Breakthrough pain in cancer patients

Breakthrough pain is a brief episode of severe pain occurring in patients undergoing analgesic procedures in the course of cancer. It affects about 70% of patients and significantly influences their quality of life. It is important to identify specific types of pain and inducing factors. Treatment is based on modification of pain management including use of immediate-release drug formulations

ALK, ROS1 and EGFR next-generation tyrosine kinase inhibitors in advanced non-small-cell lung cancer

Non-small-cell lung cancer (NSCLC) is the most common cancer in men and the second most common in fe- males. In previous years the significance of some molecular disorders in pathogenesis NSCLC was proven and the value of targeted therapies in the treatment of patients was documented. In subjects with abnormalities of EGFR, ALK and ROS1 genes, appropriate tyrosine kinase inhibitors (TKIs) may be used. The use of these drugs in the first and second treatment lines has affected a significant improvement in the prognosis in this subgroup of patients. The article presents mechanisms of action and data on the clinical value of lorlatinib, brigatinib and dacomitinib in the treatment of patients with advanced lung of lung cancer.Non-small-cell lung cancer (NSCLC) is the most common cancer in men and the second most common in fe- males. In previous years the significance of some molecular disorders in pathogenesis NSCLC was proven and the value of targeted therapies in the treatment of patients was documented. In subjects with abnormalities of EGFR, ALK and ROS1 genes, appropriate tyrosine kinase inhibitors (TKIs) may be used. The use of these drugs in the first and second treatment lines has affected a significant improvement in the prognosis in this subgroup of patients. The article presents mechanisms of action and data on the clinical value of lorlatinib, brigatinib and dacomitinib in the treatment of patients with advanced lung of lung cancer

Ból przebijający u chorych na nowotwory

Ból przebijający jest krótkotrwałym epizodem bólowym o znacznym nasileniu występującym u chorych poddawanych przeciwbólowemu postępowaniu w przebiegu nowotworów. Dotyczy około 70% chorych i istotnie wpływa na jakość ich życia. W diagnostyce istotne znaczenie ma właściwa identyfikacja rodzaju bólu oraz czynnika wywołującego. Leczenie opiera się na modyfikacji stosowanego leczenia przeciwbólowego z uwzględnieniem preparatów o natychmiastowym uwalnianiu

Inhibitory kinaz tyrozynowych ALK/ROS1 oraz EGFR kolejnych generacji w leczeniu zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca

Niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP) jest najczęstszym nowotworem u mężczyzn i drugim co do częstości u kobiet. W ubiegłych latach udowodniono znaczenie niektórych zaburzeń molekularnych w patogenezie NDRP i wykazano wartość terapii celowanych w leczeniu chorych. U osób z zaburzeniami genów EGFR, ALK i ROS1 możliwe jest wykorzystanie odpowiednich inhibitorów kinaz tyrozynowych (TKI). Zastosowanie wymienionych leków w pierwszej i drugiej linii leczenia wpłynęło na istotną poprawę rokowania w tej podgrupie chorych. W artykule przedstawiono mechanizmy działania i dane na temat klinicznej wartości lorlatynibu, brygatynibu i dakomitynibu w leczeniu chorych na zaawansowanego NDRP

Treatment of pulmonary artery stump thrombosis after lobectomy: a case report and literature review

Introduction: Lung cancer surgery is a well-known risk factor for venous thromboembolism. Thus, standard care involves the use of pharmacological and mechanical prophylaxis until discharge from the hospital. Pulmonary artery stump thrombosis (PAST) is a rare condition which can develop months to years after lung cancer surgery. This report describes a patient diagnosed with PAST and the decisions that were made regarding his treatment. Case report: A 67-year-old male was diagnosed with lung cancer due to shortness of breath, dry cough, hemoptysis, and typical chest computed tomography (CT) findings. He underwent right lower lobectomy and mediastinal lymphadenectomy by video-assisted thoracoscopic surgery. The procedure was complicated by the development of a right pleural empyema. After pleural drainage and an antibiotic regimen, he was discharged from the hospital with further improvement. A follow-up CT pulmonary angiography performed three months after lobectomy revealed thrombosis in the right lower lobar pulmonary artery stump. The patient had no symptoms. The attending physician decided to use anticoagulants. Consequently, the patient received low molecular-weight heparin subcutaneously for one month and a non-vitamin-K antagonist oral anticoagulant (NOAC) for the following 5 months. A CT scan performed after 3 months of anticoagulation showed complete resolution of stump thrombosis. Subsequent examinations showed no recurrence of either lung cancer or artery stump thrombosis and no anticoagulant-related bleeding. Discussion: Pulmonary artery stump thrombosis can develop after lung cancer surgery. This complication is uncommon and the prognosis is favorable in most treated cases. However, thrombosis may progress, and pulmonary embolism or chronic thromboembolic pulmonary hypertension may develop. Decisions about instituting anticoagulation therapy and its duration are made on an individual basis after considering both the benefits and the potential risk

Pierwotne nowotwory grasicy-obecny stan wiedzy

Thymic malignancies are rare epithelial tumors — they constitute 0.2–1.5 of all neoplasms. Clinical stageand histological type are predictores of outcome. Surgery is the mainstay of the curative-intent treatmentof thymic tumors, in some cases adjuvant chemotherapy or radiotherapy are necessary. Multiagentchemotherapy — based on cisplatin, cycklophosphamid and doxorubicin — is indicated for patientwith recurrent or metastatic disease. Patients with positive somatostatin receptor scintigraphy positivetumors can be also treated with somatostatin analogues. Targeted therapies, such a belinostate, erlotinib,imatinib, are under investigation.Pierwotne nowotwory grasicy są rozpoznawane rzadko – stanowią 0,2- 1,5% wszystkich nowotworów. Rokowanie i przebieg kliniczny wyznaczają stopień zaawansowania i typ histologiczny nowotworu. Podstawową metodą leczenia jest radykalne postępowanie chirurgiczne, które u części chorych wymaga leczenia uzupełniającego (chemioterapia lub radioterapia). Chorzy, u których doszło do pierwotnego lub wtórnego uogólnienia choroby, są kwalifikowani do leczenia systemowego, najczęściej wielolekowej chemioterapii opartej na cisplatynie, doksorubicynie i cyklofosfamidzie. Postępowaniem o udokumentowanej skuteczności w przypadku chorych z potwierdzoną ekspresją receptorów somatostatynowych jest leczenie analogami somatostatyny. Obecnie badane są również niektóre leki ukierunkowane molekularnie (np. belinostat, erlotynib, imatynib)

Analysis of treatment results in primary germ cell tumours with mediastinal location: own experience

Wstęp: Pierwotne nowotwory z komórek rozrodczych o lokalizacji śródpiersiowej stanowią 1–6% guzów śródpiersia oraz 2–5% wszystkich nowotworów z komórek rozrodczych występujących u dorosłych. Rozpoznawane są najczęściej w 3. dekadzie życia, w 90% u mężczyzn. Najczęstsze objawy to: duszność, bóle w klatce piersiowej, kaszel, stany podgorączkowe i utrata masy ciała. Celem pracy była ocena wyników leczenia pierwotnych nowotworów z komórek rozrodczych o lokalizacji śródpiersiowej i przegląd piśmiennictwa poświęconego tej tematyce.Materiał i metody: W okresie od 1999 do 2009 roku w Klinice Nowotworów Płuca i Klatki Piersiowej Centrum Onkologii-Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie leczono 5 chorych z nowotworem z komórek rozrodczych o pierwotnej lokalizacji śródpiersiowej, 4 mężczyzn i 1 kobietę. Średnia wieku wyniosła 27,8 roku (zakres 23–30).Wyniki: U wszystkich chorych zastosowano chemioterapię według schematu BEP. U wszystkich chorych uzyskano obiektywną odpowiedź na leczenie. Dwóch chorych zmarło z powodu progresji choroby pomimo stosowania chemioterapii II i III linii. Trzech chorych nadal pozostaje w obserwacji. Mediana czasu przeżycia wyniosła 55,8 miesiąca (zakres 8,0–120,0).Wnioski: Pierwotne nowotwory z komórek rozrodczych o lokalizacji śródpiersiowej są nowotworami o rokowaniu gorszym niż w lokalizacji gonadalnej. Na podstawie obserwacji własnych i przeglądu piśmiennictwa można stwierdzić, że wyniki leczenia pierwotnych nienasieniaków w lokalizacji śródpiersiowej pozostają niezadowalające. Szczególnie niekorzystne są wyniki leczenia chorych, u których dochodzi do wczesnej wznowy lub progresji w trakcie chemioterapii I linii. Określenie nowych standardów postępowania w nowotworach opornych na cisplatynę wymaga dalszych badań oceniających skuteczność cytostatyków nowych generacji.Introduction: Primary germ cell tumours with mediastinal location comprise 1–6% of mediastinal tumours and 2–5% of all germ cell tumours occurring in adults. They are identified mostly in the 3rd decade of life, in 90% of cases in men. The most common symptoms are dyspnea, chest pain, cough, fever and weight loss. The aim of the present study was the analysis of our own results of treatment of primary germ cell tumours with mediastinal location, and a review of the literature concerning this subject.Material and methods: Five patients (4 males, 1 female) median age 27.8 years (range 23–30 years) treated in the period from 1999 to 2009 in Maria Sklodowska-Curie Memorial Cancer Centre and Institute of Oncology, Department of Lung Cancer and Chest Tumours in Warsaw, due to germinal tumours with primary mediastinal location, entered the study.Results: All patients received chemotherapy according to the BEP regimen. All patients achieved an objective response to treatment. Two patients died due to disease progression in spite of II- and III-line treatment. Three patients are still in follow-up. The median survival time was 55.8 months (range 8.0–120.0 months).Conclusions: Primary mediastinal germ cell tumours have worse prognosis than do those with gonadal location. Based on our observations and review of the literature, it can be concluded that the results of treatment of non-seminoma type germ cell tumours with primary mediastinal location remain poor. Patients who develop early recurrence or progression during first-line chemotherapy are particularly at risk of unfavourable outcome. Identification of new standards of treatment in tumours resistant to cisplatin require further studies evaluating the effectiveness of new generation cytostatic drugs

Tracheal cancers

Primary tracheal tumors are very rare and the literature on this subject is limited. Due to their rarity and diversity, the provision of patient care in terms of optimal management poses a considerable challenge. There are no unequivocal guidelines concerning the treatment in patients with local or distant disease. The most common types of primary tracheal tumors are squamous cell carcinoma and adenoid cystic carcinoma. Squamous cell carcinoma of the trachea is 2–4 times more common in men than in women and develops primarily in the sixth and seventh decades of life. It is strongly associated with tobacco smoking. Adenoid cystic carcinoma of the trachea occurs with similar frequency in men and women, and is most common in the fourth and fifth decades of life. The etiology of this type is unknown, however it is not associated with tobacco smoking. Adenoid cystic carcinoma is characterized by submucosal and perineural spread. Treatment of patients with primary tracheal tumors requires a multidisciplinary approach. Optimal treatment of localized tumors is based on surgery or radiotherapy. If distant metastases are present the therapeutic palliative methods are: chemotherapy, palliative radiotherapy or palliative surgery. The prognosis of patients with primary tracheal tumors is determined by several factors. Histological diagnosis of adenoid cystic carcinoma, good performance status, and complete resection have been identified as favorable prognostic factors. Despite intensive treatment, the 5-year survival rate for primary tracheal tumors is not satisfactory

Społeczno-ekonomiczne i przestrzenne przemiany struktur regionalnych Vol. 1

Praca recenzowana / peer-reviewed pape

Immunoterapia w drugiej linii leczenia niedrobnokomórkowego raka płuca

Rak płuca jest główną przyczyną zgonów z powodu nowotworów w Polsce i na świecie. Immunoterapia stała się przełomem znacząco poprawiając rokowanie chorych z zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca. W niniejszym opracowaniu przedstawiono przypadek chorego z rozpoznanym rakiem płaskonabłonkowym płuca w IV stopniu zaawansowania leczonym niwolumabem w drugiej linii leczenia