sonuç: STGD hastalığı değişik şekillerde görülebilmektedir. STGD'ın varyantı olarak kabul edilen FFM'ta lezyonlar daha çok periferdedir ve hastalık daha ileri yaşlarda belirti verir. FFM'da elektrofizyolojik parametrelerde etkilenme daha az olmaktadır. ERG ve EOG bulgularının zaman içinde belirgin şekilde değişmesi buna karşın OKT ile tespit edilen görüntülerde hafif değişikliklerin olması, progresyon takibinde ERG ve EOG'nin tercih edilebileceğini göstermektedirInvestigation the properties and progression in Stargardt's disease.Material and Methods: The electrophysiological features of fundus flavimaculatus (FFM) in 18 cases and fundus flavimaculatus with Stargardt's disease (FFMSTGD) in 5 cases were revisited and the progression in a young patient with STGD was investigated using optical coherence tomography (OCT), electroretinography (ERG) and electrooculography (EOG). Results: EOG Arden index (EOG AI) and rod ERG amplitudes did not differ significantly between FFM and FFMSTGD (t1.02 and p0.01). There was a significant difference between the two groups in visually evoked cortical response latencies (t5.56 and p>0.01) and in amplitudes (t4.84 and p>0.01). In Stargardt's case, all ERG parameters worsened to pathological levels from subnormal values and EOG AI to subnormal-abnormal ratios from normal ratios within a three year period. Subtle changes in optical coherens tomography (OCT) were noted during this period. Conclusion: STGD may be seen in variable appearances. In FFM which is accepted as the variant of STGD, the lesions are located peripherally and the disease manifests itself in advanced ages. The electrophysiological parameters are less affected in FFM. The gross changes in ERG and EOG findings within time whereas subtle changes occurring in OCT implies that ERG and EOG can be preferred in the detection of progressio

Premakiiler Subhiyaloid Hemoraji Gelişen Gebe Hastada Argon Laser Hiyaloidotomi Uygulaması

A 27-year-old female patient had applied to our clinic with complaint of sudden onset, painless and persistent loss of vision in the left eye starting after an airplane flight days ago. She was 26 weeks pregnant. Visual acuity in the left eye was counting fingers with normal anterior segment examination. On fundus exam, subhyaloid hemorrhage covering the macular region between the vascular arcades was noticed. After giving information about the pregnancy, compli-- cation risks and other treatment alternatives, drainage of the subhyaloid hemorrhage with Argon laser membranotomy treatment was performed. After laser treatment, drainage of the hemorrhage into the vitreous cavity and instant improvement of vision was observed with no complications. The visual acuity was 0.3 (Snellen chart) the following day and 0.9 on the third postoperative day. Premacular hemorrhage was completely drained at one month. No complications were observed on month follow--up. 532 nm lasers are present in most clinics and when proper parameters are selected, it proved to be an effective and safe alternative for treating premacular subhyaloid hemor-- rhage in our patient.Uçak seyahati sonrası sol gözünde 3 gün önce başlayan ani görme kaybı şikayeti olan 27 yaşında 26 haftalık hamile hasta kliniğimize başvurdu. Hastanın görme keskinliği sol gözde 50 santimetreden parmak sayma düzeyinde ölçüldü ve ön segment muayenesi doğaldı. Hastanın fundus muayenesinde sol gözde vasküler arkadların içini tamamen dolduran yarı yarıya seviye veren subhiyaloid-internal limitan membran (İLM) hemoraji tespit edildi. Hastaya hamilelik durumu, uygulanabilecek tedavi seçenekleri ve komplikasyonları ile ilgili bilgi verildikten sonra Argon lazer membranotomi önerildi ve hastanın kabulü üzerine uygulandı. Komplikasyonsuz uygulamanın ardından subhiyaloid- İLM hemorajinin sızıntı şeklinde vitreusa boşalmaya başladığı izlendi. Hastanın ertesi gün görme keskinliğinin 0,3 (Snellen eşeli), postoperatif 3. günde 0,9 olduğu görüldü. Birinci ay sonunda premaküler sahadaki hemoraji tamamen temizlenmişti. Hastanın 2 aylık takibinde görme keskinliği tamdı ve komplikasyon yoktu. 532 nm lazer günümüzde pek çok klinikte bulunan bir cihaz olup, lazer membranotomi uygun parametreler ile uygulandığında hastamızda subhiyaloid-İLM hemoraji tedavisinde etkin ve güvenilir bir seçenek olduğu görülmüştür

Pars Plana Vitrektomi ve Endolazer Tedavisi Uygulanan Regmatojen Retina Dekolmanlı Olgularda İntraoküler Silikon Yağının Retinal Sinir Lifi Kalınlığına Etkisinin Değerlendirilmesi

Purpose: To evaluate the effect of silicone oil (SiO) on retinal nerve fi ber layer thickness (RNFLT) by using optical coherence tomog-raphy in patients who underwent pars plana vitrectomy and SiO injection for retinal detachment.Material and Methods: A total of 50 eyes of 50 patients were retrospectively enrolled in this study. 34 patients (68%) were male,16patients (32%) were female. SiO was injected in 50 eyes and the healty fellow eyes (50 eyes) were evaluated as controls. RNFLT mea-surements were compared with the control eyes,one and three months after PPV and one month after SiO removal.Results: In siliconized eyes the temporal, inferotemporal,nasal,inferonasal quadrants and global measurements were signifi cantly thi-cker at fi rst month after PPV compared to controls (p0.001,p0.001,p0.044,p0.002,p0.001 respectively). Temporal quadrantand global measurements were signifi cantly thicker at third month after PPV (p0.001,p0.034). At fi rst month after SiO removal, thetemporal, nasal quadrants, global measurements were signifi cantly thicker (p0.004,p0.01,p0.018). Also siliconized eyes RNFLTmeasurements were evaluated between fi rst, second and third visit separately. Almost there was no signifi cant difference in quadrantsfor the measurements of the subsequent visits.Conclusions: A transient increase in RNFLT in some of the quadrants compared to the control eyes was found in the study due to thepresence of SiO in the globe.Amaç: Retina dekolmanı nedeniyle pars plana vitrektomi yapılıp silikon yağı tamponadı verilen hastalarda silikon yağının retinal sinirlifi tabakası (RSLT) kalınlığına etkisinin optik koherens tomagrafi ile değerlendirilmesi.Materyal ve Metod: 50 hastanın 50 gözü çalışmaya katıldı. 34 hasta (%68) erkek,16 hasta (%32) kadındı. 50 göze silikon verildi vediğer sağlam gözler (50 göz) kontrol olarak değerlendirildi. Silikonize gözlerin PPV’den bir ay ve üç ay sonra ve silikon alımından biray sonraki RSLT ölçümleri kontrol gözlerin ölçümleriyle kıyaslandı.Bulgular: Silikonize gözlerin PPV’den bir ay sonraki RSLT ölçümlerinde kontrol gözlere kıyasla temporal,inferotemporal,nazal,infe-ronazal kadranlarının ve global olarak istatistiksel olarak anlamlı kalın olduğu görüldü (p0.001,p0.001,p0.044,p0.002,p0.001 sırasıyla). PPV’den üç ay sonraki ölçümlerde global olarak ve özellikle temporal kadranın istatistiksel olarak anlamlı kalın olduğugörüldü (p0.034,p0.001). Silikon alımından bir ay sonra temporal,nazal kadranın ve global olarak RSLT ölçümlerinin anlamlı kalınolduğu görüldü (p0.004,p0.01,p0.018). Birinci,ikinci ve üçüncü vizitte yapılan silikonize gözlerin RSLT ölçümleri ayrıca kendiiçlerinde de değerlendirildi ve ayrı ayrı kıyaslandığında istatisitksel olarak anlamlı kalınlık farklılığı olmadığı görüldü.Sonuç: Silikonun göz içinde bulunduğu süre içerisinde bazı kadranlarda kısa süreli olsa da kontrol gözlere kıyasla kalınlık artışı olduğugörülmüştür

Evaluation the Effects of Anti-VEGF Agents on Retina in Age-Related Macular Degeneration

Amaç: Yaşa bağlı maküla dejenerasyonunda intravitreal anti-VEBF ajanların retinada yaptığı değişikliklerin spektral optik koherens tomografi (OKT) ile değerlendirilmesi.Gereç ve Yöntem: Eksüdatif yaşa bağlı maküla dejenerasyonu (YBMD) olan 78 gözde, spektral OKT ile retina sinir lifi tabakası (RSLT) ve maküla kalınlıkları intravitreal anti-VEBF enjeksiyonları öncesinde ve 6 enjeksiyon sonrasında kaydedilerek karşılaştırıldı. Sonuçlar: Anti-VEBF enjeksiyonları sonrasında, RSLT kalınlığı 103.242.06 µ'dan 101.171.49 µ'na geriledi (p0.362). Maküla kalınlığı 420.1516.79 µ'dan 358.5913.52 µ'a geriledi (p0.001). Tartışma: Anti-VEBF ajanlar yaşa bağlı maküla dejenerasyonunda maküla kalınlığında anlamlı azalmaya neden olurken, RSLT kalınlığında anlamlı olmayan azalmaya neden olmaktadır.Purpose: Evaluation the effects of intravitreal anti-VEGF agents on retina using spectral optical coherence tomography (OCT) in age related macular degeneration.Materials and Methods: Retinal nerve fiber layer (RNFL) and macular thickness measurements were made and compared before and after 6 intravitreal anti-VEGF injections in 78 eyes with exudative age-related macular degeneration (ARMD).Results: After the anti-VEGF injections, RNFL thickness dropped to 101.171.49 µ from 103.242.06 µ (p0.362). Macular thickness regressed to 358.5913.52 µ from 420.1516.79 µ (p0.001). Conclusion: While anti-VEGF agents cause a significant decrease in macular thickness, they cause no significant decrease in RNFL thickness