Ordu Kent Merkezi Kentsel Alan Değişimlerinin Yeniden Fotoğraflama ve Fraktal Analiz Yöntemi ile Değerlendirilmesi

Birçok insanın yaşadığı kentler; fiziksel ve sosyal yönden, canlı bir organizma gibi sürekli gelişim ve değişim içerisindedir. Bu değişimlerin ne yönde olduğunun belirlenmesi kentlerin geleceğine ışık tutacaktır. Ordu kent merkezinde; geçmişten günümüze hızla gerçekleşen kentsel alan değişimleri, kentin büyükşehir statüsü alması sonucunda ivme kazanmıştır. Bu kapsamda çalışmanın amacı; Ordu kentindeki kentsel alan değişimlerinin ortaya konulmasıdır. Çalışmada, Ordu kent merkezine ait eski tarihli hava fotoğrafları ve kent merkezinde belirli noktalardan çekilmiş olan eski kent fotoğrafları kullanılmıştır. Hava fotoğrafları günümüzün uydu görüntüleri ile kıyaslanmıştır. Kentsel mekânlara ait konumu belirlenen fotoğraflar ise mümkün olan en yakın açı ile yeniden çekilmiş ve geçmiş ile günümüz arasındaki değişim değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmenin kantitatif olarak desteklenebilmesi için fraktal analiz yönteminden yararlanılmıştır. Kent kimliğinin pekiştirilmesine katkı sağlayan olumlu değişimler ile kent kimliğine zarar veren ve plansız yapılaşmanın göstergesi olan olumsuz değişimler çalışmanın bulguları kapsamında tartışılmıştır. Çalışma sonucunda kent merkezinin tarihsel süreçte estetik yönden doğru bir gelişim göstermediği belirlenmiştir. Bununla birlikte fraktal analiz sonuçlarına göre kent merkezinde karmaşanın ve mekân zenginliğinin geçmişe göre arttığı tespit edilmiştir

The effect of local application of thymoquinone, Nigella sativa?s bioactive component, on bone healing in experimental bone defects infected with Porphyromonas gingivalis

Purpose: This study was performed to evaluate the influence of local application of thymoquinone (TQ) on bone healing in experimental bone defects infected with Porphyromonas gingivalis (PG). Methods: Forty-two female rats were randomly divided into 6 groups. A bone defect was created on the right tibia of all animals. The PG, PG/collagen membrane (COL) and PG/ TQ/COL groups were infected with PG. In the COL and PG/COL groups, the defects were covered with a COL; in the TQ/COL and PG/TQ/COL groups, the defects were covered with a TQ-containing COL. After 28 days, all animals were sacrificed. Quantitative measurements of new bone formation and osteoblast lining, as well as semiquantitative measurements of capillary density and tissue response, were analyzed. Furthermore, the presence of bacterial infections in defect areas was evaluated. Results: The new bone formation, osteoblast number, and capillary density were significantly higher in the TQ groups than in the control groups (P<0.001, P<0.001, and P<0.01, respectively). In a comparison between the TQ/COL group, with a TQ-containing COL (TQ/COL), and the PG-infected TQ-containing COL (PG/TQ/COL) group, the newly formed bone and capillary density were higher in the TQ/COL group (P<0.01). When the control group was compared to the PG, PG/COL, and PG/TQ/COL groups in terms of tissue response, the differences were statistically significant (P<0.001, P=0.02, and P=0.041, respectively). The intensity of the inflammatory cell reaction was higher in the PG, PG/COL, and PG/TQ/COL groups (P<0.05). Conclusions: Within the limitations of this study, the local application of a TQ-containing COL positively affected bone healing even if the bone defects were infected. The results suggest that TQ increased angiogenesis and showed promise for accelerating bone defect healing. Further research is warranted to support these findings and reach more definitive conclusions

An economical and practical procedure of favipiravir synthesis for the treatment of Covid-19

Favipiravir is a wide-spectrum antiviral generic drug that has received large attention during the recent COVID-19 pandemic. While there are synthetic strategies for favipiravir synthesis, economical procedures could contribute to industrial scale synthesis and availability. Accordingly, our efforts focused on an economic and scalable procedure for favipiravir synthesis via the 3,6-dichloropyrazine-2-carbonitrile intermediate obtained from 3-aminopyrazine-2-carboxylic acid. The process afforded favipiravir with 43% yield (from 3,6-dichloropyrazine-2-carbonitrile, by fluorination, hydroxylation, and nitrile hydrolysis reactions) and greater than 99% purity without a chromatographic purification step. Graphical abstract: [Figure not available: see fulltext.]ATABAY Fine Chemicals and Pharmaceutical Compan

The relationship between oxytocin, vasopressin and atrial natriuretic peptide levels and cognitive functions in patients with schizophrenia

Objective: The aim of this study was to investigate the relationship between oxytocin (OXT), vasopressin (AVP) and atrial natriuretic peptide (ANP) levels and cognitive functions in schzophrenia as well as to compare the findings to those in healthy controls. Method: Patients with chronic schizophrenia and (n=63) healthy controls (n=60) were evaluated with the Rey Auditory Verbal Learning Test (VLT), the Trail Making Test A-B (TMT), the Stroop Test, the Wechsler Memory Scale-Visual Production Subscale (WMS-V) and the Facial Emotion Recognition Tests. Blood samples were analysed by using ELISA. In the data analysis, the percentage distributions of the variables were obtained, the centrality and prevalence measures (mean, standard deviation) were calculated for the continuous variables, and the dependent and independent variables were evaluated using the chi-square test, the Student's t-test, and the Pearson correlation test. High score variables were determined by principal component analysis. For comparisons between groups; MANOVA applied. Results: Serum OXT, AVP and ANP levels did not differ between the groups. In the healthy control group, subscales of the Stroop, WMS-V and TMT-B tests showed better scores and correlated with levels of OXT (p < .05). In the healthy controls, ANP levels and social cognition had a relationship with response times to happy facial expressions (p < .05). The correlations of OXT, AVP and ANP with the social and cognitive parameters were different between the control group and the schizophrenia group (p < .05). Conclusion: The different correlations in the healthy controls and schizophrenia group suggest deteriorations in the interactions and functions of hormones in patients and highlights the need for new investigations into different neurodegenerative illness samples

Gebelikte Tütün Dumanı Maruziyetinin Anne Sıçan Akciğer Dokusunda Meydana Getirdiği Değişiklikler Üzerine Alfa Lipoik Asitin Etkilerinin İncelenmesi

Amaç: Çalışmamızda gebelikte tütün dumanına maruz kalan anne sıçanların akciğer dokusunda meydana gelen değişiklikler üzerine alfa lipoik asitin etkilerinin deneysel sıçan modeli üzerinde araştırılması amaçlandı. Yöntemler: Çalışmada 28 adet dişi Sprague-Dawley cinsi sıçanlar kullanıldı. Gebe sıçanlar; Kontrol grubu, Tütün dumanı (TD) grubu, Tütün dumanı + Alfa lipoik asit (TD+ALA) grubu ve Alfa lipoik asit (ALA) grubu olmak üzere rastgele dört eşit gruba ayrıldı. TD ve TD+ALA grubundaki sıçanlar çiftleşmeden önce sekiz hafta ve gebelik süresince günde iki saat tütün dumanına maruz bırakıldı. TD+ALA ve ALA grubundaki sıçanlara ise çiftleşmeden önce sekiz hafta ve gebelik süresince gün aşırı oral gavaj yolu ile 20 mg/kg dozunda alfa lipoik asit verildi. Deneyin sonunda sıçanlar dekapite edilerek akciğer dokuları çıkarıldı ve histolojik, biyokimyasal ve immünohistokimyasal metotlar uygulandı. Bulgular: TD grubuna ait akciğer kesitlerinde inflamatuar hücre artışı, konjesyon, ödem, hemoraji gibi histopatolojik bulgular gözlendi. ALA uygulamasıyla bu histopatalojik bulgularda istatistiksel olarak anlamlı oranda düzelmeler izlendi. TD grubunda VEGF immünreaktivitesinin kontrol grubuna göre anlamlı artış gösterdiği, TD+ALA grubunda ise TD grubuna göre VEGF immünreaktivitesinin anlamlı derecede azaldığı belirlendi. TD grubunda MDA değerlerinin kontrole göre anlamlı derecede arttığı, TD+ALA grubunda ise TD grubuna göre anlamlı derecede azaldığı gözlendi. Sonuç: Tütün dumanının gebe sıçan akciğerinde yol açtığı oksidatif hasarın, alfa lipoik asit tedavisinin antioksidan etkileri ile kısmen engellendiği belirlendi

Industrial Waste Gasification And The Characterization Of Solid Effluents (char, Cyclone Dust And Clinker) Of Gasification Process

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2011Dünyada hızla artan nüfus, gelişmekte olan teknoloji ve endüstriyel faaliyetlere paralel olarak ciddi bir atık üretimi söz konusudur. Atık yönetiminde, atıkların hacimsel olarak azalmalarını sağlamak ve enerji geri kazanımı için değerlendirilmeleri amacıyla gazlaştırma teknolojisi tercih edilen termal işlemlerden biridir. Gazlaştırma teknolojisi organik bileşenlerin oksijence fakir ortamda termokimyasal olarak bozunması prosesidir. Açığa çıkan gaz CO ve H2 açısından zengindir ve “Yapay Gaz” olarak adlandırılmaktadır. Yapay gaz tekrar yakılabilir özelliktedir, enerji, kimyasal madde ve yakıt üretimi amacıyla değerlendirilebilir. Bu tez çalışması kapsamında, çoğunlukla tehlikeli atıklardan oluşan endüstriyel atıkların gazlaştırılması ve gazlaştırma prosesi katı çıktılarının (char, siklon tozu ve klinker) karakterizasyon çalışması yapılmıştır. Gazlaştırıcılara beslenen atıkların, oluşan char ve gaz temizleme siklonundan alınan tozların nem, kül ve ısıl değerleri belirlenerek reaktör verimi hesaplanmıştır. Atıkların, char ve siklon tozu örneklerinin metal analizleri için EPA 3050B yöntemi ile çözeltileri hazırlanmıştır. Reaktörlerde bir işletme problemi olarak oluşan klinker örneklerinin Soda Eritiş Yöntemi ve Yaş Metod ile yapılarındaki SiO2 miktarı tayin edilmiştir. Char ve siklon tozlarının Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği Ek-11A’da yer alan kriterlere göre değerlendirilebilmeleri için su özütleme (Leach) testleri yapılmıştır. Char, siklon tozu ve klinker numunelerinin yapısal bileşenlerinin incelenmesi amacıyla XRF ve XRD analizleri yapılmıştır. SEM analizi ile char numunelerinin yüzey yapısı incelenmiştir.A significant amount of waste is produced in parallel with the increase of both population in the world and developments in technology and industrial activities. Gasification technology is a preferred thermal process not only for reduction of volumetric capacity of waste materials but also to evaluate them in energy recovery. The gasification process is the thermochemical degradation of organic components with starved oxygen. The resulting gas mostly consists of CO and H2 is called as “Synthetic Gas” which is combustible and can be utilized for energy, chemical raw material or liquid fuel production. In the scope of this study, the gasification of industrial waste materials, which mostly includes hazardous wastes, and the characterization of solid effluents such as char, dust observed from gas cleaning cyclone and clinker resulting from gasification process are investigated. The moisture, ash content and heating values of wastes fed to the gasifiers, char and cyclone dust samples are determined and reactor efficiency is calculated. The solutions of waste, char and cyclone dust are prepared according to EPA 3050B method for metal analyses. The clinker samples, which exist as operating problem in gasifiers, are examined for SiO2 content by both Alkali Roasting and Gravimetric Methods. The leaching tests of char and cyclone dust are performed for comparison with the criterions in Turkish Hazardous Waste Control Regulation Appendix-11A. XRD and XRF analyses are performed for the investigation of structural components of char, cyclone dust and clinker samples. SEM analysis is performed for the examination of char surface.Yüksek LisansM.Sc

Effects of different sowing time and row spacing on grass and grain yield of Emir vetch (Vicia sativa L. var. Emir) cultivar

Bursa koşullarında kışlık ve yazlık ekimler ile dört farklı sıra aralısının bir adı tığ (Vıcıa satıva L.) çeşidi olan Emir (20-1) fiğinde ot ve tohum verimleri ile dazı verim komponentlerine etkisini araştırmak amacı ile yapılmıştır. Araştırma 1991-1992 yıllarında yürütülmüştür. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre, morrolojik karakterlerde kışlık ekim yazlık ekimden daha başarılı sonuç vermiştir.. Kuru ot ve yeşil ot veriminde ekim zamanları arasında istatıstıki bir farklılık olmamıştır. Ancak, kışlık ekimler yazlık ekimlere göre rakamsal olarak daha fazla verim vermiştir. Oysa, denemede uygulanan sıra aralıkları nem kuru ot hem de yeşil ot verimlerini önemli ölçüde etkilemiştir. En yüksek verimler 15 cm sıra aralıklı edimlerden elde edilmiştir. Tohum verimi çakımından ekim zamanı ve sıra aralıkları önemli bulunmuştur. Genellikle kışlık ekimlerden daha fazla tane verimi alınmıştır. Ot üretiminde olduğu gidi tane üretiminde de yine 15 cm sıra aralıklı ekimler en yüksek verimi vermiştir.Sonuç olarak araştırma koşullarında Emir (20-1) çeşidinden fazla ot alabilmek amacıyla kışlık ve yazlık olarak 15 cm sıra aralığı mesafesi ile, fazla tane verim:, sağlanması için de yalnızca kışlık ve 15 cm sıra arası mesafe ile ekilmesi önerilir.This study was carried out to investigate the effects of winter and spring sowings and four different row spacings on a vetch strain, Emir (20-1) under ecological conditions of Bursa in 1991-1992. According to the results obtained from the study, winter sowings yielded more succesful results in respects of morfologiacal traits than spring sowings. There were no differences between winter and spring sowings as to green and hay yileds. However, winter sowings produced numericaly higher yields than spring sowings. Row spacings applied in the experiment significantly affected both hay and green forage yields. The highest yields were produced at 15 cm row spacing. Eigter sowing times and row spacings were found significant in respect of seed yield. Generally winter sowing yielded higher yield than spring sowing. In the seed production, as in the hay production the highest seed yield was obtained at 15 cm row spacing. As a result, to obtain high herbage yield from Emir (20-1) under research condition this variety can be sowen both in winter and in spring with 15 cm row spacing. For higher seed production planting must be realized only in winter with 15 cm row spacing