Effect of Mycophenolate Mofetil on Plasma Bioelements in Renal Transplant Recipients

The proper concentrations of plasma bioelements may favorably reduce the incidence of metabolic disorders, which often occur during immunosuppressive therapy. Mycophenolate mofetil (MMF) is currently one of the most frequently administered immunosuppressive agents; however, MMF treatment is often related to gastrointestinal side effects. The aim of this study was thus to verify whether the MMF treatment itself, or its metabolite pharmacokinetics, has an effect on the concentrations of plasma bioelements. To determine this, the effect of MMF on the levels of both major (sodium [Na], potassium [K], calcium [Ca], magnesium [Mg]), and trace (iron [Fe], zinc [Zn], copper [Cu]) plasma bioelements in 61 renal transplant recipients was assessed in comparison to a control group (n = 45). The pharmacokinetic parameters of mycophenolic acid were determined by the high-performance liquid chromatography method. All patients filled out a 24-h diet history questionnaire. The results showed high plasma concentrations of Fe and low plasma concentrations of Mg and Zn as compared with diagnostic norms. The patients treated with MMF had significantly lower plasma Na (P < 0.001) and significantly higher plasma Zn (P = 0.030) and Cu concentrations (P < 0.001). In conclusion, MMF treatment was found to affect plasma Fe, Zn, and Cu levels by increasing their concentrations while decreasing the plasma Na concentration. Mg and Zn deficiencies, as well as excessive Fe levels, are frequently observed irrespective of the immunosuppressive regimen applied, which suggests that monitoring of these bioelements may be favorable

Wpływ ryb morskich o różnym stopniu utlenienia tłuszczu na organizm świnek morskich

The effect of marine fish fat in different stages of oxidation on biochemical and morphological changes in guinea pigs was studied. Oxidized fat was found to adversely affect lipids balance in the organism and reduce the content of antioxidant vitamins (C and E).Celem badań było wyjaśnienie wpływu tłuszczu ryb morskich o różnym stopniu utlenienia na organizm świnek morskich w warunkach spożywania aterogennej diety. Chodziło m.in. o uzyskanie odpowiedzi czy spożywanie ryb morskich zawierających tłuszcz utleniony może korzystnie wpływać na gospodarkę lipidową ustroju w warunkach hipercholesterolemii. Badano także zawartość w ustroju witamin antyoksydacyjnych. Doświadczenie przeprowadzono na świnkach morskich samcach, którym podawano przez 12 tygodni określone diety. Grupa kontrolna I otrzymywała granulowaną dietę hodowlaną LSK firmy „Bacutil", grupa kontrolna II diety j. w. z dodatkiem 0,1% cholesterolu. Grupom badanym podawano ryby morskie z dodatkiem 0,1% cholesterolu – grupie III rybę świeżą, grupie IV rybę z tłuszczem utlenionym. Ogólna zawartość tłuszczu w dietach doświadczalnych wynosiła ok. 14% kcal. Wyniki badań masy ciała i przyrostów masy ciała wykazały, że dodatek cholestrolu do diety hodowlanej miał ujemny wpływ na ustrój zwierząt, natomiast dodatek do diety ryby świeżej nie wpływał na tempo wzrostu zwierząt w porównaniu z grupą kontrolną II. Najmniejszą masę ciała i przyrosty masy ciała stwierdzono w grupie otrzymującej rybę z tłuszczem utlenionym. W grupach doświadczalnych, tj. otrzymujących badane ryby nastąpiło powiększenie masy wątroby. W tych grupach stwierdzono obniżenie wartości hemoglobiny i hematokrytu. Dodatek do diety hodowlanej cholesterolu (dieta kontrolna II) spowodował istotny wzrost cholesterolu całkowitego w surowicy krwi, natomiast w grupie zwierząt otrzymujących rybę świeżą nastąpił spadek zawartości cholesterolu w porównaniu z grupą kontrolną II a w grupie której podawano rybę z tłuszczem utlenionym - wzrost zawartości cholesterolu. Zawartość cholesterolu w LDL była najniższa w grupie kontrolnej I a najwyższa w grupie otrzymującej rybę z tłuszczem utlenionym. Zawartość cholesterolu w HDL był a najniższa w grupie kontrolnej I. W grupie otrzymującej rybę świeżą zawartość cholesterolu w HDL była wyższa niż w grupie kontrolnej I i II a najwyższa w grupie której podawano rybę z tłuszczem utlenionym. Zawartość nadtlenków lipidowych w surowicy krwi była najwyższa w grupie, której podawano rybę z tłuszczem utlenionym, najniższa w grupie kontrolnej I. Stwierdzono również, że w grupie zwierząt otrzymujących w diecie rybę z tłuszczem utlenionym obniżyła się zawartość tokoferolu i kwasu askorbinowego w surowicy krwi oraz zawartość kwasu askorbinowego w nadnerczach