The effects of iodised salt licks and teat dipping on the iodine content of cow’s milk and blood plasma

  Wstęp: Wykazano, że mleko jest bardzo dobrym nośnikiem jodu dla człowieka. Zawartość jodu w mleku zależy od pobrania jodu w dawce pokarmowej przez krowy. Materiał i metody: W doświadczeniu pierwszym, w czasie 90 dni badano efektywność lizawek solnych zawierających 0 mg I/kg (grupa kontrolna), 150 i 300 mg I/kg (grupy doświadczalne) oraz wpływ na zawartość jodu w mleku i osoczu krwi. W doświadczeniu drugim określano efektywność dezynfekcji gruczołu mlekowego i strzyków z użyciem preparatów jodowych (grupy doświadczalne) w porównaniu do preparatu chloranowego (grupa kontrolna). Badano zawartość jodu w mleku i osoczu krwi krów. Stężenie jodu w mleku i osoczu krwi oznaczano metodą Sandell-Kolthoffa w modyfikacji Bobka i Kołczaka. Wyniki: Lizawki solne zawierające 150 i 300 mg I/kg zwiększyły pobranie jodu od 7,5 do 15,0 mg/dobę. Średnie pobranie jodu w grupie kontrolnej wynosiło 6,23 mg/dobę oraz 13,68 i 21,10 mg I/dobę w grupach doświadczalnych. Nie stwierdzono znamiennych różnic w średniej wydajności mlecznej, która wynosiła 21,0 ± 1,1 kg/dobę. Średnia zawartość jodu w mleku wynosiła 53,8 µg/1000 ml (grupa kontrolna), 65,0 i 84,7 µg/1000 ml (grupy doświadczalne). Średnia zawartość jodu w osoczu krwi wykazywała tendencję rosnącą w grupach doświadczalnych, ale różnice pomiędzy grupami były nie znamienne. W doświadczeniu drugim, dezynfekcja gruczołu mlekowego preparatem jodowym i stosowanie dippingu strzyków zwiększyło średni poziom jodu w mleku z 44,0 ± 1,6 do 59,3 ± 2,3 µg/1000 mL. Średnia zawartość jodu w osoczu krwi zwiększyła się nieznacznie, a różnice pomiędzy grupami były nie istotne za cały okres doświadczenia. Wnioski: Zawartość jodu w lizawkach solnych na poziomie 150 i 300 mg I/kg zwiększa zawartość jodu w mleku krów z 65 do 85 µg/1000 mL. Stosowanie higieny gruczołu mlekowego preparatem jodowym przed dojem i dippingu strzyków po doju zwiększa zawartość jodu o około 15 µg/1000 mL mleka, czyli o 35% w stosunku do grupy kontrolnej. (Endokrynol Pol 2015; 66 (3): 244–250)    Introduction: Milk has been identified as the ideal carrier of iodine in the human diet. The iodine concentration in cow’s milk depends on the iodine intake in the animal’s daily rations. Material and methods: The first experiment, which lasted for 90 days, investigated the effectiveness of salt licks containing 0 (control group), 150, and 300 mg I/kg (experimental groups) and the effect on the iodine content of cow’s milk and blood plasma. The second experiment determined the effect of udder disinfection and iodine teat dipping with iodine disinfectant (experimental group) compared to chlorine dip (control group) on the iodine content of milk and blood plasma. Milk iodine and blood plasma concentrations were meas- ured using the Sandell-Kolthoff method modified by the Bobek and Kołczak procedure. Result: Salt licks containing 150 and 300 mg I/kg increased iodine intake by 7.5 and 15.0 mg I/day, respectively. Average iodine intake in the control group was 6.23 mg I/day, and 13.68 and 21.10 mg I/day in the experimental groups, respectively. There were no significant differences in the average cows’ milk yield, which averaged 21.0 ± 1.1 kg/day. Average milk iodine content was 53.8 μg/1000 mL (control group), 65.0 and 84.7 μg/1000 mL (experimental groups). Average plasma iodine content tended to increase in the experimental groups, but the differences between the groups were not significant. In the second experiment iodine udder disinfection and teat dipping increased average milk iodine content from 44.0 ± 1.6 to 59.3 ± 2.3 μg/1000 mL. Average plasma iodine content increased only slightly, with a non- significant difference between the control and experimental groups. Conclusion: The iodine content of salt licks at 150 and 300 mg I/kg makes it possible to obtain from 65 to 85 μg I/1000 mL of cow’s milk. Pre-milking udder hygiene and post-milking iodine teat dipping additionally increase the iodine content of milk by around 15 μg I/1000 mL milk, i.e. an increase of 35% in relation to cows from the control group. (Endokrynol Pol 2015; 66 (3): 244–250)

The effect of supplementing of sodium butyrate containing feed with glutamine and/or glucose on the structure of the piglet digestive tract and selected blood indices

The effect of supplementing the standard piglet diet containing sodium butyrate with glutamine and/or glucose on the structure of the piglet digestive tract and the small intestine epithelium, acidity and volatile fatty acid content of its digesta was investigated. The free amino acids level, insulin and insulin-like growth factor-1 (IGF-1) concentration in the blood were also analysed. The experiment was performed on 156 piglets (15 litters) allocated to 5 experimental groups, 3 litters in each. Group I (C, negative control) received a basal mixture with no supplement. Group II (SB, positive control) was fed the same basal diet containing additionally 3 g of sodium butyrate per kg. Group III and IV, besides sodium butyrate, received additionally 10 g of glutamine (GT) or glucose (GC), respectively. The last group V received all these supplements, i.e. SB+GT+GC (3, 10, 10 g per kg, respectively). At 60 days of age, the piglets (6 animals from each group) were slaughtered and their intestines were measured and weighed. The piglets in group SB+GT+GC receiving all the supplements grew slightly faster than the others, and at the end of the experiment the differences in body weight were significant. The total intestinal mass of the piglets fed with glucose or all the supplements was significantly higher than that of the piglets receiving glutamine but there was no significant difference in the total length of intestines. There was also no significant difference in acidity of chyme along the entire length of the gastrointestinal tract. Digesta in the jejunum of both control groups (C, SB) contained significantly more SCFA than the remaining groups. In the caecum their content in the negative control and the group fed with all supplements was significantly higher when compared to the butyrate and glucose group. In the duodenum villus height was similar in all the groups but in the jejunum it was significantly higher in the group receiving all supplements than in other groups. Free amino acids level was lowest in the piglets receiving glucose but there was no difference between the remaining groups. The lowest level of IGF-1 was found in the same group and this difference was significant when compared with remaining groups, except C. It is concluded that glutamine and glucose, when given together with sodium butyrate, improve the structure of piglet jejunum epithelium and average body weight gains. A supplement of glucose significantly lowers free amino acid content and IGF-1 level in piglet blood

Współczesne wyzwania zarządzania organizacjami

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publicationPierwsza część niniejszej publikacji poświęcona jest dylematom polityki gospodarczej towarzyszącym procesom integracyjnym i zachowaniom przedsiębiorstw opierających swój rozwój o silnie zakorzenione w Europie przekonanie o konieczności realizacji założeń odpowiedzialności społecznej. Problemy te dotyczą również przedsiębiorstw w krajach, które niedawno weszły do Unii Europejskiej, stąd też w tej części zamieszczono refleksje na temat doświadczeń węgierskich. W drugiej części rozważane są aktualne problemy teoretyczne i praktyczne polskich przedsiębiorstw. Wskazano na rolę aktywów niematerialnych w rozwoju przedsiębiorstw wynikającą z konieczności pozyskiwania kredytów i realizacji zamówień publicznych. W trzeciej części wskazano na rolę ekologii jako strategicznego czynnika w rozwoju przedsiębiorstw. Wynikająca z zaleceń UE konieczność ograniczania zużycia nieodnawialnych źródeł energii powoduje rozwój sektorów związanych z wytwarzaniem energii odnawialnej. Problemy ekologiczne wiążą się również z rozwojem regionalnym, a także z produkcją i zapewnieniem — w związku z powyższym — bezpieczeństwa żywności. Części czwarta zawiera materiały traktujące o wybranych modelach ekonomicznych oraz stabilności rynku (opracowania autorów z Ukrainy). Zamieszczono w niej również tekst o polsko-węgierskich stosunkach kulturalnych przed drugą wojną światową i po jej zakończeniu. Doświadczenia obu narodów - od niedawna państw członkowskich Unii Europejskiej - są interesujące z punktu widzenia przebiegających w Europie procesów integracyjnych. Niniejsza publikacja prezentuje część z aktualnie prowadzonych badań naukowych przez pracowników Krakowskiej Szkoły Wyższej im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Równolegle z tą pozycją ukazuje się praca pt. Procesy kształtowania nowej gospodarki

Wpływ energii produkowanej w gospodarstwie z odpadów rolniczych na poprawę jego rentowności

The most important tasks of Polish agriculture in 2014-2020 perspective will include maintaining food quality and safety, and orientation toward the part of the production of renewable energy, especially using biomass. Processing of biomass in anaerobic methane fermentation of agricultural biogas solves the problem of waste storage, reducing greenhouse gas emissions, especially high concentrations of methane, coming from the fermentation of slowly stored biomass. The economic aspect explains the popularity of biogas works; it is related to diversification of agricultural production through the introduction of a qualitatively new production of green energy from biogas, which significantly affects the profitability of agricultural production and will be an alternative for some companies, or large farms as a source of additional income and energy security. Energy generated in small biogas plants can fully protect the energy needs of a small farm releasing it from external sources and generating savings. For installations larger surplus may provide an additional source of farms’ income

FARM-PRODUCED ENERGY OF AGRICULTURAL WASTE ORIGIN IMPROVES ITS PROFITABILITY

The most important tasks of Polish agriculture in 2014-2020 perspective will include maintaining food quality and safety, and orientation toward the part of the production of renewable energy, especially using biomass. Processing of biomass in anaerobic methane fermentation of agricultural biogas solves the problem of waste storage, reducing greenhouse gas emissions, especially high concentrations of methane, coming from the fermentation of slowly stored biomass. The economic aspect explains the popularity of biogas works; it is related to diversification of agricultural production through the introduction of a qualitatively new production of green energy from biogas, which significantly affects the profitability of agricultural production and will be an alternative for some companies, or large farms as a source of additional income and energy security. Energy generated in small biogas plants can fully protect the energy needs of a small farm releasing it from external sources and generating savings. For installations larger surplus may provide an additional source of farms’ income

IS SALIX VIMINALIS IMPROVES THE ENERGY BALANCE OF THE COUNTRY?

In the Experimental Station of National Research Institute of Animal Production in Grodziec Śląski we have conducted the scientific researches about renewable energy sources on agricultural origin. One of them is a cultivation on the area of 18,25 ha energetic willow Salix viminalis. The researches have started seven years ago and their main goal was to determine ecologic and economic effects. The were conducted on eight allotments in next four years of willow growth and following parameters were defined: gain (yielding), heavy metals absorption (Pb, Cd), energetic value, and technology of crops. It was concluded that yielding and energetic values on particular allotments were differentiated. The content of heavy metals was also differentiated, the highest lead content was on the allotments situated near to communications route (highway S1), in turn on allotments no II near to fish ponds cadmium content was insignificant. Two ways of willow crops were compared - one- and two phases. Changeability of regulation regarding energetic crops hang in a balance their profitability

PRODUCTION, ECONOMIC AND ENVIRONMENTAL EFFECTS OF AGRICULTURAL BIOGAS PLANT IN KOSTKOWICE

This paper presents the economic and ecological effect of Kostkowice Agricultural biogas plant based on a four year study carried out on the prototype installation. Agricultural biogas plant is part of the nature of the research conducted for twenty years at the National Research Institute of Animal PIB Experimental Station. Prof. Mieczyslaw Czaja relates to various aspects of environmental protection. It describes the economic justification for the production of energy from waste biomass (manure, slurry, wastes from feeding table), by the characteristics of substrates and products. It was found that agricultural biogas plant in rural areas are an important link in energy security, mainly due to the very high availability. Ecological effect is presented as effect of the installation solutions for the reduction of pollution of water, soil and air. Reducing greenhouse gas emissions through the recycling of environmentally harmful by-products of animal production of electricity and thermal energy, which is a substitute for environmentally harmful fossil fuels. The advantage of substances digestate is odorless, which is important both in an effort to improve the work culture in agriculture and improving living conditions in rural communities and it is an indisputable argument for the use of biomass for energy purposes

Efekty produkcyjne, ekonomiczne i środowiskowe agrobiogazowni w Kostkowicach

This paper presents the economic and ecological effect of Kostkowice Agricultural biogas plant based on a four year study carried out on the prototype installation. Agricultural biogas plant is part of the nature of the research conducted for twenty years at the National Research Institute of Animal PIB Experimental Station. Prof. Mieczyslaw Czaja relates to various aspects of environmental protection. It describes the economic justification for the production of energy from waste biomass (manure, slurry, wastes from feeding table), by the characteristics of substrates and products. It was found that agricultural biogas plant in rural areas are an important link in energy security, mainly due to the very high availability. Ecological effect is presented as effect of the installation solutions for the reduction of pollution of water, soil and air. Reducing greenhouse gas emissions through the recycling of environmentally harmful by-products of animal production of electricity and thermal energy, which is a substitute for environmentally harmful fossil fuels. The advantage of substances digestate is odorless, which is important both in an effort to improve the work culture in agriculture and improving living conditions in rural communities and it is an indisputable argument for the use of biomass for energy purposes.W pracy przedstawiono efekt ekonomiczny i ekologiczny funkcjonowania agrobiogazowni w Kostkowicach na podstawie czteroletnich badań wykonanych w tej prototypowej instalacji. Agrobiogazownia wpisuje się w charakter badań prowadzonych od dwudziestu lat w Instytucie Zootechniki PIB – Zakładzie Doświadczalnym im. Prof. Mieczysława Czai, które dotyczą różnych aspektów ochrony środowiska. Opisano ekonomiczne uzasadnienie dla produkcji energii z odpadowej biomasy (obornik, gnojowica, niedojady) poprzez charakterystykę substratów i produktów ubocznych. Stwierdzono, że agrobiogazownie w środowisku wiejskim są ważnym ogniwem bezpieczeństwa energetycznego, głównie z uwagi na bardzo wysoką dyspozycyjność. Efekt ekologiczny przedstawiono w postaci wpływu zastosowanych w instalacji rozwiązań na redukcję zanieczyszczeń wód, gleby i powietrza. Potwierdzono ograniczenie emisji gazów cieplarnianych przez przetwarzanie szkodliwych dla środowiska produktów ubocznych produkcji zwierzęcej, będących substytutem szkodliwych dla środowiska paliw kopalnych, w energię elektryczną i cieplną. Atutem substancji pofermentacyjnej (dygestatu) jest bezzapachowość, co ma znaczenie zarówno w dążeniu do podnoszenia kultury pracy w rolnictwie, jak i dla poprawy warunków życia w społecznościach wiejskich i jest bezspornym argumentem za wykorzystaniem biomasy dla celów energetycznych

Wpływ jodowanych lizawek solnych i dippingu strzyków na zawartość jodu w mleku i osoczu/osoczu krwi krów

Introduction: Milk has been identified as the ideal carrier of iodine in the human diet. The iodine concentration in cow’s milk depends on the iodine intake in the animal’s daily rations. Material and methods: The first experiment, which lasted for 90 days, investigated the effectiveness of salt licks containing 0 (control group), 150, and 300 mg I/kg (experimental groups) and the effect on the iodine content of cow’s milk and blood plasma. The second experiment determined the effect of udder disinfection and iodine teat dipping with iodine disinfectant (experimental group) compared to chlorine dip (control group) on the iodine content of milk and blood plasma. Milk iodine and blood plasma concentrations were measured using the Sandell-Kolthoff method modified by the Bobek and Kołczak procedure. Result: Salt licks containing 150 and 300 mg I/kg increased iodine intake by 7.5 and 15.0 mg I/day, respectively. Average iodine intake in the control group was 6.23 mg I/day, and 13.68 and 21.10 mg I/day in the experimental groups, respectively. There were no significant differences in the average cows’ milk yield, which averaged 21.0 ± 1.1 kg/day. Average milk iodine content was 53.8 μg/1000 mL (control group), 65.0 and 84.7 μg/1000 mL (experimental groups). Average plasma iodine content tended to increase in the experimental groups, but the differences between the groups were not significant. In the second experiment iodine udder disinfection and teat dipping increased average milk iodine content from 44.0 ± 1.6 to 59.3 ± 2.3 μg/1000 mL. Average plasma iodine content increased only slightly, with a nonsignificant difference between the control and experimental groups. Conclusion: The iodine content of salt licks at 150 and 300 mg I/kg makes it possible to obtain from 65 to 85 μg I/1000 mL of cow’s milk. Pre-milking udder hygiene and post-milking iodine teat dipping additionally increase the iodine content of milk by around 15 μg I/1000 mL milk, i.e. an increase of 35% in relation to cows from the control group. (Endokrynol Pol 2015; 66 (3): 244–250)Wstęp: Wykazano, że mleko jest bardzo dobrym nośnikiem jodu dla człowieka. Zawartość jodu w mleku zależy od pobrania jodu w dawce pokarmowej przez krowy. Materiał i metody: W doświadczeniu pierwszym, w czasie 90 dni badano efektywność lizawek solnych zawierających 0 mg I/kg (grupa kontrolna), 150 i 300 mg I/kg (grupy doświadczalne) oraz wpływ na zawartość jodu w mleku i osoczu krwi. W doświadczeniu drugim określano efektywność dezynfekcji gruczołu mlekowego i strzyków z użyciem preparatów jodowych (grupy doświadczalne) w porównaniu do preparatu chloranowego (grupa kontrolna). Badano zawartość jodu w mleku i osoczu krwi krów. Stężenie jodu w mleku i osoczu krwi oznaczano metodą Sandell-Kolthoffa w modyfikacji Bobka i Kołczaka. Wyniki: Lizawki solne zawierające 150 i 300 mg I/kg zwiększyły pobranie jodu od 7,5 do 15,0 mg/dobę. Średnie pobranie jodu w grupie kontrolnej wynosiło 6,23 mg/dobę oraz 13,68 i 21,10 mg I/dobę w grupach doświadczalnych. Nie stwierdzono znamiennych różnic w średniej wydajności mlecznej, która wynosiła 21,0 ± 1,1 kg/dobę. Średnia zawartość jodu w mleku wynosiła 53,8 µg/1000 ml (grupa kontrolna), 65,0 i 84,7 µg/1000 ml (grupy doświadczalne). Średnia zawartość jodu w osoczu krwi wykazywała tendencję rosnącą w grupach doświadczalnych, ale różnice pomiędzy grupami były nie znamienne. W doświadczeniu drugim, dezynfekcja gruczołu mlekowego preparatem jodowym i stosowanie dippingu strzyków zwiększyło średni poziom jodu w mleku z 44,0 ± 1,6 do 59,3 ± 2,3 µg/1000 mL. Średnia zawartość jodu w osoczu krwi zwiększyła się nieznacznie, a różnice pomiędzy grupami były nie istotne za cały okres doświadczenia. Wnioski: Zawartość jodu w lizawkach solnych na poziomie 150 i 300 mg I/kg zwiększa zawartość jodu w mleku krów z 65 do 85 µg/1000 mL. Stosowanie higieny gruczołu mlekowego preparatem jodowym przed dojem i dippingu strzyków po doju zwiększa zawartość jodu o około 15 µg/1000 mL mleka, czyli o 35% w stosunku do grupy kontrolnej. (Endokrynol Pol 2015; 66 (3): 244–250