22 research outputs found

    Unfulfilled Fate of Chekhov’s Tales’ Characters: “Ionych”, “Literature Teacher”, “Gooseberry”, “About Love”

    Get PDF
    Предметом исследования является анализ избранных рассказов Антона Чехова, в которых наблюдается сюжетное сходство. Мотив несостоявшейся судьбы кажется сквозным в чеховской прозе 1890-х годов. Протагонисты анализируемых текстов оправдывают точку зрения автора, что равнодушие, будничность, узость кругозора оказывают не менее вредное воздействие на судьбу, чем обычные преступления и подлые поступки. В повествованиях наблюдается эволюция взглядов Чехова на человеческое счастье и подчеркивается воздействие окружающей среды на формирование сознания персонажей относительно невозможности достижения полного удовлетворения без сопротивления узости взглядов и бескрылости идеалов, характерных для мещанства, к которму относятся герои рассматриваемых произведений.The subject of the study is an analysis of Anthon Chekhov’s selected tales which contain a convergence of fiction. The topic of unfulfilled fate seems to be a leading theme in Chekhov’s prose of the 1890s. The characters of the analyzed texts share the author’s opinion that indifference, everyday life, narrowmindness influence the fate not less than regular crimes or wicked deeds. In those narrations anyone should notice the development of Chekhov’s attitude to happiness which underlines the influence of the surrounding/environment on shaping human awareness. He claims that it is impossible to gain satisfaction without opposing to shallow opinions and the devoidness of ideas which are characteristic attributes of a petty bourgeoisie, the best example of whom are the characters’ stories

    Wojna i pokój : dualizm świata w powieści Zachara Prilepina Patologie

    Get PDF

    Любовь и война: сентиментальное начало в прозе Виктора Aстафьева и Михаила Шишкина

    Get PDF
    In the texts by Viktor Astaf’ev Sheppard and His Wife and Michail Shishkin Letter Book the sentimental and naturalistic elements are interweaving, the ideal image of love collides with the brutal every-day reality of war. Viktor Astaf’ev’s work has been labelled with the subtitle “modern bucolic tale”, there also appear other elements with sentimental roots. The novel of Michail Shishkin belongs to the genre of epistolary novel, which is present in literature since XVIIth century and utilized successfully until this day. In both of the analysed narrations we can notice some correlated oppositions: man—woman, war—peace, love—hatred, reunion—parting and others. The aim of the article is to comparatively analyse both texts and to show similarities and differences in the conceptualization of the subject of war and love.W tekstach obu prozaików, Witora Astafiewa i Michaiła Szyszkina, przeplatają się sentymentalne i naturalistyczne pierwiastki. Idealny obraz miłości styka się z brutalną codziennością wojny. Utwór Wiktora Astafiewa opatrzony został podtytułem „współczesna sielanka”, pojawiają się w nim również inne elementy o sentymentalnym rodowodzie. Powieść Michaiła Szyszkina należy do obecnego w literaturze od XVII wieku gatunku powieści epistolarnej, z powodzeniem eksploatowanego do dnia dzisiejszego. W obu analizowanych narracjach zauważyć można pozostające ze sobą w relacji opozycje: mężczyzna – kobieta, wojna – pokój, miłość – nienawiść, spotkanie – rozłąka i inne. Celem artykułu jest analiza komparatystyczna obu tekstów, ukazanie podobieństw i różnic w ujęciu tematu wojny i miłości

    Zakhar Prilepin: a Literary Portrait

    Get PDF
    Since his debut in 2004, Zakhar Prilepin has constantly been present on the Russian cultural scene. A literary scholar, journalist, writer, politician and even a military man, he is the author of a set of highly popular and emblematic novels which portray Russia at the turn of the 21st century. The writer has won many significant Russian literary awards and attracted the attention of both literary critics and the general audience. In the paper, a literary portrait of Zakhar Prilepin is sketched and the reasons for the writer’s popularity are investigated.Со времени дебюта в 2004 году имя Захара Прилепина постоянно присутствует в литературном пространстве России. Филолог, журналист, писатель, политический деятель и военный, он – автор целого ряда романов, каждый из которых стал символом своего времени и поколения. Писатель получил основные литературные премии России и завоевал признание как маститых критиков, так и обычных читателей. Цель настоящего исследования – сформировать литературный портрет Захара Прилепина, прояснение его популярности среди русских читателей

    Литературный дискурс Виктора Астафьева (на эпистолярном материале)

    Get PDF
    The aim of this article is to analyze the correspondence of Victor Astaf'ev, published in three different books, for statements about the work of contemporary writers, his own creativeness and comments on litterary life in Soviet Union and Russia. It is worth noting that many years this Sibirian prosaist exchanged letters with critics and writers. In the text much attention was paid to his critical opinions and evolving views on Russian literature

    Obraz Rosji w reportażach polskich korespondentów

    Get PDF

    Strażniczki domowego ogniska w autobiograficznej prozie Wiktora Astafiewa i Gabriela Garcii Marqueza

    Get PDF
    Celem tekstu jest uwypuklenie podobieństw w utworach pisarzy odległych w przestrzeni literackiego dyskursu. Analizie poddano autobiograficzne narracje Wiktora Astafiewa (Ostatni pokłon) oraz Gabriela Garcii Marqueza (Sto lat samotności). Uwagę zwracają postacie seniorek rodów, których podobieństwo przede wszystkim występuje na poziomie obecnych w literaturze archetypów

    Деградация семьи в романе В.П. Аст Афьева «Печальный детектив» и романе Р. Сенчина «Елтышевы»

    Get PDF
    The aim of this article is comparative analysis of prose by Victor Astafiev and Roman Sienchin. The protagonists of both novels are policemen who have completed their work and try to find them selves in the new reality. The lives of their families are somehow suspended between town and country, which is no longer the mainstay of moral values, work ethic, and contact with nature. The two novels are separated by a quarter of a century. “Sad Detective” by Astafiev is a record of the downfall of Soviet society in the era of the approaching change, for which there is no sanctity and authority. Astafiev saw the rescue for Russia only in the institution of the family in her patriarchal variety. Roman Sienchin’s “The Eltyshevs” can be interpreted as one of the possible variants of the fate of a society that does not comply with Astafiev’s recommendations. The family as the fundamental social institution did not meet the desirable expectations. Suffering numerous “diseases” it is not able to fulfill its eternal functions. Unlike Astafiev, Sienchin does not judge his characters and does not give them advice for the future. It is hard not to agree with the opinion of one of the researchers who defines the work as “a novel-diagnosis”. Diagnosis is given, but there is no prescriptionЦель настоящей статьи – сопоставительный анализ текстов двух прозаиков, Виктора Астафьева и Романа Сенчина, которых объединяет подход к описанию реальности в стиле «жесткого» реализма, нередко переходящего в натурализм. В рамках анализируемых произведений схожими темами являются мотив деградации деревни и кризис общества, в том числе семьи. Протагонистами текстов являются милиционеры в отставке, пытающиеся найти себе место в новых условиях. Жизнь их семей в какой-то степени находится между городом и деревней, которая не является больше гарантом моральности, этики труда и общения с природой. Оба тектса разделяет четверть века. В Печальном детективе Астафьев запечатлил деградацию общества в период надвигающихся перемен в стране, в которой не стало авторитетов и ничего святого. Единственный путь спасения России сибирский произаик видел в институте семьи (в ее патриархальной разновидности). Елтышевы Романа Сенчина могут быть прочитаны как один из возможных сценариев будущего страны в случае несоблюдения астафьевских рекомендаций. Однако прозаик не оценивает своих героев, не дает советов будущим поколениям, а просто фиксирует время, указывает факторы, обстоятельства, которые привели к окончательному краху семьи Елтышевых. Трудно не согласиться с одним из исследователей, который назвал произведение Сенчина как «романдиагноз». И действительно, диагноз поставлен, но рецепт отстутствует

    Облик современной польской литературоведческой русистики

    Get PDF
    Materiały z konferencji : Литературоведческая русистика: саморефлексия, геокультурная вариабельность, границы профессии. 21.05.2015Artykuł prezentuje analizę kręgu zainteresowań badawczych polskich rusycystów, zajmujących się badaniami w zakresie literatury w XXI wieku. Celem tekstu jest ustalenie, co wpływa na wybory badaczy, w jakim stopniu i pod jakim wpływem zmieniały się one na przestrzeni lat

    Obcość jako początek degradacji moralnej w powieści Romana Sienczina "Rodzina Jołtyszewów"

    Get PDF
    Materiały z konferencji naukowej pt.: "Oblicza obcości w filozofii i literaturze", zorganizowanej w dniach 9-10 marca 2016 r. na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu.Powieść Romana Sienczina „Rodzina Jołtyszewów” to studium degradacji społecznej i moralnej rodziny, która wskutek przemian życiowych z miejskiego środowiska przenosi się na rosyjską syberyjską wieś. Egzystencja w obcym dla nich świecie staje się początkiem degrengolady bohaterów, prowadzącej do tragicznego finału
    corecore