Increase in the incidence of parotid gland tumors in the years 2005-2014

Introduction: Salivary gland tumours account for 3-6% of tumours of the head and neck. About 80% of salivary gland tumors occur in parotid glands, 10-17% of which are malignant The aim of the study was to assess whether there is an upward trend in cancer incidence within the parotid glands, with particular emphasis on cancers. Materials and methods: 322 patients underwent surgery and 328 parotid gland tumours were removed in the years 2005-2014 at the Department of Laryngology and Laryngological Oncology of the Upper Silesian Medical Centre in Katowice-Ochojec. Clinical, histopathological and statistical analyses of the removed parotid gland tumours were performed. Results and discussion: A significant increase in the incidence of benign tumours, especially mixed and Warthin tumours, was demonstrated. There was no significant increase in the number of malignant tumours over the analysed period of time

Wzrost zachorowań na guzy ślinianek przyusznych w latach 2005–2014

Wstęp: Nowotwory ślinianek stanowią 3–6% guzów rozwijających się w obrębie głowy i szyi. W śliniankach przyusznych występuje około 80% nowotworów ślinianek, z czego 10–17% to zmiany złośliwe. Celem pracy była odpowiedź na pytanie: czy istnieje tendencja do wzrostu zachorowań na nowotwory występujące obrębie ślinianek przyusznych (ze szczególnym uwzględnieniem nowotworów złośliwych). Materiały i metody: W latach 2005–2014 na Oddziale Laryngologii w Górnośląskim Centrum Medycznym w Katowicach- Ochojcu zoperowano 322 chorych, którym usunięto 328 guzów i rodzajów ślinianek przyusznych. Przeprowadzono analizy kliniczną, histopatologiczną i statystyczną usuniętych nowotworów ślinianek przyusznych. Wyniki i dyskusja: W analizowanym czasie stwierdzono znamienny wzrost zachorowań na nowotwory łagodne, zwłaszcza gruczolaki wielopostaciowe i guzy Warthina. Nie zaobserwowano istotnego wzrostu częstości występowania nowotworów złośliwych

A policy view: gaps and weaknesses of substitution between biological products in law and economics dimension: the example of insulin

The purpose of the study is to analyze the act of substitution between biological products. Diabetes mellitus notes the greatest increase in the projected causes of deaths globally till 2030. The proper drug substitution process may help to increase the control over the disease management. In this paper authors try to identify and explain the challenges for the health policies and legislations in emerging markets and low- and middle-income countries. Analysis of retrospective data covering prescribed-dispensed insulin products was performed. The study is based on the law and economics approach with the application of the planning theory and modeling. The study shows the scope of substitution process of insulin and highlights the necessity of univocal legal approach profiled for this therapy area. Prognosis of created base model indicates at constant presence of substitution process of insulin. Substitution is to bring financial savings for patients, it is yet however unknown whether savings arising from the act of purchase will still have positive impact on undertaken therapy process in long-term period. These findings may inform about important factors and how emerging markets and low- and middle-income countries can increase progress of the substitution process

Opinia ekspertów: implantowany system ciągłego monitorowania glikemii — innowacja w leczeniu cukrzycy

Systemy ciągłego monitorowania glikemii (CGM) zrewolucjonizowały proces leczenia i monitorowania cukrzycy. Urządzenia te są szczególnie zalecane dla chorych na cukrzycę leczonych insuliną, zwłaszcza tych, u których stwierdzono nawracające epizody hipoglikemii lub duże dobowe wahania glikemii. System CGM umożliwia bardziej skuteczne dostosowanie dawek insuliny w odniesieniu do zmian stężenia glukozy we krwi, co pozwala na lepszą kontrolę metaboliczną: osiągnięcie docelowego zakresu wartości glikemii, zapobieganie niedocukrzeniom, mniejszą zmienność glikemii, a co się z tym wiąże — poprawę jakości życia chorych i członków ich rodzin. System CGM nie tylko dostarcza pacjentom informacji dotyczących glikemii w czasie rzeczywistym, ale także ostrzega o przekroczeniu wartości progowych wskazujących na stan hipo- lub hiperglikemii. Tradycyjne przezskórne systemy ciągłego monitorowania glikemii cechują się pewnymi ograniczeniami, które zostały wyeliminowane w systemie Eversense CGM. Jest to jedyny system monitorowania glikemii dostarczający informacji o stężeniu glukozy w czasie rzeczywistym, który wykorzystuje długoterminowy, implantowany podskórnie sensor. Procedura podskórnej implantacji sensora jest prosta i nieskomplikowana. System Eversense CGM może być szczególnie polecany pacjentom, którzy ze względu na zawód lub uprawianą dyscyplinę sportową nie mogą lub nie chcą używać tradycyjnych sensorów przezskórnych. Kolejnymi beneficjentami tego systemu są chorzy z powikłaniami skórnymi związanymi ze stosowaniem tradycyjnych czujników przezskórnych, z nadmierną potliwością, a także pacjenci, dla których częsta wymiana sensora jest obciążająca. Duże korzyści odniosą również osoby korzystające z alarmów wibracyjnych. Badania kliniczne wykazały, że chorzy byli zadowoleni z systemu Eversense, a większość z nich po zakończeniu badań nadal korzystała z tego sposobu monitorowania glikemii. W doświadczeniach własnych autorów niniejszej pracy głównym powodem rezygnacji z kolejnych implantacji był koszt sensora

Opinia ekspertów: Wszczepialny system ciągłego monitorowania glikemii - innowacja w leczeniu cukrzycy.

Continuous glucose monitoring (CGM) systems have revolutionized the treatment and monitoring of diabetes. These devices are recommended for diabetic patients treated with insulin, especially with recurring episodes of hypoglycemia or large circadian variation of glucose levels. CGM allows more effective adjustment of insulin doses to blood glucose trends, resulting in better metabolic control: more time spend in glucose target range, lower time spend in hypoglycemic range, lower glucose variability and improved quality of life of patients and their family members. Real time CGM provides patients not only with continuous information on glucose levels but also alerts for hypo- or hyperglycemic events. Traditional transcutaneous CGM have some limitations, which can be resolved by the system with an implantable sensor. The Eversense CGM is the only long-term implantable rtCGM. The subcutaneous implantation procedure has proved to be simple and uncomplicated. This CGM system can be recommended in particular for patients who, due to their profession and sports discipline, cannot or do not want to use traditional transcutaneous sensors. Further groups are patients with skin complications associated with the use of traditional sensors, people who perceive frequent sensor replacement as a burden or would benefit from on-body vibration alerts. The studies showed that the patients were satisfied with Eversense, and the majority used it several times after the study ended. The main reason for resigning from the next implantation was cost of the device.Systemy ciągłego monitorowania glukozy (CGM) zrewolucjonizowały leczenie i monitorowanie cukrzycy. Urządzenia te są zalecane dla pacjentów z cukrzycą leczonych insuliną, szczególnie w przypadku nawracających epizodów hipoglikemii lub znacznych dobowych wahań glikemii. CGM pozwala na bardziej skuteczne dostosowanie dawek insuliny do trendów zmian glikemii, co skutkuje lepszą kontrolą metaboliczną: więcej czasu w docelowym zakresie glukozy, mniej czasu w zakresie hipoglikemii, niższa zmienność glukozy i lepsza jakość życia pacjentów i członków ich rodzin. CGM w czasie rzeczywistym zapewnia pacjentom nie tylko ciągłe informacje na temat poziomu glukozy, ale także ostrzega o zdarzeniach hipo- lub hiperglikemicznych. Tradycyjne przezskórne CGM mają pewne ograniczenia, które można rozwiązać za pomocą wszczepialnego czujnika. Eversense CGM jest jedynym długoterminowym implantowanym rtCGM. Procedura implantacji podskórnej jest prosta i nieskomplikowana. Ten system CGM może być szczególnie polecany pacjentom, którzy ze względu na zawód, czy uprawianą dyscyplinę sportową nie mogą lub nie chcą używać tradycyjnych czujników przezskórnych. Kolejnymi grupami są pacjenci z powikłaniami skórnymi związanymi ze stosowaniem tradycyjnych czujników, osoby, które postrzegają częstą wymianę czujników jako obciążenie lub skorzystałyby z alertów wibracyjnych. Badania wykazały, że pacjenci byli zadowoleni z Eversense i większość z nich korzystała z niego kilka razy po zakończeniu badania. Głównym powodem rezygnacji z następnej implantacji był koszt urządzenia

Gestational diabetes — a growing diagnostic and epidemiological problem

WSTĘP. Cukrzyca ciążowa (GDM) może być zaburzeniem przemijającym, może także się utrzymywać po porodzie w postaci trwałej cukrzycy. Najczęściej po porodzie wartości glikemii powracają do normy. Jednak przebycie GDM predysponuje do rozwoju cukrzycy w przyszłości. Celem badania była analiza zachowań zdrowotnych wśród kobiet w ciąży w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem oceny epidemiologicznej występowania cukrzycy w tej grupie. MATERIAŁ I METODY. Przedstawiono raport z analizy danych ankietowych pochodzących z badania „Zachowania zdrowotne kobiet w ciąży”. Ankieta była opracowana przez Ministerstwo Zdrowia we współpracy z autorami publikacji i adresowana do młodych matek przebywających zaraz po porodzie w szpitalach położniczych. W sumie zebrano 2893 wypełnione ankiety z poszczególnych województw. WYNIKI. W przeprowadzonej ankiecie według wyliczonego wskaźnika masy ciała (BMI) stwierdzono, że przed ciążą około 18% kobiet miało nadwagę, a u 7% badanych rozpoznano otyłość. Ponadto wykazano, że co 4. badana kobieta przytyła w ciąży 15–20 kg (24,4%), a ponad 9% przybrało na wadze powyżej 20 kg. Spośród kobiet z cukrzycą u większości badanych pacjentek rozpoznano tę chorobę w trakcie obecnej ciąży (84%), u 9% stwierdzono cukrzycę, która nie ustąpiła po porodzie, w poprzednich ciążach, a 7% chorowało na cukrzycę przez zajściem w ciążę (w tym 1% we wczesnym dzieciństwie). U około 2/3 kobiet ze zdiagnozowaną GDM w poprzednich ciążach stężenia glukozy wróciły do normy w ciągu 6 tygodni po porodzie. Jednak u 72% pacjentek w kolejnej ciąży ponownie rozpoznano cukrzycę. W wywiadzie stwierdzono, że w poprzednich ciążach ta ostatnia grupa pacjentek znacznie przybrała na wadze i częściej stosowała insulinoterapię z powodu rozpoznanej GDM. WNIOSKI. Cukrzyca rozpoznana u kobiet w ciąży powinna być traktowana jako wczesna faza cukrzycy, która u znacznego odsetka kobiet i ich dzieci może się pojawić zaraz po porodzie lub w późniejszym okresie życia. (Diabet. Prakt. 2011; 12, 3: 96–102)BACKGROUND. Gestational diabetes (GDM) can be a transient disorder and in the majority of falls blood glucose levels normalize after giving birth, but it may also persist after the labor as a permanent diabetes. Moreover it also predisposes to develop diabetes in the future. The aim of the study was to analyze health behaviour among pregnant women in Poland focusing on the epidemiology of diabetes. MATERIAL AND METHODS. Presented a report from an analysis of a survey under the title “Health behaviour of pregnant women”. The survey was created by the Ministry of Health in cooperation with the authors of this publication and was addressed to young mothers residing on obstetric departments after the labor. In total 2893 filled surveys from all over Poland were collected. RESULTS. According to the body mass index (BMI) of respondents, 18% of women were overweight and in 7% obesity was diagnosed. Moreover it has been shown that every fourth women (24.4%) put 15 to 20 kg on weight and over 9% gained over 20 kg. Among pregnant women with diabetes the disorder was diagnosed in the majority of falls during the current pregnancy (84%), 9% were diabetic since previous pregnancies and 7% were diagnosed with diabetes before becoming pregnant. In 2/3 of women which were diabetic in the previous pregnancy, glucose levels normalized within 6 weeks after the labor. However in 72% diabetes was rediagnosed in the next pregnancy. It is known from the survey that that the last group of patients put on weight significantly and had to be treated with insulin more often. CONCLUSIONS. Diabetes diagnosed during pregnancy should be treated as an early stage of diabetes and in considerable group of women and their children can appear directly after the labor or later in their lives. (Diabet. Prakt. 2011; 12, 3: 96–102