Perceptions of ideal and former partner's personality and similarity

The present study aimed to test predictions based on both the ‗similarity-attraction‘ hypothesis and the ‗attraction-similarity‘ hypothesis, by studying perceptions of ideal and former partners. Based on the ‗similarity-attraction‘ hypothesis, we expected individuals to desire ideal partners who are similar to the self in personality. In addition, based on the ‗attraction-similarity hypothesis‘, we expected individuals to perceive former partners as dissimilar to them in terms of personality. Findings showed that, whereas the ideal partner was seen as similar to and more positive than the self, the former partner was seen as dissimilar to and more negative than the self. In addition, our study showed that individuals did not rate similarity in personality as very important when seeking a mate. Our findings may help understand why so many relationships end in divorce due to mismatches in personality

The Psycho-Lexical Approach in Exploring the Field of Values:A reply to Schwartz

We reply to each of the issues raised by Schwartz in a commentary on our article on a comparison of value taxonomies. We discuss two approaches, mentioned in that commentary, the lexical approach and the theory-driven approach, especially with respect to their capacities in covering the domain of values and with respect to the representation of important values in a useful structure. We refute the critique by Schwartz that the lexical approach is superfluous, because his theory “toward universals in values” would already cover all values, and that their mutual relationships are relevant to individuals around the globe. We explain the necessity and strength of the lexical approach in taxonomizing the value domain, both within and across languages. Furthermore, we argue that principal components analysis (PCA) and simultaneous component analysis (SCA) are most adequate in arriving at a satisfactory structuring of the great many values in terms of both underlying constructs and their facets. We point to a misrepresentation in Schwartz’s circular model, and we review some misunderstandings on the side of Schwartz with respect to our results in comparison with those proceeding from his circular model

Psychometrische eigenschappen van de Dark Triad Dirty Dozen (DTDD) bij werkende volwassenen

Het huidige onderzoek had tot doel om enkele psychometrische eigenschappen van de Nederlandse versie van de Dark Triad Dirty Dozen (DTDD; Jonason & Webster, 2010) te onderzoeken. De DTDD is een zeer kort instrument voor het meten van de Dark Triad (Machiavellisme, Psychopathie en Narcisme). De interne structuur en betrouwbaarheid van de DTDD werden onderzocht in een groep leidinggevenden (n = 302), medewerkers (n = 320) en werkende studenten (n = 356). De resultaten bevestigden de indeling van de items van de DTDD in drie schalen en lieten zien dat de schalen van de DTDD over een matige (Psychopathie) tot goede betrouwbaarheid beschikten. Verder werd een negatief verband gevonden tussen leeftijd en Machiavellisme en Narcisme en bleken mannen hoger te scoren op Machiavellisme en Psychopathie dan vrouwen, al waren deze verbanden zwak. Aanvullend begripsvaliditeitsonderzoek in een groep van 177 studenten liet diverse verwachte verbanden zien tussen de DTDD en de NEO-PI-R. Zo bleken alle schalen redelijk sterk negatief samen te hangen met Altruïsme en bleek Consciëntieusheid negatief samen te hangen met Machiavellisme en Psychopathie. De resultaten uit het huidige onderzoek komen goed overeen met eerder onderzoek en steunen met name de bruikbaarheid van de DTDD voor onderzoeksdoeleinden

Afgunst en sociale vergelijkingen: De rol van dispositionele afgunst en prestatiedoelen

In het huidige onderzoek worden verbanden onderzocht tussen afgunst in reactie op een succesvolle vergelijkingspersoon, dispositionele afgunst, sociale vergelijkingsoriëntatie en prestatiedoelen. Werkende studenten (n = 254) vulden een digitale vragenlijst in met daarin een experimentele manipulatie waarbij proefpersonen werden blootgesteld aan ofwel een succesvolle ofwel een weinig succesvolle vergelijkingspersoon, waarna afgunst werd gemeten. De resultaten lieten onder meer zien dat zowel opwaartse vergelijkingen als de algemene neiging om afgunst te ervaren (dispositionele afgunst) belangrijke bronnen vormden voor afgunst in reactie op een vergelijkingspersoon. Naarmate respondenten bovendien een sterkere sociale vergelijkingsoriëntatie hadden en in sterkere mate een performance-avoidance, performance-approach en/of mastery-avoidance prestatiedoel rapporteerden, ervoeren ze zowel meer afgunst in reactie op een succesvolle vergelijkingspersoon als meer dispositionele afgunst. Daarbij werd de relatie tussen sociale vergelijkingsoriëntatie en afgunst in reactie op een vergelijkingspersoon gemedieerd door dispositionele afgunst en dan vooral in het geval van een opwaartse sociale vergelijking. De implicaties van de resultaten voor zowel theorie als praktijk worden besproken, waarbij verschillende mogelijkheden aan bod komen voor het managen van afgunst op de werkvloe