In vitro analysis of expression vectors for DNA vaccination of horses: the effect of a Kozak sequence

One of the prerequisite for developing DNA vaccines for horses are vectors that are efficiently expressed in horse cells

The vif gene of maedi-visna virus is essential for infectivity in vivo and in vitro

AbstractWe have investigated the role of vif in maedi-visna virus (MVV), a lentivirus of sheep, by studying in vitro replication of vif-deleted MVV in several cell types, and the effects of vif deletion on in vivo infection. By measuring RT activity, we found that in comparison to wild-type MVV, growth of vif-deleted MVV was similar in fetal ovine synovial (FOS) cells, highly attenuated in sheep choroid plexus (SCP) cells, and not detectable in macrophages, natural target cells of MVV. Productive infection by vif-deleted MVV could not be demonstrated in sheep. An increased mutation frequency was observed in DNA produced by endogenous reverse transcription of viral RNA in vif-deleted virions, indicating the existence of a factor comparable in action to human APOBEC3G. These results suggest that the vif gene of MVV is essential for infectivity and that the Vif protein protects the viral genome from enpackaged mutagenic activities

Neonatal Immunization with a Single IL-4/Antigen Dose Induces Increased Antibody Responses after Challenge Infection with Equine Herpesvirus Type 1 (EHV-1) at Weanling Age

Neonatal foals respond poorly to conventional vaccines. These vaccines typically target T-helper (Th) cell dependent B-cell activation. However, Th2-cell immunity is impaired in foals during the first three months of life. In contrast, neonatal basophils are potent interleukin-4 (IL-4) producers. The purpose of this study was to develop a novel vaccine triggering the natural capacity of neonatal basophils to secrete IL-4 and to evaluate if vaccination resulted in B-cell activation and antibody production against EHV-1 glycoprotein C (gC). Neonatal vaccination was performed by oral biotinylated IgE (IgE-bio) treatment at birth followed by intramuscular injection of a single dose of streptavidin-conjugated gC/IL-4 fusion protein (Sav-gC/IL-4) for crosslinking of receptor-bound IgE-bio (group 1). Neonates in group 2 received the intramuscular Sav-gC/IL-4 vaccine only. Group 3 remained non-vaccinated at birth. After vaccination, gC antibody production was not detectable. The ability of the vaccine to induce protection was evaluated by an EHV-1 challenge infection after weaning at 7 months of age. Groups 1 and 2 responded to EHV-1 infection with an earlier onset and overall significantly increased anti-gC serum antibody responses compared to control group 3. In addition, group 1 weanlings had a decreased initial fever peak after infection indicating partial protection from EHV-1 infection. This suggested that the neonatal vaccination induced a memory B-cell response at birth that was recalled at weanling age after EHV-1 challenge. In conclusion, early stimulation of neonatal immunity via the innate arm of the immune system can induce partial protection and increased antibody responses against EHV-1.Funding for this project was provided by the Harry M. Zweig Memorial Fund for Equine Research at Cornell University ‘A Novel Strategy to Boost Antibody Production to EHV-1 in Neonates’ (http://vet.cornell.edu/research/Zweig/). Monoclonal antibody development for horse cell surface markers and cytokines was supported by USDA grant #2005-01812 ‘The US Veterinary Immune Reagent Network’ and #2015-67015-23072 ‘Equine Immune Reagents: Development of monoclonal antibodies to improve the analysis of immunity in horses’ (https://nifa.usda.gov/).Peer Reviewe

Cul o 2 specific IgG3/5 antibodies predicted Culicoides hypersensitivity in a group imported Icelandic horses

Publisher's version (útgefin grein)Background: Culicoides hypersensitivity (CH) is induced in horses by salivary allergens of Culicoides midges. In Iceland, the causal Culicoides species for CH are not present. Previous epidemiological data indicated that Icelandic horses are more susceptible to CH when they are exported from Iceland and first exposed to Culicoides at adult age. Horses born in countries where Culicoides is endemic, develop the disease less frequently. Here, we established a longitudinal allergy model to identify predictive and diagnostic serological biomarkers of CH. Results: Sixteen adult Icelandic horses from Iceland were imported to the Northeastern United States (US) during the winter and were kept in the same environment with natural Culicoides exposure for the next two years. None of the horses showed clinical allergy during the first summer of Culicoides exposure. In the second summer, 9/16 horses (56%) developed CH. Allergen specific IgE and IgG isotype responses in serum samples were analysed using nine potential Culicoides allergens in a fluorescent bead-based multiplex assay. During the first summer of Culicoides exposure, while all horses were still clinically healthy, Cul o 2 specific IgG3/5 antibodies were higher in horses that developed the allergic disease in the second summer compared to those that did not become allergic (p = 0.043). The difference in Cul o 2 specific IgG3/5 antibodies between the two groups continued to be detectable through fall (p = 0.035) and winter of the first year. During the second summer, clinical signs first appeared and Cul o 3 specific IgG3/5 isotypes were elevated in allergic horses (p = 0.041). Cul o 2 specific IgG5 (p = 0.035), and Cul o 3 specific IgG3/5 (p = 0.043) were increased in late fall of year two when clinical signs started to improve again. Conclusions: Our results identified IgG5 and IgG3/5 antibodies against Cul o 2 and Cul o 3, respectively, as markers for CH during and shortly after the allergy season in the Northeastern US. In addition, Cul o 2 specific IgG3/5 antibodies may be valuable as a predictive biomarker of CH in horses that have been exposed to Culicoides but did not yet develop clinical signs.The importation and maintenance of the horses in this study were funded by research support from the Harry M. Zweig Memorial Fund for Equine Research at Cornell University. The equine isotype reagent described in this article were developed and characterized with funding from Agriculture and Food Research Initiative Competitive Grants no. #2005–01812 (The US Veterinary Immune Reagent Network). The serological allergen multiplex analysis of the samples was supported by research funds provided by Boehringer Ingelheim.Peer Reviewe

Serological markers of Bornavirus infection found in horses in Iceland

BACKGROUND: In a stable of eight horses in Northern Iceland, six horses presented with clinical signs, such as ataxia and reduced appetite, leading to euthanasia of one severely affected horse. Serological investigations revealed no evidence of active equine herpes virus type 1 infection, a common source of central nervous system disease in horses, nor equine arteritis virus and West Nile virus. Another neurotropic virus, Borna disease virus, was therefore included in the differential diagnosis list. FINDINGS: Serological investigations revealed antibodies against Borna disease virus in four of five horses with neurological signs in the affected stable. One horse without clinical signs was seronegative. Four clinically healthy horses in the stable that arrived and were sampled one year after the outbreak were found seronegative, whereas one of four investigated healthy horses in an unaffected stable was seropositive. CONCLUSIONS: This report contains the first evidence of antibodies to Borna disease virus in Iceland. Whether Borna disease virus was the cause of the neurological signs could however not be confirmed by pathology or molecular detection of the virus. As Iceland has very restricted legislation regarding animal imports, the questions of how this virus has entered the country and to what extent markers of Bornavirus infection can be found in humans and animals in Iceland remain to be answered

Mutations in MITF and PAX3 Cause “Splashed White” and Other White Spotting Phenotypes in Horses

During fetal development neural-crest-derived melanoblasts migrate across the entire body surface and differentiate into melanocytes, the pigment-producing cells. Alterations in this precisely regulated process can lead to white spotting patterns. White spotting patterns in horses are a complex trait with a large phenotypic variance ranging from minimal white markings up to completely white horses. The “splashed white” pattern is primarily characterized by an extremely large blaze, often accompanied by extended white markings at the distal limbs and blue eyes. Some, but not all, splashed white horses are deaf. We analyzed a Quarter Horse family segregating for the splashed white coat color. Genome-wide linkage analysis in 31 horses gave a positive LOD score of 1.6 in a region on chromosome 6 containing the PAX3 gene. However, the linkage data were not in agreement with a monogenic inheritance of a single fully penetrant mutation. We sequenced the PAX3 gene and identified a missense mutation in some, but not all, splashed white Quarter Horses. Genome-wide association analysis indicated a potential second signal near MITF. We therefore sequenced the MITF gene and found a 10 bp insertion in the melanocyte-specific promoter. The MITF promoter variant was present in some splashed white Quarter Horses from the studied family, but also in splashed white horses from other horse breeds. Finally, we identified two additional non-synonymous mutations in the MITF gene in unrelated horses with white spotting phenotypes. Thus, several independent mutations in MITF and PAX3 together with known variants in the EDNRB and KIT genes explain a large proportion of horses with the more extreme white spotting phenotypes

Freedom of expression and defamation: Case study of Björk Eiðsdóttur v. Iceland (46443/09) and Erla Hlynsdóttir v. Iceland (43380/10)

Í öllum meiðyrðamálum er það viðfangsefni dómstóla hversu langt menn mega ganga í tjáningu sinni án þess að þeir verði beittir þeim viðurlögum sem kveðið er á um hverju sinni. Þar með þurfa dómstólar að skera úr um það hvort beiting refsiákvæðis til verndar æru og mannorði gengur of langt til skerðingar á tjáningarfrelsi einstaklings og ræðst þá niðurstaðan af hagsmunamati dómstóla um það hvort vegur þyngra, réttindi þeirra sem ærumeiðingin beinist að, eða réttindi manna til að tjá sig. Í greinargerð með frumvarpi að stjórnskipunarlögum nr. 97/1995 um breyting á stjórnarskrá lýðveldisins Íslands kom fram að tjáningarfrelsið væri meðal vandmeðförnustu mannréttinda sem ekki væri hægt að njóta, án ábyrgðar og væri því nauðsynlegt að setja þessu frelsi ýmsar skorður vegna tillits til hagsmuna annarra einstaklinga. Þeir hagsmunir annarra einstaklinga sem hér er vikið að eru rétturinn til æruverndar og friðhelgi einkalífs sem nýtur verndar samkvæmt 71. gr. stjórnarskrá lýðveldisins Íslands nr. 33/1944 og 8. gr. mannréttindasáttmála Evrópu. Þegar skarast hagsmunir af því að njóta tjáningarfrelsis og hagsmunir af því að njóta friðhelgi einkalífs, verður meðal annars litið til þess hvort hið birta efni geti talist þáttur í almennri þjóðfélagsumræðu og átt þannig erindi til almennings. Er um að ræða tvo andstæða póla þar sem stöðug spenna og togstreita er á milli og sýna dæmin að sífellt verða árekstar á milli þessara mikilvægu verndarsviða. Leikast því hér á tveir þættir mannverndar þar sem mörkin á milli þessara tveggja sviða eru ekki fyrirfram gefin hverju sinni, heldur háð margvíslegu mati á viðeigandi lagareglum. Mál Bjarkar Eiðsdóttur og Erlu Hlynsdóttur gegn íslenska ríkinu fyrir Mannréttindadómstól Evrópu eru gott dæmi um þessa spennu og togstreitu en í málunum reyndi á álitamál er snertu bæði friðhelgi einstaklingsins og mikilvægi réttarins til frjálsrar tjáningar, en hinn 10. júlí sl. kvað dómstóllinn upp dóma í málum tveggja íslenskra blaðamanna þar sem talið var að Ísland hefði brotið gegn 10. gr. MSE. Í báðum þessum málum var komist að þeirri niðurstöðu fyrir innlendum dómstólum að greinarskrif Erlu Hlynsdóttur í DV annars vegar og Bjarkar Eiðsdóttir í Vikunni hins vegar hefðu falið í sér meiðandi ummæli. Viðkomandi ummæli sem deilt var um í þessum málum voru að meginstefnu í tengslum við starfsemi nektardansstaða hér á landi. Í máli Bjarkar var sakfellt fyrir meiðyrði vegna ummæla um vændi og starfssemi nektardansstaða en í máli Erlu var umfjöllunarefnið átök á milli eigenda nektardansstaða. Í báðum málunum var sakfellt fyrir meiðandi aðdróttun sbr. 235. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 . Umræðan á Íslandi getur verið fjörleg á köflum svo ekki sé minnst á stóryrðin og sleggjudómana sem látin eru falla. Í kjölfar dóms Mannréttindadómstóls Evrópu þar sem íslenska ríkið var talið hafa brotið gegn viðkomandi blaðamönnum spratt upp mikil umræða í fjölmiðlum og í samfélaginu vegna niðurstöðu dómstólsins. Stór og þung orð voru látin falla í umræðunni og mátti sjá stórar fyrirsagnir í fjölmiðlum sem báru þess merki að um mikilsvert mál væri að ræða. Mannréttindadómstóllinn taldi að sú framkvæmd íslenskra dómstóla, að gera blaðamenn ábyrga fyrir ummælum viðmælenda sinna hamlaði með alvarlegum hætti möguleikum fjölmiðla til að taka þátt í umræðu sem varðar almenning miklu. Gagnrýni Mannréttindadómstólsins á vinnubrögð íslenskra dómstóla var hörð og var það niðurstaða dómstólsins að íslenskir dómstólar hafi virt að vettugi þau grundvallarsjónarmið sem liggja að baki 10. gr. mannréttindasáttmála Evrópu. Meginviðfangsefni þessarar ritgerðar er að rýna í dóma Mannréttindadómstóls Evrópu frá því í sumar og einnig dóma Hæstaréttar og héraðsdóms sem MDE taldi að brotið hefðu gegn 10. gr. MSE. Í fyrstu tveimur köflum ritgerðarinnar verður fjallað um þau mannréttindaákvæði sem bera höfuð og herðar yfir aðrar reglur fjölmiðlaréttarins, þ.e. tjáningarfrelsið og friðhelgi einkalífs. Þar á eftir verður í kafla 4 gerð grein fyrir lögfestingu MSE sem lögtekinn var hér á landi með lögum nr. 62/1994. Áður en lengra er haldið verður einnig vikið að fleiri atriðum er snerta sáttmálann t.a.m. endurskoðun mannréttindakafla stjórnarskrárinnar sem óneitanlega er bundinn órjúfanlegum tengslum við MSE og fordæmisgildi úrlausna MDE. Þá tekur við í kafla 5 umfjöllun um ábyrgðarreglur fjölmiðlaréttarins er snerta prentmiðla og verður áherslan lögð á ábyrgð blaðamanna á ummælum viðmælenda þeirra, og dómaframkvæmd rakin ítarlega. Loks verður í köflum 6-8 fjallað efnislega um dóma MDE sem kveðnir voru upp í sumar og þeim gerð ítarleg skil en einnig verður umfjöllun um dóma héraðsdóms og Hæstaréttar sem kærðir voru til MDE. Þá verða niðurstöður dregnar saman í kafla 9. Að því loknu verður sjónum beint að nýlegum dómum Hæstaréttar, og þeir kannaðir með hliðsjón af niðurstöðu MDE í málum Bjarkar og Erlu, en í þessum tilteknum dómum var blaðamönnum gert að greiða skaðabætur vegna meiðandi ummæla í prentmiðlum og hafa tveir þessara dóma meðal annars verið kærðir til MDE þar sem talið er að íslenska ríkið hafi gerst brotlegt gegn 10. gr. MSE. Lokaorð ritgerðinnar verða dregin saman í kafla 11

Ógilding samnings um fjárskipti vegna skilnaðar

Ritgerðin er lokuð fram í janúar 2011.Í ritgerðinni verða kannaðar þær reglur og lagaákvæði sem gilda um ógildingu fjárskiptasamninga. Mun umfjöllunin að meginstefnu lúta að sérreglum hjúskaparlaga nr. 31/1993 og almennum ógildingarreglum laga nr. 7/1936 um samningsgerð, umboð og ógilda löggerninga. Meginmarkmið ritgerðarinnar er að lýsa efnisskilyrðum umræddra reglna, muninum á þeim og túlkun þeirra í dómaframkvæmd. Í kafla 2 verður gerð grein fyrir meginreglum samningaréttar um skuldbindingargildi samninga og samningafrelsið. Er tilgangur þeirrar umfjöllunar að varpa ljósi á samspili meginreglna og undantekninga, en það hefur þýðingu fyrir efni ritgerðarinnar þar sem 2. mgr. 95. gr. hjskl. og 36. gr. sml. fela í sér undantekningar frá meginreglunni um skuldbindingargildi samninga. Í kafla 3 verður forsaga 2. mgr. 95. gr. hjskl. ítarlega rakin allt aftur til þriðja áratugar síðustu aldar og ákvæðið borið saman við þær reglur sem fjallað hafa um ógildingarreglur fjárskiptasamninga á síðastliðnum nítíu árum. Þá tekur við umfjöllun um fjárskiptasamninga í kafla 4 þar sem könnuð verða helstu atriði er snerta fjárskipasamninga. Fjallað verður með almennum hætti um fjárskiptasamninga og lýst sérstöðu þeirra gagnvart öðrum tegundum samninga. Áður en skilið verður við umfjöllun um fjárskiptasamninga verður gerð stuttlega grein fyrir efni þeirra. Í kafla 5 verður fjallað nánar um ógildingarreglu 2. mgr. 95. gr. hjskl. Rakin verða þau efnislegu skilyrði sem þurfa að vera til staðar svo unnt sé að ógilda fjárskiptasamning á grundvelli 2. mgr. 95. gr. hjskl. og ennfremur verður skoðað hver fjallar um ógildingarkröfuna, en að endingu verður í kaflanum kannað hver málshöfðunarfresturinn er samkvæmt ákvæðinu. Því næst verður í kafla 6 farið ítarlega í muninn á 2. mgr. 95. gr. hjskl. og 36. gr. sml., hver tengsl þeirra eru og hvað skilur ákvæðin að. Jafnframt verður gerð ítarleg grein fyrir lögfestingu 36. gr. sml., en hún vakti áleitnar spurningar. Loks verður í kafla 7 kannað hver eru réttaráhrif ógildingar bæði á grundvelli 36. gr. sml. og 2. mgr. 95. gr. hjskl og kannað hvað helst ber á þar á milli. Í áttunda kafla eru niðurstöður dregnar saman

Greining á sögu og stofngerð íslenska hestsins með ætternisgögnum og DNA greiningu

The Icelandic horse breed is believed to have been founded on the basis of horses brought to Iceland eleven hundred years ago. It has in past decades gone from close to obsolete to enjoying considerable popularity with about 250,000 horses in at least 19 countries. To characterize the population structure pedigree data for over 300,000 individuals was analysed, calculating parameters such as effective population size, effective number of founders and ancestors, as well as inbreeding. DNA sequence analysis was also used to assess population structure and genetic diversity. The Icelandic horse population is genetically uniform despite differences in the use of genetic material between areas, has high levels of heterozygosity, numerous D-loop haplotypes, and an effective population size above one hundred horses. Despite long-term isolation, fluctuations in population size, and a selective breeding program the Icelandic horse population is well-off in regards to genetic diversity.Íslenski hesturinn er talinn afkomandi hrossa sem bárust til Íslands með landnámsmönnum fyrir 1100 árum. Íslenski hesturinn hefur á undanförnum árum notið aukinna vinsælda og telur nú um 250 000 hross í um 19 löndum. Til að lýsa byggingu stofnsins voru ætternisgögn 300 000 hrossa greind og reiknaðar breytur sem gefa mynd af stöðu stofnsins, til dæmis virk stofnstærð, virkur fjöldi forfeðra og innræktun. Hvatbera DNA var raðgreint og örtungl greind til að varpa ljósi á stöðu stofnsins og byggingu hans. Niðurstöður sýna að þrátt fyrir að nýting erfðaefnis milli svæða sé mismunandi þá er stofninn erfðafræðilega einsleitur, býr yfir töluverðri arfblendni, geymir umtalsverðan fjölda D-lykkju setraða og virk stofnstærð er vel yfir eitt hundrað einstaklingar. Þrátt fyrir langa einangrun, sveiflur í stofnstærð og skipulagt ræktunarstarf stendur stofninn því vel hvað varðar erfðafjölbreytni