Factors affecting mandibular residual ridge resorption in edentulous patients: a preliminary report

The aim of the study was to assess the rate of mandibular residual ridge resorption in edentulous patients and to analyse the factors which determine this process. A group of 35 edentulous patients aged between 51 and 89 years, with a mean age of 74 (65-78) years, were included in the study. Individual factors (age, gender and duration of edentulousness), local biochemical parameters (oral hygiene and history of periodontal diseases) and systemic biochemical parameters (calcium and phosphate metabolism, diet, smoking, alcohol intake and systemic diseases), as well as physical factors involved in the process (the use of prosthetic dentures), were analysed. The study was performed on the basis of the results of dental examinations, assessment of panoramic radiograms, research surveys and total calcium and phosphate serum levels, which were determined using a calorimetric method. Bone resorption in the mandible affected all the study patients to varying extents. More than half the edentulous patients showed a high degree of mandibular residual ridge resorption. The duration of mandibular edentulism was found to be closely associated with values of the radiological IC/IM index, which is generally considered to reflect the degree of mandibular resorption. Total calcium serum levels were shown to correlate positively with the value of IC/IM index in these patients

SCHOOL AND AFTER-SCHOOL INTERESTS TAKEN UP BY THE DEPENDENTS OF FOSTER CARE FACILITIES (ON THE EXAMPLE OF LUBELSKIE VOIVODESHIP)

The subject of the article are school and after school interests popular among the dependants staying both in institutional care facilities as well as in family custody. A significant problem, which should be taken into consideration, is the fact that the research is not carried out among young people being brought up in their own biological families, but only among the foster care pupils what can also affect the types of activities undertaken in their free time both in the school environment and after classes. The aim of the research was to determine how different school and after school interests are shaped among dependents of various forms of foster care and what they are conditioned by. Among the indicators influencing the type of activities taken up by the pupils participating in the research the following were enumerated: environmental factors, namely: location of the facility or the family-type children's home; personal factors including age and gender of the dependents, or institutional factors such as the type of facility in which the research respondent is staying; obtained support and help from both educators and teachers.The material for the article was created as part of the project "Education, levelling developmental and educational deficiencies of children under the care of family-run children’s houses as well as the educational care centre (on the example of the selected poviats of Lubelskie, Świętokrzyskie, Warminsko-Mazurskie voivodeships)". The project was implemented by the Department of Pedagogy of Higher State School in Biała Podlaska. There were used two methods in the research: diagnostic survey and study of individual cases. The following questionnaires were used: proprietary questionnaires for charges, interview questionnaires with educators of educational care centres and family houses, an observation sheet and interviews with coordinators and directors of the examined institutions.  

Czy nieprawidłowe rozpoznanie zespołu Wolframa jako cukrzycy typu 1 i jej powikłań może być przyczyną rzadkiego rozpoznawania tego zespołu?

Wolfram syndrome (WS), also known as DIDMOAD (Diabetes Insipidus, Diabetes Mellitus, Optic Atrophy and Deafness), is a rare autosomal recessive syndrome (1/770,000 in the United Kingdom), characterised by juvenile onset of diabetes mellitus, optic nerve atrophy, diabetes insipidus, sensorineural deafness, renal tract and neurological abnormalities, and primary gonadal atrophy. WS is caused mainly by biallelic mutations in the WFS1 gene, which encodes wolframin. Wide tissue distribution of wolframin and many mutations in the wolframin gene resulting in Wolfram syndrome may contribute to different phenotypes and the unusual combinations of clinical features. We describe a female patient with Wolfram syndrome diagnosed at the age of 25, with a previous false diagnosis of type 1 diabetes mellitus and misdiagnosed diabetic complications. The patient was found to be a compound heterozygote for two novel mutations in exon 8 of WFS1 gene: a 2-bp deletion AT at nt 1539 leading to a frameshift (Y513fs) and a single-base substitution 1174C > T resulting in a stop codon (Q392X). A detailed analysis of the patient’s medical history and a review of the literature suggest that many cases of Wolfram syndrome may remain undiagnosed due to misdiagnosis as type 1 diabetes mellitus and incorrect interpretation of clinical symptoms of neurodegenerative abnormalities, especially in their early stages. (Endokrynol Pol 2014; 65 (5): 398–400)Zespół Wolframa (WS), znany również jako DIDMOAD (moczówka prosta, cukrzyca, atrofia nerwu wzrokowego i głuchota), jest rzadkim zespołem dziedziczonym autosomalnie recesywnie (1/770000 w Wielkiej Brytanii), charakteryzującym się wystąpieniem cukrzycy w wieku młodzieńczym, zanikiem nerwu wzrokowego, moczówką prostą, głuchotą, niewydolnością oddechową i zaburzeniami neurologicznymi oraz pierwotną atrofią gonad. WS jest spowodowany głównie mutacją w genie WFS1, który koduje wolframinę. Obecność wolframiny w wielu tkankach organizmu oraz wiele różnych mutacji w genie wolframiny, których skutkiem jest wystąpienie zespołu Wolframa, może stanowić przyczynę różnych fenotypów tego zespołu oraz różnych kombinacji cech klinicznych. W poniższej publikacji opisano przypadek pacjentki z zespołem Wolframa, której choroba początkowo była błędnie zdiagnozowana jako cukrzyca typu 1 i jej powikłania. W badaniach genetycznych wykazano, że pacjentka była heterozygotą w zakresie dwóch nowych mutacji w egzonie 8 genu WFS1: 2-bp delecji AT w regionie nt 1539, prowadzącej do mutacji zmiany ramki odczytu (Y513fs) oraz substytucji pojedynczej zasady 1174 C > T, czego skutkiem był stop kodon (Q392X). Ze szczegółowej analizy historii medycznej pacjentki oraz przeglądu piśmiennictwa wynika, że duża liczba przypadków zespołu Wolframa może zostać niewłaściwie rozpoznana jako cukrzyca typu 1 lub zaburzenia neurodegeneracyjne, zwłaszcza w początkowej fazie ich rozwoju. (Endokrynol Pol 2014; 65 (5): 398–400

Ocena częstości występowania zespołu Wolframa w populacji dzieci z cukrzycą

Introduction: Wolfram syndrome (WFS) is the most frequent syndromic form of monogenic diabetes coexisting with optic atrophy and many other disorders. The aim of this study was to estimate the prevalence of Wolfram syndrome among children with diabetes in Poland.Material and methods: These calculations were performed among Polish diabetic children, aged 0–18 years, from three administrative regions between January 2005 and December 2011. Epidemiological data was obtained by matching the results from the EURO-WABBPoland Project and the PolPeDiab Registry.Results: Throughout the study period, we confirmed genetic diagnosis of Wolfram syndrome in 13 patients from Poland. Three patients originated from the studied regions with complete epidemiological data on paediatric diabetes. The total number of patients with diagnosed diabetes in the study equalled 2,568 cases. The prevalence of Wolfram syndrome among Polish children with diabetes is 0.12% (95% Confidence Interval 0.04–0.34%).Conclusions: We estimate that Wolfram syndrome is 26 to 35 times less frequent than monogenic diabetes (MODY and neonatal diabetes) in the Polish paediatric population. (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 295–297)Wstęp: Zespół Wolframa (WFS) jest najczęstszą syndromiczną formą cukrzycy monogenowej, gdzie oprócz cukrzycy występuje zanik nerwów wzrokowych oraz wiele innych zaburzeń. Celem pracy była ocena częstości występowania zespołu Wolframa na tle innych rodzajów cukrzycy w populacji pediatrycznej.Materiał i metody: Ocena chorobowości została przeprowadzona wśród dzieci chorych na cukrzycę, pochodzących z trzech polskich województw (łódzkie, pomorskie i śląskie) w wieku 0–18 lat, w okresie czasu pomiędzy styczniem 2005 roku i grudniem 2011. Dane epidemiologiczne uzyskano poprzez połączenie danych pochodzących z Rejestru EURO-WABB dla Polski oraz Rejestru PolPeDiab.Wyniki: W badanym okresie czasu potwierdzono genetycznie rozpoznanie zespołu Wolframa u 13 pacjentów na terenie Polski. Do niniejszej analizy włączono 3 pacjentów z zespołem Wolframa pochodzących z badanego regionu. Całkowita liczba przypadków cukrzycy zdiagnozowanych w tym okresie czasu wyniosła 2568. Prewalencję zespołu Wolframa wśród pacjentów pediatrycznych z cukrzycą oszacowano na 0.12% (95% Przedział Ufności 0.04–0.34%).Wnioski: Oceniono, że zespół Wolframa występuje w polskiej populacji pediatrycznej 26- do 35-krotnie rzadziej niż pozostałe typy cukrzycy monogenowej (MODY i cukrzyca noworodkowa). (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 295–297

Prevalence of monogenic diabetes amongst Polish children after a nationwide genetic screening campaign

Aims/hypothesis The aim of this study was to study dynamic changes in the prevalence of different types of diabetes in paediatric populations in Poland, with a specific focus on monogenic diabetes (MD). Methods Using epidemiologic data (PolPeDiab Collaboration) and nationwide genetic test results (TEAM Programme), we compared the prevalence of type 1, type 2 and cystic fibrosis-related diabetes (CFRD) and MD. Genetically confirmed MD included MODY, neonatal diabetes and Wolfram and Alström syndromes. The study covered all children aged 0-18 years treated for diabetes between 2005 and 2011 in three regions, inhabited by 23.7% (1,989,988) of Polish children, with a low prevalence of childhood obesity (<5%). Results The prevalence of type 1 diabetes showed a continuous increase, from 96 to 138/100,000 children. The prevalence of type 2 diabetes and CFRD also increased, from 0.3 to 1.01/100,000 children and from 0.1 to 0.95/100,000 children, respectively. The prevalence of MD was stable at between 4.2 and 4.6/100,000 children, accounting for 3.1-4.2% of children with diabetes, with glucokinase (GCK)-MODY being the most frequent type, amounting to 83% of patients with MD. The percentage of positive test results decreased with the number of referrals, suggesting that children with the highest probability of MD were referred initially, followed by those with a less clear-cut phenotype. The prevalence of neonatal diabetes equalled 1 in 300,000 children. Conclusions/interpretation The prevalence of MD in a paediatric population with a low prevalence of obesity remains stable and is nearly fivefold higher than that of type 2 diabetes and CFRD, justifying a need for increased access to genetic diagnostic procedures in diabetic children

Już jesteśmy szkołą ćwiczeń!

Celem publikacji jest prezentacja tych działań szkół, bibliotek pedagogicznych i szkoły wyższej,które prezentują elementy działań szkoły ćwiczeń opisanych w Modelu szkoły ćwiczeń.Zgodnie z koncepcją szkoła ćwiczeń to zespół zaplanowanych działań szkół i placówek orazinstytucji służących wspieraniu procesu uczenia się nauczycieli i studentów. Szkoła ćwiczeń toplacówka, gdzie przyszli nauczyciele będą doświadczać praktycznej weryfikacji teorii, z którąspotykają się podczas studiów, a obecni nauczyciele będą doskonalić swój warsztat pracy.To tutaj student zmierzy się – pod kierunkiem swojego opiekuna – z praktyką pedagogiczną:zarówno w zakresie dydaktyki, jak i wychowania. To tutaj nauczyciele będą rozwijać warsztatpracy i dzielić się swoimi pomysłami z innymi nauczycielami

Artificial intelligence in the RTS game prototype

Celem pracy magisterskiej było stworzenie prototypu gry RTS, zaimplementowanie w nim sztucznej inteligencji i zbadanie jej skuteczności. W pierwszym rozdziale opisano założenia prototypu, mechanikę rozgrywki oraz rodzaje elementów gry i interfejs użytkownika. Drugi rozdział stanowi ogólny przegląd implementacji większości podsystemów prototypu, takich jak plansza, elementy mapy, mgła wojny, sterowanie i interfejs gracza. Trzeci rozdział poświęcono grafice: utworzonym modelom oraz zaprogramowaniu kursora myszy i efektów cząsteczkowych. Czwarty rozdział traktuje o teoretycznych rozwiązaniach problemu sztucznej inteligencji w grze RTS, sposobie w jaki zaimplementowano ją w prototypie i metodach z jakich skorzystano. W piątym rozdziale wykonano dwa rodzaje badań stworzonej przez nas sztucznej inteligencji: przetestowano domyślną rozgrywkę oraz znaleziono optymalny algorytm wyznaczania trasy rekonesansu. Efektem końcowym zarówno pracy jak i projektu magisterskiego jest istniejący prototyp gry RTS z ograniczoną grywalnością oraz wykonane na jego podstawie badania sztucznej inteligencji.The purpose of the master thesis was to create an RTS game prototype, to implement an artificial intelligence inside it and to research its effectivness. In the first chapter there are initial assumptions for the prototype, its game mechanics, as well as game elements kinds and user interface. The second chapter is a general overwiew of how most prototype's subsystems are implemented, including: the game map, map elements, the fog of war, user input and interface. The third chapter is dedicated to the graphics: all models that were created, as well as programming of the mouse cursor and particle effects. The fourth chapter tells about theoretical solutions to the problem of artificial intelligence in the RTS game and also about the way the artificial intelligence was implemented in the prototype and what methods were used. In the fifth chapter there are performed two kinds of our artificial intelligence's research: there are tests of default gameplay and there is found the optimal algorithm of indicating the recon route. Final effect of the thesis as well as the master's project is the existing RTS game prototype with limited gameplay and also , basing on it, performed research of artificial intelligence

Aktualne możliwości pomocy psychopedagogicznej w terapii uczniów z dysleksją

The article shows the current possibilities of psychological and pedagogical assistance in the therapy of students with dyslexia, whose population is estimated at 10-15%. Research indicates that these children, when properly supported and motivated, are able to make progress in learning and achieve success in a variety of areas. The author describes the difficulties faced by students, taking into account specific problems in the area of reading and writing and paying attention to frequently occurring auditory processing disorders. She discusses the issue of student support in school space, also using modern technologies to improve the teaching and learning process. The author presents also the possibilities of using EEG Biofeedback neurotherapy, Neuroflow and Forbrain auditory therapy in working with children to improve their reading and writing skills, citing numerous studies showing the effectiveness of these interactions in dyslexic children. In order for the student support system to be effective, close cooperation between teachers, therapists, and parents is required; however, the analysis of the studies cited in the text indicates that teachers lack crucial knowledge about the conditions of dyslexia, they have difficulties in individualizing didactic work, interpreting the recommendations of psychological and pedagogical counselling centres and they rarely use information and communication technologies in the education process.Artykuł ukazuje aktualne możliwości pomocy psychopedagogicznej w terapii uczniów z dysleksją, których populacja jest szacowana na 10–15%. Badania wskazują, że dzieci te odpowiednio wspierane i motywowane są w stanie czynić postępy w nauce i osiągać sukcesy w różnych obszarach. Autorka opisuje trudności, z jakimi borykają się uczniowie, z uwzględnieniem specyficznych problemów w obszarze czytania i pisania oraz ze zwróceniem uwagi na często występujące zaburzenia przetwarzania słuchowego. Podejmuje problematykę wsparcia ucznia w przestrzeni szkolnej, także z wykorzystaniem nowoczesnych technologii usprawniających proces nauczania i uczenia się, oraz prezentuje możliwości wykorzystania neuroterapii EEG Biofeedback, terapii słuchowej Neuroflow oraz Forbrain w pracy z dziećmi nad poprawą ich umiejętności czytania i pisania, powołując się na liczne badania ukazujące skuteczność tych oddziaływań u dzieci z dysleksją. Aby system wspomagania ucznia był efektywny, wymagana jest ścisła współpraca między nauczycielami, terapeutami i rodzicami, jednak analiza przytoczonych w tekście badań pozwala stwierdzić, że nauczycielom brakuje wiedzy dotyczącej uwarunkowań dysleksji, mają oni trudności z indywidualizowaniem pracy dydaktycznej, interpretacją zaleceń poradni psychologiczno-pedagogicznych oraz rzadko wykorzystują w procesie edukacji technologie informacyjno-komunikacyjne