CD40L and IL-4 stimulation of acute lymphoblastic leukemia cells results in upregulation of mRNA level of FLICE--an important component of apoptosis.

The use of cancer vaccines based on dendritic cells (DC) presenting tumor antigens can be a promising tool in the treatment of leukemia. The functional characteristics of leukemia derived DC is still to be elucidated. CD40 promotes survival, proliferation and differentiation of normal B cells. CD40 triggering was used to enhance the poor antigen-presenting capacity of leukemic B-cells. Since it is still unclear whether CD40 ligation drives neoplastic B-cells to apoptosis or not, we assessed the mRNA expression of FLICE, FAS, FADD and TRADD - important components of apoptosis machinery, using real-time PCR in acute lymphoblastic leukemia cells before and after CD40 and IL-4 stimulation. ALL cells stimulated with CD40L/IL-4 expressed dendritic cell phenotype at mRNA and protein levels (upregulation of main costimulatory and adhesion molecules noted in real-time RT PCR and flow cytometry); they also expressed higher amounts of mRNA for FLICE, TRADD and FADD after CD40L/IL-4 stimulation. However differences statistically significant comparing cells cultured with CD40L/IL-4 and medium alone regarded only FLICE. Concluding, we showed upregulation of important elements of apoptosis at mRNA level in ALL cells after CD40 ligation

Czerniaki skóry - zasady postępowania diagnostyczno-terapeutycznego

Excisional biopsy of suspicious melanomatous skin lesions likely to be diagnosed as early melanomas is crucial in establishing diagnosis and prognostic factors. Early diagnosis and surgical removal of cutaneous melanoma not only improves patients’ prognosis, but it is also associated with approximately 90% likelihood of cure. Next steps in the therapeutical management of cutaneous melanoma following excisional biopsy are radical scar excision with adequate margins and sentinel lymph node biopsy. Radical lymph node dissection is recommended in case of regional lymph node metastases. High-risk patients should be enrolled into prospective clinical trials on adjuvant therapy. The treatment of melanoma patients with distant metastases is of limited value. Long-term survival is confined to selected group of patients (metastases to extra-regional nodes, subcutaneous tissue and lungs). The benefits of immunotherapy/immunochemotherapy as compared to dacarbazine monotherapy have not been proven. Patients with metastatic disease should be treated within the frame of clinical trials.Dla rozpoznawania i ustalenia najważniejszych czynników rokowniczych podstawowe znaczenie ma biopsja wycinająca podejrzanych zmian barwnikowych skóry, które mogą być wczesnymi czerniakami. Wczesne rozpoznanie i chirurgiczne usunięcie czerniaka nie tylko poprawia rokowanie, ale daje szansę wyleczenia u około 90% chorych. Kolejne etapy postępowania terapeutycznego obejmują kwalifikację chorych do radykalnego wycięcia blizny po biopsji wycinającej z właściwymi marginesami oraz wykonania biopsji węzła wartowniczego. W przypadku przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych postępowaniem z wyboru jest wykonanie radykalnej limfadenektomii. Zaleca się włączanie chorych na czerniaki skóry o wysokim ryzyku nawrotu do prospektywnych badań klinicznych nad leczeniem uzupełniającym. Leczenie chorych z przerzutami ma obecnie bardzo ograniczoną wartość. Długoletnie przeżycia dotyczą niewielu chorych (przerzuty w pozaregionalnych węzłach chłonnych, tkance podskórnej lub płucach). Nie udowodniono przewagi immunoterapii lub immunochemioterapii nad monoterapią z zastosowaniem dakarbazyny. U chorych w stadium uogólnienia najwłaściwsze jest stosowanie leczenia w ramach klinicznych badań

"My dumne wilki ..." [dokument dźwiękowy]

1 min, format mp3, 128 kbit/s

Оксана. Ідилічний нарис: Вірші та поеми

Włodzimierz Wysocki (1846–1894) is a poet forgotten in contemporary Polish literature, whose memory is, however, still preserved in Ukrainian literature and among the Polish intelligentsia living in Kyiv, Zhytomyr and Lviv. The writer was born at the time when the Romantic tradition, important for Polish culture in the 19th and 20th centuries, was only begining to take shape, while the Positivist tradition, questioning the ideas and symbols of Romanticism, still exerted significant influence. Wysocki grew up with these two traditions, far from the Polish cultural centres. He was born in 1846 in Romaniv in Volhynia into a family of minor nobility. He graduated from a junior high school in Zhytomyr and then settled down in Kyiv. His passion was photography and he gave lectures on that topic. His photography business brought him recognition from the residents of Kyiv, as well as a considerable fortune. When it comes to his writing career, he made his debut in 1882 with a satirical poem Wszyscy za jednego (All for One. Epigram) (Kyiv). He subsequently published the narrative poems Laszka (Lachian woman) (Kiev 1883), Las (Forest) (Kiev 1885), Bocian. Dwie legendy (Stork. Two legends) (Kyiv 1894), satirical works Zaklęta łza. Ballada (Enchanted tear. Ballad); Nowe Dziady. Żarcik poetycki (New Dziady. A poetic joke) (Kyiv 1885), Oksana. Szkic sielankowy (Oksana. Idyllic sketch) (Kyiv 1885), as well as Satyry i bajki (Satires and fables)(Kyiv 1894). The author corresponded with Eliza Orzeszkowa. He visited Warsaw, Grodno, Vienna and Dresden. His poetry combines elements of Polish and Ukrainian culture and history, and is full of patriotic accents concealed from the eye of the Tsarist censorship). Wysocki’s point of reference as a poet were the poets of the Ukrainian school in Polish poetry (Malczewski, Goszczyński, Zaleski), Mickiewicz and Słowacki, as well as positivist writers, from whose work he draws inspiration with respect to social and political ideas. As Marek Nalepa observes: “Wysocki’s short literary biography meant that his entire poetic oeuvre is characterised by a certain freshness, despite his sometimes overt or even provocative use of Romantic models and his use of well-known stylistic cliches, which was noticed by the creator and editor of ≫Pravda≪, Aleksander Świętochowski, who wrote that the poet ‘held in strong hands his poetic lute, from which he could produce so many fresh tones, which were sad, but only with the sadness of youthful souls!’ [A. Świętochowski, Włodzimierz Wysocki (posthumous tribute), ≫Prawda. Tygodnik polityczny, społeczny i literacki≪ 1894, no. 33, p. 202]. This voice is particularly important given the fact that Świętochowski was one of the literary mentors of Wysocki, as well as the first reader of most of his works Introduction). In turn, Ukrainian researcher Mariya Bracka states that: “Wysocki’s uniqueness as an artist compared to the Polish positivists lies in the preservation and presentation in epistolography of a rather strong model of Polish identity despite its constant exposure to Russian imperial influence and declaration of loyalty towards the Tsarist authorities. […] not only was the author pained by the Polish national question, not only did he attempt to promote the disappearing Polishness in Kyiv by printing his own works in Polish, but he also accepted and supported the development of a separate Ukrainian nationality and original Ukrainian literature, unlike many epigones of Romantic Ukrainianophilia (including his fellow Ukrainianophile – Rawita-Gawroński). By analysing Polish-Ukrainian history and relations, Wysocki tries to foster understanding, affinity and mutual respect, to reflect on the past and to work together for the sake of a better future” (Introduction). The volume is preceded by introductions by: Marya Bracka, PhD – a Polish studies expert at the Taras Shevchenko National University of Kyiv (Kyiv, Ukraine) and Prof. Marek Nalepa of the University of Rzeszow (Poland). The volume was edited and preceded by the Editor’s Note by Prof. Jarosław Ławski of the Department of Philological Research “East – West” at the University of Białystok. The volume is published as part of the project of the Ministry of Education and Science – the National Programme for the Development of the Humanities under the grant “Continuation of critical editions of outstanding, forgotten works of 19th-century Polish Romantic literature in the Academic Publishing Series ‘Black Romanticism’ in twelve volumes”. The project was designed by Prof. Halina Krukowska (1937–2019).Влодзімеж Висоцький (1846–1894) – забутий сьогодні в польській літературі поет, пам’ять про якого досі зберігається в українській літературі та в колах польської інтелігенції, що проживає сьогодні в Києві, Житомирі та Львові. Письменник народився, коли романтична традиція, важлива для польської культури ХІХ-ХХ ст., тільки формувалася, натомість сильний вплив мала традиція позитивізму, що піддавав сумніву ідеї та символи романтизму. Висоцький виріс на перетині цих двох традицій, далеко від польських культурних центрів. Він народився 1846 року в Романові на Волині в родині дрібної шляхти. Закінчив гімназію в Житомирі, а потім оселився в Києві. Його захопленням була фотографія, він читав про неї лекції. Фотоательє принесло йому визнання киян і значні статки. Дебютував він у 1882 році сатиричною поемою «Всі за одного. Фрашка» (Київ). Потім опублікував вірші «Лашка» (Київ 1883), «Ліс» (Київ 1885), «Лелека. Дві легенди» (Київ 1894), сатиричні твори «Заклята сльоза. Балада», «Нові праотці. Поетичний жартик» (Київ 1885), «Оксана. Ідилічний нарис» (Київ, 1885) та «Сатири і байки» (Київ, 1894). Листувався з Елізою Ожешковою. Побував у Варшаві, Гродно, Відні та Дрездені. Його поезія поєднує в собі елементи польської і української культури та історії. Вона була сповнена патріотичних акцентів (прихованих від царської цензури). Висоцького можна порівнювати з поетами української школи в польській поезії (Мальчевський, Гощинський, Залеський), Міцкевичем і Словацьким, а також з письменниками-позитивістами, з творів яких він надихався суспільно-політичними ідеями. Як зауважив Марек Налепа: «Коротка літературна біографія Висоцького надала всій його поетичній творчості, незважаючи на інколи відкритий чи навіть провокаційний потяг до романтичних шаблонів і стилістичних кліше, певної свіжості, яку помітив творець і редактор ‘Правди’ Александер Швєнтоховський, пишучи, що поет ‘тримав у сильних руках свою поетичну лютню, з якої видобув стільки свіжих, соковитих тонів, а якщо й сумних, то лише сумом юнацьких душ!’ [A. Швєнтоховський, Влодзімеж Висоцький (посмертна пам›ять), «Правда. Тижневик політичний, громадський і літературний» 1894, № 33, стор.202]. Цей голос є особливо важливим, оскільки його автор був одним із літературних наставників Висоцького, який зробив ‘Емісара правди’ першим читачем більшості своїх творів» (Вступ) . У свою чергу українська дослідниця Марія Брацька зазначає: «Унікальність Висоцького як митця на тлі польських позитивістів полягає у збереженні та представленні в епістолографії досить сильної моделі польської ідентичності, незважаючи на постійне піддавання її російському імперському впливу та декларування лояльного ставлення до царської влади. [...] йому не тільки болить польське національне питання, він не тільки намагається підтримувати залишки польськості в Києві, друкуючи власні твори польською мовою, але також приймає і підтримує розвиток окремої української національності та самобутньої української літератури, на відміну від багатьох епігонів романтичного українофільства (між іншими, свого колеги-українофіла Равіта-Ґавронського). Аналізуючи історію та польсько-українські відносини, Висоцький намагається протягнути нитку порозуміння, нитку симпатії, взаємоповаги, переосмислити історичні події та співпрацювати в ім’я майбутнього» (Вступ). Вступ до тому написали: доктор Марія Брацька – филолог-полонист Київського національного університету ім. Тараса Шевченка (Україна) та проф. Марек Налепа з Жешувського університету (Польща). Том відредагував та написав примітку «Від редакції» проф. Ярослав Лавський з кафедри філологічних досліджень «Схід-Захід» Університету Білостока. Том видано в рамках проекту Міністерства освіти і науки під назвою «Загальнодержавна програма розвитку гуманітарних наук» у рамках гранту «Продовження критичних видань видатних, забутих творів польської романтичної літератури ХІХ ст. у науково-видавничій серії «Чорний романтизм» у дванадцяти томах». Проект науково опрацювала проф. Галина Круковська (1937–2019).Praca naukowa finansowana w ramach programu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2018–2022: Kontynuacja krytycznej edycji wybitnych, zapomnianych dzieł XIX-wiecznej polskiej literatury romantycznej w Naukowej Serii Wydawniczej „Czarny Romantyzm” w XII tomachJAROSŁAW ŁAWSKI – eseista, krytyk, twórca Katedry Badań Filologicznych „Wschód – Zachód” na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu w Białymstoku. Zainteresowania: literatura XIX–XXI wieku, faustyzm i bizantynizm, polsko-wschodniosłowiańskie związki kulturowe, relacje geopolityki i kultury, Młoda Polska, poezja polska XXI wieku oraz twórczość Zygmunta Glogera, Tadeusza Micińskiego, Czesława Miłosza. Redaktor naczelny Naukowych Serii Wydawniczych „Czarny Romantyzm”, „Przełomy/Pogranicza” oraz „Colloquia Orientalia Bialostocensia”, „Prelekcje Mistrzów”, „Pisarze Podlasia i Kresów”. Autor książek, w tym: Wyobraźnia lucyferyczna. Szkice o poemacie Tadeusza Micińskiego „Niedokonany. Kuszenie Chrystusa Pana na pustyni” (Białystok 1995), Marie romantyków. Metafizyczne wizje kobiecości. Mickiewicz – Malczewski – Krasiński (Białystok 2003), Ironia i mistyka. Doświadczenia graniczne wyobraźni poetyckiej Juliusza Słowackiego (Białystok 2006) oraz Mickiewicz – Mit – Historia. Studia (Białystok 2010). Edytor Horsztyńskiego Słowackiego w serii Biblioteki Narodowej oraz współedytor dziesięciotomowych Pism rozproszonych Zygmunta Glogera, czterotomowych Pism rozproszonych Tadeusza Micińskiego. Ostatnio wydał: Miłosz: „Kroniki” istnienia. Sylwy (Białystok 2014) oraz tom studiów Ìronìâ, ìstoriâ, geopolìtika: polʹsʹko-ukraïnsʹkì lìteraturnì studìï (Kiiv 2019), Universum Słowackiego. Studia o wyobraźni (Warszawa 2020). Należy do KNoL PAN; członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności i członek zagraniczny Narodowej Akademii Nauk Ukrainy.Wszyscy za jednego. Fraszka, Kijów: Nakładem Księgarni Bolesława Koreywy 1882, 56 s. Wyd. 4: Kijów 1898.Laszka, Kijów: Nakładem Księgarni Bolesława Koreywy, 1883, 87 s. Wyd. 3 Kijów 1894.Zaklęta łza. Ballada; Nowe Dziady. Żarcik poetycki, Kijów: Nakładem Księgarni Bolesława Koreywy, 1885, 51 s. Wyd. 3: Kijów 1898.Las, Kijów: Nakładem Księgarni Bolesława Koreywy, 1885, 30 s. Wyd. 3: Kijów 1899.Oksana. Szkic sielankowy, Kijów: Nakładem Księgarni Bolesława Koreywy, 1891, 72 s.Bocian. Dwie legendy, Kijów i Odessa: Nakładem Księgarni Bolesława Koreywy, 1894, 39 s.Satyry i bajki, Kijów i Odessa: Nakładem Księgarni Bolesława Koreywy, 1894, 173 s.Włodzimierz Wysocki/ Volodimir Visoc’kij, Poematy, liryka, satyra/ Poemi, lìrika, satira, wstęp i przekład R. Radyszewski, Kiïv: Mìžnarodna škola ukraïnìstiki NAN Ukraïny, 2012, 431 s.Listy do E. Orzeszkowej, Archiwum Orzeszkowej, rkps IBL PAN w Warszawie, sygn. 800.Wysocki W., [Poezje 1884–1886]. Archiwum Zenona Przesmyckiego, rkps BN 5409 III.Ukraino, Ukraino, Boża ty dziecino!, muzyka Władysława Zaremby, słowa Włodzimierza Wysockiego, Kijów: nakładem księgarni i składu nut Leona Idzikowskiego, 1875, 5 s. Wyd. 2: po 1875.Na nutę ukraińską, „Prawda” 1883, nr 8.Z chwili upadku (z 1768 roku). Fragment niedokończonego poematu, „Kalendarz petersburski «Gwiazda» na rok 1884”, Petersburg 1883.„Więc znowu wojna!... Odwieczne opoki…”, „Prawda” 1885, nr 49.Dumki naddnieprzańskie. (Urywki), „Prawda” 1885, nr 8, 21 (9) lutego, s. 341.Noc na stepie, „Prawda” 1885, nr 8, 21 (9) lutego, s. 92.W jesieni, „Tygodnik Ilustrowany” 1888, t. 11.Fatyma, w: Upominek. Książka zbiorowa na cześć Elizy Orzeszkowej (1866–1891), Kraków – Petersburg, 1893, s. 94–96.„Przebywam na wsi od paru tygodni…”, [w:] M. Obrębski, Na zgliszczach, „Kraj” 1891, nr 50.Do Matki, [w:] B. Kutyłowski, Kalendarz kijowski, Kijów 1909, s.17.Nie!, [w:] Bard polski. Album poetów polskich, Kijów 1909, s. 454–455.Sosna, [w:] Bard polski. Album poetów polskich, Kijów 1909, s. 456.[E.R.], „Przegląd Literacki i Artystyczny” 1885, nr 5/6.[K.Ż.], „Ziarno. Tygodnik literacki, artystyczny, naukowy i społeczny” 1882, nr 10, s. 118.[M.K.], „Laszka” Włodzimierza Wysockiego, „Kraj” 1883, nr 24.NN, „Biesiada Literacka” 1883, t. 16, nr 408, s. 267.NN, „Ateneum” 1882, t. 2 (26), z. 6.NN, „Kraj” 1891, nr 6.NN, „Prawda. Tygodnik polityczny, społeczny i literacki” 1882, nr 18.NN, „Przegląd Katolicki” 1884, nr 48.NN, W obronie autora „Laszki”, „Kraj 1891” nr 32.NN, Wieńczenie p. Wł. Wysockiego w „Wędrowcu”, „Przegląd Katolicki 1884, nr 50.NN, „Ateneum. Pismo naukowe i literackie” 1894, t. 4 (76), z. 10.Grigoriew A., Włodzimierz Wysocki, „Hовые Bремя” 1891, nr 5531.[Pietkiewicz A.] Pług Adam, Włodzimierza Wysockiego „Wszyscy za jednego”, „Laszka”, „Nowe Dziady”, „Oksana”, „Las”, wydane nakładem Bolesława Koreywy w Kijowie, „Biblioteka Warszawska” 1891, t. 1.[Potocki J.K.] Bohusz Marian, Listek do wieńca, „Wieniec” 1884, nr 47.Potocki Józef Karol [M. Bohusz], „Prawda” 1883, nr 21.[Sedlaczkówna Janina] Aleksota Janina, O satyrach Włodzimierza Wysockiego. Szkic literacki, „Tydzień. Dodatek literacki «Kuriera Lwowskiego»” 1897, nr 22–23.[Świętochowski Aleksander], [rubryka] Piśmiennictwo polskie, „Prawda. Tygodnik polityczny, społeczny i literacki” 1884, nr 42.[Świętochowski Aleksander], Włodzimierz Wysocki (wspomnienie pozgonne), „Prawda. Tygodnik polityczny, społeczny i literacki” 1894.Zadurowicz Tadeusz, Z polskiego Parnasu. Rok 1883, „Gazeta Krakowska” 1884, nr 179.Zechenter Witold, „Nowe dziady” – satyra antyszlachecka i antypapieska, „Od A do Z” 1951, nr 53.Albrecht-Szymanowska Wiesława, Włodzimierz Wysocki 1846–1894, [w:] Dawni pisarze polscy: od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny, koordynator całości R. Loth, t. 5: U–Ż, Warszawa 2004.Aleksota J. [J. Sedlaczkowa], O satyrach Włodzimierza Wysockiego. Szkic literacki, „Tydzień” (dodatek do „Kuriera Lwowskiego”) 1897, nr 22-24.Bracka Mariya, Pozytywizm kijowski versus pozytywizm warszawski. Wizje świata i człowieka, [w:] Pozytywiści warszawscy: „Przegląd Tygodniowy” 1866–1876, Seria I: Studia, rewizje, konteksty, red. A. Janicka, Białystok 2015.Bracka Mariya/ Брацка M., Етнічна парадигма поезії „української школи” польського романтизму, Київ 2009.Bracka Mariya/ Брацка M., Перепрочитання „української школи” польського романтизму, Київ 2010.Bracka Mariya/ Брацка M., Польська проза 40–80-х років ХІХ століття: міф – історія – цінності, Київ 2013.Chmielowski Piotr, Współcześni poeci polscy, Petersburg 1895.Dubyk Halyna, Sen o Ukrainie. Pogłosy „szkoły ukraińskiej” w literaturze polskiej dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2014.Janik Michał, Prądy panslawistyczne i rusofilskie w okresie Wielkiej Emigracji, „Pamiętnik Literacki” 1934, z. 1–2.Janion Maria, Niesamowita Słowiańszczyzna. Fantazmaty literatury, Kraków 2007.Jerszow Wołodymyr/ Êršov Volodimir Olegovič, Pol’s’ka lìteratura Volinì dobi romantizmu: fenologìâ memuarističnostì, Žitomir 2008.Klarnerówna Zofia, Słowianofilstwo w literaturze polskiej lat 1800 do 1848, Warszawa 1926.Korotkich Krzysztof, Uniwersytet Kijowski w życiu i twórczości polskich romantyków, [w:] Humanistyka między narodami. Interdyscyplinarne studia polsko-ukraińskie, red. J. Ławski, L. Suchanek, Białystok–Kraków 2020.Kostecki Janusz, Rowicka Maria, Dozwoleno s iskluczenijem, [w:] Piśmiennictwo – systemy kontroli – obiegi alternatywne, red. J. Kostecki, t. 1, Warszawa 1992.Kozak Stefan, Polacy i Ukraińcy. W kręgu myśli i kultury pogranicza. Epoka romantyzmu, Warszawa 2005.Krukowska Halina, „Szkoła ukraińska” w poezji romantycznej, „Zeszyty Naukowe. Filia Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku” 1977, z. 19.Krukowska Halina, Studia i szkice, Seria I: Czarny romantyzm, red. i wstęp J. Ławski, Białystok 2022.Krulikovska T., Władysław Zaremba (1833–1902) – zapomniany polski kompozytor z Podola i jego zbiór pt. „Mały Paderewski”, „Edukacja Muzyczna” 2018, z. 13.Kwapiszewski Marek, Późny romantyzm i Ukraina. Z dziejów motywu i życia literackiego, Warszawa 2006.Lyszczyna Jacek, Pielgrzym w kraju rozkoszy. O poezji Konstantego Gaszyńskiego, Katowice 2000.Ławski Jarosław, Od mitu do geopolityki. Polski wiek XIX i Ukraina, w: Modernizm polski i ukraiński: paralele. Studia, red. M. Bracka, J. Ławski, R. Radyszewski, Kraków 2022, s. 45–65.Ławski Jarosław, Debiuty romantyków, debiuty Mickiewicza. Rozpoznania, [w:] Debiuty Mickiewicza, debiuty romantyków. Studia. W 200. rocznicę debiutu wieszcza: 1818–2018, red. J. Ławski, Ł. Zabielski, Kraków 2021.Ławski Jarosław, Tragiczna i utracona – Ukraina w liryce Augusta Antoniego Jakubowskiego, [w:] Szkoła ukraińska w romantyzmie polskim. Szkice polsko-ukraińskie, red. S. Makowski, U. Makowska, M. Nesteruk, Warszawa 2012.Michalski Maciej, Słowianofilstwo polskie pierwszej połowy XIX wieku o religii przodków. Rekonesans w dyskursie postkolonialnym, [w:] Romantyzm środkowoeuropejski w kontekście postkolonialnym, cz. 2, red. M. Kuziak, B. Maciejewski, Kraków 2016.Nalepa Marek, Śmiech po ojczyźnie. Patologia społeczeństwa początków epoki rozbiorowej „Napis” 1998, nr 4.Nalepa Marek, Wyimki z porozbiorowych biografii rozbitków, „Wiek XIX” 2009, R. II (XLIV).Radik Wiktoria, Włodzimierz Wysocki (1846–1894), polski poeta, kijowski fotograf, „Kurier Galicyjski”, nr 2 (150), 31 stycznia–16 lutego 2012.Radyszewski Rościsław, „Ukrains’ka škola” v pol’s’komu romantizmi: fenomen pograniččâ: monografiâ, Kiiv 2018.Radyszewski Rościsław, Włodzimierz Wysocki – kijowski pozytywista z romantycznym sercem /Р. Радишевський, Володимир Висоцький – київський позитивіст із романтичним серцем, [w:] W. Wysocki, Poematy, liryka, satyra, red., wstęp, tłum. na j. ukraiński. R. Radyszewski, Kijów 2012/ В. Висоцький, Поеми. Лірика. Сатира, упор. і пер. Р. Радишевського, Київ 2012.Radyszewski Rościsław/ Радишевський P., „Українська школа” в польському романтизмі як міжнаціональна літературна формація, [w:] Слов’янські обрії, вип. 2. XIV Міжнародний з’їзд славістів (10.09–16.09.2008, Охрид). Доповіді, Київ 2008.Rawita-Gawroński Franciszek, Poezje Włodzimierza Wysockiego. Szkic krytyczny, Lwów 1886.Rawita-Gawroński Franciszek, Włodzimierz Antonowicz. Zarys jego działalności społeczno-politycznej i historycznej, Lwów 1912.Skrzypek M., Obraz kobiety-Polki w późnoromantycznej poezji powstania styczniowego, „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie” 2013, z. 13.Skwarczyńska Stefania, Przemilczenie jako element strukturalny dzieła literackiego, [w:] tejże, Z teorii literatury. Cztery rozprawy, Łódź 1947.Słownik literatury polskiego oświecenia, red. T. Kostkiewiczowa, Wrocław 2002.Słownik literatury polskiej XIX wieku, red. J. Bachórz i A. Kowalczykowa, Wrocław 2002.Szkoła ukraińska w romantyzmie polskim. Szkice polsko-ukraińskie, red. S. Makowski, U. Makowska, M. Nesteruk, Warszawa 2012.Szpak Rafał, Język ezopowy – interpretacje i redefinicje. Postawienie problemu, [w:] Prze(d)sądy. O czytaniu kultury, red. J. Czurko, M. Wróblewski, Łódź 2014.Święcicki Paulin, Opowieści stepowe. (Pisma prozą), red. J. Ławski, M. Mordań, K. Korotkich, koncepcja edycji, oprac. i przypisy K. Rutkowski, J. Ławski, wstęp i posłowie K. Korotkich, R. Radyszewski, M. Mordań, Białystok 2020.Świętochowski Aleksander, Wartość bajki dla poezji i dla postępu umysłowego, „Prawda. Tygodnik polityczny, społeczny i literacki” 1894, nr 17.Włodzimierz Wysocki (1846–1894), [w:] Bibliografia literatury polskiej Nowy Korbut, t. 16/1: Literatura pozytywizmu i Młodej Polski, oprac. zespół pod kier. Z. Szweykowskiego i J. Maciejewskiego, Warszawa 1982.Zdziarski Stanisław, Pierwiastek ludowy w poezji polskiej XIX wieku. Studia porównawczo-literackie, Warszawa 1901.Ziętarska Jadwiga, Włodzimierz Wysocki (1846–1894), [w:] Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku, Seria 4: Literatura polska w okresie realizmu i naturalizmu, t. 1, red. J. Kulczyk-Saloni, H. Markiewicz, Z. Żabicki, Warszawa 1965, s. 453–467.Żbikowski P., Kiedy rozpacz staje się rzeczywistością. Uwagi o poemacie Adama Jerzego Czartoryskiego „Bard Polski”, „Pamiętnik Literacki” 1987, z. 3 (78).5

INFLOW-OUTFLOW ANALYSIS (IOA) AND MULTINOMIAL LOGISTIC REGRESSION IN THE RESEARCH OF ECONOMIC ACTIVITY OF POPULATION

Metoda przepływów na rynku pracy w połączeniu z szacowaniem poziomu bezrobocia równowagi oraz wielomianowa analiza logitowa mogą posłużyć do rozwinięcia i uzupełnienia wnioskowania prowadzonego na podstawie klasycznych charakterystyk aktywności ekonomicznej ludności. Ich zastosowanie pozwala na dekompozycję zasobów pracy ze względu na wybrane cechy demograficzne i społeczno-ekonomiczne w odniesieniu do możliwości zmiany stanu aktywności ekonomicznej ludności oraz na określenie udziału składnika strukturalnego i cyklicznego w bezrobociu. Celem artykułu jest prezentacja możliwości wykorzystania metody przepływów na rynku pracy (IOA) i wielomianowej analizy logitowej do badania aktywności ekonomicznej ludności.Inflow-Outflow Analysis (IOA) combined with estimation of equilibrium unemployment and multinomial logistic regression can be used to develop and complete inference conducted on the basis of the classic characteristics of economic activity of population. Application of these methods let us decompose the labour resources according to the selected socio-economic traits in terms of possible changes in the state of economic activity of population, as well as assess the shares of structural and cyclical component of unemployment. The aim of the paper is to present the possibilities of using the Inflow-Outflow Analysis (IOA) and multinomial logistic regression in the research of economic activity of population

The Nature of Unemployment in Poland in 2006-2009

The paper aims to identify the nature of unemployment and factors determining its level in Poland from 2006 to 2009. The research was conducted on the basis of selected unpublished data for both the entire population (Poland as a whole) covered by labor force surveys and for specific population groups singled out on the basis of characteristics such as gender, age, education, and place of residence. The so-called labor market flows approach – Inflow-Outflow Analysis (IOA) – was used to assess the rates of inflow to and outflow from unemployment, as well as the average duration of unemployment. Using the CEPR method developed by the London-based Centre for Economic Policy Research (CEPR), based on the analysis of flows between different states of economic activity of the population, the natural rate of unemployment was calculated. The estimated values of the natural rate of unemployment were compared with the real unemployment rate and the Non-Accelerating Inflation Rate of Unemployment (NAIRU) in each quarter of the analyzed period. Then, the relationship between the real unemployment rate and the natural rate of unemployment in each population group was examined to determine the size of the structural and cyclical components of unemployment. When analyzing the relationship between the CEPR natural rate of unemployment and the real unemployment rate, the authors distinguished three sub-periods in the studied period. In the first sub-period, the real unemployment rate decreased, while the natural rate of unemployment increased. In the second sub-period, the natural rate of unemployment mirrored the real unemployment rate. In the third sub-period, the gap between the real unemployment rate and the natural rate of unemployment widened as a result of a halted decline in the real unemployment rate. Some population groups and problem areas were isolated, where despite the structural nature of unemployment, it is reasonable to take action aimed at stimulating economic activity and job creation. In terms of the urban-rural breakdown, the smallest towns and rural areas are the key problem areas, and in terms of labor force characteristics, the youngest people entering the labor market as well as poorly educated individuals and those nearing retirement are the main problem groups. Gender is an important determinant of both employment and the risk of unemployment, the authors say, but the differences between men and women in this area were smaller than expected.Celem artykułu jest rozpoznanie charakteru występującego w Polsce bezrobocia i czynników determinujących jego poziom w latach 2006-2009. Badanie zostało przeprowadzone na podstawie jednostkowych, niepublikowanych danych z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności (BAEL), dla całej objętej badaniem BAEL zbiorowości (Polska ogółem) oraz dla grup respondentów wyodrębnionych ze względu na wybrane cechy m.in.: płeć, grupę wieku, wykształcenie i wielkość miejscowości zamieszkania. W celu określenia stóp napływu i odpływu z bezrobocia oraz przeciętnej długości jego trwania zastosowano metodę przepływów na rynku pracy IOA. Przy użyciu metody CEPR, opartej na analizie przepływów pomiędzy poszczególnymi stanami aktywności ekonomicznej ludności obliczono stopę bezrobocia w równowadze. Porównano oszacowane wartości stopy bezrobocia równowagi z bezrobociem rzeczywistym oraz z bezrobociem równowagi NAIRU, w poszczególnych kwartałach badanego okresu. Następnie, w celu określenia wielkości strukturalnego i koniunkturalnego składnika bezrobocia, obliczono relację pomiędzy bezrobociem rzeczywistym i bezrobociem równowagi, w poszczególnych badanych grupach ludności. Analizując relację między stopą bezrobocia równowagi CEPR i bezrobocia rzeczywistego, w badanych latach można wyróżnić trzy podokresy: zmniejszania się bezrobocia rzeczywistego i zwiększania się bezrobocia równowagi, podążania bezrobocia równowagi za rzeczywistym oraz powiększania się dystansu między bezrobociem rzeczywistym a bezrobociem równowagi, na skutek zahamowania spadku bezrobocia rzeczywistego. Wyodrębniono grupy ludności i obszary problemowe, w których pomimo strukturalnego charakteru bezrobocia, celowe jest podejmowanie działań ukierunkowanych na pobudzanie działalności gospodarczej i tworzenie nowych miejsc pracy. W relacji miasto-wieś obszarami problemowymi są najmniejsze miasta oraz wieś, natomiast ze względu na cechy siły roboczej – grupami problemowymi są osoby najmłodsze, wchodzące na rynek pracy, osoby posiadające niskie wykształcenie i osoby w wieku przedemerytalnym. Pewne znaczenie dla określenia możliwości pozyskania zatrudnienia i zagrożenia bezrobociem ma płeć, jednak różnice pomiędzy kobietami i mężczyznami w tym zakresie były mniejsze niż oczekiwano

Wielomianowa analiza logitowa w badaniach aktywności ekonomicznej ludności wiejskiej

Multinomial logistic regression can be used to analyse economic activity of population and labour market. Its application enables to decompose labour resources according to selected demographic and socio-economic traits in relation to the degree of change in the state of economic population activity. The aim of the paper is to present the possibilities of using the logit models to assess the chances (risks) and probabilities of changes in the state of economic population activity depending on its selected socio-demographic traits. The flows from employment to unemployment, and to economic inactivity were discussed. The research method and the data were described. An interpretation of selected research results was also presented. Due to the need to follow changes of the state of economic population activity over time, individual raw data from the Labour Force Survey are relevant to build multinomial logit models of the labour market. The possibility of decomposition is limited by the size of the sample, which results from the structure of population under Labour Force Survey and from the length of the analysed period. In practice, a satisfactory model alignment requires a consideration of an analysis period which is at least several years long (and combining the data into a coherent base) along with an aggregation of certain population groups (e.g. all non-agricultural sections of PKD or contiguous age classes). Moreover, correct inference also requires knowledge and experience of a researcher and it should take account of a broad socio-economic context, i.e. quality conditions of the reference system