Psychiatric manifestations of multiple sclerosis and acute disseminated encephalomyelitis

It is unusual for acute disseminated encephalomyelitis and multiple sclerosis to present as purely psychiatric disorders. We report five patients with such demyelinating diseases and symptoms of psychosis, depression or anxiety. The importance of excluding demyelination as the basis for these psychiatric disturbances is emphasized, especially in the presence of unexplained neurologic findings. The possible relationship between psychiatric symptoms and demyelinating disorders is explored

Rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego oraz stwardnienie rozsiane; dwie różne choroby - spojrzenie krytyczne

Podjęcie leczenia immunomodulacyjnego bezpośrednio po wystąpieniu pierwszego izolowanego zespołu objawów (CIS, clinically isolated syndrome), sugerującego stwardnienie rozsiane (SM, sclerosis multiplex), powinno być poprzedzone diagnostyką różnicową z wykluczeniem rozsianego zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego (DEM, disseminated encephalomyelitis). Przebieg kliniczny, właściwości genetyczne, obraz histopatologiczny oraz wyniki badań obrazowych wskazują, że DEM i SM są odrębnymi jednostkami chorobowymi. Ostre i nawracające DEM częściej dotyczy dzieci, ale może również wystąpić u osób dorosłych. Przebieg DEM jest wieloobjawowy. W porównaniu z SM częściej występują gorączka, zaburzenia świadomości, zaburzenia poznawcze, afazja i objawy oponowe. Rzadko stwierdza się obecność prążków oligoklonalnych w płynie mózgowo-rdzeniowym. Rezonans magnetyczny (MRI, magnetic resonance imaging) jest najlepszą metodą obrazowania ośrodkowego układu nerwowego wykorzystywaną w diagnostyce różnicowej DEM i SM. W przypadku DEM występuje wiele ognisk demielinizacji w istocie białej. Zmiany umiejscawiają się także we wzgórzu i jądrach podstawy. W początkowej fazie choroby są zwykle bardziej rozległe niż w przypadku SM i wzmacniają się po podaniu gadoliny. W obrazie MRI stwierdza się występowanie ognisk demielinizacyjnych obejmujących co najmniej trzy segmenty rdzenia kręgowego oraz zapalenie nerwów wzrokowych (NMO, neuromyelitis optica). Niekiedy NMO towarzyszy obecność przeciwciał przeciw akwaporynie 4, ale bywają także stwierdzane w SM oraz DEM. W większości przypadków NMO jest składową DEM, a nie SM i przypomina „orientalną” lub „wzrokowo-rdzeniową” postać SM

Should MS be Treated by Escalation or Induction Therapy?

MS is a chronic, increasingly disabling disease whose long-term outcomes determine the key social, medical and economic impact of this disease. Disease-modifying therapies (DMTs) for multiple sclerosis (MS) are prescribed to delay disease progression and to protect a patient’s functional capability. The concepts of escalation and induction immunotherapy in MS represent different therapeutic strategies for the treatment of MS. Both strategies may be valuable options for patients starting on DMT, however, induction therapy mainly focuses on patients with very aggressive course of MS from the onset. Using a patient unique approach to selection of treatment, MS can be effectively control disease and may delay or even prevent the development of secondary progressive MS

Isolated cranial nerve palsies in multiple sclerosis

Data on patients with multiple sclerosis and cranial nerve involvement as a presenting sign or a sign of disease exacerbation were retrospectively analyzed. Isolated cranial nerve involvement was present in 10.4% out of 483 patients, either as a presenting symptom (7.3%) or a symptom of disease relapse (3.1%). Trigeminal nerve was most frequently involved, followed by facial, abducens, oculomotor and cochlear nerves. Only 54% of patients had brainstem MRI lesion that could explain the symptoms. As multiple sclerosis is a disease characterized by multiple neurological symptoms, while early diagnosis and therapy are critical for the prognosis and course of the disease, the diagnosis of multiple sclerosis should be considered in young adults with cranial nerve involvement

Isolated central nervous system sarcoidosis: a great mimicker

A patient is described who presented with focal brain lesion considered to be a tumor and later developed disseminated white matter disease. After 21 years of clinical and MRI follow up, the diagnosis of isolated neurosarcoidosis was confirmed by histology. The follow up of more than 21 years in this patient supported the existence of isolated neurosarcoidosis as a separate disease entity