Honey Plants of Düzce University Ornamental and Medicinal Plants Botanical Garden

In this study, melliferous plants that the honey bee (Apis mellifera L.) can benefit from among the taxa planted in Düzce University Ornamental and Medicinal Plants Botanical Garden, are presented. Among the 451 taxa planted in the botanical garden, those with these characteristics were determined by reviewing studies on the subject. Of the 165 taxa (36.58%) included in the honey plant class; 119 contain both nectar and pollen, 25 contain pollen, 13 contain nectar, 4 contain both pollen and insect secretion (IS) or sweet sap (SS), 2 contain pollen, nectar and IS or SS, 1 contain both nectar and SS, 1 contain only IS. In order to prevent the decrease in pollinator and pollinator insects, whose numbers are decreasing due to global climate change, a "Bee and Insect Hotel" was placed in the botanical garden. For this reason, the majority of the plants selected for planting were chosen from taxa with honey plant properties. The main purpose here is both to pollinate the plants in the botanical garden and to show and explain the effects of insect species on pollination through nature education

Takım çalışmasında iş tatmini ve otomotiv sektöründe bir uygulama

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır.Toplam Kalite Yönetimi sisteminin yaygınlaşması ile önem kazanan takım çalışmaları günümüzde bir çok işletme tarafından kullanılır hale gelmiştir. İşletmeler, kendilerini daha etkili ve yeterli hale getirmek için yeniden yapılanma gereksinimi duyduklarında, çalışanların yeteneklerini daha iyi değerlendirmenin bir yolu olarak takımları kullanmaya başladılar. Araştırmalar daha fazla yetenek ve deneyim gerektiren işlerde takımların, bireyin daha verimli çalışmasını sağladığını ortaya koymuştur. Takımlar, ortak bir amacı paylaşan, birbirine bağımlı ve organizasyona karşı bütün olarak sorumlu üyelerden oluşan, organizasyonun herhangi bir düzeyindeki, nispeten sürekli çalışma Gruplarıdır.. Üyeler en iyi kararlan alabilmek ve hedeflere ulaşmak için birlikte çalışmalıdırlar. Bu da takım çalışmasının temelini oluşturur.. İnsan ilişkilerinde temel tatmin birimi bireydir. Bireylerin bir araya gelmesi ile ilk ortaya çıkan oluşum takımdır ve takım kendini oluşturan bireylerin toplamından oldukça farklı özellikler göstermektedir. Bunun yanında, takıma üye olmak kişiyi yalnızlık duygularından kurtarır ve takım içinde daha güçlü ve morali yerinde olarak çabalarını sürdürür ve kişisel güvenlik kazanır. Bireysel sorun ve amaçların çözümünde diğer üyelerin destek ve dayanışmalarından yararlanılır. Takım üyeliği aynı zamanda prestij, statü ve tanınma olanakları gibi sosyal değerler de kazandırabilir. İnsan, sosyal nitelikte yaratılmış bir varlıktır. Başka insanları sevmek ve onlar tarafından sevilmek için bir takıma ait olmak isteyecektir. Böylece takımlar insana duygularını açıklama ve başka insanlarla çeşitli yollarla haberleşme, eğitme ve öğrenme ihtiyaçlarını da tatmin edecektir. Anahtar kelimeler: Takım çalışması, Ekip çalışması, İş tatmini, İş doyumu, İ

The flora of Hasanlar Dam Lake (Düzce) and its surroundings

YÖK Tez No: 309207Bu çalışma Hasanlar Baraj Gölü (Düzce) ve Çevresinin Florası adı altında Düzce Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı, Orman Botaniği Programında yüksek lisans tezi olarak hazırlanmıştır.Hasanlar Barajı Düzce'nin kuzey doğusunda, Batı Karadeniz Bölgesi'nde bulunmaktadır. Araştırma alanının toplamı 5000 ha'dır. Yüksekliği 100 ile 1200 m yükseklikler arasında değişmektedir. Araştırma alanı, Avrupa- Sibirya Flora alanı ile Akdeniz Flora alanının geçiş zonunda bulunmaktadır.2007 ve 2008 yıllarında yapılan 48 arazi çalışması sonucunda 1303 adet bitki toplanmıştır. Teşhisler sonucunda 93 familya ve 295 cinse ait 537 takson tespit edilmiştir. Araştırma alanı, Flora of Turkey'in kareleme sistemine göre A3 karesi içerisindedir. Teşhis edilen bitkilerden 62 adedinin A3 karesi için yeni kayıt olduğu saptanmıştır. Toplanan bitkilerden 16 adedi endemik olup, endemizm oranı % 2, 98'dir. Alandaki bitkiler fitocoğrafik bölgelere göre şöyle dağılım göstermektedir: Avrupa-Sibirya elementleri: % 25.33, İran-Turan elementleri: % 1,67 Akdeniz elementleri % 14,15'tür. % 58.85 ise geniş yayılışlı ya da fitocoğrafik bölgesi bilinmeyenlerdir.En çok cins içeren familya 34 cinsle Asteraceae (Compositae), en çok tür içeren familya 66 türle Fabaceae (Leguminosae) , en büyük cins ise 12 taksonla Trifolium olmuştur.Raunkiaer'in hayat formlarına göre dağılım ise şöyledir: 79 (% 14.71 ) Phanerophytes, 19 (% 3.54) Chamaephytes, 232 (% 43.20) Hemicryptophytes, 55 (%10.24) Cryptophytes [48 (% 8.94) Geophytes + 7 (%1.30) Hydrophytes] ve 139 (% 25.88) Therophytes. 13 (% 2.43) taksonun hayat formu ise bilinememektedir.This study was prepared under the title ?The Flora of Hasanlar Dam Lake (Düzce) and its Surroundings? as a master thesis at the Department of Forest Engineering, Institute of Natural Science, University of Düzce.The Hasanlar Dam Lake is situated at the northestern part of Düzce, in the northern part of The Western Black Sea Region. The total research area is 5000 ha and the elevation of the area varied between 100 and 1200 metres above the sea level. The study area is located the transition zones between two different phytogeographyc regions namely the Euro-Siberian and the Mediterranean Flora.1300 specimens were collected during 48 field trips in the research area in 2007 and 2008. 93 families, 295 genus and 537 taxa were identified. The study area is in the A3 square according to the Flora of Turkey?s grid system. 62 of the identified specimen were the new record for the A3 square. The 16 of the collected specimen were endemic, and endemism ratio is % 2.98. The rates of taxon belonging to the certain phytogeographical regions are as follows: Euro-Siberian elements: % 25.33, Irano-Turanian elements: % 1.67, Mediterranean elements: % 14,15 The rates of cosmopolitan and phytogeographycally unknown species are % 58.85.The largest family was Asteraceae (Compositae) with 34 genus, the family including the most species was Fabaceae (Leguminosae) with 66 species and the largest genus is Trifolium with 12 species.The plant life froms of Raunkiaer systems that were identified in the study area included 79 (% 14.71 ) Phanerophytes, 19 (% 3.54) Chamaephytes, 232 (% 43.20) Hemicryptophytes, 55 (%10.24) Cryptophytes [48 (% 8.94) Geophytes + 7 (%1.30) Hydrophytes] and 139 (% 25.88) Therophytes. 13 (% 2.43) taxa life forms were unknown

Flora and vegetation of Argözü valley (Kıbrıscık-Bolu)

YÖK Tez No: 430800Bu çalışma Argözü Vadisi'nin (Kıbrıscık- Bolu) flora ve vejetasyonunun belirlenerek alanın bitki çeşitliliğinin ve vejetasyon tiplerinin ortaya çıkarılması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Kıbrıscık, Bolu ilinin 35 km güney doğusunda yer alan Köroğlu Dağlarının güney yamacında bulunmaktadır. Araştırma alanını oluşturan Argözü vadisi ise Kıbrıscık ilçesinin kuzey doğusunda bulunmaktadır. P. H. Davis'in kareleme sistemine göre A3 karesi içerisinde yer almaktadır. 2012-2015 yılları arasında yapılan 47 arazi çalışması sonucunda 1074 bitki örneği toplanmış, vejetasyon tiplerini ve yapısını ortaya koymak amacıyla 303 örnek alanda inceleme yapılmıştır. Bitkilerin teşhis edilmesi sonucu 63 familya ve 273 cinse ait 554 takson belirlenmiştir. Belirlenen taksonların 65'i endemik olup, alanın endemizm oranı %11,73'dür. Endemik ve nadir bitkiler, uluslararası IUCN tehlike kategorilerine göre sınıflandırılmıştır. Araştırma alanında en fazla takson içeren familyalar: Poaceae 55 takson (%9,93), Asteraceae 51 takson (%9,21), Fabaceae 47 takson (%8,48), Rosaceae 33 takson (%5,96), Brassicaceae 29 takson (%5,23), Lamiaceae 27 takson (%4,87), Caryophyllaceae 27 takson (%4,87), Scrophulariaceae 22 takson (%3,97), Liliaceae 20 takson (%3,61), Boraginaceae 19 takson (%3,43), Rubiaceae 16 takson (%2,89), Apiaceae 13 takson (%2,35), Campanulaceae 11 takson (%1,99), Orchidaceae 10 takson (%1,81) şeklinde sıralanmaktadır. Araştırma alanında belirlenen 334 taksonun (%60,28) fitocoğrafik bölgeleri belirlenmiştir. Taksonların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımları şöyledir: 109 takson (%19,68) Avrupa-Sibirya, 78 takson (%14,08) Akdeniz, 63 takson (%11,37) İran-Turan kökenli, 80 takson (%14,44) geniş yayılışlı ve 224 takson (%40,43) ise çok bölgelidir. Araştırma alanından toplanan taksonların Raunkiaer'in yaşam biçimlerine göre 38'i (%6,86) Fanerofit, 59'u (%10,63) Kamefit, 114'ü (%20,58) Kriptofit, 209'u (%37,73) Hemikriptofit ve 135'i (%24,37) Terofittir. Alanın vejetasyonu Braun-Blanquet yöntemine göre araştırılmış, veriler TURBOVEG ve JUICE programları kullanılarak düzenlenmiş, sınıflandırılmış ve dolaylı ordinasyon analizleri uygulanmıştır. Analizler sonucunda orman, çalı, dere, yüksek dağ stebi, nemli çayır ve kayalık vejetasyonu olmak üzere 6 farklı vejetasyon tipine ait 13 bitki toplumu belirlenmiştir. Vejetasyon haritası ARCGIS programı kullanılarak hazırlanmıştır. Anahtar sözcükler: Argözü Vadisi, Bitki toplumları, Flora, Kıbrıscık, VejetasyonThis study was carried out to determine Flora and vegetation of Argözü Valley (Kıbrıscık- Bolu) and contribute to plant diversity and vegetation types in Western Black Sea Region. Kıbrıscık is situated on the southern slope of Köroğlu Mountains which is located 35 km. south east of Bolu. The study area is also located to the north east of Kıbrıscık and in the A3 grid square according to the categorization of P. H. Davis. 1074 plant samples were collected in 47 field trips to research area between 2012 and 2015. 303 sample plots were taken to determining the vegetation from the study area. 63 families, 273 genus and 554 taxa were determined. 65 of the collected taxa are endemic and endemism ratio is 11,73 %. Endemic and rare plants were classified according to IUCN categories. The largest families are as follows: Poaceae 55 taxa (%9,93), Asteraceae 51 taxa (%9,21), Fabaceae 47 taxa (%8,48), Rosaceae 33 taxa (%5,96), Brassicaceae 29 taxa (%5,23), Lamiaceae 27 taxa (%4,87), Caryophyllaceae 27 taxa (%4,87), Liliaceae 20 taxa (%3,61), Boraginaceae 19 taxa (%3,43), Rubiaceae 16 taxa (%2,89), Plantaginaceae 16 taxa (%2,89), Apiaceae 13 taxa (%2,35), Campanulaceae 11 taxa (%1,99), Orchidaceae 10 taxa (%1,81). Phytogeographical regions of 334 taxa (%60,28) was identified in the research area. The distribution of taxa according to phytogeographic regions are as follows: 109 taxa (%19,68) Euro-Siberian, 78 taxa (%14,08) Mediterranean, 63 taxa (%11,37) Irano-Turanian, 80 taxa (%14,44) widespread and 224 taxa (%40,43) are unknown. According to Raunkiaer's life form of the plants are 38 (%6,86) Phanerophytes, 59 (%10,63) Chamaephytes, 114 (%20,58) Cryptophytes, 209 (%37,73) Hemicryptophytes and 135 (%24,37) Therophytes. The vegetation of study area was investigated by Braun-Blanquet method and data were edited and classified using TURBOVEG and JUICE. Also indirect ordination analysis was applied. As a resault of anlysis 13 plant communities were determined belonging to 6 different vegetation type as forest, shrub, riparian, alpin, moist meadows and rocky vegetation. The vegetation map was prepared using the ArcGIS program

Polygonum orientale (?Persicaria orientalis; Polygonaceae) in Turkey re-discovered after 73 years and considerations about its status

Polygonum orientale (? Persicaria orientalis; Polygonaceae), a specie native to a wide region from India to Far East Russia and extending to North and South Australia. For this reason, in here, this taxon is recorded as a new alien species for Turkey. The species was first recorded in Turkey in the Marmara region (Sakarya province, Adapazarı district) in 1936. Subsequently, it was found in the Central Anatolia (Ankara province) in 1942, in the Eastern Black Sea Region (Rize province) in 1945, and finally in the South Eastern Anatolia (Urfa province) in 1947. Our finding represent was the first one in the Western Black Sea Region (Düzce province, Kaynaşlı district), 73 years after its last detection. Information about the current distribution and habitats of this species in Turkey, as well as its complete morphological description, were provided

Düzce'de doğal olarak yayılış yapan Heracleum L. taksonları, habitatları ve bu habitatların floristik kompozisyonu

Düzce ilinde doğal olarak yayılış yapan Heracleum L. taksonları, taksonların bulunduğu habitat tipleri ve bu habitatların floristik kompozisyonunun araştırıldığı bu çalışma 2018 yılında yürütülmüştür. Arazi çalışmaları sonucunda Heracleum platytaenium ve Heracleum sphondylium ssp. ternatum olmak üzere Düzce’de iki farklı Heracleum taksonunun; tarımsal, şehir, kıyı, orman, riparian ve yapay habitatlar olmak üzere altı farklı habitatta yayılış yaptığı belirlenmiştir. Habitatlardan alınan örnek alanlarda Heracleum spp. ile birlikte yayılış yapan 48 familya ve 112 cinse ait 150 takson belirlenmiştir. Araştırma alanında tespit edilen 121 taksona (%80,66) ait fitocoğrafik bölgeler belirlenmiştir. Buna göre; 8 takson Öksin kesime ait olmak üzere 36 takson (%24) Avrupa-Sibirya, 17 takson (%11,33) Akdeniz ve 1 takson (%0,66) İran-Turan kökenlidir. Ayrıca 67 takson (%44,66) geniş yayılışa sahipken 29 takson (%19,33) ise çok bölgelidir veya fitocoğrafik bölgesi bilinmemektedir. Raunkiaer’in yaşam biçimlerine göre taksonlar incelendiğinde; 73 takson (%48,67) Hemikriptofit iken bunu sırasıyla; Terofit (48 takson - %32), Fanerofit (14 - %9,33), Kriptofit (10 - %6,67) ve Kamefit (5 - %3,33) bitkiler takip etmiştir. Son olarak taksonların habitatlara göre hangi bitki taksonları ile bir arada yaşadıkları ayrıca sunulmuştur.This research was done in Düzce during 2018 to study the taxa of naturally distributed Heracleum L., natural habitats of the taxa and floristic composition of the habitats. Results of the field study showed that two different taxa of Heracleum L. including Heracleum platytaenium and Heracleum sphondylium ssp. ternatum were determined in six different habitats such as agriculture, urban areas, coastal areas, forest, riparian and artificial habitats. From the samples collected from the habitats, it was determined that 150 taxa belonging to 48 families and 112 genera were present along with the Heracleum spp. The distribution of the taxa found in the study area was examined according to phytogeographical regions and as a result, regions belonging to 121 taxa (80.66%) were determined. According to this; 8 taxa belong to the Euxine province while 36 taxa (24%) are of Euro-Siberian, 17 taxa (11.33%) of Mediterranean and 1 taxon (0.66%) are of Iran-Turan origin. In addition, 67 taxa (44.66%) have a wide distribution, while 29 taxa (19.33%) are multi-regional or not known. When taxa are examined according to the Raunkiær plant life-form; 73 taxa (48.67%) are Hemicryptophytes while it is respectively followed by Therophytes (48 taxa - 32%), Phanerophytes (14 - 9.33%), Cryptophytes (10 - 6.67%) and Chamaephytes (5 - 3.33%). Finally, it is also presented that plant taxa living together with Heracleum spp. in their habitats

Flora of Argözü Valley (Kıbrıscık-Bolu)

This study was carried out to determine flora of Argözü Valley (Kıbrıscık- Bolu) and contribute to plant diversity in Western Black Sea Region. Kıbrıscık is situated on the southern slope of Köroğlu Mountains which is located 35 km south east of Bolu. The study area is also located to the north east of Kıbrıscık and in the A3 grid square according to the categorization of P.H.Davis. 1074 plant samples were collected in 47 field trips to research area between 2012 and 2015. 63 families, 273 genus and 554 taxa were determined. 65 of the collected taxa are endemic and endemism ratio is 11,73 %. Endemic and rare plants were classified according to IUCN categories. The largest families are as follows: Poaceae 55 taxa (%9,93), Asteraceae 51 taxa (%9,21), Fabaceae 47 taxa (%8,48), Rosaceae 33 taxa (%5,96), Brassicaceae 29 taxa (%5,23), Lamiaceae 27 taxa (%4,87), Caryophyllaceae 27 taxa (%4,87), Liliaceae 20 taxa (%3,61), Boraginaceae 19 taxa (%3,43), Rubiaceae 16 taxa (%2,89), Plantaginaceae 16 taxa (%2,89), Apiaceae 13 taxa (%2,35), Campanulaceae 11 taxa (%1,99), Orchidaceae 10 taxa (%1,81). Phytogeographical regions of 334 taxa (%60,28) was identified in the research area. The distribution of taxa according to phytogeographic regions are as follows: 109 taxa (%19,68) Euro-Siberian, 78 taxa (%14,08) Mediterranean, 63 taxa (%11,37) Irano-Turanian, 80 taxa (%14,44) WS and 224 taxa (%40,43) are unknown. According to Raunkiaer’s life form of the plants are 38 (%6,86) Phanerophytes, 59 (%10,63) Chamaephytes, 114 (%20,58) Cryptophytes, 209 (%37,73) Hemicryptophytes and 135 (%24,37) Therophytes. Keywords: Flora, Raunkiaer, Argözü Valley, Kıbrıscık, Bol

Riparian and rocky vegetation of the Argözü Valley in Kibriscik, Bolu

The object of this study is to analyse the riparian and rocky vegetation of Argözü Valley in Kıbrıscık, Bolu (Turkey)

Shrub vegetation of the Argözü Valley in Kibriscik, Bolu, Turkey

The object of this study is to analyse the shrub vegetation of Argözü Valley in Kibriscik, Bolu (Turkey)

Aubrieta Adanson 1763

AUBRIETA Adans. Type: A. deltoidea (L.) Candolle (1821: 294) (≡ Alyssum deltoideum Linnaeus (1763: 908). Herbs, perennial, often loosely pulvinate or cespitose; caudex with many slender branches terminating in rosettes. Trichomes short stalked or sessile, stellate, with simple or forked rays, these most frequently mixed with coarser stalked, forked and setose simple ones. Multicellular glands absent. Stems erect to decumbent, branched, leafy. Basal leaves petiolate, rosulate or not, simple, entire or dentate; cauline leaves petiolate to subsessile, entire or dentate, not auriculate at base. Racemes few to many flowered, ebracteate, elongated in fruit; rachis straight or flexuous; fruiting pedicels ascending to divaricate, slender, persistent. Sepals oblong, erect, caducous, glabrous or pubescent, unequal, base of lateral pair saccate. Petals pink to purple-violet, or rarely white, erect and with flaring blade, longer than sepals; blade suborbicular, obovate, to spatulate, rounded or retuse to emarginate; claws as long as or longer than sepals, well differentiated from blade, glabrous, unappendaged, entire. Stamens 6, slightly exserted, erect, tetradynamous; filaments narrowly winged, glabrous, free, lateral pair with or without toothed appendage; anthers ovate, not apiculate. Nectar glands lateral, semi-annular, extrastaminal; median glands absent. Ovules 10‒40 per ovary, placentation parietal. Fruit dehiscent, capsular siliques or rarely silicles, linear, oblong, or elliptic, latiseptate or terete, not or rarely inflated, unsegmented; valves papery, with a distinct midvein, pubescent or glabrous, not torulose, not keeled, wingless, unappendaged; gynophore absent; replum rounded, visible; septum complete or occasionally perforate, membranous, not veined; style slender, 2‒12 mm long, cylindrical, persistent; stigma capitate, entire, unappendaged. Seeds biseriate, wingless, elliptic, oblong, ovate, or suborbicular, flattened; seed coat not mucilaginous when wetted; cotyledons accumbent.Published as part of Tunçkol, Bilge, Özkan, Neval Güneş & Al-Shehbaz, Ihsan A., 2022, Aubrieta necmi-aksoyi (Brassicaceae), a new species from Turkey and a key to the species of Aubrieta, pp. 251-256 in Phytotaxa 530 (2) on page 255, DOI: 10.11646/phytotaxa.530.2.13, http://zenodo.org/record/583264