Early KPC-Producing Klebsiella pneumoniae Bacteremia among Intensive Care Unit Patients Non-Colonized upon Admission

Among 140 patients colonized by KPC-producing Klebsiella pneumoniae (KPC-Kp) between fourth and seventh day of Intensive Care Unit stay, 24 developed bacteraemia immediately after colonization. Colistin-resistance of the colonizing isolate was the factor significantly associated with early KPC-Kp bacteraemia (P < 0.001; OR 6.6, 95% CI 2.4–18.4), a worrisome finding since infections by colistin-resistant isolates is associated with increased mortality due to limited remaining therapeutic options

Pinna nobilis in the Greek seas (NE Mediterranean): on the brink of extinction?

The Mediterranean endemic fan mussel Pinna nobilis is suffering an ongoing basin-scale mass mortality event (MME) since 2016. As most Mediterranean populations have collapsed, the species has been declared as Critically Endangered in the IUCN Red List of threatened species. In an effort to track the progress of the MME and provide updated information on the status of the species in the Greek seas, data collected through dedicated surveys and opportunistic assessments during 2019 and 2020 have been compiled. During surveys conducted at 258 sites, a total of 14,589 fan mussels were recorded, of which 81.1% were dead. Of the remaining 2,762 live individuals, 256 were juveniles. Two marine areas that still sustain living populations were identified, namely Kalloni Gulf (Lesvos Island), and Laganas Bay (Zakynthos Island). The inner part of Kalloni Gulf appears to maintain the largest surviving population of the species in the eastern Mediterranean, with an abundance estimate of 684,000 individuals (95% confidence interval: 322,000-1,453,000). Solitary, potentially resistant, scattered individuals were recorded at several sites. Other previously abundant populations that had been assessed in the past, specifically those of Lake Vouliagmeni (Korinthiakos Gulf), Souda Bay (Crete) and Gera Gulf (Lesvos Island) with a total of ~350,000 individuals, have now been wiped out. Our results document the collapse of most P. nobilis populations throughout the Greek seas. The MME has progressed substantially between early 2019 and mid-2020, as indicated by the increase in mortality at sites consecutively monitored multiple times. This work highlights the urgent need for continuous monitoring of surviving populations and calls for immediate implementation of an effective protection and management strategy that will ensure the persistence of surviving individuals and the production of resistant offspring

Comparison of techniques for postoperative analgesia management after a weight loss surgery (Βiliary Pancreatic Diversion with Roux-En-Y) by administration of epidural analgesia with local anesthetic (levobupivacaine) and opioid (morphine)

Comparison of techniques for postoperative analgesia management after a weight loss surgery (Βiliary Pancreatic Diversion with Roux-En-Y) by administration of epidural analgesia with local anesthetic (levobupivacaine) and opioid (morphine) Background: Postoperative pain control in morbidly obese patients should aim early mobilization and return of bowel function, without respiratory compromise, as there is a high prevalence of obstructive sleep apnoea (OSA). Up to date, not sufficient data exist regarding postoperative analgesic management of morbid super-obese (MSO) patients undergoing open bariatric surgery, especially with thoracic epidural levobupivacaine combined with morphine. Methods: In a prospective double blind randomised controlled trial, 96 ASA II-III MSO patients undergoing open BPD-RYGBP, were randomly allocated to six groups (n=16). All groups received postoperatively a continuous epidural morphine infusion of 0.2 mg h-1, while groups A - C received additionally 0.1% levobupivacaine and groups D - F 0.2% levobupivacaine via PCEA, respectively. Groups A and D did not receive intraoperative epidural morphine loading, while groups B, E received additionally 1mg and groups C and F 2 mg morphine bolus intra-operatively respectively. VAS at rest and on cough, PCEA drug consumption, haemodynamic profile, pulmonary function, time to return of bowel function and ambulation, were recorded for 48h. Results: Pain scores did not differ among groups. Doubling the concentration of levobupivacaine increased considerably its consumption (P < 0.001), without improving analgesia. The increase in perioperative morphine (groups B,C,E,F) and levobupivacaine doses (groups D-F) led to prolonged time to bowel function (P < 0.05 to 0.01) and ambulation (P < 0.05 to 0.01), respectively. Although obstructive sleep apnoea (OSA) prevalence was 69% to 81% among groups, no incidence of respiratory depression was observed. Haemodynamic profile and pulmonary function were well preserved and did not differ among groups. Conclusions: Thoracic PCEA with 0.1% levobupivacaine combined with a continuous daily epidural morphine dose of 0.2 mg h-1, without morphine loading, is an effective approach regarding adequate pain control, early mobilization and return of bowel function in MSO patients, especially in those with OSA.Σύγκριση τεχνικών για την αντιμετώπιση του μετεγχειρητικού πόνου μετά από χολοπαγκρεατική εκτροπή για τη θεραπεία της νοσογόνου παχυσαρκίας, με τη χορήγηση επισκληριδίου αναλγησίας με τοπικό αναισθητικό (λεβοβουπιβακαΐνη) και οπιοειδές (μορφίνη).Εισαγωγή – Σκοπός :Η αντιμετώπιση του μετεγχειρητικού πόνου σε ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία που υποβάλλονται σε χειρουργεία απώλειας βάρους θα πρέπει να στοχεύει στον αποτελεσματικό έλεγχο του μετεγχειρητικού πόνου, στην πρώιμη επαναλειτουργία του εντέρου και στην ταχύτερη κινητοποίηση των ασθενών, χωρίς να διακινδυνεύεται η μετεγχειρητική αναπνευστική λειτουργία, καθώς είναι υψηλό το ποσοστό των παχύσαρκων ασθενών με Αποφρακτική Άπνοια στον Ύπνο (OSA). Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα σχετικά με τη διαχείριση της μετεγχειρητικής αναλγησίας σε ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία που υποβάλλονται σε ανοικτά χειρουργεία απώλειας βάρους, ιδιαίτερα με την εφαρμογή θωρακικής επισκληριδίου αναλγησίας με μορφίνη και λεβοβουπιβακαΐνη.Υλικό – Μέθοδος :Στην παρούσα προοπτική, τυχαιοποιημένη, διπλή τυφλή μελέτη, 96 ασθενείς με super νοσογόνο παχυσαρκία (BMI ≥ 50kg/m2) και φυσική κατάσταση κατά ASA II-III, που υποβλήθηκαν σε χολοπαγκρεατική εκτροπή με Roux-En-Y γαστρική παράκαμψη, τυχαιοποιήθηκαν σε 6 ομάδες (ομάδες Α-F με 16 ασθενείς ανά ομάδα). Όλες οι ομάδες έλαβαν μετεγχειρητικά θωρακική επισκληρίδιο αναλγησία με συνεχή έγχυση μορφίνης 0,2mg/h σε συνδυασμό με άπαξ δόσεις λεβοβουπιβακαΐνης μέσω PCEA : στις ομάδες A,B και C χορηγήθηκε χαμηλή συγκέντρωση λεβοβουπιβακαΐνης 0,1%, ενώ στις ομάδες D, E και F χορηγήθηκε υψηλή συγκέντρωση λεβοβουπιβακαΐνης 0,2%. Οι ομάδες A και D δεν έλαβαν διεγχειρητικά δόση εφόδου μορφίνης, ενώ οι ομάδες B και Ε έλαβαν 1mg και οι ομάδες C και F 2mg μορφίνης επισκληριδίως, αντίστοιχα. Κατά την μετεγχειρητική περίοδο εκτιμήθηκε η ένταση του πόνου στην ηρεμία και στο βήχα με βάση την κλίμακα VAS, η συνολική κατανάλωση λεβοβουπιβακαΐνης, η αναπνευστική λειτουργία, οι αιμοδυναμικές μεταβολές, ο χρόνος κινητοποίησης του εντέρου και ο χρόνος κινητοποίησης των ασθενών. Η στατιστική επεξεργασία έγινε με τη χρήση ANOVA ακολουθούμενη από post-hoc δοκιμασίες, με τη μέθοδο χ2, και με μη παραμετρικές μεθόδους για πολλαπλές ομάδες. Αποτελέσματα :Η ένταση του μετεγχειρητικού πόνου δεν διέφερε μεταξύ των ομάδων. Διπλασιάζοντας τη συγκέντρωση της λεβοβουπιβακαΐνης από 0,1% (ομάδες A, B και C) σε 0,2% (ομάδες D, E και F) αυξήθηκε σημαντικά η συνολική κατανάλωση της λεβοβουπιβακαΐνης (P < 0,001), χωρίς να βελτιωθεί η αναλγησία. Η αύξηση της περιεγχειρητικής χορήγησης μορφίνης με τη χορήγηση δόσης εφόδου (ομάδες B,C,E,F) και της συγκέντρωσης της λεβοβουπιβακαΐνης (ομάδες D, E, F) οδήγησε σε παράταση του χρόνου επαναλειτουργίας του εντέρου (P < 0.05 to 0.01) και καθυστέρηση στη κινητοποίηση των ασθενών (P < 0.05 to 0.01). Παρά την υψηλή συχνότητα των παχυσάρκων ασθενών με OSA (69% - 81%) μεταξύ των ομάδων, δεν παρατηρήθηκε κανένα επεισόδιο αναπνευστικής καταστολής. Οι αιμοδυναμικές παράμετροι και η μετεγχειρητική αναπνευστική λειτουργία, διατηρήθηκαν σε ασφαλή όρια και δεν διέφεραν μεταξύ των ομάδων.Συμπεράσματα : Η θωρακική επισκληρίδιος αναλγησία με τη χορήγηση άπαξ δόσεων λεβοβουπιβακαΐνης 0,1% μέσω PCEA σε συνδυασμό με συνεχή έγχυση μορφίνης 0,2mg/h, χωρίς δόση εφόδου, είναι ένας αποτελεσματικός και ασφαλής τρόπος μετεγχειρητικής αναλγησίας σε ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία που υποβάλλονται σε ανοικτά χειρουργεία απώλειας βάρους, καθώς αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τον μετεγχειρητικό πόνο, οδηγεί σε πρώιμη επαναλειτουργία του εντέρου, σε ταχύτερη κινητοποίηση των ασθενών, χωρίς να διακυβεύεται η αναπνευστική λειτουργία, ακόμα και στους παχύσαρκους ασθενείς με OSA

Use of a monolithic column for the development and validation of a HPLC method for the determination of famotidine, cimetidine and nizatidine in biological fluids

A simple and selective HPLC method, using a monolithic column, was developed for the simultaneous determination of the histamine H2-receptor antagonists: famotidine, cimetidine and nizatidine, in the presence of sulfadimethoxine as internal standard. The separation was performed on a Chromolith Performance RP-18 column (100 mm x 4.6 mm i.d.) with an isocratic mobile phase consisting of 0.05 mol/L acetate buffer (adjusted to pH 6.5 with triethylamine)/methanol/acetonitrile (85:10:5, v/v/v). The wavelength was set at 230 nm. Linearity was obtained for concentrations between 0.2 to 50 μg/mL and limits of detection were in the range 0.07-0.17 μg/mL. Full validation with respect to linearity, selectivity, detection and quantification limits, accuracy, precision and robustness, the latter using the Youden’s test, was carried out. The method was successfully applied to the determination of the drugs in human serum and urine following solid phase extraction. Average recoveries between 88.0 to 104.4% and 88.0 to 108.0% in serum and urine samples, respectively, were obtained

STUDY OF THE CATALYTIC DETERMINATION OF TRACE AMOUNTS OF IRON (III) AND VANADIUM (V) IONS

A KINEMATIC METHOD IS DESCRIBED FOR THE DETERMINATION OF TRACE AMOUNTS OF IRON (III) AND VANADIUM (V). THE METHOD IS BASED ON THE CATALYTIC EFFECT OF IRON (III) AND VANADIUM (V) ON THE OXIDATION OF 3,5-DIAMINOBENZOIC ACID DIHYDROCHLORIDE BY HYDROGEN PEROXIDE AND POTASSIUM BROMATE, RESPECTIVELY. THE OPTIMAL CONDITIONS FOR BOTH ELEMENTS DETERMINED WERE FOUND BY STUDYING THE RATE DEPENDENCE OF THE CATALYSED AND THE NON-CATALYSED REACTION ON PH, TEMPERATURE, IONIC STRENGTHAND CONCENTRATIONS OF THE REACTANTS. THE PROPOSED METHODS WERE APPLIED SUCCESSFULLY TO THE ANALYSIS OF REAL SAMPLES. IRON WAS DETERMINED IN TOP WATER, IN GREEK WINES OF VARIOUS TYPES AND IN A STANDARD REFERENCE BIOLOGICAL MATERIAL (NBS), WHILST VANADIUM WAS DETERMINED IN TOP WATER AND IN STEEL SAMPLES.ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΥ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΙΧΝΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΙΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΤΡΙΣΘΕΝΟΥΣ ΣΙΔΗΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΣΘΕΝΟΥΣ ΒΑΝΑΔΙΟΥ. ΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥ (III) ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΝΑΔΙΟΥ (V) ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝΚΑΤΑΛΥΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗ, ΣΤΗΝ ΟΞΕΙΔΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΥΔΡΟΧΛΩΡΙΚΟΥ ΑΛΑΤΟΣ ΤΟΥ 3,5- ΔΙΑΜΙΝΟΒΕΝΖΟΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ, ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΚΑΛΙΟ,ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ. Η ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΥΘΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ ΕΓΙΝΕ ΦΑΣΜΑΤΟΦΩΤΟΜΕΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΛΑΒΕ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΡΗ, ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ, ΙΟΝΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΡΩΝΤΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ, ΣΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥΣ, ΤΟΣΟ ΑΠΟΥΣΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΥΤΩΝ. ΟΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΠΕΡΙΕΛΑΒΑΝ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΣΙΔΗΡΟΥ ΣΕ ΔΕΙΓΜΑ ΠΟΣΙΜΟΥ ΥΔΑΤΟΣ, ΣΕ ΠΡΟΤΥΠΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΔΕΙΓΜΑ NBS ΚΑΙ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΟΙΝΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΤΥΠΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΒΑΝΑΔΙΟΥ ΣΕ ΔΕΙΓΜΑ ΠΟΣΙΜΟΥ ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΔΕΙΓΜΑ ΒΑΝΑΔΙΟΧΑΛΥΒΑ

Study of the Oxidative Forced Degradation of Glutathione in Its Nutraceutical Formulations Using Zone Fluidics and Green Liquid Chromatography

In the present study, we report the results of our investigation of the oxidative forced degradation of glutathione in its nutraceutical formulations by two validated analytical methods. The first is based on the reaction of glutathione with o-phthalaldehyde through an automated zone fluidics flow platform and fluorimetric detection (&lambda;ex/&lambda;em = 340/425 nm). The second is based on the separation of glutathione and its oxidation product by a green reversed-phase HPLC method coupled to direct UV detection, at 210 nm. A solution of 3% w/v H2O2 provided fast oxidation of more than 95% of glutathione to yield oxidized glutathione in a time period of 180 min. The mechanism of the oxidation was proved to follow pseudo-first order kinetics. The k, t90 and t1/2 values were calculated

The Role of Obesity in Sepsis Outcome among Critically Ill Patients: A Retrospective Cohort Analysis

Background. The objective of this study was to assess the correlation between sepsis, obesity, and mortality of patients admitted to an Intensive Care Unit (ICU). Subjects and Methods. Data of all patients admitted to the ICU of a tertiary hospital during a 28-month period were retrospectively analyzed and included in the study. Results. Of 834 patients included, 163 (19.5%) were obese, while 25 (3.0%) were morbidly obese. Number of comorbidities (P<0.001), bloodstream infection (P  0.033), and carbapenemase-producing Klebsiella pneumoniae colonization during ICU stay (P  0.005) were significantly associated with obesity, while nonobese patients suffered more frequently from spontaneous intracranial hemorrhage (P  0.038). Total ICU mortality was 22.5%. Increased mortality among obese ICU patients was observed. Sepsis was the main condition of admission for which obese patients had statistically lower survival than normal weight subjects (76.3% versus 43.7%; P  0.001). Mortality of septic patients upon admission was independently associated with SOFA score upon ICU admission (P  0.003), obesity (P  0.014), pneumonia (P  0.038), and development of septic shock (P  0.015). Conclusions. Our study revealed that sepsis upon ICU admission is adversely influenced by obesity but further studies are needed in order to assess the role of obesity in sepsis outcome