The importance of tick-borne diseases in public health

Ticks are common vectors of pathogenic microorganisms causing contagious diseases. The aim of this paper is to draw attention of family physicians to the necessity to take into account various infections and contagions related to ticks in diagnostic considerations. Tick bite can lead to a simultaneous infection by multiple pathogens. These arachnids are vectors among Lyme disease, tick-borne encephalitis and meningitis, Q fever, tularemia, rickettsiosis, anaplasmosis (ehrlichiosis) and babesiosis. Monitoring of tick vectors and the pathogens they transmit, within the scope of epidemiological surveillance, is an important tool for better prevention and control of tick-borne diseases. Despite available options concerning the appropriate technique of tick removal and disagreement as to the most effective of these recommendations, there is consensus on the importance of their removal as soon as possible.Kleszcze są powszechnymi przenosicielami patogenów wywołujących choroby zakaźne. Celem pracy jest zwrócenie uwagi lekarzy rodzinnych na konieczność uwzględnienia w rozważaniach diagnostycznych ryzyka występowania różnych infekcji i zarażeń związanych z kleszczami. Pogryzienie przez kleszcze może prowadzić do jednoczesnego zakażenia wieloma patogenami. Pajęczaki te są wektorami m.in.: czynników etiologicznych wywołujących boreliozę, kleszczowe zapalenie mózgu i opon mózgowordzeniowych, gorączkę Q, tularemię, riketsjozę, anaplazmozę (erlichiozę) i babeszjozę. Nadzór epidemiologiczny w zakresie monitorowania kleszczy i patogenów które przenoszą jest ważnym narzędziem dla lepszego zapobiegania i kontrolowania chorób odkleszczowych. Pomimo dostępności różnych opcji dotyczących doboru odpowiedniej techniki usuwania kleszczy i rozbieżności co do rekomendacji najskuteczniejszej z nich, istnieje zgodność co do znaczenia jak najszybszego ich usuwania

Znaczenie chorób odkleszczowych w zdrowiu publicznym

Ticks are common vectors of pathogenic    microorganisms causing contagious diseases. The aim of this    paper is to draw attention of family physicians to the necessity    to take into account various infections and contagions related    to ticks in diagnostic considerations.    Tick bite can lead to a simultaneous infection by    multiple pathogens. These arachnids are vectors among    Lyme disease, tick-borne encephalitis and meningitis, Q fever, tularemia, rickettsiosis, anaplasmosis (ehrlichiosis) and    babesiosis. Monitoring of tick vectors and the pathogens they transmit, within the scope of epidemiological surveillance, is    an important tool for better prevention and control of tick-borne diseases. Despite available options concerning the appropriate    technique of tick removal and disagreement as to the most effective of these recommendations, there is consensus on the    importance of their removal as soon as possible.         Kleszcze są powszechnymi przenosicielami  patogenów wywołujących choroby zakaźne. Celem pracy jest zwrócenie uwagi lekarzy rodzinnych na konieczność uwzględnienia w rozważaniach diagnostycznych ryzyka występowania różnych infekcji i zarażeń związanych z kleszczami. Pogryzienie przez kleszcze może prowadzić do jednoczesnego zakażenia wieloma patogenami. Pajęczaki te są wektorami m.in.: czynników etiologicznych wywołujących boreliozę, kleszczowe zapalenie mózgu i opon mózgowordzeniowych, gorączkę Q, tularemię, riketsjozę, anaplazmozę (erlichiozę) i babeszjozę. Nadzór epidemiologiczny w zakresie  monitorowania kleszczy i patogenów które przenoszą jest ważnym narzędziem dla lepszego zapobiegania i kontrolowania chorób odkleszczowych. Pomimo dostępności różnych opcji dotyczących doboru odpowiedniej techniki usuwania kleszczy  i rozbieżności co do rekomendacji najskuteczniejszej z nich, istnieje zgodność co do znaczenia jak najszybszego ich  usuwania.   

Body Composition Analysis in Regular Winter Swimmers and People Who do Not Use this Form of Recreation

Introduction: Winter swimming is a form of physical recreation that involves bathing in cold water during winter. The aim of the study was to analyse the body composition in people who regularly take baths in ice-cold water. Material and methods: The study included 20 men. Half of them (mean age 27.7 ± 7.1 years) were regularly taking baths in cold water (winter swimmers) at least for a year, while the rest (mean age 27.0 ± 4.0 years) had never performed such a treatment (controls). In each subject, a body composition profile was evaluated, including: body mass index (BMI), body mass (BM kg), body fat percentage (BF%), fat mass (FM kg), fat-free mass (FFM kg), the fat mass-to-fat-free mass ratio (FM/FFM%), total body water (TBW% and TBW kg) and muscle mass (MM% and MM kg). The measurements were taken using the body composition analyser Tanita - BC 418 MA, which employed the BIA (Bioelectrical Impedance Analysis) method, and via anthropometric measurements. Results: The BMI value among the winter swimmers was significantly higher than among people not practising winter swimming. Moreover, in the winter swimmers, higher BF % and FM/FFM% ratio values, as well as a lower MM% value were found, as compared with the controls. Conclusions: The obtained results suggest that the choice of bathing in cold water as a form of recreation may depend on the content of the adipose tissue. The tissue constitutes an insulating layer which efficiently protects overweight people from an excessive heat loss.Wstęp: Morsowanie stanowi formę rekreacji ruchowej, która polega na korzystaniu z kąpieli w zimnych akwenach wodnych w okresie zimowym. Celem pracy była analiza składu ciała u osób regularnie zażywających lodowatych kąpieli. Materiał i metody: Badaniami objęto 20 mężczyzn, z których połowa (śr. wieku 27,7 ± 7,1 lat) co najmniej od roku regularnie korzystała z zimnych kąpieli (morsy), podczas gdy pozostali (śr. wieku 27,0 ± 4,0 lat) nigdy nie stosowali tego typu zabiegów (kontrola). U każdego z badanych oznaczono skład ciała: indeks masy ciała (BMI), masę ciała (BM kg), procentową zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie (BF%), masę tkanki tłuszczowej (FM kg), beztłuszczową masę ciała (FFM kg), stosunek masy tkanki tłuszczowej do beztłuszczowej masy ciała wyrażony w procentach (FM/FFM%), całkowitą zawartość wody w organizmie (TBW kg i TBW%) oraz masę i procentową zawartość tkanki mięśniowej (MM kg i MM%). Wyniki uzyskano przy użyciu analizatora składu ciała Tanita - BC 418 MA, w oparciu o metodę BIA (analizę impedancji bioelektrycznej) oraz wykonując pomiary antropometryczne. Wyniki: Wartość BMI w grupie morsów była istotnie statystycznie wyższa niż u osób niepraktykujących zimowych kąpieli. U morsów zauważono ponadto wyższą niż w grupie kontrolnej wartość BF% oraz stosunek FM/FFM% oraz wyższą wartość MM%. Wnioski: Uzyskane w niniejszej pracy wyniki pozwalają przypuszczać, że o wyborze kąpieli w zimnej wodzie, jako formie rekreacji może decydować zawartość tkanki tłuszczowej. Tkanka ta stanowi warstwę izolującą, skutecznie chroniącą osoby z nadwagą przed nadmierną utratą ciepła i wychłodzeniem

Analiza składu ciała osób regularnie korzystających z kąpieli w zimnej wodzie oraz osób niekorzystających z tej formy rekreacji

Introduction: Winter swimming is a form of physical recreation that involves bathing in cold water during winter. The aim of the study was to analyse the body composition in people who regularly take baths in ice-cold water.Material and methods: The study included 20 men. Half of them (mean age 27.7 ± 7.1 years) were regularly taking baths in cold water (winter swimmers) at least for a year, while the rest (mean age 27.0 ± 4.0 years) had never performed such a treatment (controls). In each subject, a body composition profile was evaluated, including: body mass index (BMI), body mass (BM kg), body fat percentage (BF%), fat mass (FM kg), fat-free mass (FFM kg), the fat mass-to-fat-free mass ratio (FM/FFM%), total body water (TBW% and TBW kg) and muscle mass (MM% and MM kg). The measurements were taken using the body composition analyser Tanita - BC 418 MA, which employed the BIA (Bioelectrical Impedance Analysis) method, and via anthropometric measurements.Results: The BMI value among the winter swimmers was significantly higher than among people not practising winter swimming. Moreover, in the winter swimmers, higher BF % and FM/FFM% ratio values, as well as a lower MM% value were found, as compared with the controls.Conclusions: The obtained results suggest that the choice of bathing in cold water as a form of recreation may depend on the content of the adipose tissue. The tissue constitutes an insulating layer which efficiently protects overweight people from an excessive heat loss.Wstęp: Morsowanie stanowi formę rekreacji ruchowej, która polega na korzystaniu z kąpieli w zimnych akwenach wodnych w okresie zimowym. Celem pracy była analiza składu ciała u osób regularnie zażywających lodowatych kąpieli.Materiał i metody: Badaniami objęto 20 mężczyzn, z których połowa (śr. wieku 27,7 ± 7,1 lat) co najmniej od roku regularnie korzystała z zimnych kąpieli (morsy), podczas gdy pozostali (śr. wieku 27,0 ± 4,0 lat) nigdy nie stosowali tego typu zabiegów (kontrola). U każdego z badanych oznaczono skład ciała: indeks masy ciała (BMI), masę ciała (BM kg), procentową zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie (BF%), masę tkanki tłuszczowej (FM kg), beztłuszczową masę ciała (FFM kg), stosunek masy tkanki tłuszczowej do beztłuszczowej masy ciała wyrażony w procentach (FM/FFM%), całkowitą zawartość wody w organizmie (TBW kg i TBW%) oraz masę i procentową zawartość tkanki mięśniowej (MM kg i MM%). Wyniki uzyskano przy użyciu analizatora składu ciała Tanita - BC 418 MA, w oparciu o metodę BIA (analizę impedancji bioelektrycznej) oraz wykonując pomiary antropometryczne.Wyniki: Wartość BMI w grupie morsów była istotnie statystycznie wyższa niż u osób niepraktykujących zimowych kąpieli. U morsów zauważono ponadto wyższą niż w grupie kontrolnej wartość BF% oraz stosunek FM/FFM% oraz wyższą wartość MM%.Wnioski: Uzyskane w niniejszej pracy wyniki pozwalają przypuszczać, że o wyborze kąpieli w zimnej wodzie, jako formie rekreacji może decydować zawartość tkanki tłuszczowej. Tkanka ta stanowi warstwę izolującą, skutecznie chroniącą osoby z nadwagą przed nadmierną utratą ciepła i wychłodzeniem

Melatonin Supplementation Lowers Oxidative Stress and Regulates Adipokines in Obese Patients on a Calorie-Restricted Diet

Obesity is one of the major global health problems. Melatonin deficiency has been demonstrated to correlate with obesity. The aim of the study was to estimate the effect of melatonin on oxidative stress and adipokine levels in obese patients on a calorie-restricted diet. Thirty obese patients were supplemented with a daily dose of 10 mg of melatonin (n=15) or placebo (n=15) for 30 days with a calorie-restricted diet. Serum levels of melatonin, 4-hydroxynonenal (HNE), adiponectin, omentin-1, leptin, and resistin, as well as erythrocytic malondialdehyde (MDA) concentration and Zn/Cu-superoxide dismutase, catalase, and glutathione peroxidase (GPx) activities, were measured at baseline and after supplementation. Significant body weight reduction was observed only in the melatonin group. After melatonin supplementation, the adiponectin and omentin-1 levels and GPx activities statistically increased, whereas the MDA concentrations were reduced. In the placebo group, a significant rise in the HNE and a drop in the melatonin concentrations were found. The results show evidence of increased oxidative stress accompanying calorie restriction. Melatonin supplementation facilitated body weight reduction, improved the antioxidant defense, and regulated adipokine secretion. The findings strongly suggest that melatonin should be considered in obesity management. This trial is registered with CTRI/2017/07/009093

Advances and Challenges in Diagnostics of Toxoplasmosis in HIV-Infected Patients

Toxoplasma gondii is a worldwide distributed protozoan parasite. This apicomplexan parasite infects one-third of the population worldwide, causing toxoplasmosis, considered one of the neglected parasitic infections. In healthy humans, most infections are asymptomatic. However, in immunocompromised patients, the course of the disease can be life-threatening. Human immunodeficiency virus (HIV)-infected patients have a very high burden of Toxoplasma gondii co-infection. Thus, it is essential to use modern, sensitive, and specific methods to properly monitor the course of toxoplasmosis in immunodeficient patients

The Influence of Winter Swimming on Oxidative Stress Indicators in the Blood of Healthy Males

Baths in cold water are a popular physical activity performed to improve health. This study aimed to determine whether repeated cold-water exposure leads to the up-regulation of antioxidant defenses and whether or not this leads to a reduction in basal and/or acute pulses of oxidative distress in humans. The study group consisted of 28 healthy male members of the WS club (average age 39.3 ± 6.1 years). The study sessions occurred at the beginning and the end of the WS season. During the WS season, the participants took 3-min cold-water baths in a cold lake once a week. Blood samples were collected three times during each session: before the bath, 30 min after the bath, and 24 h after the bath. The activity of selected antioxidant enzymes, including superoxide dismutase (SOD), catalase, and glutathione peroxidase (GPx), as well as the concentration of lipid peroxidation (LPO) products, including thiobarbituric acid-reactive substances (TBARS) and conjugated dienes (CD), were determined in erythrocytes. The concentration of TBARS, CD, retinol, and α-tocopherol were determined in the blood plasma, whereas the level of other LPO products, including 4-hydroxynonenal and 8-iso-prostaglandin F2α, were determined in the blood serum. The repeated cold exposure up-regulated most antioxidant defenses, and this led to an attenuation of most indicators of oxidative stress at the baseline and acute pulses in response to cold exposure. In conclusion, due to regular cold exposure, the antioxidant barrier of winter swimmers was stimulated. Thus, short cold-bath sessions seem to be an effective intervention, inducing promoting positive adaptive changes such as the increased antioxidant capacity of the organism

Effect of changes in ambient temperature on oxidative stress markers in blood of regular winter swimmers

Wprowadzenie. Uważa się, że kąpiele w zimnej wodzie i sauna pozytywnie wpływają na organizm człowieka, nadal jednak istnieje niewiele dowodów naukowych potwierdzających to zjawisko. Cel pracy. Celem pracy było określenie wpływu kąpieli zimowej i sauny na wskaźniki stresu oksydacyjnego we krwi doświadczonych morsów. Materiał i metoda. Grupę badaną stanowiło 15 zdrowych mężczyzn (ochotników), którzy spędzili 3 minuty w wodzie o temp. +4 °C, po czym udali się na 30 minut do sauny (temp. 80 °C, wilgotność względna 15%). Krew pobrano czterokrotnie: przed wejściem do zimnej wody (kontrola), 5 i 30 min po kąpieli zimowej (przed sauną) oraz 5 min po saunie. Aktywność enzymów antyoksydacyjnych – katalazy (CAT) i dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) oznaczono w erytrocytach, peroksydazy glutationowej (GPx) w erytrocytach i osoczu krwi, a ceruloplazminy (Cp) w surowicy. Stężenie produktów peroksydacji lipidów – substancji reagujących z kwasem tiobarbiturowym (TBARS) i sprzężonych dienów (CD) – oznaczono w erytrocytach i w osoczu. Wyniki. Wykazano wzrost aktywności GPx w osoczu krwi bezpośrednio po kąpieli zimowej oraz wzrost stężenia CD w osoczu po ekspozycji na zmiany temperatury otoczenia. Stężenie TBARS po kąpieli zimowej uległo obniżeniu zarówno w erytrocytach, jak i w osoczu. Po saunie zaobserwowano wzrost stężenia TBARS w osoczu krwi. Wnioski. Wyniki dowodzą stałej gotowości systemu antyoksydacyjnego do obrony przed niekorzystnym działaniem reaktywnych form tlenu podczas ekspozycji na zmiany temperatury otoczenia u doświadczonych morsów, dzięki czemu nie dochodzi do uszkodzeń na poziomie komórkowym. Stosowanie sauny po kąpieli zimowej może być jednak dodatkowym źródłem stresu oksydacyjnego.Background. Winter swimming and sauna are supposed to beneficially affect the human organism, but there is still a lack of scientific evidence to confirm this phenomena. Aim. The aim of the study was to evaluate the effect of cold bath and sauna on markers of oxidative stress in the blood of experienced winter swimmers. Materials and method. The study group consisted of 15 healthy men (volunteers), who spent 3 minutes in water at the temp. of +4 °C, followed by a 30 min sauna session – temp. 80 °C, relative humidity 15%. Blood samples were taken 4 times: before the cold bath (control), 5 and 30 min. after the cold bath (before sauna) and 5 min. after sauna. Activity of antioxidant enzymes – catalase (CAT) and superoxide dismutase (SOD), was determined in erythrocytes, glutathione peroxidase (GPx) in erythrocytes, and blood plasma, and ceruloplasmin (Cp) in serum. The level of lipid peroxidation products – thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and conjugated dienes (CD), were measured in erythrocytes and blood plasma. Results. An increase of GPx activity in plasma was observed directly after the cold bath, and also an increase of CD level was revealed after the changes in ambient temperature. The level of TBARS after winter swimming decreased both in erythrocytes and in blood plasma. After the sauna bath, TBARS concentration increased in plasma. Conclusions. The results provide evidence of constant alacrity of antioxidant system in prevention against harmful action of reactive oxygen species during exposition to changes in ambient temperature in experienced winter swimmers, which results in lack of damage on the cellular level. However, the use of sauna directly after a cold bath may be an additional source of oxidative stress

The Influence of Winter Swimming on Oxidative Stress Indicators in the Blood of Healthy Males

Baths in cold water are a popular physical activity performed to improve health. This study aimed to determine whether repeated cold-water exposure leads to the up-regulation of antioxidant defenses and whether or not this leads to a reduction in basal and/or acute pulses of oxidative distress in humans. The study group consisted of 28 healthy male members of the WS club (average age 39.3 ± 6.1 years). The study sessions occurred at the beginning and the end of the WS season. During the WS season, the participants took 3-min cold-water baths in a cold lake once a week. Blood samples were collected three times during each session: before the bath, 30 min after the bath, and 24 h after the bath. The activity of selected antioxidant enzymes, including superoxide dismutase (SOD), catalase, and glutathione peroxidase (GPx), as well as the concentration of lipid peroxidation (LPO) products, including thiobarbituric acid-reactive substances (TBARS) and conjugated dienes (CD), were determined in erythrocytes. The concentration of TBARS, CD, retinol, and α-tocopherol were determined in the blood plasma, whereas the level of other LPO products, including 4-hydroxynonenal and 8-iso-prostaglandin F2α, were determined in the blood serum. The repeated cold exposure up-regulated most antioxidant defenses, and this led to an attenuation of most indicators of oxidative stress at the baseline and acute pulses in response to cold exposure. In conclusion, due to regular cold exposure, the antioxidant barrier of winter swimmers was stimulated. Thus, short cold-bath sessions seem to be an effective intervention, inducing promoting positive adaptive changes such as the increased antioxidant capacity of the organism

Comparative Efficacy of Topical Pertmehrin, Crotamiton and Sulfur Oint-ment in Treatment of Scabies

Background:  Scabies is an ectoparasitic infection, which occurs because of direct skin-to skin contact. The ideal treatment modality is still unclear and further research on this topic is warranted. The aim of the study was to com­pare the efficacy and safety of the topical scabicides: permethrin, crotamiton and sulfur ointment. Methods: Fifty four patients with diagnosed scabies were randomly divided into three treatment groups. The first group received 5% permethrin cream twice with one week interval, the patients from the second group were given crotamiton lotion for two days twice with one week interval, while the third group received 10% sulfur ointment for two or three weeks. All patients were followed up at 1, 2 and 4 weeks intervals. Results: At one-week follow up the cure rate was significantly higher at permethrin-treated group when compared to crotamiton group (P< 0.001) and sulfur group (P< 0.001). At the end of two-week interval, the cure rate at perme­thrin group was 100%, while at crotamiton group, 66.7% and in sulfur group 38.9% (P< 0.001). At 4-week follow up the applied treatment was effective in all studied individuals. Conclusion: The topical application of permethrin, crotamiton and sulfur was equally efficacious at 4-week follow up, however permethrin cream showed faster improvement at first and second follow up. Acquiring permethrin is considered as expensive option and crotamiton lotion seems to be cost-less alternative to this cream