THE LONG-TERM IMPACT OF AMELIORATING DOSES OF HARD COAL FLY ASH ON SHAPING THE CONTENT OF SELECTED MICROELEMENTS IN AGRICULTURAL SOIL

The effect of ameliorating doses of hard coal fly ash (HCFA) on chemical properties of soil and on yields and chemical composition of crops was examined based on an experiment established in 1984. At first, typical agricultural crops were grown in the experiment, but in 1992 the field was turned into permanent grassland. The current study took place twenty-nine years after hard coal fly ash had been applied. Soil samples were collected from the 0–20 cm soil layer, corresponding to the compared treatments. The residual effect of HCFA doses increasing from 100 to 800 Mg·ha-1 caused a regular increase in the total content of Cd, Cr, Cu, Mn, Fe, Zn and Pb, as well as the forms of Zn, Cu, Mn, Fe and B soluble in 0.1 M HCl. The total content of the analyzed microelements increased by a maximum of 30% for cadmium up to 176% for zinc. The highest increase in the content of soluble forms ranged from 25% for Fe to 760% for boron. The share of Znbd, i.e. permanently bound to soil, to Zntot, i.e. the total zinc form, was positively correlated with pH in KCl, the C:N ratio and the content of Cu permanently bound with soil. Regarding the share of Febd in Fetot, correlations with pH in H2O and in KCl, content of organic matter (SOM) and the C:N ratio were demonstrated. No such correlations were proven with respect to the other elements. W doświadczeniu założonym w 1984 roku badano działanie melioracyjnych dawek popiołów ze spalania węgla kamiennego (hard coal fly ashes – HCFA) na właściwości fizykochemiczne gleby oraz na plonowanie i skład chemiczny roślin uprawnych. W pierwszych latach badań uprawiano typowe rośliny rolnicze, a w 1992 zmieniono charakter uprawy na trwały użytek zielony. Obecne badania wykonano po dwudziestu dziewięciu latach od zastosowania HCFA. Próbki gleby pobrano z poziomu 0–20 cm w nawiązaniu do porównywanych obiektów. Następcze działanie rosnących dawek HCFA od 100 do 800 Mg·ha-1 powodowało zarówno wyraźnie regularny wzrost zawartości całkowitej – Cd, Cr, Cu, Mn, Fe, Zn i Pb, jak i form rozpuszczalnych w 0.1 M HCl – Zn, Cu, Mn, Fe i B. Zawartość całkowita rozpatrywanych mikroskładników maksymalnie wzrosła o 30% w przypadku kadmu do 176 % w odniesieniu do cynku. Maksymalny wzrost zawartości form rozpuszczalnych kształtował się od 25 % w odniesieniu do żelaza do 760 % w przypadku boru. Udział Znbd tj. trwale związanego z glebą w stosunku do jego formy ogólnej Zntot, istotnie dodatnio korelował z pH w KCl i stosunek C:N oraz z Cu trwale związaną z glebą. W odniesieniu do udziału Febd w Fetot wykazano korelacje z pH w H2O, pH w KCl, SOM i C:N ratio. W odniesieniu do pozostałych badanych pierwiastków takich zależności nie wykazano

Palliative surgery in cases of unresectable pancreatic head cancer

Wstęp. W niniejszej pracy omówiono postępowanie paliatywne u chorych z nieresekcyjnym rakiem głowy trzustki. Celem pracy było porównanie różnych rodzajów operacji, wykonywanych przy braku możliwości leczenia radykalnego. Materiał i metody. Analizie poddano 108 chorych z rakiem głowy trzustki, których operowano w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej w latach 1995-2004. U 94 chorych śródoperacyjnie stwierdzono nieresekcyjność zmiany bez naciekania dwunastnicy. Chorych tych podzielono na 2 grupy: w pierwszej (60 chorych) wykonano zespolenie odbarczające drogi żółciowe, a w drugiej (34 chorych) - zespolenie odbarczające drogi żółciowe i dodatkowo zabieg drenujący żołądek. W obu grupach operowanych chorych porównano średni czas pobytu w szpitalu, częstość występowania powikłań chirurgicznych i śmiertelność. Wyniki. Obydwie grupy chorych były porównywalne pod względem wieku i płci. Chorzy po operacji zespolenia żółciowego przebywali w szpitalu średnio 19,2 ± 7,9 dnia, a po zabiegu uzupełnionym o profilaktyczne zespolenie żołądkowo-jelitowe - 18,1 ± 9,1 dnia. Porównując częstość powikłań pooperacyjnych i śmiertelność w grupach, nie stwierdzono pomiędzy nimi różnic istotnych statystycznie. Wnioski. Tradycyjnie stosowany w zabiegach paliatywnych przy zaawansowanym raku trzustki drenaż dróg żółciowych można rozszerzyć o zespolenie żołądkowo-jelitowe bez ryzyka zwiększenia częstości powikłań pooperacyjnych.Background. The authors discuss surgical palliative procedures in patients with unresectable pancreatic head cancer. Aim of the study is to compare diffrent surgical procedures in respect of postoperative complication and mortality rate in cases, when the radical treatment was not possible. Material and methods. We analysed 108 patients who underwent surgery for the pancreatic head cancer in Department of General and Transplant Surgery of the Medical University in Łódź between years 1995 and 2004. Of those in 94 cases unresectable lesion without duodenal involvement was detected during surgery. The patients were divided into two groups - in the first group of 60 - biliary by-pass procedure has been done and in the second group of 34 - similiar procedure with gastroenterostomy. We compared the frequency of postoperative complications and mortality rate in mentioned above groups. Results. Patients, who underwent combined biliary and gastric by-pass remained in hospital for 18.1 ± 9.1 and following biliary by-pass alone - 19.2 ± 7.9 days. There were no statistically significant differences between these groups while the complication frequency and mortality rate were found similar. Conclusions. In advanced pancreatic cancer, traditionally executed biliary drainage can be extended by a gastro-jejunostomy without the increased risk of post-operative complications or mortality

Standard B presentation vs. contrast-enhanced ultrasound (US-CE) : a comparison of usefulness of different ultrasonographic techniques in the evaluation of the echo structure and size of haematomas in post-renal transplant patients : a preliminary report

Background: During routine ultrasonographic examination in B presentation, performed as a standard diagnostic procedure during the early post-operative period, the most important problem with the interpretation of the images of perirenal haematoma is their ability to change in time. The aim of this work was to assess the echogenicity and the size of perirenal haematomas in patients after kidney transplant during routine examinations in B presentation and during examinations enhanced with a contrast medium (CE-US). Material/Methods: Thirty-seven patients after kidney transplant were examined using standard examination in B presentation. Sixteen patients (7 women and 9 men) with isoechogenic and hypoechogenic areas visualized within the renal parenchyma, who were suspected of perirenal haematoma, underwent a CE-US examination after intravenous administration of sculpture hexafluoride (dose: 2.4 ml/ examination). Using time-intensity curves (TIC), changes in the values were analysed for two areas of interest (ROI): in the renal parenchyma and in the areas identified during standard US as haematomas. Identical examination protocols and dynamic data loops allowed the acquisition of identical kidney cross-sections and enabled measuring the echogenicity and thickness of the abnormalities at the same location. Results: During the routine B presentation examination, the average difference between haematoma and the renal cortex was 5 dB. When performing US-CE examination, a significantly greater difference in echogenicity was observed and reached 31 dB. In six patients, the size of haematomas was comparable using both techniques, whereas in ten patients lesions visualized in B presentation were smaller than in the US-CE examination. Conclusions: The US-CE examination demonstrated a greater, statistically significant, difference in the echogenicity of perirenal haematomas compared to the routine examination in B presentation. This method enabled a more detailed assessment of the size of haematomas in the perirenal space that appeared during early post-operative period