Poczucie wsparcia otrzymywanego a oczekiwanego przez rodziców dzieci niepełnosprawnych na przykładzie działań lokalnych w szkole podstawowej

The aim of the study is to determine a space and process of support for parents of children with disabilities, as well as an indication of the neglected areas in the organization of early intervention in Poland. The characteristics of this space relates primarily to the place and role of people taking an active part in the process of support: parents and therapists and their relationship with a disabled child. Considerations revolve around descriptions of various models of assistance provided to families in the process of early intervention

Values in the activities of volunteer fire brigades : a collective case study

Tło. Ochotnicze straże pożarne działają przede wszystkim na poziomie lokalnym, są organizacyjną formą samoorganizującego się społeczeństwa, tworzą i korzystają z kapitału społecznego i realizują wiele celów społecznych. To wokół nich często gromadzi się społeczność lokalna, która też jest głównym odbiorcom ich działań. Działalność ochotniczych straży pożarnych wynika z obowiązków prawnych, ale także jest wynikiem podzielanych przez wspólnotę strażacką wartości. Cele badawcze. Celem badań było rozpoznanie wartości kształtujących wspólnoty organizacyjne strażaków i determinowane przez nie działania. Zidentyfikowane zostały wartości wyznawane przez członków OSP i działania OSP na rzecz społeczności lokalnych, w tym te które zostały dedykowane podtrzymaniu procesu trwania ochotniczych straży pożarnych. Metodologia. Strategią organizującą pozyskiwanie danych i ich prezentację było zbiorowe studium przypadków. Metodami badawczymi, które posłużyły zrealizowaniu celu badań były wywiady indywidualne, wywiady grupowe, obserwacje uczestniczące, analiza dokumentów zastanych. Kluczowe wnioski. Wartościami kształtującymi wspólnoty strażackie są poczucie służby publicznej, zaufanie, przyjaźń, życzliwość, lojalność, solidarność, szacunek i współpraca. Strażacy traktując swe zaangażowanie jako służbę realizują potrzebę poczucia wspólnotowości, którą rozszerzają poza granice organizacyjne, dedykując swe działania społeczności lokalnej.Background. Volunteer fire brigades are primarily active at the local level; they are an organizational form of a self-organizing community; they build and benefit from social capital and pursue many social objectives. The local community – the main audience of their activities – often clusters around them. The activities of volunteer fire brigades result from legal obligations, but also from the values shared by the firefighting community. Research aims. The research objective was to identify values shaping the orga¬nizational communities of firefighters and activities determined by such values. The values adhered to by volunteer fire brigade members as well as their activities for the benefit of local communities were identified, including those dedicated to sustaining the volunteer fire brigades’ existence. Methodology. The strategy for organizing data acquisition and presentation was a collective case study. The research methods that served the purpose of the research included individual interviews, group interviews, participant observations, and analysis of existing documents. Findings. The values that shape firefighting communities comprise a sense of public service, trust, friendship, kindness, loyalty, solidarity, respect and cooperation. By treating their commitment as service, firefighters fulfil the need of a sense of community, which they extend beyond organizational boundaries by dedicating their actions to local communities

Engagement of Children with Special Educational Needs in Accordance with the Routines-Based Model

Engagement of a child with SEN during therapeutical and educational activities is important in terms of their development. This construct can be understood as the time the child spends interacting with adults, peers and materials, in a manner appropriate for their developmental age. Routines-Based Model is one of the methods which particularly promotes engagement. This study aims at measuring the level of engagement in certain preschool routines and its changes during the school year. The article consists of two parts; the first one presents issues connected with defining and identifying the levels of engagement, the second one discusses the studies connected with determining the level of engagement of children with special educational needs in the process of education. The analysis of study results indicates that children in the tested group achieve the highest scores in overall engagement and engagement with materials. The highest level of engagement throughout the year has also been observed in those categories

Coping with stress and social network among parents participating in the process of early intervention

Early intervention and early support are actions aimed at a child with disturbed development and their families. The emergence of any developmental disorders in a child is always a stressful situation and demanding changes and taking action to support parents. The resource enabling one to get additional help is the social network of the family. The quality of services depends on the size and category of persons that compose it. It should be borne in mind that focusing solely on the rehabilitation of the child - taking for granted the needs of the remaining family members - may lead over time to the dysfunction of the whole family. Restrictions that appear and result from the child's disability, create a real threat of marginalising or even exclusion of the family from social life. It is unable to overcome the crisis without any help, therefore the actions of family support networks also play an important role. The main objective of this article centred around the information on the relationship between the size of a support network, the kind of the disorder in children and strategies for coping with stress in parents of children participating in the process of early support or early intervention. The study covered 93 parents. The Map and Questionnaire of Social Support of Zdzislaw Bizon and Inventory to Measure Coping Strategies with Stress - Brief COPE were applied. Analysis of the results showed no significant correlation between the two variables. The applied statistical analysis allowed us to identify the most commonly used strategies to cope with stress by parents and enabled us to characterise the size of the network and the categories of people who create it. The article ends with conclusions concerning the areas of practical actions under early intervention

Development of cultural infrastructure in krakow

Jednym z najważniejszych aspektów planu rozwoju miasta i regionu jest wspomaganie rozwoju infrastruktury kulturalnej. Rozwinięta infrastruktura kulturalna między innymi służy upowszechnianiu kultury, wspiera rozwój turystyki i zwiększa atrakcyjność miasta, wpływa na jakość życia mieszkańców. Współcześnie rozwój instytucji kultury odbywa się w stronę ich wieloaspektowości i wielofunkcyjności, polegających między innymi na łączeniu wielu form na jednej przestrzeni, wchodzeniu w interakcję z odbiorcą, podejmowaniu współpracy z organizacjami pozarządowymi i artystami, tworzeniu innowacyjnych ofert kulturalnych. W artykule scharakteryzowano rozwój infrastruktury kulturalnej od początku XXI wieku i jej rolę dla rozwoju miasta i mieszkańców na przykładzie Krakowa. Omówiono także powstałe w ostatnich latach w Krakowie instytucje kultury, jako przykład infrastruktury kulturalnej, finansowane z budżetu miasta i województwa małopolskiego.Development support of the cultural infrastructure is one of the most important aspects of development plan for city and region. Developed cultural infrastructure help spreading the culture, facilitate tourism development, increase city’s popularity, influence the residents’ quality of living. Today, cultural institutions development is multifaceted and multifunctional, combining diverse forms in one area, enabling interaction with recipients and cooperation between non-governmental organizations and artists, creating innovative cultural offers. Goal of this article is to characterize development of cultural infrastructure from the beginning of XXI century and its role for city development and its residents, based on example of Cracow. Cultural institutions, which are financed from the budget of the city and province of Malopolska, created in Cracow in recent years were also discussed as an example of cultural infrastructure

Dziecko głęboko upośledzone umysłowo w systemie edukacji - analiza porównawcza zajęć rewalidacyjno - wychowawczych

Każde dziecko ma prawo do rozwoju i jego wspomagania. Także dzieci upośledzone, które powinny być otaczane większą troską zarówno przez swoich rodziców jak i nauczycieli, terapeutów, z którymi spotykają się w ciągu swojego życia. Ich rozwój musi być wspomagany przez odpowiedni system edukacji, oddziaływań wczesnej interwencji, poprzez odpowiednie przygotowanie rodziców do specyficznej opieki i pielęgnacji swoich upośledzonych pociech. Tym bardziej osoby z głębokim upośledzeniem umysłowym powinny mieć możliwość rozwoju swoich funkcji poznawczych, emocjonalnych, działaniowych. Wymaga to dostosowania do ich możliwości specjalnych środków i metod pracy. Ich specyficzne potrzeby są wyzwaniem dla poszanowania ich niepowtarzalności i prawa przynależności do grupy, rodziny, szkoły. W ostatnich latach w Polsce obserwuje się postępującą normalizację warunków życia, integrację społeczną, rehabilitację oraz edukację osób z głębokim upośledzeniem. Działania te mają stać się odpowiedzią na dotychczasową izolację osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną oraz przeobrażeniu ich z kategorii „osób leżących wpatrzonych tylko w biały sufit” w grupę ludzi aktywnych na miarę swoich możliwości. Pomimo upływu prawie 11 lat od wprowadzenia obowiązku szkolnego dla osób z głębokim upośledzeniem umysłowym, niewiele jest publikacji, które dotyczyłyby ich bezpośrednio. Nie znalazłam również informacji, które porównywałyby funkcjonowanie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych odbywających się w różnych ośrodkach, a przede wszystkim pokazujących efektywność podejmowanych w nich działań. Również ważną rolę w podjętym temacie odegrały względy osobiste. Jako były nauczyciel szkoły specjalnej, prowadzący zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze obserwowałam zmagania innych osób w codziennym usprawnianiu dzieci i młodzieży upośledzonej umysłowo w stopniu głębokim. Dotyczyły one prób pewnej normalizacji warunków zewnętrznych, które sprzyjałyby zdobywaniu nowych doświadczeń i wiedzy o otaczającej rzeczywistości, bardzo odległej i często niezrozumiałej dla omawianej grupy osób. Przykładem może być duża liczba osób w grupie, rozpiętość wiekowa uczniów albo współpraca lub jej brak z personelem opiekuńczym placówki, w którym umieszczone jest dziecko głęboko niepełnosprawne, bądź wspólne działania z rodzicami. Przedstawione w tym opracowaniu badania są próbą nakreślenia charakterystyki zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży głęboko upośledzonej umysłowo prowadzonych w ośrodkach pozarządowych oraz na terenie domów pomocy społecznej. Jestem przekonana, iż niniejsza praca pozwoli na ukazanie zarówno słabych jak i mocnych stron zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, ale przede wszystkim rozwiązań które mogą stać się inspiracją dla innych osób pracujących z omawianą grupą wychowanków tak, aby najlepiej i najowocniej wpływały one na rozwój psychofizyczny dziecka z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. Praca składa się z 9 rozdziałów. W części pierwszej, składających się z 4 rozdziałów, prezentuję informacje dotyczące pojęcia upośledzenia umysłowego, a w szczególności charakterystykę funkcjonowania osób z głębokim upośledzeniem umysłowym i sposoby jego diagnozowania. Ponadto omawiam zagadnienia związane z samym procesem rewalidacji z uwzględnieniem jej definicji, włącznie z podstawowymi zasadami oraz regułami odpowiedzialnymi za prawidłowe programowanie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych. Dokonuję również przeglądu metod stosowanych w edukacji osób głęboko upośledzonych umysłowo. W rozdziale piątym prezentuję metodologię badań własnych, w tym cele, problemy badawcze, hipotezy, zmienne i wskaźniki, wykorzystane metody oraz organizację i przebieg badań. Rozdział ten zawiera także charakterystykę grupy badanej: uczniów oraz nauczycieli prowadzących zajęcia rewalidacyjne. W części empirycznej składającej się z 4 rozdziałów prezentuję oraz rezultaty badań własnych. Pierwszy z nich zawiera informacje dotyczące ogólnych ram organizacyjno-metodycznych zastosowanych w placówkach pozarządowych oraz na terenie domów pomocy społecznej. Dalej rozpatruję związek pomiędzy wyżej wymienioną strukturą a kształtowaniem umiejętności funkcjonalnych uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym. Szczegółowej analizie poddaję przestrzeń edukacyjną, obejmującą takie elementy jak: miejsce, czas, pomoce dydaktyczne, przygotowanie merytoryczne nauczycieli oraz terapeutów i poziom rozwoju funkcjonalnego samych uczniów zajęć rewalidacyjnych. Nie bez znaczenia dla ogólnego rozwoju każdego dziecka jest jego rodzina generacyjna, która powinna wzmacniać oddziaływania terapeutyczne lub w przypadku osób umieszczonych na stałe w placówkach opiekuńczych personel terapeutyczny i opiekuńczy. Dlatego też stopień współpracy oraz jej rodzaj to kolejne podejmowane zagadnienia. W następnym rozdziale prezentuję charakterystykę dodatkowych czynników utrudniających proces rewalidacji, a związanych z funkcjonowaniem zdrowotnym uczniów zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, takich jak: sprzężenia rozwojowe, występujące choroby somatyczne, zażywane leki. Wszystkie te elementy należą do sytuacji, które w znaczący sposób uzależniają zdobywanie nowych kompetencji w każdej dziedzinie życia. Omawiam również formy wsparcia, nauki i rehabilitacji, w których uczestniczyli przebadani uczniowie. Ze względu na to, iż obraz funkcjonowania osoby głęboko upośledzonej umysłowo zwykle jest tak niejednorodny i złożony jako przykłady zostaną zaprezentowane indywidualne przypadki wybranych uczniów. Głównym celem tych prezentacji będzie próba ukazania zarówno różnorodności zaburzeń i poziomów funkcjonowania, jak i szczegółowych form postępowania rewalidacyjnego w trakcie prowadzonej edukacji w stosunku do konkretnych osób. Ostatnim rozdziałem, a zarazem podsumowaniem będzie próba nakreślania, na podstawie uzyskanych wyników badań, najbardziej optymalnego modelu zajęć rewalidacyjno-wychowawczych. Ufam, iż informacje zebrane w niniejszej pracy, pozwolą na przynajmniej częściowe uzupełnienie luki teoretycznej dotyczącej funkcjonowania osób głęboko upośledzonych umysłowo, a także ich edukacji. Ponadto mogą stać się inspiracją do zmian organizacyjnych

Networks of support for families with a disabled child - a research report

The family situation, when disabled child appears, always is difficult and requires the support of both the parents and their disabled child. The aim of this study was to describe and to analyze individual networks of support of families with disabled children using The Social Environment Questionnaire by Z. Bizoń. The study includes several aspects. The first one concerned the quality and quantity of the categories of persons who shape a network of support. The second one is the characterization of activites in order to maintain the network. The whole closes conclusions showing the strengths and weaknesses of social support that researched families benefit and proposed areas of further researches

How women drove 'spirits' out of their local communities : the 'exorcism' of non-governmental organizations : a comparative case study

The process of system transformation in Poland and Central-Eastern Europe brought forth numerous economic benefits and social acceptance. However, it also presented challenging social problems, particularly at the local level. Non-governmental organizations (NGOs), often led by female leaders, took on the responsibility of gradually addressing these issues. By identifying the needs and expectations of the communities they served, NGOs became significant agents in resolving local social problems. Unfortunately, the actions and perspectives of women in these NGOs, who played a crucial role in their establishment and development over the decades of the system transformation period, remain inadequately recognized in the existing literature. The research presented in this text aimed to explore and understand how women-led NGOs defined and addressed the social problems of local communities during the system transformation in Poland. To achieve this, the metaphor of spirits and exorcisms was employed. The research utilized a comparative case study approach, focusing on four NGOs founded and managed by women across different phases of the system transformation in Poland. In-depth interviews, observations, and document and website analyses were conducted within each case study. This research contributes to the micro-level understanding of the contributions made by women-led NGOs to the process of system transformation in Poland

Wprowadzenie

Składamy na ręce Czytelników pierwszy numer czasopisma „Problemy Edukacji, Rehabilitacji i Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych” (1/2014, tom 18), który został przekształcony z serii wydawniczej o tym samym tytule. Temat niniejszego numeru − Niepełnosprawność w rodzinie jako wyzwanie edukacyjne – wpisuje się w podejmowaną problematykę sytuacji edukacyjnej i społecznej osób niepełnosprawnych i ich rodzin. Rodzicielstwo to bardzo odpowiedzialna rola i zadanie. Tego nie uczą podręczniki ani żadne szkoły. Osoby podejmujące taką decyzję pragną, aby dziecko urodziło się zdrowe. Snują plany na przyszłość i chcą mu zapewnić wszystko, co najlepsze. Jednak w życiu nie zawsze marzenia się spełniają. Upragnione dziecko rodzi się z niepełnosprawnością lub też w trakcie dorastania z różnych przyczyn staje się osobą niepełnosprawną. Dla każdej rodziny jest to sytuacja bardzo trudna. Często związana z lękiem, zagubieniem, poczuciem krzywdy, osamotnienia. Jednym z ważniejszych wyzwań, jakie stoją przed rodzicami dzieci niepełnosprawnych, jest zapewnienie im edukacji na miarę ich potrzeb. Uwzględnić jednak należy, że w żadnym demokratycznym systemie rodzina nie powinna zostać z tymi problemami sama

Universities, stakeholders and social mission : building cooperation through action research

Today's universities are confronted with questions about the increasing scale of corporatization and commercialization, as well as their decreasing activity in the field of the social mission, i.e. engagement in the real problems of ordinary people, local communities and society at large. As a remedy for this problem, this book proposes using action research as a means of shaping collaboration between universities and their stakeholders, taking into account related benefits, opportunities and challenges. In this context, we understand action research somewhat more broadly, as universities’ conducting useful research that becomes a domain of their social mission. The core message of this volume is the development of a cooperation process in which the university leaves its "ivory tower," builds relationships with its stakeholders and, as a result, engages more effectively in social life. In this book, readers will find an original perspective on action research, the application of which enables mutual benefits for universities and their stakeholders. It presents the authors’ original model of cooperation based on the AR approach and concrete examples of successful cooperation between universities and their stakeholders. Step by step, it illustrates how to initiate cooperation, conduct useful scientific research and together with stakeholders bring about changes in social life. This book will be of value to university managers, academics, students of social, management and economic sciences, as well as managers and specialists employed in organizations from various sectors that may be interested in cooperation with universities