Buitendijks recreëren ter hoogte van St. Pieterspolder, gemeente Reimerswaal

Het buitendijkse dijktracé langsheen de Sint Pieterspolder en Nieuw Olzendepolder heeft een belangrijke functie als hoogwatervluchtplaats voor een aantal soorten steltlopers en eendachtigen. Met name Scholekster, Wulp, Tureluur, en in mindere mate Steenloper gebruiken de buitendijkse zijde van de zeedijk langs de Nieuw Olzendepolder en de St. Pieterspolder als hoogwatervluchtplaats. Ook Rotganzen en eenden als Wilde Eend, Pijlstaart en Smient gebruiken de dijk als hoogwatervluchtplaats. De grootste aantallen komen voor in de doortrekperiodes en de winter. In de periode april tot en met augustus zijn de aantallen in het gebied laag. De schelpen- en puinstrandjes langs het dijktracé vormen een potentieel geschikt habitat voor kustbroedvogels als de Bontbekplevier. Buitendijks recreëren langs dit dijktracé leidt tot verstoring van de vogels die hier tijdens hoog water verblijven (overtijen). Dit is duidelijk vastgesteld tijdens de veldbezoeken. Het zondermeer jaarrond openstellen van dit dijktracé voor fietsers is daarom niet aan te bevelen. Wel is een ruimtelijke en temporele zonering mogelijk, welke kan leiden tot een optimalere benutting van dit dijktracé, met versterking van de natuurwaarde en de recreatie. Dit houdt in dat bepaalde trajecten volledig ontoegankelijk worden gemaakt (voor alle vormen van recreatie), en bepaalde trajecten alleen toegankelijk worden gemaakt voor wandelaars en fietsers gedurende de zomerperiode

Seasonal variability in ecosystem functioning across estuarine gradients : the role of sediment communities and ecosystem processes

Functional trait approaches advance the understanding of biodiversity-ecosystem function (BDEF) relationships and its control by the environmental context. Application of these insights into management remains constrained due to lack of evidence from real-world ecosystems that capture the natural spatial and temporal gradients at which biodiversity and environmental conditions operate. In this study we measured macrofauna community traits, ecosystem processes and abiotic properties at 9 locations during 4 months, spanning a wide gradient in sedimentary habitats and salinity in the Scheldt estuary, and quantified the (a)biotic contribution to sediment community oxygen consumption, as a measure of ecosystem function. We found that functional attributes of the macrofauna community and its effect on bio-irrigation can predict ecosystem function, but especially during the colder period of the year. This result highlights that generalizations about BDEF relationships, and biodiversity loss on ecosystem functions, are limited whenever this temporal component is not acknowledged

Development of the benthic macrofauna community after tidal restoration at Rammegors : Progress report 1

The managed realignment project Rammegors aims at re-establishing estuarine nature in a formerly freshwater wetland. For this purpose, a tidal inlet was constructed in the Krabbekreekdam to generate a reduced tidal influence that should allow the development of salt marsh area, tidal flat area and low energetic shallow sub-tidal. A central question of the Rammegors tidal restoration project is how the flora and fauna will develop in the area. To understand the biotic and abiotic processes related to the tidal restoration in Rammegors, a monitoring programme is being executed by the Centre of Expertise Delta Technology. The monitoring focuses on the main biotic and abiotic developments in the area. This progress report only focuses on the early colonization of macrobenthic invertebrates in Rammegors. Benthic macrofauna and sediment sampling took place in spring and autumn 2017 at twenty stations along 4 transects with varying distances to the outlet. A fast colonization of the benthic macrofauna was observed in Rammegors. Twenty and twenty-eight taxa were observed in the area in spring and autumn 2017 respectively. The communities significantly differed between spring and autumn. In spring densities reached high values, especially for the brackish mud shrimp Manocorophium insidiosum and mosquito larvae Chironomidae. In autumn these brackish species almost disappeared from the area. Their presence in autumn, even in low numbers, as well as the observation of the brackish cockle Cerastoderma glaucum indicate that, after the tidal restoration, parts of Rammegors are still under influence of brackish water. A relation was found between elevation and the benthic macrofauna development. Species richness showed an optimum around +0.4m NAP with lower values at both lower and higher elevations. Total density significantly increased with elevation, with highest total density at the higher elevations and a gradient in ecological richness was observed with higher richness further from the inlet. As the spring community significantly differs from the autumn community, we will continue sampling in both seasons in 201

Ontwikkeling epifauna, infauna en kreeften (T0, T1, T2) op een ecologisch aantrekkelijke vooroeverbestorting (Schelphoek, Oosterschelde) : monitoring Building for Nature proefvak Schelphoek

Rijkswaterstaat voert vooroeverbestortingen uit op het deel van de dijk dat onder water ligt in de Oosteren Westerschelde. Dit is nodig om de stabiliteit van de dijk en daarmee de waterveiligheid te kunnen blijven garanderen. Eerst werd hierbij alleen op veiligheidsdoelen gelet. Nieuw inzicht is dat je door gebruik van bepaalde materialen ook de natuur kunt faciliteren, dit principe wordt ‘Building for Nature’ genoemd. In 2014 is bij de oostelijke strekdam van locatie Schelphoek in de Oosterschelde een bestorting van zeegrind uitgevoerd. In het oorspronkelijke ontwerp was een basis van staalslakken voorzien, maar bij de uitvoering van het werk is vanwege beperkte beschikbaarheid van staalslakken voor zeegrind gekozen. Op het zeegrind zijn riffen van twee verschillende typen breuksteen gestort: kalksteen en zandsteen. Er is gekozen voor deze aangepaste bestorting om de ecologische meerwaarde van dit ontwerp te kunnen onderzoeken. Doel van dit onderzoek is om de rekolonisatie en ontwikkeling van hardsubstraatsoorten (epifauna) en soorten die leven in het sediment (infauna), en het voorkomen van kreeften op de nieuwe bestorting van kalksteen, zandsteen en zeegrind bij de locatie Schelphoek gedurende twee jaar na bestorting te volgen (T1-2015 en T2-2016) en te vergelijken met de situatie voor bestorten (T0-situatie in 2014)

Experimental bottom trawling finds resilience in large-bodied infauna but vulnerability for epifauna and juveniles in the Frisian Front

In this study, we analysed the benthic effects of two in situ fisheries disturbance experiments using a combination of side-scan sonar, high definition underwater video, sediment profile imagery, and box core sampling techniques after conventional beam trawling and box core sampling after electric pulse trawling in a southern North Sea habitat. Acoustic and optical methods visualised the morphological changes induced by experimental beam trawling, showing the flattening and homogenisation of surface sediments. Video transects found a 94% decrease in epibenthos in beam trawled sediments compared to an untrawled control site and a 74% decrease in untrawled sediments of the same transect. Box core samples taken 5.5 h, 29 h and 75 h after trawling detected a downward trend in infaunal densities and species richness that continued after the initial impact with small-bodied and juvenile taxa being especially prone to depletion. Data from shallow sediment samples showed trawl resilience in large mud shrimps and evidence of their upward movement towards the sediment surface after disturbance. Both trawl gears induced significant changes to infaunal communities, with no differential effect between the two gears. Our results suggest that in the Frisian Front, trawling may favour the survival of deep burrowers while removing surficial macrofauna