Super-AGB Stars and their role as Electron Capture Supernova progenitors

We review the lives, deaths and nucleosynthetic signatures of intermediate mass stars in the range approximately 6.5-12 Msun, which form super-AGB stars near the end of their lives. We examine the critical mass boundaries both between different types of massive white dwarfs (CO, CO-Ne, ONe) and between white dwarfs and supernovae and discuss the relative fraction of super-AGB stars that end life as either an ONe white dwarf or as a neutron star (or an ONeFe white dwarf), after undergoing an electron capture supernova. We also discuss the contribution of the other potential single-star channels to electron-capture supernovae, that of the failed massive stars. We describe the factors that influence these different final fates and mass limits, such as composition, the efficiency of convection, rotation, nuclear reaction rates, mass loss rates, and third dredge-up efficiency. We stress the importance of the binary evolution channels for producing electron-capture supernovae. We discuss recent nucleosynthesis calculations and elemental yield results and present a new set of s-process heavy element yield predictions. We assess the contribution from super-AGB star nucleosynthesis in a Galactic perspective, and consider the (super-)AGB scenario in the context of the multiple stellar populations seen in globular clusters. A brief summary of recent works on dust production is included. Lastly we conclude with a discussion of the observational constraints and potential future advances for study into these stars on the low mass/high mass star boundary.Comment: 28 pages, 11 figures. Invited review for Publications of the Astronomical Society of Australia, to be published in special issue on "Electron Capture Supernovae". Submitte

SECURITY SERVICES IN DEMOCRATIC SOCIETY

Usporednom analizom dostupnih podataka o službama sigurnosti nekoliko europskih država te SAD-a moguće je naznačiti osnovne teorijske postavke glede uloge i funkcioniranja takvih službi u demokratskom okruženju. Od svog osnutka do danas službe sigurnosti predstavljaju bitan instrument zaštite nacionalne sigurnosti. Povijesno promatrano, u različitim državama i u različitim vremenskim razdobljima, jedinstvena misija službi sigurnosti – zaštita nacionalne sigurnosti – nije uključivala, niti danas uključuje, jedinstven sadržaj. Uz ostalo, na to je značajno utjecalo nepostojanje jednoznačnog određenja pojma nacionalne sigurnosti, odnosno njegovo različito “shvaćanje” od strane vladajućih struktura pojedinih država. Upravo je to razlog da su službe sigurnosti, u ime zaštite “nacionalne sigurnosti”, u totalitarnim režimima kršile ljudska prava. Zbog svoje specifične uloge u sustavima nacionalne sigurnosti, službe sigurnosti ograničavaju određena prava pojedinih osoba i organizacija i u demokratskim državama. No demokratska društva karakterizira činjenica da službe sigurnosti djeluju strogo u zakonskim okvirima, te da su takva kršenja svedena na najmanju moguću mjeru. Drugim riječima, u demokratskim državama službe sigurnosti narušavaju pojedina prava građana kako bi zaštitile istinske kategorije nacionalne sigurnosti, demokratsko društvo i prava zajednice.“Democracy provides an environment in which the protection of basic human rights is best guaranteed.” (Our Global Neighborhood: The report of the Commission on Global Governance, New York 1998). A comparative analysis of available data on state security services of several European states and the US points to the fundamental theoretical tenets concerning the role and the functioning of these services in democratic environment. Since their beginnings, these agencies have been the chief instrument in national security protection. Historically, in various states and in different periods, the unique mission of security services – the protection of national security – has not included uniformity of content. Among other things, this is largely due to a lack of an unequivocal definition of the concept of national security and a miscellany of “perceptions” by the ruling structures of certain states. This is why security services in totalitarian regimes, in the name of protecting “national security”, have violated human rights. Due to their specific role within national security systems, security services restrict certain rights of certain individuals and organisations even in democratic societies. However, democratic societies are characterised by the fact that security services operate strictly within the law and that such violations are minimal. In other words, in democratic states, security services violate some civil rights in order to protect the key sections of national security, democratic society, and community rights

UMRISSE DER HERMENEUTIK DES BOLLWERKS

Obrisi hermeneutike predziđa izloženi su u zahvatu pretpostavke da je ono odrednica štostva sVijesti hrvatskoga narodna opstanka. U pitanju te svijesti za bitak svoga opstanka i njezine skrbi za svoj bitak-u-svijetu predziđe nema predmetni značaj. Ono je u njoj i na neki je način ona. Predziđe je uvučeno u obzor samorazumijevanja svijesti koja sebe daje vidjeti u načinima svoga predzidna opstanka. Uvodno su navedena tri iskaza te svijesti: Hrvatska je (bila) predziđe, Hrvati su (bili) predziđe i Mi Hrvati smo (bili) predziđe. Potom su izloženi problem i pitanje svijesti narodna opstanka: njima je metaforička poraba predziđa nošena ontološkom silinom iskaza biti predziđe. Ocrtano je predzidno jezično polje. U njemu se svijest narodna opstanka vlasno kreće, u svakom svome sada i tu već je njime nekako započeta. Raspravljene su (ne) prilike svijesti koja( se) podsjeća, uvjerava svoje drugo i drugu svijest da Hrvatska i Hrvati jesu predziđe. Tematiziran je i razložen smisao tvrdnje Mi (Hrvati) smo predziđe u tri temeljna načina predzidna opstanka svijesti, u tri vremeno- -prostorno-egzistencijalno moguća načina svijesti: biti između, ni tu ni tamo biti i radi sebe biti tu. Ovaj treći način njezina biti dalje je ovako razložen: svijest zadovoljava svoj egoitet - svoje radi sebe biti tu _ nepovijesnim odnosom spram predziđu i stvara mitosferu - samostalan govor mita, u kojoj ima svoje puno zadovoljenje; svijest zadovoljava svoj egoitet stvaranjem ideosfere - samostalna govora ideologije. Napokon, biti radi sebe tu zadovoljava svoj egoitet u ograničenu zadovoljenju, u svome povijesnom labirintu dvojbi: svijest iskušava otpornost povijesnoga dok se nastoji započeti u predanim pounutrenim sadržajima predziđa i istodobno protiv njih.An outline ofthe bulwark hermeneutics has been presented within the grasp of a hypothesis declaring it the determinant of the whatness of awareness of Croatian national survival. In this awareness\u27 questioning for the being of its survival and concern for its being- -in-the-world, in terms of subject, the bulwark concept has no significance. The latter is in the awareness, and somehow it is the awareness. The bulwark concept is included into the horizon of self-understanding of awareness which in turn perceives itself in ways of its bulwark survival. Three statements of this awareness have been presented in the introduction: Croatia is (was) a bu 1- wark, Croatians are (were) a bulwark and We Croatians are (were) a bulwark. Subsequently expounded is the issue of the awareness of national survival: for them the metaphorical use of bulwark is borne by the ontological might of the statement to be a bulwark. Outlined in the article is the bulwark language field. In it moves the awareness of national survival, in each of its now and here, this awareness has somehow begun. Discussed in the work are the (in)conveniences of an awareness which reminds (itself), persuades its otherness and other awareness that Croatia and the Croatians are a bulwark. The author continues to thematize and analyze the purport of the assertion that We (Croatians) are a bulwark in three fundamental modes of the bulwark awareness survival, in three time-space-existence possible modes of awareness: to be in-between, to be neither here nor there and to be here because of oneself. This third mode of its to be is further expounded thus: awareness satisfies its egoity - its being here because of oneself - in a non-historical relationship towards the bulwark and creates a mythosphere - an autonomous discourse of myth, wherein it has its complete fulfilment; awareness satisfies its egoity by creating an ideosphere - an autonomous discourse of ideology. Finally, to be here because of oneself satisfies its egoity in a limited fulfilment, in its historical maze of doubts: awareness is testing the resistance of the historical while it strives to begin within the true interiorized contents of the bulwark and at the same time against them.Die Umrisse der Hermeneutik des Bollwerks sind bei der Annahme dargelegt worden, daB es die Richtlinie der Washeit des BewuBtseins der kroatischen nationalen Existenz darstellt. Bei der Frage dieses BewuBtseins nach dem Sein seiner Existenz und seiner Sorge fur sein Sein-i n-der Welt hat das Bollwerk keine Gegensandsbedeutung. Es ist in ihm und auf eine gewiBe Weise ist es. Das Bollwerk ist in den Gesichtskreis des Selbstverstandnisses des BewuBtseins, das sich in den Arten und Weisen seiner Bollwerksexistenz erscheinen laBt, eingeschlossen worden. Einleitend werden drei Aussagen dieses BewuBtseins angefOhrt: Kroatien ist (war) das Bollwerk, Kroaten sind (waren) das Bollwerk und Wir Kroaten sind (waren) das Bollwerk. Danach werden das Problem und die Frage des BewuBtseins der nationalen Existenz dargelegt: FOrsie hat der metaphorische Vergleich des Bollwerks ontologische Kraft der Aussage das Bol/werk zu sein. Das Bollwerksprachfeld ist umrissen worden. In ihm bewegt sich das BewuBtsein der nationalen Existenz zaustandiq, in jedem seinen hier undjetzt ist es schon dadruch irgendwie begonnen worden. Es wurde Ober die (Un)Gelegenheiten des BewuBtseins, das sein anderes und sein anderes BewuBtsein (sich) erinnert, Oberzeugt, daB Kroatien und Kroaten das Bollwerk darstellen, diskutiert. Der Sinn der Behauptung Wir (Kroaten) sind das Bollwerk wird in drei Ausdrucksweisen der Bollwerksexistenz des BewuBtseins, in drei zeitlich-raumlich-existenziale mčgliche Ausrucksweisen des BewuBtseins thematisiert und erlautert: inzwischen sein, weder hier noch dort sein und unseretwegen hier sein. Diese dritte Ausdrucksweise seines Seins wird weiter dargelegt: Das BewuBtsein stellt seine Egoitat - sein seinetwegen hier sein - durch sein ungeschichtliches Verhaltnis zum Bollwerk zufrieden und schafft die Mythosphare - selbstandiqe Sprache des Mythos, in der es seine vollstandlqe Zufriedenstellung hat; das BewuBtsein stellt seine Egoitat durch das Bilden der ldeosphare - selbstandlqer Sprache der ldeologie zufrieden. SchlieBlich unseretwegen hier sein ste lit seine Egoitat bei der beschrankten Zufriedenstellung, in seinem geschichtlichen Zweifellabyrinth zufrieden: Das BewuBtsein versucht die Widerstandigkeit des Geschichtlichen, wahreno es sich bemOht, in den Oberlieferten verinnerlichten Inhalten des Bollwerks und gleichzeitig gegen sie mit sich den Anfang zu machen

Есеи за миграција и азил / Essays on migration and asylum

Публикацијата „Есеи за миграција и азил“ преставува збирка од академски, експертски и студентски трудови и есеи од областа на миграцијата и азилот. Оваа претставува трета публикација во рамките на проектот Жан Моне Мрежи „Системи на политики за миграција и азил - МАПС“ (Jean Monnet Network on Мigration and Asylum Policies Systems – MAPS), a во издание на Универзитетот „Гоце Делчев“ – Штип. Проектот „МАПС“ претставува конзорциум од девет универзитети, предводен од Универзитетот во Неапол „Ориентале“ под раководство на проф. Џузепе Каталди, во кој учествува и Правниот факултет при Универзитетот „Гоце Делчев“ – Штип, под раководство на проф. д-р Ана Никодиновска Крстевска и проф. д-р Олга Кошевалиска како заменик раководител. Проектот „МАПС“ (2019 – 2022), имаше за цел да ги потенцира клучните промени поврзани со општите принципи и гаранции на системот за азил и на Корективниот Алокациски Механизам (КАМ) при Европската унија, како и да ги истакне недостатоциите во правната структура на системот и неговата имплементација, анализирајќи ги слабостите и усогласувањата со обврските кои произлегуваат од меѓународното право за заштита на барателите на азил, беглаците и мигрантите. Освен тоа, „МАПС“ создаде нови содржини, нови активности и нови дебати како на меѓународно ниво така и на национално ниво во рамките на студиите за европска интеграција, и низ неговите активности се спроведоа серија на компаративни истражувања коишто постојано ги испитуваа разликите во законите и политиките за азил и миграција на земјите членки, но и пошироко, вклучувајќи ги начините на нивната имплементација. Вклучувањето на Правниот факултет во проектот Жан Моне за вмрежување „МАПС“ претставуваше еден вид на потврда за досегашна работа и посветеност на факултетот на темата миграција и азил, и придоенесе за да се афирмира истражувачки тим кој е посветен на миграциите и на азилот и кој преку теориски анализи и пратични пристапи успеа критички да се постави кон современите ситеми на миграција и азил, како во земјата, така и регионално и на европско ниво. Секако, учеството во проектот „МАПС“ придонесе за воспоставување на соработка со разни партнери и институции ширум Македонија но и надвор од неа, започнувајќи со Здружението на млади правници, невладината организација Легис, Канцеларијата на Високиот комесаријат на Обединентите Нации за белации во Скопје, или пак со Универзитетот „Ориентале“ во Неапол, Универзитетот во Салерно, Универзитетот на Кампаниа „Луиџи Ванвители“ во Казерта, Меѓународниот институт за хуманитарно право во Санремо и други, со кои Правниот факултет спроведе заедно бројни активности и воспостави цврсти меѓусебни врски. Публикацијата што ја имате пред вас содржи вкупно 12 трудови, и таа има истовремено интердисциплинарен, интеркултурен и одржлив карактер. Интердисциплинарен, затоа што во неа се анализираат миграциите и азилот низ призмата на различни дисциплини; интеркултирен, затоа што се објавени трудови на повеќе јазици, односно на македонски (9 трудови), англиски (2 трудови) и италијански јазик (1 труд), и објавувањето на различни јазици го сметаме како поттик на интеркултурниот дијалог, како и промоција на специфичностите на различните култури и право-политички традиции; и на крај одржлив, затоа што во неа учествуваат не само професори и истражувачи (5 професори), туку и студенти од прв (4 студенти), втор (еден студент) и трет циклус на студии (двајца студенти), чиишто знаења и посветеност ќе се репродуциират во иднина