Turkish Validity and Reliability of DREEM Questionnaire used in Assessment of Learning Environment in Physiotherapy and Rehabilitation Undergraduate Education

Purpose: To create a version of the DREEM (The Dundee Ready Education Environment Measure) questionnaire used in the evaluation of the educational environment in health sciences in Turkish and investigate its validity and reliability. Methods: The Turkish form of the questionnaire was created as a first step of our study. It was answered by 401 undergraduate students studying at Marmara University Faculty of Health Sciences (in Turkey) at the department of Physiotherapy and Rehabilitation. The SPSS 11.5 software package program was used in the analysis of the obtained data. Results: 55% (n=221) of the students who participated in the study were female and 45% (n= 180) were male with an average age of 21.34 ± 2.04 years. Reliability analysis was performed with internal consistency analysis (Cronbach Alpha analysis). In the internal consistency analysis, the Cronbach Alpha coefficient was calculated as 0.92 and the internal consistency of the questionnaire was determined. The validity of the questionnaire was assessed by Explanatory Factor Analysis. According to the analysis, 6 factors were revealed. Since the data explained 53.38% of the total variance, the DREEM survey was accepted to have construct validity. Conclusion: Our study proved that the Turkish version of the DREEM questionnaire is valid and reliable to use in physiotherapy and rehabilitation learning environment. It was concluded that DREEM is an effective tool for the evaluation and regulation of education in the institutions providing undergraduate education.Key Words: DREEM, Physiotherapy Education, Validity, Reliability, Learning EnvironmentDOI: 10.7176/JHMN/78-0

Yoğun bakım ünitelerinde güncel fizyoterapi yaklaşımları

Farklı yoğun bakım ünitelerindeki (YBÜ) multidisipliner tedavinin bir bölümü de fizyoterapidir. YBÜ’nde interne edilen kritik hastalarda ve postoperatif olgularda; solunumsal, kardiyovasküler ve nöromuskuloskeletal odaklı fizyoterapi programlarıyla olası respiratuar ve nöromuskuler komplikasyonların önlenmesi, inspiratuar kas fonksiyonuyla ilişkili egzersiz kapasitesinin geliştirilmesi klinik hedeflerdendir. Erken başlatılan fizyoterapinin uygulanabilir, güvenli, maliyet etkin ve YBÜ ile hastanede kalış sürelerini kısalttığı bilinmektedir. Yanısıra fizyoterapi YBÜ’de uygulanan diğer tedavilerin (tıbbi, ağrı sağaltımı vb) etkilerini geliştirebilmektedir. YBÜ’de kullanılacak fizyoterapi yaklaşımlarının seçiminde YBÜ ve hasta tipi, varolan teknolojisi, hastalığın akut veya kronik seyri, bilinç açıklığı ile fizyoterapiden beklenen yarar belirleyicidir. Standart fizyoterapi protokolü solunum fizyoterapisi, mobilizasyon, ambulasyon ve donanımsal fizyoterapiden oluşurken; güncel yaklaşımlar olgunun gereksinimleriyle ilişkili çeşitlenmektedir. Program genişletilirken manuel hiperinflasyon, profilaktik sürekli lateral rotasyon, ekspiratuar akım arttırıcı teknik (EFIT), destekli kol egzersizi, kinetik terapi, tilt table tedavisi, iskelet ve solunum kas egzersizi, yatakbaşı bisergo ve nöromuskuler elektrik stimulasyonu tercih edilebilir. Bazı durumlarda yaklaşımların kombine edilmesi veya hastalığın sınırları içinde modifiye edilmesi gerekebilir. Fizyoterapi yoğun bakım hastasının bilincinin açık veya kapalı, oryante veya disoryante, sedatize veya ajite olmasıyla da değişir. Tedavinin, semptomatik ve fonksiyonel iyileşme dikkatle izlenerek her bir seansta yeniden düzenlenmesi, koruyucu uygulamalarda yaklaşımların aralıksız sürdürülmesi önemlidir. Fizyoterapinin hastaya açıklanarak egzersize aktif katılımının sağlanmasıyla da etkileri ve etkinliği maksimize edilir

Which body systems will require rehabilitation after recovery from Covid-19? Descriptive review

Giriş ve Amaç: 2019 yılı sonunda Çin’in Hubei eyaletindeki Wuhan şehrinde eş zamanlı olarak 54 viral pnömoni vakası görülmüş, ve yapılan araştırmalar sonucunda Coronaviridae ailesine ait yeni bir koronavirüs olan COVID-19 tanımlanmıştır. 11 Mart 2020’de Dünya Sağlık Örgütü tarafından pandemi olarak ilan edilmiştir. COVID-19'un temel semptomları ateş, öksürük ve miyaljidir. Diğer küçük semptomlar boğaz ağrısı, baş ağrısı, titreme, mide bulantısı veya kusma, ishal, tat duyusunun kaybolması ve konjunktival tıkanıklıktır. Özellikle pulmoner sistem etkilenmektedir. Pulmoner rehabilitasyonun akut tedavi aşamasında kullanılması gerektiği ile ilgili çalışmalar bulunmaktadır. Ancak virüsün pulmoner sistem dışındaki bulgularına ve uzun dönem bulgularına odaklanan çok sayıda çalışma bulunmamaktadır. Çalışmamızın amacı; COVID-19 sonrası hangi vücut sistemlerinin etkilendiğinin, kronik bulgularının ve hangilerinin rehabilitasyon kapsamına gireceğinin belirlenmesidir. Gereç ve Yöntemler: İlgili yayınları belirlemek için PubMed, Web of Science, Scopus ve PEDro'da sistematik bir literatür taraması yapıldı. Veritabanı taramasına dahil olmak için yayınların İngilizce veya Türkçe yazılmış olması gerekiyordu. Anahtar terim olarak 'COVID-19', 'Post-COVID Sendromu' ve 'Uzun-COVID' anahtar terimleri ve ayrıca 'klinik semptomlar', 'pulmoner semptomlar', 'kardiyovasküler semptomlar', ‘nörolojik semptomlar’ ve ‘kognitif semptomlar’ ile ilgili farklı arama terimleri varyasyonları yer aldı. Bulgular: Pandeminin uzun dönem sonuçlarında birçok vücut yapısının etkileneceği gösterilmiştir. Etkilenen bu sistemlerin rehabilitasyon kapsamına gireceğini düşünmekteyiz. Ancak kronik semptomlara ve hasarlanan vücut sistemlerine odaklanan çalışma sayısının çok yetersiz olması kesin semptomların belirlenmesini güçleştirmektedir. Sonuç: Semptomların tam olarak belirlenebilmesi için virüsün uzun dönem etkilerine odaklanan daha çok çalışmaya ihtiyaç vardır.Objective: For the first time, at the end of 2019, in the city of Wuhan in China's Hubei province, 54 simultaneous viral pneumonia cases were seen, and as a result of the researches, a new coronavirus belonging to the Coronaviridae family, COVID-19, was identified. It was declared a pandemic by the World Health Organization on March 11, 2020. The main symptoms of COVID-19 are fever, cough and myalgia. Other minor symptoms are sore throat, headache, chills, vomiting, diarrhea, anosmia, and conjunctival congestion. The pulmonary system is particularly affected. There are studies on the use of pulmonary rehabilitation in the acute treatment phase. However, there are not many studies focusing on the findings and long-term findings of the virus outside the pulmonary system. The aim of our study; It is to determine which body systems are affected after COVID-19, their chronic findings and which ones will be included in the rehabilitation scope. Materials and Methods: In order to identify relevant publications a systematic literature search was performed in PubMed, Web of Science, Scopus and PEDro. For inclusion in the database search, publications needed to have been written in English or Turkish. The search strings included as key term ‘COVID-19’, ‘Post-COVID Syndrome’ and ‘Long-COVID’ as well as different variations of search terms related to ‘clinical symptoms’, ‘pulmonary symptoms’, ‘cardiovascular symptoms’, ‘neurological symptoms’ and ‘cognitive symptoms’. Exclusion criteria were vaccination studies and publications in languages other than Turkish or English. Results: It has been shown that many body structures will be affected in the long-term consequences of the pandemic. We think that these affected systems will fall within the scope of rehabilitation. However, the insufficient number of studies focusing on chronic symptoms and damaged body systems makes it difficult to determine the exact symptoms. Conclusion: More studies focusing on the long-term effects of the virus are needed to fully identify the symptoms

Geriatrik olgularda muskuloskeletal fizyoterapi sonrası hastalık şikayetlerindeki azalma oranları

Amaç: Bu araştırma fizik tedavi ve rehabilitasyon programına alınan 65 yaş ve üzeri bireylerde fizik tedavi ve rehabilitasyon programı sonrası şikayetlerindeki azalma oranlarını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Çalışmaya 65 yaş üzeri (73.61±6.02) 648’i (%78,4) kadın ve 179’u (%21,6) erkek olmak üzere, toplam 827 olgu dahil edildi. Olgulara toplam 10,482 seans, ortalama 12.7 seans/ hasta fizik tedavi ve rehabilitasyon programı uygulandı. Çalışmaya dahil edilen hastaların hastalıkları; romatizmal hastalıklar (osteoartrit, ankilozan spondilit, fibromyalji), periferik sinir yaralanmaları, tendinit, tenosinovit, bursit, spondiloz, disk dejenerasyonu gibi muskuloskeletal hastalıklardı.Tedavi programı tamamlandığında, tedavi öncesi ve sonrası belirlenen bulgu ve şikayet sayısındaki değişim yüzdelik oran olarak hesaplandı. Bulgular: Fizik tedavi ve rehabilitasyon programı; uygulanan olgulardan 6’sı (0,7) %25, 5’i (%0,6) %40, 9’u (%1.1) %50, 27’si (%3,3) %60, 4’ü (%0,5) %65, 84’ü (%10,2) %75, 119’u (%14,4) %80, 5’i (%0,6) %85, 1’i (%0,1) %90 ve 505’i (%61,1) %100 oranında şikayetlerinin azaldığını; 9’u (%1,1) şikayetlerinde azalma olmadığını belirtirken, 53 olgu (%6,4) herhangi bir yorumda bulunmadı. Sonuç: Geriatrik olgularda, fizik tedavi ve rehabilitasyon programı sonrası tüm şikayetlerin azalma oranının yüzde altmış seviyesinde kalması; tedavinin semptomatik iyileşmeyi etkileyecek çoklu değişkenler nedeniyle tam iyileşme sağlamadığına yorumlandı. Sonraki çalışmada, geriatrik hasta memnuniyetinin hastalık, hasta ve sağlık profesyonelleriyle olan etkileşiminin ayrıştırılarak incelenmesi planlandı

Kineziterapijos taikymas nudegimų traumos ūmiuoju ir chirurginio gydymo laikotarpiais: literatūros apžvalga

People recovering from burn injury experience a wide range of challenges throughout their recovery. Currently, the survival is not the only important issue in the treatment of burns. As the advancement and amelioration in burn treatment have improved significantly, the patients’ recovery and abilities to return to their pre-burn functional status are of equal importance as well. The results of recent scientific literature review (Kazis et al.) demonstrate that 28% of burn survivors never return to any form of employment and only 37% of burn survivors regain the fullness of previous employment. Physical therapy is a critical, though painful, component of burn rehabilitation therapy and includes a variety of physiotherapy treatment methods such as exercise therapy, cardiopulmonary training, joint mobilization, positioning, splint adjustment, etc. The application of physiotherapy after burn injury was found to improve physical capacity, muscle strength, body composition, and quality of life. The use of early physiotherapy is also recommended in patients treated in the intensive care unit