Groźba popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym w ujęciu art. 115 § 20 k.k. – wybrane problemy wykładni

The paper discusses the concept of a terrorist threat in the light of Article 115 § 20 of the Polish Criminal Code. The author stresses the relationship between this term and the punishable threat described in the special part of the Criminal Code. The conducted analysis leads to the conclusion that the terrorist threat must be treated as a special type of the punishable threat and, as a result, many real terrorist threats may not meet the criteria of a forbidden act, e.g. because of the lack of an individualised victim. As a result, there appear serious doubts as to whether Polish criminal law meets the requirements of EU law referring to the criminalisation of terrorist threats and, therefore, the introduction of a new type of offence of a terrorist threat and some changes in Article 115 § 20 and Article 115 § 12 of the Criminal Code have been proposed.W artykule omówiono pojęcie groźby terrorystycznej na tle art. 115 § 20 k.k. Autorka zwróciła uwagę na relację tego pojęcia do ujętej w części szczególnej Kodeksu karnego groźby karalnej. Z przeprowadzonej analizy wynika, że groźba terrorystyczna musi być traktowana jako szczególny rodzaj groźby karalnej, a to powoduje, że wiele rzeczywistych gróźb terrorystycznych może nie wypełniać kryteriów czynu zabronionego, np. z uwagi na brak zindywidualizowanego pokrzywdzonego. Powyższe sprawia, że można mieć poważne wątpliwości, czy polskie prawo karne spełnia wymogi unijne co do zakresu karalności gróźb terrorystycznych, dlatego zaproponowano wprowadzenie nowego typu przestępstwa groźby terrorystycznej oraz zmiany w brzmieniu art. 115 § 20 i art. 115 § 12 k.k

Nowe przestępstwa terrorystyczne w polskim prawie karnym

The author describes the evolution of anti-terrorist substantial criminal law regulations in Poland. It is stressed that the new offences were introduced more because of an international legal pressure to do so than because of the existence of a real need for such regulations, since Poland has not so far directly experienced terrorism. The author especially focuses on the changes to the Criminal Code introduced since 2016, discussing the new offence of participating in a terrorist training (Art. 255a § 2 of the Criminal Code), the offence of crossing the border of Poland with the intention to commit a terrorist act abroad (Art. 259a of the Criminal Code), and the recently much changed shape of the offence of financing of terrorism (Art. 165a of the Criminal Code), which can now be committed even unintentionally.W artykule została opisana ewolucja antyterrorystycznych rozwiązań polskiego prawa karnego. Podkreślono, że nowe typy czynów zabronionych były wprowadzane bardziej pod wpływem prawnej presji międzynarodowej niż z powodu istnienia praktycznej potrzeby takich rozwiązań, ponieważ Polska nie doświadczyła dotąd bezpośrednio terroryzmu. W opracowaniu szczególnie dużo uwagi poświęcono zmianom w Kodeksie karnym wprowadzonym od 2016 r., poza tym zostało omówione nowe przestępstwo udziału w szkoleniu terrorystycznym (art. 255a § 2 k.k.), przestępstwo przekroczenia granicy RP w celu popełnienia za granicą przestępstwa o charakterze terrorystycznym (art. 259a k.k.) oraz znacznie ostatnio zmieniony kształt przestępstwa finansowania terroryzmu (art. 165a k.k.), które obecnie może być popełnione nawet nieumyślnie

Sędziowski wymiar kary za przestępstwa zagrożone identycznymi sankcjami w świetle danych statystycznych

The article is devoted to the analysis of court punishment practice in the case of offences which have the same statutory punishment. Three groups of such offences are selected: offences punished with imprisonment from 2 to 12 years (group I), offences punished with imprisonment from 3 months to 5 years (group II) and offences punished with imprisonment from 1 month to 3 years (group III). Most of the analysed offences belonged to the group of offences against freedom (including sexual freedom) and the other chosen offences were against other socially cherished values were those quite popular in practice (therefore, the statistical data in their cases are quite representative). The analysed year was 2016. The starting hypothesis was that offences which have identical punishments in the Criminal Code (which means that the lawmaker perceives them as socially harmful in a similar way) will not be treated in such a similar way in practice and in all groups there would be offences which would be punished with visibly more severe and lighter punishments. Detailed analysis of statistical data referring to punishments imposed for the discussed offences confirmed the initial hypothesis, showing also the already known fact that courts tend to impose punishments which are closer to the minimum than to the maximum provided by the lawmaker.Artykuł zawiera analizę danych statystycznych odnoszących się do wymiaru kary za przestępstwa zagrożone takimi samymi sankcjami. Wybrano trzy grupy takich przestępstw: przestępstwa zagrożone karą od 2 do 12 lat pozbawienia wolności (grupa I), przestępstwa zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat (grupa II) oraz przestępstwa zagrożone karą pozbawienia wolności od miesiąca do 3 lat (grupa III). Większość przestępstw należała do grupy czynów przeciwko wolności (w tym wolności seksualnej), a pozostałe wybrane przestępstwa przeciwko innym dobrom chronionym należały do tych najczęściej występujących w praktyce (dane statystyczne w ich przypadku były zatem wysoce reprezentatywne). Analizie poddano dane za rok 2016. Założenie wyjściowe było takie, że przestępstwa zagrożone identycznymi sankcjami w Kodeksie karnym (co oznacza, że ustawodawca przypisuje im taką samą hipotetyczną społeczną szkodliwość) nie są traktowane w zbliżony sposób w praktyce oraz że we wszystkich badanych grupach wystąpią przestępstwa karane wyraźnie łagodniej i wyraźniej surowiej. Szczegółowa analiza zebranych danych statystycznych potwierdziła tę hipotezę, jak również znany już od dawna fakt, że generalnie sądy mają tendencję do orzekania kar bliżej ich dolnego ustawowego zagrożenia

Визначення організованої злочинності і боротьба з нею за кримінальним законодавством Республіки Польща

Polish criminal law does not use the term “organised crime” and, since criminological definitions of that term are to serve different purposes, they are of limited usefulness for defining the terms which refer to organised criminal activity in the legal statutes. Article 258 of the binding Criminal Code of 1997 clearly states that whoever the participates in an organised group or association which have the aim to commit an offence or a fiscal offence is guilty of a misdemeanor punished with imprisonment from 3 months to 5 years. If the group or association is armed with weapons or intends to commit a terrorist-type offence, the punishment is from 6 months to 8 years of imprisonment, and the punishment becomes even higher if the offender is guilty of establishing or directing such criminal structures. The definition of these two types of criminal bodies is left to the courts and scholars and there is a general consensus that both types of structures have to consist of at least three members, both have to present some stability in time (so they cannot be randomly formed for the immediate commission of the offence) and in order to be organised both need to manifest some kind of structure, while the main difference between them lies in the achieved organisational level which is higher in the case of a criminal association. Yet, it has to be stressed that distinguishing the two forms can only be done in concrete cases since both an association and a group can have only 3 members and then the requirements connected with considering such entities organised would be different than in the cases of more numerous structures. On this basic level it can be argued that a criminal association absolutely needs to have a leader (and a hierarchy), while this is not necessary in the case of smaller organised criminal groups. This interpretation can be also be inferred from some Supreme Court judgments referring to the practical application of Article 258 of the Criminal Code. The substantial criminal law framework of responsibility for crimes committed  by organised structures is complemented by some general part solutions which create both the obligation to aggravate the punishment for offenders belonging to criminal groups (Article 65 of the Criminal Code) and create the possibility to reduce the responsibility of those gang members who decide to co-operate with the law enforcement organs and reveal the circumstances of the offence and the identity of the other perpetrators (Article 60 § 3-5 of the Criminal Code).В статье рассматриваются проблемы, связанные с определением организованной преступности с точки зрения материального уголовного права. Автор также обсуждает нормы польского уголовного законодательства, которые направленны на борьбу с этим общественно опасным явлением.У статті розглядаються проблеми, пов’язані з визначенням організованої злочинності з точки зору матеріального кримінального права. Автор також розглядає норми польського кримінального законодавства, які спрямовані на боротьбу з цим суспільно небезпечним явищем

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2017 r. (II AKa 341/17)

The commentary refers to the problem of the minimal time of participation in a criminal organised group. The author agrees with the Appellate Court in Wrocław that the lawmaker establishes no minimal period of such participation and – since the perpetrator needs not assume any specific activities in the organised structure – the time of his participation may indeed be quite short. It is stressed, however, that the minimal time of an offender’s participation should be distinguished from the minimal time of a group’s existence. The last one, though again no formal limits are set by the lawmaker, should in most cases, for evidence reasons, be longer. It is stressed that the existence of an organised criminal group ought not to be deduced from the fact that numerous offenders committed an offence together. The author approves the opinion expressed in the commented sentence that an organised criminal group may intend to commit only one offence.Glosa odnosi się do kwestii minimalnego czasu uczestnictwa w zorganizowanej grupie przestępczej. Autorka zgadza się z Sądem Apelacyjnym we Wrocławiu, że ustawodawca nie określił minimalnego czasu takiego udziału, a skoro sprawca nie musi podjąć żadnych szczególnych działań w zorganizowanej strukturze, czas jego udziału może rzeczywiście być nawet bardzo krótki. Zostaje jednak podkreślone, że czas minimalnego udziału sprawcy w grupie należy odróżnić od minimalnego czasu istnienia samej grupy. Ten ostatni, choć znowu ustawodawca nie wyznacza żadnych formalnych limitów, powinien w większości przypadków, choćby z powodów dowodowych, być dłuższy. Podkreślono też, że istnienia zorganizowanej grupy przestępczej nie można domniemywać na podstawie faktu, iż wielu sprawców popełniło dane przestępstwo wspólnie. Autorka aprobuje opinię wyrażoną w glosowanym orzeczeniu, że zorganizowana grupa przestępcza może mieć na celu popełnienie tylko jednego przestępstwa

Problem wytyczenia konstytutywnych cech zorganizowanej grupy przestępczej. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 3 października 2018 r. (II AKa 68/18)

The commentary refers to the problem of elements the presence of which is necessary to assume that a given group of people constitutes an organized group in the meaning of Article 158 of the Polish Criminal Code. The author shares the opinion presented by the Court of Appeal in Bialystok that the constitutive features of an organized criminal group do not include the mechanisms of enforcing obedience, the existence of leadership or the presence of a reward/punishment system for the members of the group. The commentary points to the minimal elements necessary to establish the existence of an organized criminal group and presents in-depth arguments in favor of the commented thesis. The commentary emphasizes also to the gradual evolution of the views referring to the necessary characteristic elements of organized criminal groups in the light of Article 258 of the Polish Criminal Code.Glosa dotyczy problematyki elementów, których wystąpienie jest konieczne do uznania, że dana zbiorowość ludzi stanowi zorganizowaną grupę przestępczą w rozumieniu art. 258 Kodeksu karnego. Autorka podziela pogląd wypowiedziany przez Sąd Apelacyjny w Białymstoku, że do konstytutywnych cech zorganizowanej grupy przestępczej nie należy zaliczać mechanizmów wymuszania posłuszeństwa, istnienia kierownictwa czy istnienia systemu nagród i kar dla członków grupy. W glosie wskazano na minimalne elementy konieczne do ustalenia istnienia zorganizowanej grupy przestępczej, a także przedstawiono pogłębioną argumentację przemawiającą za słusznością glosowanej tezy. Wskazano także na stopniową ewolucję poglądów na temat koniecznych cech charakterystycznych zorganizowanych grup przestępczych w świetle art. 258 Kodeksu karnego

Podstęp przy zgwałceniu w prawie polskim oraz angielskim i amerykańskim

The article discusses deception as the modus operandi of the perpetrator of rape. First, the Polish criminal law approach to rape by deception is discussed. The author presents the commonly accepted ways of understanding the term “deception” as it is used in Art. 197 § 1 of the Polish penal code. Then some interpretation discrepancies are discussed, e.g. the problem of contracting a false marriage in order to obtain the victim’s consent to sexual intercourse. Next, British and American criminal law approaches to the problem of rape by deception are presented. The author stresses the most prominent differences in understanding rape by deception in those legal systems, coming to the conclusion that they are partly due to the fact that the victim’s lack of consent (or valid consent) is seen as the main component of the crime of rape, while in the Polish penal code the lack of consent is not directly expressed and is only presumed in the process of interpreting the statutory features of the crime of rape.Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polski

The role of vitamin D in the human body and the influence of vitamin D on the proliferation of cancer cells

The publication focuses on the presentation of the role of vitamin D3 in the human body. The content contains important information on the influence of vitamin D3 on the course of Covid-19 disease caused by the Sars-Cov-19 virus. Cholecalciferol has been studied for years. Its basic functions include the regulation of bone mineral metabolism and calcium-phosphorus metabolism. In addition, the publication characterizes the course of vitamin D3 synthesis and presents the important role of vitamin D3 in the body. Additionally, the currently conducted research in terms of anti-cancer properties of selected vitamin D3 analogues was described

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 9 sierpnia 2019 r., II AKa 60/19

Glosa dotyczy wykładni znamion przestępstwa z art. 258 k.k. Autorka podziela pogląd Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, że pobyt w zakładzie karnym nie musi przerwać członkostwa sprawcy w zorganizowanej grupie przestępczej. Autorka zwraca też uwagę na to, że z formalnego charakteru przestępstwa brania udziału w zorganizowanej grupie przestępczej nie wynika, że udział taki może być też bierny. Za akceptacją tak szerokiej interpretacji znamion tego przestępstwa przemawia jednak szczegółowa wykładnia pojęcia „brania udziału”. Nie budzi też wątpliwości trwały charakter występku z art. 258 § 1 k.k.The commentary concerns the interpretation of the statutory features of the offence under Article 258 of the Criminal Code. The author shares the view of the Court of Appeal in Gdańsk that the period of imprisonment does not have to interrupt the offender’s membership in an organised criminal group. The author also points out that the formal nature of the offence of participation in an organised criminal group does not mean that such participation may also be a passive one. However, a detailed interpretation of the very concept of ‘participation’ speaks in favour of accepting such a broad interpretation of this statutory feature of this offence. There is also no doubt about the sustained nature of the offence under Article 258 § 1 CC