First evidence of predation of the ant species lasius alienus on the poultry red mite dermanyssus gallinae

The poultry red mite (PRM), Dermanyssus gallinae (De Geer, 1778) (Acari: Dermanyssi-dae), is a common and significant ectoparasite of the poultry industry worldwide. Although various biological, chemical, and physical methods have been attempted, an utterly successful control strategy has not been put forward yet. Our experimental investigations and observations revealed that the ant species Lasius alienus displays an effective predatory behavior on all biological stages of PRM. Our results also suggested that L. alienus is attracted by PRM­infested substrate at a distance. We concluded that predation by the ant on PRM is worth further investigation as it could possibly be an effective biological control strategy. © Kar S. et al

Predation of ant species Lasius alienus on tick eggs: impacts of egg wax coating and tick species

Several animal species, including ants, have been reported to be capable of predation on ticks. However, determining factors in most interactions between ticks and predators have not yet been fully deciphered. We hypothesized that the ant species Lasius alienus, which is unknown whether it has any impact on ticks, may exhibit predation on the eggs of tick species Hyalomma marginatum, H. excavatum, and Rhipicephalus bursa, and that the tick egg wax can be the main determinant in possible predation. In the study, 6300 tick eggs with the natural wax coating (waxed/untreated) and 2700 dewaxed tick eggs, the wax of which was removed in the laboratory, were repeatedly presented to the foraging workers belonging to three different ant nests in their natural habitat. Depending on the tick species and trials, the rate of the eggs carried by the ants ranged from 12.8 to 52.1% in the waxed and from 59.8 to 78.4% in the dewaxed eggs. It was observed that the dewaxing process both increased the interest of the ants in the eggs and resulted in a reduction in the variation associated with tick species. This study showed that L. alienus has a predatory effect on tick eggs, the severity of this impact is closely associated with the tick species, the tick-associated difference is caused by the species-specific property of the egg wax, and the variety in the protective effects of the wax seems to be an evolutional result of the biological and ecological adaptation process of the species

Cryptosporidiosis in Humans with Reference to the First Case of Cryptosporidium hominis Infection in Turkey

Amaç: Cryptosporidiosis dünya çapında bir zoonozdur. Mikroskopik muayene, etken türlerin belirgin olmayan morfolojik özellikleri nedeniyle başarısız olabilir. Bu nedenle moleküler tanı daha da önem kazanmıştır.Yöntemler: Cryptosporidium spp. oosistlerini belirlemek için 150 hastanın dışkı örnekleri karbol-fuksin boya kullanılarak incelendi. Pozitif örneklerde farklı türlerin belirlenmesi için nested polimeraz zincir reaksiyonu-restriksiyon parça uzunluk polimorfizmi (PZR-RPUP) kullanıldı. Örnekler, diğer parazitler için yaş preparasyon ve çinko sülfat flotasyonu yöntemleriyle de araştırıldı.Bulgular: Mikroskobik muayene ve moleküler yöntemlerle sırasıyla %0,67 (1/150) ve %8,93 (5/56) pozitiflik saptandı. Nested PZR-RPUP bir örnekte Cryptosporidium hominis'in (C. hominis), dört örnekte ise Cryptosporidium parvum'un (C. parvum) saptanmasına olanak verdi. Bu çalışma ile C. hominis Türkiye'de ilk kez insanlarda bildirildi. Enfekte olanlar arasında üçü çocuktu, dışkısında C. parvum oosistleri görülen dört hastada gastroenterit, C. hominis pozitif olan bir hastada ise mide bulantısı ve kusmanın eşlik ettiği gastroenterit vardı. Enfekte kişilerin hiçbirinde Giardia spp. ve Entamoeba spp. saptanmadı.Sonuç:­ C. parvum olgularının C. hominis olgularından fazla olması, enfekte kişilerin hayvancılık yapılmasına izin verilmeyen kentsel alanda yaşamasına rağmen, bir zoonotik bulaşma olduğunu düşündürmektedir. Bununla birlikte, şehir suyundaki su kaynaklı patojen kirliliği bir bulaşma faktörü olarak düşünülmektedir.Aim: Cryptosporidiosis is a worldwide zoonosis. Microscopic examinations may fail due to indistinctive morphological peculiarities of causative species. Hence, molecular diagnostics has become more important. Methods: Stool samples from 150 patients were examined using carbol-fuchsin stain to determine Cryptosporidium spp. oocysts. Combined nested polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) technique was used for establishing different species in positive samples. The samples were also screened for other parasites by wet-mount and zinc sulfate flotation methods. Results: Microscopic examinations and molecular techniques revealed 0.67% (1/150) and 8.93% (5/56) positivity, respectively. Nested PCRRFLP enabled the detection of Cryptosporidium hominis (C. hominis) in one sample, while Cryptosporidium parvum (C. parvum) was detected in four samples. With this study, C. hominis was reported from humans for the first time in Turkey. Among infected ones, three of which were children, four patients excreted C. parvum oocysts had gastroenteritis, and a patient positive for C. hominis had gastroenteritis accompanied by nausea and vomiting. No Giardia spp. and Entamoeba spp. were detected in all infected individuals. Conclusion: C. parvum cases outnumbered C. hominis cases, suggesting a zoonotic transmission although infected individuals were living in an urban area where animal husbandry was not allowed. However, water-borne pathogen contamination in the city's water supply is considered a factor for transmission

INVESTIGATION OF TICK SPECIES IN RISKY AREAS FOR CRIMEAN CONGO HEMORRHAGIC FEVER IN THRACE AND DETERMINATION OF CCHF VIRUSES IN Hyalomma marginatum

Keneler tüm aktif dönemlerinde yaşamsal faaliyetlerini sürdürebilmek için sıcak ya da soğukkanlı canlılardan kan emmek zorunda olan ve kan emme esnasında birçok hastalığı aktarma yeteneğine sahip olan ektoparazitik artropodlardır. Kenelerin kan emerken aktardıkları en önemli insan hastalıklarından biri Kırım-Kongo kanamalı ateşidir (KKKA). İlgili hastalığın vektörlüğü ile ilgili Dünya üzerinde tanımlanmış birçok kene türü olmasına rağmen; Türkiye’de bu hastalıktan sorumlu tür Hyalomma marginatum’dur. Bu tezde, Trakya’nın KKKA açısından önemli bir bölgesi olan Yıldız dağlarının Güneye bakan yamaçlarında bulunan kene türlerinin ortaya konulması ve KKKA vektörü olan H. marginatum’larda KKKA virüs varlığının araştırılması hedeflenmiştir. Bu tezde, Trakya’nın KKKA açısından önemli bölgelerinden sahadan aç keneler toplanmış, türleri tanımlanmış ve toplanan kene türlerinden 200 adet H. marginatum ergini seçilerek viral RNA ekstraksiyonu gerçekleştirilmiştir. Elde edilen RNA’lar KKKA özgü primerler ile polimeraz zincir reaksiyonuna sokulmuştur. Pozitif çıkan örneklerden 9 tanesi seçilmiş ve dizi analizleri yapılarak en yakın oldukları virüs suşları belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre Trakya’nın KKKA açısından önemli olan bölgelerinde Dermacentor marginatus, Dermacentor sp. larva, Hyalomma aegyptium, Hyalomma marginatum, Haemaphysalis inermis, Haemaphysalis parva, Haemaphysalis punctata, Haemaphysalis sp. nimf, Ixodes acuminatus, Ixodes ricinus, Ixodes sp. nimf, Rhipicephalus bursa, Rhipicephalus turanicus türlerine rastlanmıştır. Seçilen H. marginatum’lar ile yapılan analizlere göre bölgedeki vektör kenelerde virüs %51,5 oranında pozitif çıkmıştır. Dizi analiz sonuçlarına göre bölgede hastalıktan sorumlu virüs suşları genellikle Kosovo-Hoti suşuna %99 benzer bulunmuştur. Sadece 1 suş Türkiye’de ilk kez Stavropol izolatına %98 benzer bulunmuştur.Ticks are ectoparasitic arthropods, which have the ability to suck blood in all active periods for sustain of vital activities from warm or cold-blooded animals, and have the ability to transmit many diseases during this process. Crimean-Congo hemorrhagic fever (CCHF) is one of the most important disease transmited by ticks while sucking blood. Although there are many tick types identified on the Earth related to vectors of related disease; the only species confirmed as the responsible for human infection of CCHF in Turkey is Hyalomma marginatum. In this thesis, it is aimed to investigate the tick species located on the slopes of the Yıldız Mountains, which is an important region of Trakya in terms of CCHF, and to investigate the presence of CCHF viruses in H. marginatum which is the CCHF vector. In this thesis, hungry ticks were collected from the important regions of Trakya in terms of CCHF, species were identified and viral RNA extraction was performed on selected 200 adult H. marginatum from collected ticks. The obtained RNAs were reacted with CCHF specific primers to polymerase chain reaction. 9 out of the positive samples were selected and most relative virüs strains of samples were determinated by sequence analysis. In the study Dermacentor marginatus, Dermacentor sp. larvae, Hyalomma aegyptium, Hyalomma marginatum, Haemaphysalis inermis, Haemaphysalis parva, Haemaphysalis punctata, Haemaphysalis sp. nimf, Ixodes acuminatus, Ixodes ricinus, Ixodes sp. nimf, Rhipicephalus bursa, Rhipicephalus turanicus species were determined. As the result of screening of 200 H. marginatum adults for CCHF virus, 51.5% of the samples was determined as positive. According to the results of the sequence analysis, the virus strains responsible for the disease in the region were generally similar to 99% of the Kosovo-Hoti strain, and only one strain was similar to the 98% of Stavropol isolate

Investigation of the relationship between glucocorticoid receptor gene polymorphisms and breast cancer

Glukokortikoid reseptör (GR), anti-apoptotik özelliği ve ekspresyon düzeyleri meme kanserinde çeşitli in vitro ve in vivo çalışmalarda gösterilmiş olan nükleer reseptörler ailesine ait bir proteindir. Öte yandan, meme kanserinde GR geni mutasyon ve polimorfizmlerini ele alan tek bir çalışmaya rastlanmaktadır. Bu tezin amacı, meme kanseri hastalarında GR geninin dört yaygın polimorfizminin frekanslarını belirlemek ve yaş, menopoz durumu, aile öyküsü, östrojen ve progesteron reseptörü ekspresyonu gibi klinik özelliklerindeki rolünü incelemektir. Toplam 85 meme kanseri örneği ve sağlıklı gönüllülerden alınan 86 periferik kan örneğinde GR geni BclI, Tth111I, ER22/23EK ve N363S polimorfizmleri incelenmiştir. İstatistiksel kıyaslamalar hasta ve kontroller arasında klinik-patolojik özellikler de ele alınarak değerlendirilmiştir. Elde edilen verilere göre, sağlıklı bireyler ile karşılaştırıldığında GR geni Tth111I ve ER22/23EK polimorfizmleri ile meme kanseri arasında anlamlı bir ilişki vardır. Ancak, BclI ve N363S polimorfizmleri ile herhangi bir ilişki yoktur.Bizim bilgilerimize göre bu çalışma, GR gen polimorfizmleri ve meme kanseri arasındaki ilişkiyi araştıran ilk çalışmadır. Tez kapsamında az sayıda vaka ele alınmasına rağmen, elde ettiğimiz sonuçlar GR gen polimorfizmlerinin meme kanserinde önemli bir rolü olabileceğini göstermektedir. Bu ilişkinin aydınlatılabilmesi için daha fazla sayıda vaka içeren çalışmalar gerekmektedir.Glucocorticoid receptor (GR) belongs to nuclear receptors family and its anti-apoptotic role and expression levels have been shown in breast cancer in various in vitro and in vivo studies. On the other hand, there is only one study available concerning mutations and polymorphisms of GR gene in breast cancer. The aims of this thesis were to determine the frequencies of 4 common polymorphisms of GR gene in breast cancer patients and analyze their role in clinical features such as age, menopausal status, family history, expression of estrogen and progesterone receptors. A total of 85 breast cancer samples and 86 peripheral blood samples from healthy volunteers were analyzed for BclI, Tth111I, ER22/23EK and N363S polymorphisms of GR gene. Statistical comparisons were made between cases and healthy individuals as well as their clinicopathological features. According to our data, there are significant associations between Tth111I and ER22/23EK polymorphisms and breast cancer when compared to healthy individuals. However, there are no associations with BclI and N363S polymorphisms.In our knowledge, this is the first study investigating the association between GR gene polymorphisms and breast cancer. Since small number of cases analyzed in this thesis, our results indicate that GR gene polymorphisms may play an important role in breast cancer. Studies concerning larger numbers of cases are necessary to clarify this association

İstanbul'da ixodes ricinus türü kenelerde lyme borreliozis varlığı, yayılışları ve biyogüvenlik riskleri

Amaç: Lyme Borreliozis, ABD ve Avrupa’da en fazla görülen kene kaynaklı hastalıklardan birisi olup, Ixodes ricinus tür kompleksine ait keneler tarafından aktarılmaktadır. Türkiye’de de bu tür kompleksine ait kenelerin varlığı bilinmekte ve İstanbul’da da sıklıkla karşılaşılmaktadır. İstanbul’da kene tutma vakalarının en büyük sorumlusu I. ricinus tür kompleksine ait kenelerdir. Bu tezde İstanbul’daki I. ricinus tür kompleksine ait kenelerde Lyme borreliozis (LB) etkeni olan Borrelia burgdorferi sensu lato (s.l.) bakterisinin moleküler yöntemler ile aranması ve bölgedeki Lyme borreliozis risk durumunun belirlenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve yöntem: Tez çalışması için belirlenen bölgelerde bahar ve yaz aylarında bayraklama yöntemi ile kene örnekleri toplanmış, morfolojik tür tayinleri gerçekleştirilmiş ve DNA ekstraksiyonları gerçekleştirilmiştir. Elde edilen DNA’lar ve B. burgdorferi s.l. özgü 16s rRNA, 5s-23s ITS ve flaB geni primerleri kullanılarak PCR işlemi gerçekleştirilmiştir. Seçilen PCR ürünleri Sanger DNA dizileme yöntemi ile dizilenmiştir. Elde edilen veriler kullanılarak B. burgdorferi s.l. türleri filogenetik ağaçta gösterilmiştir.Bulgular: Elde edilen bulgulara göre toplanan I. ricinus türü kenelerde, B. burgdorferi s.l. gen bölgelerine göre %32,84-22,39 olmak üzere değişen oranlarda B. burgdorferi s.l. pozitifliği elde edilmiştir. Dizi analizi ve filogenetik ağaç sonuçlarına göre seçilen pozitif örneklerin tamamının LB ile ilişkili grupta olduğu belirlenmiştir.Sonuç: Bu tez çalışması ile İstanbul ilinde geniş alanda yapılan kene örneklem çalışması sonucunda bölgenin LB riski altında olduğu belirlenmiştir. Ayrıca B. burgdorferi s.l. içinde bulunan B. turdi Türkiye’de ilk kez rapor edilmiştir.Objective: Lyme borreliosis is one of the most common tick-borne diseases in the USA and Europe and is transmitted by ticks belonging to the Ixodes ricinus species complex. Although the existence of ticks belonging to this species complex is known in Turkey, they are frequently encountered in Istanbul. In addition, ticks belonging to the I. ricinus species complex are most responsible for tick infestations in Istanbul. In this thesis, it was aimed to search for the bacterium Borrelia burgdorferi sensu lato (s.l.), which is the causative agent of Lyme borreliosis (LB) in ticks of the I. ricinus species complex in Istanbul, by molecular methods and to determine the risk status of Lyme borreliosis in the region.Material and methods: Tick samples were collected by the flagging method in the spring and summer months in the regions determined for the thesis study, morphological species determinations were carried out and DNA extractions were carried out. PCR was performed using by B. burgdorferi s.l. specific 16s rRNA, 5s-23s ITS and flaB gene primers and obtained DNAs. Selected PCR products were sequenced using the Sanger DNA sequencing method. Using the obtained data, B. burgdorferi s.l. species are shown in the phylogenetic tree.Results: According to the findings, B. burgdorferi s.l positivity was obtained at varying rates, 32.84%-22.39%, according to the B. burgdorferi s.l gene regions, in the collected I. ricinus ticks. According to sequence analysis and phylogenetic tree results, it was determined that all of the positive samples selected were in the group associated with LB.Conclusion: As a result of the tick sampling study conducted in a large area in Istanbul with this thesis study, it was determined that the region is under the risk of LB. In addition, B. turdi in B. burgdorferi s.l species was reported for the first time in Turkey

İstanbul'da ixodes ricinus türü kenelerde lyme borreliozis varlığı, yayılışları ve biyogüvenlik riskleri

Amaç: Lyme Borreliozis, ABD ve Avrupa’da en fazla görülen kene kaynaklı hastalıklardan birisi olup, Ixodes ricinus tür kompleksine ait keneler tarafından aktarılmaktadır. Türkiye’de de bu tür kompleksine ait kenelerin varlığı bilinmekte ve İstanbul’da da sıklıkla karşılaşılmaktadır. İstanbul’da kene tutma vakalarının en büyük sorumlusu I. ricinus tür kompleksine ait kenelerdir. Bu tezde İstanbul’daki I. ricinus tür kompleksine ait kenelerde Lyme borreliozis (LB) etkeni olan Borrelia burgdorferi sensu lato (s.l.) bakterisinin moleküler yöntemler ile aranması ve bölgedeki Lyme borreliozis risk durumunun belirlenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve yöntem: Tez çalışması için belirlenen bölgelerde bahar ve yaz aylarında bayraklama yöntemi ile kene örnekleri toplanmış, morfolojik tür tayinleri gerçekleştirilmiş ve DNA ekstraksiyonları gerçekleştirilmiştir. Elde edilen DNA’lar ve B. burgdorferi s.l. özgü 16s rRNA, 5s-23s ITS ve flaB geni primerleri kullanılarak PCR işlemi gerçekleştirilmiştir. Seçilen PCR ürünleri Sanger DNA dizileme yöntemi ile dizilenmiştir. Elde edilen veriler kullanılarak B. burgdorferi s.l. türleri filogenetik ağaçta gösterilmiştir.Bulgular: Elde edilen bulgulara göre toplanan I. ricinus türü kenelerde, B. burgdorferi s.l. gen bölgelerine göre %32,84-22,39 olmak üzere değişen oranlarda B. burgdorferi s.l. pozitifliği elde edilmiştir. Dizi analizi ve filogenetik ağaç sonuçlarına göre seçilen pozitif örneklerin tamamının LB ile ilişkili grupta olduğu belirlenmiştir.Sonuç: Bu tez çalışması ile İstanbul ilinde geniş alanda yapılan kene örneklem çalışması sonucunda bölgenin LB riski altında olduğu belirlenmiştir. Ayrıca B. burgdorferi s.l. içinde bulunan B. turdi Türkiye’de ilk kez rapor edilmiştir.Objective: Lyme borreliosis is one of the most common tick-borne diseases in the USA and Europe and is transmitted by ticks belonging to the Ixodes ricinus species complex. Although the existence of ticks belonging to this species complex is known in Turkey, they are frequently encountered in Istanbul. In addition, ticks belonging to the I. ricinus species complex are most responsible for tick infestations in Istanbul. In this thesis, it was aimed to search for the bacterium Borrelia burgdorferi sensu lato (s.l.), which is the causative agent of Lyme borreliosis (LB) in ticks of the I. ricinus species complex in Istanbul, by molecular methods and to determine the risk status of Lyme borreliosis in the region.Material and methods: Tick samples were collected by the flagging method in the spring and summer months in the regions determined for the thesis study, morphological species determinations were carried out and DNA extractions were carried out. PCR was performed using by B. burgdorferi s.l. specific 16s rRNA, 5s-23s ITS and flaB gene primers and obtained DNAs. Selected PCR products were sequenced using the Sanger DNA sequencing method. Using the obtained data, B. burgdorferi s.l. species are shown in the phylogenetic tree.Results: According to the findings, B. burgdorferi s.l positivity was obtained at varying rates, 32.84%-22.39%, according to the B. burgdorferi s.l gene regions, in the collected I. ricinus ticks. According to sequence analysis and phylogenetic tree results, it was determined that all of the positive samples selected were in the group associated with LB.Conclusion: As a result of the tick sampling study conducted in a large area in Istanbul with this thesis study, it was determined that the region is under the risk of LB. In addition, B. turdi in B. burgdorferi s.l species was reported for the first time in Turkey

Kırklareli’nden Toplanan Vektör Kenelerde Kırım Kongo Kanamalı Ateşi Virüsü Yaygınlığının Araştırılması

Bu çalışma’da 2013 ve 2014 yıllarında, KKKA’nın en yaygın görüldüğü Trakya ili olan Kırklareli’nin kırsal bölgelerinden toplanan ve -80°C’de muhafaza edilen aç 950 H. marginatum erişkininden (489 dişi, 454 erkek), bölgelerde bulunan vaka yoğunluğu da dikkate alınarak 200 örnek seçilmiştir ve bunlarda moleküler teknikler kullanılarak hastalık etkeni taranmıştır. Söz konusu çalışma süreci sonunda, bölgedeki vektör kenelerde hastalık yaygınlığı, pozitifliğin köylere göre dağılımı ortaya çıkarılmış olacaktır. Bu durum, hem hastalıkla mücadele amacıyla oluşturulacak programların şekillendirilmesi sürecine ışık tutacak, hem de KKKA’nın bölgedeki dinamiğinin daha iyi anlaşılmasını sağlayacaktır. Sonuç olarak seçilen H. marginatum türü kenelerin virüs taşıma yüzdesinin ortalama %51,5 ve köylere göre de sırasıyla Armağan %56,67, Çayırlı %86,67, Koruköy %42,86, Devletliağaç %28, Düzorman %50, Kıyıköy %0, Kızılağaç %50, Kömürköy %53,33, Kuzulu %42,86 olduğu belirlenmiştir. Her ne kadar Trakya’da insan KKKA olguları daha az görülüyor olsa da, çalışmada elde edilen yüksek pozitiflik oranı, insan olgularının daha yüksek görüldüğü Orta Anadolu’da yapılan benzer çalışmaların sonuçlarına göre daha yüksektir. Bu durum için öne sürülebilecek olası açıklamaları şu şekilde sıralamak mümkündür; i) Trakya’da, Orta Anadolu’ya göre daha modern bir tarım uygulamasının uygulanıyor olması ve bağlı olarak insanların sahada geçirdiği zamanın daha az olması, ii) Bölgede virüsün daha az patojen olduğu bildirilen AP92 suşunun olasılıkla yaygın olması ve dolayısıyla da olası çapraz bağışıklığıjn insanları patojen virüs enfeksiyonuna karşı koruması, iii) Çalışmada tespit edilen virüslerin patojenitesi farklı suşları barındırıyor olması.In this study, 200 Hyalomma marginatum unfed adults selected according to the density of CCHF human cases seen since 2005 from 950 unfed adult ticks belong to the same species, collected in the years 2013-2014 from the village’s field of Kirklareli in which most predominant CCHF cases were seen in Thrace, and preserved at -80 oC until use, were screened for agent virus using molecular technique (RT-PCR). The aim of the study conducted out was to evaluate of infection rates of vector ticks, and differences of risk according to the villages investigated, so to understand the field dynamics of the disease, and to support the possible program to combat CCHF in the regions. At the end of the study it was evaluated that the positivity rates of the ticks for CCHF virus according to the villages were 56.67%, 86.67%, 42.86%, 28.0%, 50.0%, 0.0%, 50.0%, 53.33% and 42.86% for Armagan, Cayirli, Korukoy, Devletliagac, Duzorman, Kiyikoy, Kizilagac, Komurkoy and Kuzulu respectively with the 51.5% average value for the total. The gained positivity level is obviously higher than the results of the similar study conducted out in the Middle Anatolia (MA), high-risk area, eventhough lower human-cases have been seen in Thrace. Possible explanation for this contradiction could be; i) Relatively different (more modern than MA) farming in Thrace (less timeconsuming of human in the fields etc.), ii) High AP92 circulation in the animals in the area, and high human infection by this strain of virus. In this case, we can speculate possible cross immunity between AP92 and pathogen strains, iii) The strains detected in this study could be different from the strains in MA, and could be at lower pathogenic level