Bir Üniversite Hastanesi Laboratuvarında Çalışılan Örneklerde HBs Ag, Anti-HCV, Anti- HIV Seropozitiflik Oranları

Amaç: Bu çalışma, çeşitli klinik bölümlerinden istem yapılarak laboratuvarımızda çalışılan HBs Ag, anti-HCV, anti- HIV testlerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi ile sağlık çalışanlarının günlük çalışma ortamlarında karşılaştıkları risklere karşı farkındalığını artırmak ve koruyucu önlemlerin önemini vurgulamak amacıyla planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Tıbbi Mikrobiyoloji Laboratuvarına, 1 Ocak- 31 Aralık 2013 tarihleri arasında, çeşitli klinik bölümlerden gönderilen serum örneklerinde çalışılan; 16865 HBs Ag, 16098 anti-HCV, 13758 anti- HIV 1+2 test sonucu geriye dönük olarak incelenmiştir. HBs Ag, anti-HCV, anti- HIV 1+2 tetkikleri Vıtros, Johnson&Johnson, ABD kemilüminesans yöntemi ile firma önerileri doğrultusunda çalışılmış ve değerlendirilmiştir. Anti-HIV 1+2 test sonucu pozitif olan serum örnekleri, uygulanan algoritma gereğince, Türkiye Halk Sağlığı Kurumuna gönderilmiş ve Western Blot WB yöntemi ile çalışılarak değerlendirilmesi sağlanmıştır. Bulgular: Laboratuvarımızda çalışılan kan örneklerinde % 5.9 oranında HBs Ag pozitifliği, % 2.3 oranında anti-HCV pozitifliği, % 0.3 oranında anti-HIV 1+2 pozitifliği tespit edilmiştir. Anti-HIV 1+2 test sonucu pozitif olan ve WB yöntemi ile çalışılarak değerlendirilen serum örneklerinde % 0.01 oranında pozitif sonuç alınmıştır. Sonuç: Araştırmamızda sağlık çalışanlarının HBV, HCV ve HIV gibi enfeksiyöz ajanlarla karşılaşma olasılığının hiç de düşük olmadığı gözlenmiş ve mesleki bulaş riskinin en aza indirilmesi için sağlık personelinin eğitimi, HBV’ye karşı aşılanması, aşılamanın henüz uygulanmadığı durumlarda ve seronegatif olsa bile enfeksiyonun pencere döneminde olma olasılığı da düşünülerek bulaşabilecek tüm enfeksiyon ajanlarına karşı koruyucu önlemlerin alınması gerektiği sonucuna varılmıştı

Patient with Acute Psychosis Due to Neurobrucellosis: A Rare Case

Brucellosis is a kind of infection that has been encountered quite often in our country. Neurobrucellosis, which is a rare form of brucellosis, may affect the central and peripheral nervous system and cause serious clinical results. It is a known fact that neurobrucellosis can imitate psychiatric disorders. Psychosis, on the other hand, is a very rare clinical form of neurobrucellosis and there are very few reports of brucellosis due to psychosis in the literature. In our country, where animal husbandry is common and infectious diseases are common, brucellosis should not be ignored in the differential diagnosis of a patient with sudden onset psychotic symptoms. In this case report, a case of neurobrucellosis with psychotic symptoms is discussed in the light of literature

Are Given Doses of Meropenem Adequate for Elderly Patients?

Introduction: Infections are major contributing factors to morbidity and mortality in the elderly. Aging affects various aspects of antibiotic pharmacokinetics, including absorption, distribution, and elimination. Maintaining adequate antibiotic concentrations is crucial in elderly individuals due to the heightened risk of treatment inadequacy. In this study, our objective was to investigate the plasma concentrations of meropenem, a commonly utilized antibiotic in elderly populations, and assess the impact of age on these measurements. Materials and Methods: In this prospective observational study, we analyzed meropenem levels in a total of 177 blood samples obtained from 59 patients aged 65 and older. These patients were under the care of inpatient services outside the intensive care unit. Meropenem treatment was administered through intermittent infusions of 1 g in 0.5 hours every eight hours. A total of three blood samples were collected from each patient. These samples were collected on the third day of meropenem treatment, just before the next dose, at 30 and 120 minutes after the first dose. Plasma meropenem level was quantified using high-performance liquid chromatography-ultraviolet analysis. To determine the effect of age on the results, the obtained data were compared with the patient characteristics and laboratory parameters. Results: Our results showed that in the first samples (Ctrough) plasma antibiotic concentrations exceeded the MIC in 20.3% of patients, while 79.7% remained at the subtherapeutic level. In the second (Cmax) and third samples (Cmid) 5.1% and 1.7% of patients remained at the subtherapeutic level, respectively. The plasma meropenem level was 8 mg/L and above in participants with four and more comorbidities, and this result demonstrated statistical significance (p< 0.05). Conclusion: Current guidelines for beta-lactam antibiotics do not provide predictable trough antibiotic concentrations in older adults hospitalized for infections. There is a need for predictive factors to inform antibiotic dosing in the elderly population, and a greater emphasis on therapeutic drug monitoring of beta-lactams in these patients would be beneficial