Simple perfect square-cylinders of low order

The existence of two simple perfect square-cylinders of order 20 is discussed. So far, the lowest order simple perfect square-cylinders known, are of order 24, due to [1.]

Does TV Col Have the longest Recorded Positive Superhumps?

Re-examination of extensive photometric data of TV Col reveals evidence for a permanent positive superhump. Its period (6.4 h) is 16 percent longer than the orbital period and obeys the well known relation between superhump period excess and binary period. At 5.5-h, TV Col has an orbital period longer than any known superhumping cataclysmic variable and, therefore, a mass ratio which might be outside the range at which superhumps can occur according to the current theory. We suggest several solutions for this problem.Comment: 5 pages, 2 eps. figures, Latex, proceedings of `Evolution of Binary and Multiple Star Systems', a Meeting in Celebration of Peter Eggleton's 60th Birthday, Bormio, Italy, ASP Conference Series, eds. Ph. Podsiadlowski et al., ASP, San Francisc

Feature detection in satellite images using neural network technology

A feasibility study of automated classification of satellite images is described. Satellite images were characterized by the textures they contain. In particular, the detection of cloud textures was investigated. The method of second-order gray level statistics, using co-occurrence matrices, was applied to extract feature vectors from image segments. Neural network technology was employed to classify these feature vectors. The cascade-correlation architecture was successfully used as a classifier. The use of a Kohonen network was also investigated but this architecture could not reliably classify the feature vectors due to the complicated structure of the classification problem. The best results were obtained when data from different spectral bands were fused

The IR counterpart of the black-hole candidate 4U 1630-47

We present K band photometry of the region including the radio error box of the soft X-ray transient 4U 1630-47 during its 1998 outburst. We detect a variable source at K=16.1 mag located inside the radio error circle which we identify as the counterpart to the X-ray source. We discuss the properties of the source, and conclude that it is most likely a black-hole X-ray binary similar to 4U 1543-47, GRO J1655-40 or SAX J1819.3-2525, containing a relatively early-type secondary.Comment: 7 pages, 3 figures, A&A, in pres

Functional programming, program transformations and compiler construction

Dit proefschrift handelt over het ontwerp van de compilergenerator Elegant. Een compiler generator is een computer programma dat vanuit een speci??catie een compiler kan genereren. Een compiler is een computer programma dat een gestructureerde invoertekst kan vertalen in een uitvoertekst. Een compiler generator is zelf een compiler welke de speci??catie vertaalt in de programmatekst van de gegenereerde compiler. Dit heeft het mogelijk gemaakt om Elegant met zichzelf te genereren. Van een compilergenerator wordt verlangd dat deze een krachtig speci??catie formalisme vertaalt in een eÆci??ent programma, een eis waar Elegant aan voldoet. Een compiler bestaat uit een aantal onderdelen, te weten een scanner, een parser, een attribuutevaluator, een optimalisator en een codegenerator. Deze onderdelen kunnen door het Elegant systeem geneneerd worden, ieder uit een aparte speci??catie, met uitzondering van de parser en attribuutevaluator, welke gezamenlijk worden beschreven in de vorm van een zogenaamde attribuutgrammatica. De scanner wordt gegenereerd met behulp van een scannergenerator en heeft tot taak de invoertekst te splitsen in een rij symbolen. Deze rij symbolen kan vervolgens ontleed worden door een parser. Daarna berekent de attribuutevaluator eigenschappen van de invoertekst in de vorm van zogenaamde attributen. De attributenwaarden vormen een datastructuur. De vorm van deze datastructuur wordt gede??nieerd met behulp van typeringsregels in de Elegant programmeertaal. De optimalisator en codegenerator voeren operaties op deze datastructuur uit welke eveneens beschreven worden in de Elegant programmeertaal. Dit proefschrift beschrijft de invloed die functionele programmeertalen hebben gehad op het ontwerp van Elegant. Functionele talen zijn programmeertalen met als belangrijkste eigenschap dat functies een centrale rol vervullen. Functies kunnen worden samengesteld tot nieuwe functies, ze kunnen worden doorgegeven aan functies en worden opgeleverd als functieresultaat. Daarnaast staan functionele talen niet toe dat de waarde van een variable wordt gewijzigd, het zogenaamde nevene??ect, in tegenstelling tot imperatieve talen die zo'n nevene??ect wel toestaan. Deze laatste beperking maakt het mogelijk om met behulp van algebra??ische regels een functioneel programma te herschrijven in een ander functioneel programma met dezelfde betekenis. Dit herschrijfproces wordt ook wel progammatransformatie genoemd. De invloed van functionele talen op Elegant omvat: ?? Het beschrijven van ontleedalgorithmen als functionele programma's. Traditioneel worden ontleedalgorithmen beschreven met behulp van de theorie van stapelautomaten. In hoofdstuk 3 wordt aangetoond dat deze theorie niet nodig is. Met behulp van programmatransformaties zijn vele uit de literauur bekende ontleedalgorithmen af te leiden en worden ook nieuwe ontleedalgorithmen gevonden. Deze aanpak maakt het bovendien mogelijk om de vele verschillende ontleedalgorithmen met elkaar te combineren. ?? De evaluatie van attributen volgens de regels van een attribuutgrammatica blijkt eveneens goed te kunnen worden beschreven met behulp van functionele talen. Traditioneel bouwt een ontleedalgorithme tijdens het ontleden een zogenaamde ontleedboom op. Deze ontleedboom beschrijft de structuur van de invoertekst. Daarna wordt deze ontleedboom geanalyseerd en worden eigenschappen ervan in de vorm van attributen berekend. In hoofdstuk 4 van het proefschrift wordt aangetoond dat het niet nodig is de ontleedboom te construeren. In plaats daarvan is het mogelijk om tijdens het ontleden functies die attributen kunnen berekenen samen te stellen tot nieuwe functies. Uiteindelijk wordt er zo ??e??en functie geconstrueerd voor een gehele invoertekst. Deze functie wordt vervolgens gebruikt om de attribuutwaarden te berekenen. Voor de uitvoering van deze functie is het noodzakelijk gebruik te maken van zogenaamde "luie evaluatie". Dit is een mechanisme dat attribuutwaarden slechts dan berekent wanneer deze werkelijk noodzakelijk zijn. Dit verklaart de naam Elegant, welke een acroniem is voor "Exploiting Lazy Evaluation for the Grammar Attributes of Non- Terminals". ?? Scanners worden traditioneel gespeci??ceerd met behulp van zogenaamde reguliere expressies. Deze reguliere expressies kunnen worden afgebeeld op een eindige automaat. Met behulp van deze automaat kan de invoertekst worden geanalyseerd en gesplitst in symbolen. In hoofdstuk 5 wordt uiteengezet hoe functionele talen het mogelijk maken om scanneralgorithmen te construeren zonder gebruik te maken van automatentheorie. Door een reguliere expressie af te beelden op een functie en de functies voor de onderdelen van samengestelde reguliere expressies samen te stellen tot nieuwe functies kan een scannerfunctie geconstrueerd worden. Door gebruik te maken van programmatransformaties kan deze scanner deterministisch worden gemaakt en minimaal worden gehouden. ?? Het typeringssysteem van Elegant wordt beschreven in hoodstuk 6 en vormt een combinatie van systemen die in functionele en imperatieve talen worden gevonden. Functionele typeringssystemen omvatten typen welke bestaan uit een aantal varianten. Elk van deze varianten bestaat uit een aantal waarden. Bij een dergelijk typeringssysteem wordt een functie gede??ni??eerd door middel van een aantal deeelfuncties. Elke deelfunctie kan met behulp van zogenaamde patronen beschrijven voor welke van de varianten hij gede??ni??eerd is. Het blijkt dat imperatieve typesystemen welke subtypering mogelijk maken een generalisatie zijn van functionele typesystemen. In deze generalisatie kan een patroon worden opgevat als een subtype en een deelfunctie als een parti??ele functie. Het Elegant typesystemen maakt deze vorm van typering en functiebeschrijving mogelijk. Bij toepassing van een functie wordt de bijbehorende deelfunctie geselecteerd door de patronen te passen met de waarden van de actuele functieargumenten. In dit proefschrift wordt een eÆci??ent algorithme voor dit patroonpassen met behulp van programmatransformaties afgeleid uit de de??nitie van patronen. Het Elegant typeringssystemen bevat ook typen voor de modellering van luie evaluatie. De aanwezigheid van nevene??ekten maakt het mogelijk om drie verschillende luie typen te onderscheiden, welke verschillen in de wijze waarop de waarde van een lui object stabiliseert. ?? In hoofdstuk 7 wordt aangetoond dat de regels uit een attribuutgrammatica ook kunnen worden gebruikt om eigenschappen van een datastructuur te berekenen in plaats van eigenschappen van een invoertekst. Elegant biedt de mogelijkheid om zulke attribuutregels te gebruiken voor dit doel. ?? In hoofdstuk 8 tenslotte worden de Elegant programmeertaal en de eÆci??entie van de Elegant vertaler en door Elegant gegenereerde vertalers ge??evalueerd. Het blijkt dat de imperatieve Elegant programmeertaal dankzij abstractie mechanismen uit functionele talen een zeer rijke en krachtige taal is. Daarnaast zijn zowel Elegant zelf als de door Elegant gegenereerde vertalers van hoge eÆci??entie en blijken geschikt voor het maken van compilers voor professionele toepassingen

The eclipsing Cataclysmic Variable GS Pavonis: Evidence for disk radius changes

We have obtained differential time series photometry of the cataclysmic variable GS Pavonis over a timespan of 2 years. These show that this system is deeply eclipsing (~2-3.5 mag) with an orbital period of 3.72 hr. The eclipse depth and out-of-eclipse light levels are correlated. From this correlation we deduce that the disk radius is changing and that the eclipses in the low state are total. The derived distance to GS Pav is 790+/-90 pc, with a height above the galactic plane of 420+/-60 pc. We classify GS Pav as a novalike system.Comment: 4 pages, including 2 figures, accepted for publication in A&A Letter

Automatic visualization of recursion trees: a case study on generic programming

Although the principles behind generic programming are already well understood, this style of programming is not widespread and examples of applications are rarely found in the literature. This paper addresses this shortage by presenting a new method, based on generic programming, to automatically visualize recursion trees of functions written in Haskell. Crucial to our solution is the fact that almost any function definition can be automatically factorized into the composition of a fold after an unfold of some intermediate data structure that models its recursion tree. By combining this technique with an existing tool for graphical debugging, and by extensively using Generic Haskell, we achieve a rather concise and elegant solution to this problem.Fundação para a Ciência e a Tecnologia - POSI/CHS/44304/2002