The trichodysplasia spinulosa-associated polyomavirus : discovery - prevalence - infection - expression

  In dit proefschrift wordt de ontdekking van een nieuw polyomavirus beschreven, trichodysplasia spinulosa-associated polyomavirus (TSPyV). In patiënten met een onderdrukt immuunsysteem is dit virus geassocieerd met de zeldzame huidziekte trichodysplasia spinulosa (TS), een ziekte waarbij vanuit de haarfollikel witgele stekeltjes worden gevormd. Vervolgens worden TSPyV-infecties bestudeerd in TS-patiënten en in gezonde individuen. Bij deze laatste groep werd gevonden dat TSPyV-infecties veelvuldig voorkomen en dat primaire infecties al op jonge leeftijd plaatsvinden zonder symptomen te veroorzaken. Het TSPyV antilichaamprofiel verschilt ten opzichte van antilichaamresponsen gevonden voor humane polyomavirussen die ook detecteerbaar zijn op de huid, maar is vergelijkbaar met die van een polyomavirus welke systemische infecties veroorzaakt. Verder is gebleken dat naar alle waarschijnlijkheid een primaire infectie ten grondslag ligt aan het pathogene karakter van TSPyV. Tenslotte worden TSPyV genen en eiwitten gekarakteriseerd die belangrijk zijn voor de virale replicatie en die betrokken kunnen zijn bij ongecontroleerde celdeling. Er werd een uniek expressiepatroon gevonden en er zijn aanwijzingen voor betrokkenheid van één van de gedetecteerde eiwitten bij het aanzetten van celcyclus-gerelateerde producten en bij de ongecontroleerde celdeling van haarfollikelcellen in TS-patiënten. Concluderend, het onderzoek beschreven in dit proefschrift heeft onze kennis op het gebied van TSPyV-infectie, prevalentie en pathogenese aanzienlijk vergroot.  LUMC / Geneeskund

An analysis of clustering of betapapillomavirus antibodies

Betapapillomaviruses (βPVs) may contribute to the aetiology of cutaneous squamous cell carcinoma. However, no high-risk types have yet been identified, possibly because the high frequency of co-infection prevents a straightforward analysis of the independent effects of individual viruses. This study aimed to determine whether specific virus types were more likely to co-occur than others, thereby reducing the number of parameters needed in statistical models. Antibody data were analysed from controls who participated in case–control studies in The Netherlands, Italy and Australia and from participants in the German Nutrition Survey. Cluster analysis and two ordination techniques were used to identify patterns. Evidence of clustering was found only according to the number of viruses to which antibodies were detected. The lack of clustering of specific viral types identified suggests that if there are βPV types that are independently related to skin carcinogenesis, they are unlikely to be identified using standard epidemiological methods

An analysis of clustering of betapapillomavirus antibodies

Betapapillomaviruses (\u3b2PVs) may contribute to the aetiology of cutaneous squamous cell carcinoma. However, no high-risk types have yet been identified, possibly because the high frequency of co-infection prevents a straightforward analysis of the independent effects of individual viruses. This study aimed to determine whether specific virus types were more likely to co-occur than others, thereby reducing the number of parameters needed in statistical models. Antibody data were analysed from controls who participated in case-control studies in The Netherlands, Italy and Australia and from participants in the German Nutrition Survey. Cluster analysis and two ordination techniques were used to identify patterns. Evidence of clustering was found only according to the number of viruses to which antibodies were detected. The lack of clustering of specific viral types identified suggests that if there are \u3b2PV types that are independently related to skin carcinogenesis, they are unlikely to be identified using standard epidemiological method