Carotid endarterectomy compared with carotid artery stenting for extracranial carotid artery stenosis: a retrospective single-centre study

Aim: One of the main risk factors for an ischemic stroke is significant carotid artery stenosis, and extracranial severe carotid artery stenosis accounts for 20% of ischemic strokes. Prior to the development of carotid artery stenting (CAS), the only effective and reliable treatment for carotid artery stenosis was carotid endarterectomy (CEA). This study compares the results of CAS and CEA in patients with significant carotid artery stenosis. Methods: Between 2018 and 2022, hospital records of all patients who underwent carotid artery revascularization at the institution were retrospectively analyzed. Patients were divided into two groups depending on whether CEA or CAS was performed for carotid revascularization. Propensity score matching was performed to reduce bias by equating the baseline clinical characteristics of the groups. To compare 30-day, 1-year, and long-term outcomes, rates of transient ischemic attack (TIA), myocardial infarction, stroke, all-cause mortality, and composite endpoints were analyzed. Results: After PSM, 76 patients each in the CEA and CAS groups were compared. The mean age was 69.80 years ± 11.35 years and 121 (80%) were male. The patients were followed up for a mean of 33 months ± 6 months. The incidence of TIA in the perioperative period [9 (12%) vs. 4 (5%); P < 0.05], TIA and composite endpoint at 1-year period [11 (15%) vs. 2 (3%); P < 0.05 and 27 (36%) vs. 16 (21%); P < 0.05, respectively] were significantly higher in the CAS group than in the CEA group. No difference was observed between the groups in the long-term. Conclusions: There was no noticeable difference between the CEA and CAS groups in the examination of cases with severe carotid artery stenosis in terms of 1-month, and 1-year results (apart from TIA and composite endpoints), or long-term outcomes. Extracranial carotid artery stenosis can be treated safely and effectively also by CAS

A Questionnaire Study Related To Reasons And Solutions Of Seperation Of Nickel Titanium Instruments

Amaç: Bu anket çalışmasının amacı NiTi döner alet kırıklarının nedenlerini araştırmak ve bu önemli tedavi komplikasyonunun önüne geçebilecek çözümler bulmaktır. Gereç ve yöntemler: Türkiye'deki Diş Hekimliği Fakültelerinin Endodonti Anabilim Dallarında görev yapan akademisyen diş hekimlerine şu soruları içeren anket e-posta yoluyla iletilmiştir: Eğitim seviyesi, haftada bakılan ortalama hasta sayısı, kullanılan döner alet sistemi, kulanım sıklığı, kırık komplikasyonuyla karşılaşma sıklığı, alet kırılma sebebi, kırıkları önlemek için öneriler. Veriler yine elektronik posta yolu ile toplanmıştır. Veriler SPSS programında değerlendirilmiş ve verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler ve Pearson korelasyonu kullanılmıştır (P .05). Bulgular: Alet kırılma sıklığı ile kullanılan döner alet sistemi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon bulunmamıştır (P 0.05). Alet kırılma sıklığı ile haftalık bakılan ortalama hasta sayısı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon bulunmuştur (P 0.05). Sonuç: Kök kanal aletlerinin kırılmasının en sık sebebi olarak "firmanın önerdiği sayıda kullanılmaması" bildirilmiştir ve bu duruma çözüm olarak ise "ya üniversite ya da hasta tarafından alınarak her bir hasta için yeni nikel titanyum aletlerin kullanılması" önerilmiştir.Aim: The aim of this questionnaire study was to investigate the reasons of NiTi rotary instruments' fracture and to find out the solutions, which can prevent this important treatment complication. Material and methods: The questionnaire which contains these questions: Education level, average number of treated patients in a week, instruments used, usage frequency, the frequency of fracture complication, the reason of fracture, suggestions to prevent fracture; was delivered by e-mail to academician dentists serve in Department of Endodontics, Faculty of Dentistry, Turkey. Data was taken again by e-mail. The analysis of the data was obtained by using descriptive statistics and Pearson's correlation in SPSS software (P 0.05). It was found a statistically significant correlation between frequency of instrument fracture and average number of treated patients in a week (P < 0.05). Conclusion: In conclusion, "not to be used according to the manufacturer's instructions" is declared as the most reason of root canal instruments' fracture, and "to use a new nickel titanium instruments for every patients by buying either the university or the patients" is suggested as solution to this situation

Case presentation: Approach to acute rheumatic fever patient with hepatotoxicity due to acetylsalicylic acid

Ülkemizde sık görülen akut romatizmal ateş hastalığının tedavisinde artrit veya hafif kardit tablosu olduğunda ilk tercih edilen ilaç asetilsalisilik asittir. Tedavi sırasında birçok yan etki ile karşılaşılabilir. Akut romatizmal ateş tanısı konulan 10 yaşındaki erkek hastada asetilsalisilik asit tedavisi sırasında karaciğer toksisitesi gelişti. Bu durumun çocuk kardiyoloji pratiğinde her zaman görülebilme ihtimalinden ve tedavi yaklaşımı ile ilgili literatür bilgilerinin kısıtlı olmasından dolayı hasta, olgu olarak sunuldu.Treatment with acetylsalicylic acid is the first choice for arthritis and mild carditis of acute rheumatic fever which is a common disease in our country. There may be many adverse reactions during treatment. 10 year-old male patient diagnosed as acute rheumatic fever had hepatotoxicity due to acetylsalicylic acid therapy. This clinic manifestation has the possibility that can be seen always in pediatric cardiology practice.This case is presented due to limited literature on the treatment of patients with hepatotoxicity

Pulmoner balon valvüloplasti yapılan çocuklarda kalp kateterizasyonu sonuçlarının değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada, çocuk kardiyoloji kliniğimizde üç yıl boyunca pulmoner balon valvüloplasti işlemi yapılan çocuklarla ilgili klinik deneyimlerimizin paylaşılması ve sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlandı . Gereç ve yöntem: Bu retrospektif çalışmaya, Kasım 2010- Kasım 2013 tarihleri arasında pulmoner balon valvüloplasti işlemi uygulanmış olan çocuklar dahil edildi. Hastalardan sendromik olan yoktu. Pulmoner balon valvüloplasti işlemi, hastalar kateterizasyon laboratuarında genel anestezi altında entübe edilerek gerçekleştirildi. Bulgular: Çalışmaya yedisi kız, altısı erkek 13 hasta dahil edildi. Hastaların ortalama yaşı 2.9±3.74 yıl, yaş aralığı dört günlük-10 yaş arasında idi. Pulmoner darlık 10 hastada valvüler tipte olmasına karşılık, üç hastada valvüler ve infundibuler darlık birlikteydi. İşlemde monofoil kateterler kullanıldı, kateterlerin ortalama çapı 12.2 mm 6-20 mm idi. Balon/anülüs çap oranı ortalaması 1.21 1.1-1.33 olarak hesaplandı. Kalp kateterizasyonu sırasında pulmoner kapak üzerinde ölçülen basınç gradiyenti, işlem öncesinde ortalama 75 mmHg 40-120 mmHg , işlem sonrasında ise ortalama 36.4 mmHg 0-95 mmHg olarak ölçüldü. Hastalara ortalama üç kere dilatasyon yapıldı. Hastalardan dördünde darlık gradiyentinde anlamlı bir düşüş olmadığı için hastalar operasyona verildi, bir hastaya ise takiplerinde rezidü darlık geliştiğinden dolayı ikinci kere balon valvüloplasti işlemi yapıldı. Dört hastada % 30 hafif pulmoner yetmezlik tespit edildi, başka majör veya minör bir komplikasyon gelişmedi. Sonuç: Pulmoner balon valvüloplasti işlemi, pulmoner kapak darlıklarında, her yaştaki hastada ilk tedavi seçeneğidir. Güvenli ve etkili bir işlemdir. Balon/anülüs çap oranı 1.2-1.4 arasında olursa; başarı şansı daha yüksek ve komplikasyon gelişme ihtimali daha düşüktü

İZOLE VENA SAFENA PARVA STRİPİNGİ SONRASINDA KOMPRESYON ÇORAPLARININ ETKİNLİĞİ: RETROSPEKTİF ÇALIŞMA

Background: The objective of this study is to investigate the effectiveness of medium pressurized elastic compression stockings usage after isolated vena saphena parva stripping. Material and Methods: Between 2001 January2014 March, 60 patients (40 women, 20 men, mean age; 39± 11 years, 35 to 58 years range) treated with vena saphena parva ligation and total stripping for isolated vena saphena parva insufficiency, were enrolled in this retrospective study. Elastic bandage applied postoperatively. Patients were divided into two groups according to use of additional compression stocking for 4 weeks; as stockings using group, (group 1; 18 women, 12 men, mean age 35±12.2, 23 to 47 years) and as no stockings using group, (group 2; 22 women, 8 men, mean age 38±10.8, 27 to 49 years) and. Primary outcomes and secondary outcomes were evaluated. Results: Extremity volumes in Group 1 and Group 2 were reduced from preoperatively 4600±540 ml and 4740 ± 420 ml to postoperatively 4440±430 ml and 4660 ± 400 ml, respectively. There were no differences between two groups by means of time to return to work and complications. Extremity volumes and Visual Analogue Scale pain scores were detected statistically significant reduction at the end of 4 weeks in group 1. Conclusion: Additional use of compression stockings after isolated vena saphena parva stripping can provide significant reduction in extremity edema and visual analog scale pain score. On the other hand, developing complications and time to return to work in both groups seem simila