The role of values in the development of a city

The paper provides two examples which illustrate how different values can materialise themselves throughout the cityscape. These images allow us to formulate a conclusion - a postulate regarding the need to revise our hierarchy of values. It is the opinion of the author that returning to traditional values can provide the physical space of cities with a chance to develop while taking into account the wealth of cultural heritage. The opposite can result in the worrying tendency to construct public spaces in a manner that is dominated by economic principles

Z Kaliningradu na Кёнигсберг – zapotrzebowanie społeczne czy marzenie nielicznych? Społeczna inicjatywa zmiany nazwy miasta

Kaliningrad into Кёнигсберг – a social need or a dream of a few? Societal initiative for a change of the city’s nameKaliningrad Oblast of the Russian Federation has been subject to manifold social processes due to its specific history, geographic conditions and other factors. Some of the former resulted in rejecting numerous elements of the Soviet past by a part of the local population. This included the very name of Kaliningrad, as a tribute paid to Mikhail Ivanovich Kalinin who has been considered one of the state and party officials responsible for mass purges in the 1930s and 1940s.the purpose of the article is to analyse the initiative put forward by a group of social activists to change the name ‘Kaliningrad’ into ‘Кёнигсберг’ (Königsberg), that is to return to the pre-war name of the city. As authors of the petition refer to previous attempts of changing the name and use them as an important part of their reasoning, the history of the notion has also been outlined with emphasis on the December 1988 discussion noted by Alexander Nikolaevich Yakovlev, then a Communist Party official.In the article, a brief introduction of the petition is followed by main arguments used by its supporters and the discussion which the document triggered among the local administration and in the media, in particular the Internet. The discussion concentrated on two aspects of the petition. First, controversies around procedural handling of the petition by Kaliningrad Duma. Secondly, fierce debates about phrases used in the document and their political significance in the context of the contemporary identity of Kaliningrad Oblast.Results of the debate and the impact the petition had on broader public opinion, both in Kaliningrad Oblast and the whole of Russia, turned out to be meagre. Only 400 signatures were collected across the country to support the idea. No decisive measures were taken on the administrative level such as moving the initiative toward a referendum. No agreement was reached between those who wish to turn the whole notion down and those who would like to postpone the final decision to a more distant future.In conclusion, it is worth noting that despite the obvious failure of the petition the discussion showed considerable social activity in Kaliningrad Oblast, especially on the part of the younger generation. This was reflected by a number of threads and posts in electronic media, many of which served as a basis for a constructive debate with relatively few irrelevant (insulting, aggressive and vulgar) arguments. On the other hand, the article shows that there is still considerable nostalgia for the Soviet Union and its artifacts in Kaliningrad Oblast

Pierwsze lata istnienia obwodu kaliningradzkiego a problem kształtowania się tożsamości jego mieszkańców

The early years of the existence of the Kaliningrad Oblast and the difficulties in constructing the identity of its inhabitantsIn the last two decades, the Kaliningrad Oblast has been subject to changes of a manifold nature, not only political but also societal and cultural. As a result of the dissolution of the Soviet Union, the region has become a semi-enclave which has led to the consequences of the former occupation being even greater. As a result, the Oblast differs from other parts of Russia. Experts involved with the Kaliningrad Oblast, both from Russia and abroad, agree that it constitutes a unique part of the historic, cultural and societal mosaic of Russia. It comes as no surprise that geopolitical processes have left a significant mark on the Kaliningrad Oblast identity. Nowadays the semi-exclave is often described as the most European among the Russian regions. Yet the question of the contemporary identity of the Kaliningrad Oblast’s inhabitants cannot be properly addressed and examined without research into the very first years of the regions’ existence (from 1945 to the end of the 1950s). This paper aims at briefly summing up changes that took place in the northern part of former East Prussia in four areas after the Second World War. This will include: the taking over of control by the Soviet administration of the newly conquered territory; settling the region with a new population and the deportation of Germans still remaining there; replacing German names of towns and villages with Soviet (Russian) ones; the attitude of central and local authorities towards religious communities and attempts to spontaneously organise religious life in the region.All of the above-mentioned elements of post-war life in the Kaliningrad Oblast contributed to the creation of a new politico-social reality which encompassed a total denial of the region’s past. Together with further changes, these elements laid the foundations of the identity of its inhabitants after the dissolution of the Soviet Union. In this sense, they can be considered as a starting point for further research which is my main objective as a PhD student at the Institute of Slavic Studies of the Polish Academy of Sciences. Pierwsze lata istnienia obwodu kaliningradzkiego a problem kształtowania się tożsamości jego mieszkańcówPrzez minione dwie dekady obwód kaliningradzki podlegał różnorakim zmianom – nie tylko politycznym, ale również społecznym i kulturowym. W wyniku rozpadu Związku Sowieckiego obwód stał się półeksklawą, co dodatkowo spotęgowało skutki zachodzących zmian. W rezultacie obwód znacząco różni się od pozostałych część Rosji. Eksperci zajmujący się regionem, zarówno z Rosji, jak i innych krajów, zgodnie twierdzą, że obwód kaliningradzki to unikatowa część historycznej, kulturowej i społecznej mozaiki tego kraju. Nie jest zaskoczeniem, że procesy geopolityczne zostawiły ślad w tożsamości najbardziej europejskiego spośród rosyjskich regionów. Współczesna tożsamość mieszkańców obwodu kaliningradzkiego nie może być jednak dokładnie zbadana i opisana bez analizy pierwszych lat istnienia tego bytu politycznego, tj. okresu od 1945 roku do końca lat 50. Celem niniejszego artykułu jest zwięzłe podsumowanie zmian, które nastąpiły w obwodzie kaliningradzkim, na podstawie czterech umownych dziedzin, tj.: okoliczności przejęcia kontroli administracji sowieckiej nad nowo zdobytym obszarem; zasiedlenie regionu przez nowych osadników i deportację pozostałej tu ludności niemieckiej; zastąpienie niemieckich nazw miejscowości przez nazwy sowieckie (rosyjskie); spontaniczne próby organizacji życia religijnego w regionie oraz stosunek władz centralnych i lokalnych do wspólnot wyznaniowych.Wymienione elementy powojennego życia w obwodzie kaliningradzkim przyczyniły się do stworzenia tu nowej rzeczywistości społeczno-politycznej, która oznaczała całkowitą negację przeszłości regionu. Zmiany owe, a także te, do których doszło w kolejnych latach, położyły podwaliny tożsamości mieszkańców obwodu już po rozpadzie Związku Sowieckiego oraz jej dalszą ewolucję. Pod tym względem mogą być postrzegane jako punkt wyjścia dla dalszej analizy, która jest głównym celem moich badań jako doktoranta w Instytucie Slawistyki Polskiej Akademii Nauk

Pierwsze lata istnienia obwodu kaliningradzkiego a problem kształtowania się tożsamości jego mieszkańców

The early years of the existence of the Kaliningrad Oblast and the difficulties in constructing the identity of its inhabitants In the last two decades, the Kaliningrad Oblast has been subject to changes of a manifold nature, not only political but also societal and cultural. As a result of the dissolution of the Soviet Union, the region has become a semi-enclave which has led to the consequences of the former occupation being even greater. As a result, the Oblast differs from other parts of Russia. Experts involved with the Kaliningrad Oblast, both from Russia and abroad, agree that it constitutes a unique part of the historic, cultural and societal mosaic of Russia. It comes as no surprise that geopolitical processes have left a significant mark on the Kaliningrad Oblast identity. Nowadays the semi-exclave is often described as the most European among the Russian regions. Yet the question of the contemporary identity of the Kaliningrad Oblast’s inhabitants cannot be properly addressed and examined without research into the very first years of the regions’ existence (from 1945 to the end of the 1950s). This paper aims at briefly summing up changes that took place in the northern part of former East Prussia in four areas after the Second World War. This will include: the taking over of control by the Soviet administration of the newly conquered territory; settling the region with a new population and the deportation of Germans still remaining there; replacing German names of towns and villages with Soviet (Russian) ones; the attitude of central and local authorities towards religious communities and attempts to spontaneously organise religious life in the region. All of the above-mentioned elements of post-war life in the Kaliningrad Oblast contributed to the creation of a new politico-social reality which encompassed a total denial of the region’s past. Together with further changes, these elements laid the foundations of the identity of its inhabitants after the dissolution of the Soviet Union. In this sense, they can be considered as a starting point for further research which is my main objective as a PhD student at the Institute of Slavic Studies of the Polish Academy of Sciences.   Pierwsze lata istnienia obwodu kaliningradzkiego a problem kształtowania się tożsamości jego mieszkańców Przez minione dwie dekady obwód kaliningradzki podlegał różnorakim zmianom – nie tylko politycznym, ale również społecznym i kulturowym. W wyniku rozpadu Związku Sowieckiego obwód stał się półeksklawą, co dodatkowo spotęgowało skutki zachodzących zmian. W rezultacie obwód znacząco różni się od pozostałych część Rosji. Eksperci zajmujący się regionem, zarówno z Rosji, jak i innych krajów, zgodnie twierdzą, że obwód kaliningradzki to unikatowa część historycznej, kulturowej i społecznej mozaiki tego kraju. Nie jest zaskoczeniem, że procesy geopolityczne zostawiły ślad w tożsamości najbardziej europejskiego spośród rosyjskich regionów. Współczesna tożsamość mieszkańców obwodu kaliningradzkiego nie może być jednak dokładnie zbadana i opisana bez analizy pierwszych lat istnienia tego bytu politycznego, tj. okresu od 1945 roku do końca lat 50. Celem niniejszego artykułu jest zwięzłe podsumowanie zmian, które nastąpiły w obwodzie kaliningradzkim, na podstawie czterech umownych dziedzin, tj.: okoliczności przejęcia kontroli administracji sowieckiej nad nowo zdobytym obszarem; zasiedlenie regionu przez nowych osadników i deportację pozostałej tu ludności niemieckiej; zastąpienie niemieckich nazw miejscowości przez nazwy sowieckie (rosyjskie); spontaniczne próby organizacji życia religijnego w regionie oraz stosunek władz centralnych i lokalnych do wspólnot wyznaniowych. Wymienione elementy powojennego życia w obwodzie kaliningradzkim przyczyniły się do stworzenia tu nowej rzeczywistości społeczno-politycznej, która oznaczała całkowitą negację przeszłości regionu. Zmiany owe, a także te, do których doszło w kolejnych latach, położyły podwaliny tożsamości mieszkańców obwodu już po rozpadzie Związku Sowieckiego oraz jej dalszą ewolucję. Pod tym względem mogą być postrzegane jako punkt wyjścia dla dalszej analizy, która jest głównym celem moich badań jako doktoranta w Instytucie Slawistyki Polskiej Akademii Nauk

Subjects of the empress. Wider context of regional history education on East Prussia and identity processes in contemporary Kaliningrad oblast

Subjects of the empress. Wider context of regional history education on East Prussia and identity processes in contemporary Kaliningrad oblast Political, economic and social changes brought about by the dissolution of the Soviet Union have had a significant impact on Kaliningrad Oblast, the empire’s westernmost territory of geostrategic importance. Formerly belonging to the German province of East Prussia, the region was meant to become Sovietised completely. The end of the Cold War led to a complete bankruptcy of such policies. At the turn of the 80s and 90s the emergence of a grass-roots interest in the officially forbidden parts of the Oblast’s history made the question of the relation between its pre-war and post-war past up-to-date. Its topicality was strengthened after the 2005-2006 commemorations of founding the city of Königsberg and Kaliningrad Oblast, in which both central and regional authorities were heavily involved. This paper aims at identifying how elements of the history of East Prussia have been selected, interpreted and incorporated into the regional history education course books in contemporary Kaliningrad Oblast. It argues that the growing criticism of the course books’ contents has been related to Russia’s domestic situation since the 2012 presidential election and the tensions with the West after 2014. Both events have hastened the process of forming and cementing the so-called new Russian conservatism which has had a growing influence on the Baltic semiexclave.   Poddani cesarzowej. Szeroki kontekst regionalnej edukacji historycznej na temat Prus Wschodnich a procesy tożsamościowe we współczesnym obwodzie kaliningradzkim Zmiany polityczne, gospodarcze i społeczne spowodowane rozpadem Związku Sowieckiego wywarły głęboki wpływ na obwód kaliningradzki, najdalej wysunięty na zachód obszar imperium o dużym znaczeniu geostrategicznym. Obwód, wcześniej wchodzący w skład niemieckich Prus Wschodnich, miał zostać całkowicie zsowietyzowany. Koniec zimnej wojny doprowadził do bankructwa takiej polityki. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych pojawienie się oddolnego zainteresowania oficjalnie zakazanymi częściami historii obwodu spowodowało, że pytanie o stosunek między jego przeszłością przedwojenną i powojenną stało się bardzo aktualne. Ten stan został wzmocniony po uroczystościach związanych z założeniem miasta Królewiec i obwodu kaliningradzkiego w latach 2005-2006, w które zaangażowały się zarówno władze centralne, jak i regionalne. Niniejszy artykuł ma na celu prześledzenie, w jaki sposób elementy historii Prus Wschodnich zostały wybrane, zinterpretowane i włączone do podręczników poświęconych historii regionu we współczesnym obwodzie kaliningradzkim. Autor argumentuje, że rosnąca krytyka treści podręczników związana jest z sytuacją wewnętrzną Rosji po wyborach prezydenckich w 2012 roku oraz rosnącymi napięciami w stosunkach z państwami zachodnimi. Obydwa wydarzenia przyspieszyły proces kształtowania i krzepnięcia tak zwanego nowego rosyjskiego projektu konserwatywnego, który wywiera coraz większy wpływ na bałtycką półeksklawę

Landscape urbanism and the urban landscape. Theory, Practice, Education

Artykuł recenzowany / peer-reviewed articleAutorzy przedstawiają ważną i rosnącą rolę urbanistyki krajobrazu jako dziedziny badań, twórczości oraz dydaktyki. Ta dyscyplina, usytuowana jest logicznie pomiędzy architekturą krajobrazu a urbanistyką. Nabiera w naszych oczach autonomii, wykreowując nowych znakomitych specjalistów, budząc konkretne profesjonalne zainteresowanie i zaangażowanie czołowych twórców współczesnych działających w różnych skalach, w tym planistów i „star-architektów”. Przyczynami narastania zapotrzebowania i popularności urbanistyki krajobrazu są uwarunkowania i wyzwania 21 wieku, w tym poszukiwanie paradygmatu nowoczesnego, pięknego i ekologicznego miasta. Powodem rozwoju urbanistyki krajobrazu jest również niewystarczający charakter znacznej części współczesnej architektury krajobrazu. Pozostaje ona zorientowana w nadmiernym, niezrównoważonym stopniu na przyrodzie i kameralnej, tradycyjnej sztuce ogrodowej, z niedostatkiem innowacji artystycznych i technicznych w szerokich skalach; kolejną luką wypełnianą przez urbanistykę krajobrazu jest niewystarczająca wrażliwość współczesnej urbanistyki na estetykę, kompozycję, artyzm, kontekst, i na tworzywa przyrodnicze. W tym świetle urbanistyka krajobrazu rysuje się jako optymalna, nowatorska dyscyplina naukowa, projektowa i dydaktyczna; – odpowiadająca na szerokie zamówienie społeczne i na wymogi wysokiej profesjonalnej kultury nt. dobrego, przyjaznego miasta zrównoważonego i nt. nowego paradygmatu pięknego miasta 21 wieku.The Authors wish to introduce their readers to landscape urbanism as a field of research, practical implementation and education. It is a discipline which occupies the logical seam between landscape architecture and urban design. We can currently observe as it becomes more and more autonomous, producing new outstanding specialists and yielding solid professional interest and the involvement of leading professionals who work in the various spatial scales, including urban planners and "starchitects". The reason for the rising need for and the popularity of landscape urbanism are the challenges and conditions of the XXI century, including that of the search for the paradigm of a modern, beautiful and environmentally friendly city. The reason for the development of landscape urbanism is the insufficient character of a large part of modern landscape architecture. It remains oriented towards the small-scale, traditional art of gardening and the natural element, forgoing artistic and technological innovation on the broader scales. Another gap that is being filled in by landscape urbanism is that of the lack of sensitivity of modern urban planning to the issues of aesthetics, composition, artistic creation, context and the natural medium. When viewed from this angle, landscape urbanism can be seen as an optimal, innovative scholarly, practical and educational discipline - meeting the broad demand of both society and higher professional culture regarding the development of good, friendly and sustainable cities, as well as pursuing the development of a new paradigm of a beautiful XXI century city

Role of catheter-directed therapies in the treatment of acute pulmonary embolism. Expert opinion of the Polish PERT Initiative, Working Group on Pulmonary Circulation, Association of Cardiovascular Interventions, and Association of Intensive Cardiac Care

Thanks to advances in interventional cardiology technologies the catheter-directed treatment has become recently a viable therapeutic option in the treatment of patients with acute pulmonary embolism at high risk of early mortality. Current transcatheter techniques allow local fibrinolysis or embolectomy with minimal risk of complications. Therefore they can be considered in high risk patients as an alternative to surgical pulmonary embolectomy when systemic thrombolysis is contraindicated or ineffective. They are also considered in patients with intermediate — high risk with a lack of improvement or clinical deterioration despite anticoagulation. The purpose of this article is to present the role of transcatheter techniques in the treatment of patients with acute pulmonary embolism. We describe current knowledge and experts’ opinion in this field. Interventional treatment is described in the broader context of patient care organization and therapeutic modalities. We present the organization and responsibilities of pulmonary embolism response teams, the role of pre-procedural imaging, peri-procedural anticoagulation, patients selection, timing of intervention and intensive care support. Currently available catheter directed therapies are discussed in detail including standardized protocols, definitions of procedure success and failure. This expert opinion has been developed in collaboration with experts from various Polish scientific societies signifying the role of teamwork in the care for patients with acute pulmonary embolism

Rola terapii przezcewnikowych w leczeniu ostrej zatorowości płucnej — opinia Polskiej Inicjatywy PERT, Sekcji Krążenia Płucnego, Asocjacji Interwencji Sercowo-Naczyniowych i Asocjacji Intensywnej Terapii Kardiologicznej Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego

Dzięki postępom w zakresie technologii kardiologii interwencyjnej leczenie przezcewnikowe stało się w ostatnich latach realną opcją terapeutyczną w leczeniu pacjentów z ostrą zatorowością płucną z wysokim ryzykiem wczesnej śmiertelności. Obecnie stosowane techniki przezcewnikowe umożliwiają miejscową fibrynolizę lub embolektomię przy minimalnym ryzyku powikłań. Stąd mogą być rozważane u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka jako alternatywa dla chirurgicznej embolektomii płucnej, gdy systemowa tromboliza jest przeciwwskazana lub nieskuteczna. Rozważane są również u pacjentów z grupy średniego–wysokiego ryzyka, u których pomimo leczenia przeciwzakrzepowego nie uzyskano poprawy lub nastąpiło pogorszenie stanu klinicznego. Celem artykułu było przedstawienie roli technik przezcewnikowych w leczeniu chorych z ostrą zatorowością płucną zgodnie z aktualną wiedzą i opinią ekspertów. Leczenie interwencyjne opisano w szerszym kontekście organizacji opieki nad pacjentem. Przedstawiono organizację i zadania zespołu szybkiego reagowania w zatorowości płucnej, rolę obrazowania przedzabiegowego, zasady antykoagulacji okołozabiegowej, kryteria kwalifikacji pacjentów, wyboru odpowiedniego czasu interwencji oraz rolę intensywnej terapii. Szczegółowo omówiono dostępne terapie przezcewnikowe, w tym wystandaryzowane protokoły, definicje sukcesu i niepowodzenia procedury. Niniejszy dokument został opracowany we współpracy z ekspertami z różnych polskich towarzystw naukowych, co podkreśla rolę pracy zespołowej w opiece nad chorym z ostrą zatorowością płucną

Architektura Miasto Piękno tom 2

"Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej zawsze był miejscem pełnym osobowości, indywidualności, talentów. Gdy profesorowie i mistrzowie odchodzili z Wydziału, mieliśmy świadomość, że tu nigdy już nie będzie tak samo. Wydział jednak trwał i trwa jak piękno miasta, które jest przecież dziełem zbiorowym, o nakładających się warstwach, wzmacniających i tworzących jego tożsamość. Tak też kolejne pokolenia kontynuują i budują historię Wydziału. Wydział pełen jest wspomnień i anegdot. W fotografiach, księgach, obrazach, meblach kryją się opowieści."(...

Architektura Miasto Piękno tom 1

Słowo wstępne: "Politechnika Krakowska jest uczelnią, która charakteryzuje się mocną pozycją w środowisku akademickim Polski i świata. Z nowoczesną edukacją odpowiadającą potrzebom gospodarki łączy się to, że jej pracownicy w wielu dyscyplinach naukowych są wybitnymi ekspertami i specjalistami oraz uczestniczą w pracach prestiżowych międzynarodowych zespołów badawczych. Ich wiedza i kompetencje wpływają na pozycję uczelni w międzynarodowym środowisku naukowym. W Politechnice Krakowskiej oraz w środowisku akademickim szczególną pozycję zajmuje Wydział Architektury. Jego historię od 1945 roku, a więc od czasu utworzenia uczelni, tworzą wybitni naukowcy i twórcy. Uczestniczą oni aktywnie w rozwoju dyscypliny architektura i urbanistyka, a jednocześnie są zarówno uznanymi teoretykami, jak i twórcami cenionych dzieł w zakresie architektury, urbanistyki oraz założeń krajobrazowych. Do grona tych osób niewątpliwie należał prof. Wojciech Kosiński. Z Wydziałem Architektury był związany prawie 60 lat. Tu ukończył studia, w 1967 roku pod promotorstwem prof. Włodzimierza Gruszczyńskiego obronił dyplom i rozpoczął pracę. Cała Jego kariera naukowa związana była z Wydziałem Architektury – tu w 1976 roku uzyskał stopień doktora (promotor – prof. Witold Cęckiewicz), w roku 2001 doktora habilitowanego, a w 2012 roku tytuł naukowy profesora. Był znakomitą postacią, dydaktykiem lubianym przez studentów i uznanym w kraju i za granicą, autorem wielu publikacji naukowych. Był autorem lub współautorem licznych realizacji architektonicznych, laureatem wielu prestiżowych konkursów architektonicznych, znakomitym rysownikiem."(...