Task-based language assessment

status: publishe

University entrance language tests : a matter of justice

University entrance language tests are often administered under the assumption that even if language proficiency does not determine academic success, a certain proficiency level is still required. Nevertheless, little research has focused on how well L2 students cope with the linguistic demands of their studies in the first months after passing an entrance test. Even fewer studies have taken a longitudinal perspective. Set in Flanders, Belgium, this study examines the opinions and experiences of 24 university staff members and 31 international L2 students, of whom 20 were tracked longitudinally. Attention is also given to test/retest results, academic score sheets, and class recordings. To investigate the validity of inferences made on the basis of L2 students' scores, Kane's (2013) Interpretation/Use Argument approach is adopted, and principles from political philosophy are applied to investigate whether a policy that discriminates among students based on language test results can be considered just. It is concluded that the receptive language requirements of university studies exceed the expected B2 level and that the Flemish entrance tests include language tasks that are of little importance for first-year students. Furthermore, some of the students who failed the entrance test actually managed quite well in their studies - a result that entails broad implications concerning validation and justice even outside the study's localized setting

HelloWorld! An Instructive Case for the Transformation Tool Contest

This case comprises several primitive tasks that can be solved straight away with most transformation tools. The aim is to cover the most important kinds of primitive operations on models, i.e. create, read, update and delete (CRUD). To this end, tasks such as a constant transformation, a model-to-text transformation, a very basic migration transformation or diverse simple queries or in-place operations on graphs have to be solved. The motivation for this case is that the results expectedly will be very instructive for beginners. Also, it is really hard to compare transformation languages along complex cases, because the complexity of the respective case might hide the basic language concepts and constructs.Comment: In Proceedings TTC 2011, arXiv:1111.440

The Second Shift: Why it is Diminishing but Still an Issue

This literature review will examine the concept of the second shift by comparing Arlie Hochschild’s classic, The Second Shift, to more recent literature focused on the second shift. There is an obvious contradiction between the amount of work that Hochschild proposed women were performing due to the second shift in the 1970s and 1980s (15 more hours per week than their male counterparts) and the amount of work that the current literature suggests women in today’s society are performing (five more hours per week than their male counterparts). Where is this contradiction coming from? This literature review will focus on concepts discussed by Hochschild and then compare these concepts to issues discussed in the current literature to try to tease out the societal factors that have led to a diminishing second shift

Increasing Family Collaboration and Engagement in Early Childhood Special Education Using a Family-Centered Approach

The Division of Early Childhood (DEC) has recognized family-centered practice as the recommended model of service delivery for early intervention. A key component of family-centered practice involves collaboration with families. It is critical for families and early childhood special education teachers to work together to increase student outcomes, while keeping the needs of the family in mind (Hile, Santos, and Hughes, 2016). Themes discovered in the literature include: building relationships with families (Odom & Wolery, 2003), family engagement opportunities (Kelty & Wakabayashi, 2020), and providing families with resources (Summers et al., 2007). To increase family collaboration and engagement for the 2021-2022 school year, this project consisted of a series of handouts intended for families to practice research-based strategies at home, in their natural environment. Parent handouts included research-based strategies to target skills in the five different developmental domains of early childhood: fine and gross motor development, adaptive development, language development, social-emotional development and cognitive development

Toxicity of hair dyes in human keratinocytes Effects of Basic Yellow 57 in combination with Resorcinol and Hydrogen Peroxide

Background. In the United States and Europe, more than 30% of women over 18 years and approximately 10% of men over 40 years are using hair colouring products. Previous studies have shown that low concentrations of the semi-permanent hair dye Basic Yellow 57 (BY57) lead to toxicity in human keratinocytes. The aim of this study is to investigate the DNA damaging effects of BY57 in combination with other (oxidizing) components, such as hydrogen peroxide (a bleach component) and resorcinol (a colour coupler) in human keratinocyte (HaCaT) cells. Furthermore, another aim of the present study is to evaluate the potential DNA damaging mechanisms caused by these hair dye components. Methods. The HaCaT cells were exposed to different concentrations BY57 (0-100 µg/ml), hydrogen peroxide (0-100 µM), resorcinol (0-100 µg/ml) and to the possible combinations of these components. Diphenyleneiodonium (DPI; 10 and 50 µg/ml) and hydroxyurea (HU; 10 mM) were added to the keratinocytes to evaluate the potential DNA damaging mechanisms. DPI was applied as an NADPH oxidase inhibitor and HU functions as an DNA polymerase inhibitor. In the present study, the tested concentrations are based on the proportion of the hair dye components as present in commercially available hair dye products. In order to detect potential DNA fragmentation after treating the cells with the different hair dye components, the single cell gel electrophoresis (comet) assay was used. Results. Treatment of the HaCaT cells with hydrogen peroxide (100 µM) and Basic Yellow 57 (100 µg/ml) lead to a significant induction of DNA fragmentation in human keratinocytes. The combination of BY57 together with hydrogen peroxide and resorcinol lead to a significant induction in DNA damage. However, this induction was approximately equal to the DNA damaging effects caused by hydrogen peroxide only. Furthermore, the addition of DPI lead to an unexpected induction of DNA fragmentation. Conclusion. The present results showed that the exposure of human keratinocytes to Basic Yellow 57, hydrogen peroxide and the combination treatments of the hair dye components containing hydrogen peroxide lead to an induction of DNA fragmentation. However, the possible working mechanisms of DNA damaging effects caused by BY57 remains unclear. The DNA damaging effects of DPI could suggest an inhibition of the DNA repair system via the inhibition of NADPH oxidase. Since this effect is not confirmed by the results of the DNA repair inhibitor (HU), no conclusion could be drawn from these findings. To elucidate the possible DNA damaging mechanisms of BY57 on human keratinocytes, further research is needed

Helices by hydrogen bonding : folding and stacking of chiral supramolecular scaffolds

Zelfassemblage van synthetische, organische structuren leidt tot nieuwe ontwikkelingen, zowel binnen het vakgebied van de biologie, als dat van de materiaalkunde. In principe maakt het zelfassemblageproces het mogelijk op nano-schaal, snel goed-gedefinieerde architecturen op te bouwen, die hun reversibele karakter behouden. In een supramoleculaire architectuur is een optimale balans tussen stabiliteit en reversibiliteit essentieel. Wanneer niet-covalente interacties te sterk worden, belemmeren kinetische factoren de bewegingsvrijheid van de individuele bouwstenen. De supramoleculaire architectuur kan dan zijn optimaal geordende thermodynamische evenwichtssituatie niet meer bereiken. Een optimale balans tussen stabiliteit en reversibiliteit in de supramoleculaire architectuur houdt een optimale afstemming in van de verschillende niet-covalente interacties (bijvoorbeeld waterstofbrugvorming en ¿-¿ interacties). Om de bijdrage van iedere specifieke interactie in te kunnen schatten, is een diepgaand begrip van de relatie tussen de chemische structuur en de materiaaleigenschappen (vloeibaar kristalliniteit, gelvorming) noodzakelijk. Voor verschillende verbindingen (Figuur 1) is een samenhangend moleculair beeld gevormd over het totale concentratiegebied, van bulk, via gel tot geïsoleerd molecuul. Hierbij is gebruik gemaakt van een scala aan technieken, waaronder DSC, optische microscopie en röntgen diffractie in de vaste fase, terwijl in de gel fase AFM en SANS zijn gebruikt. In verdunde oplossing zijn geïsoleerde supramoleculaire architecturen aanwezig. Om (de mate van) ordening hierin te herkennen, is gebruik gemaakt van supramoleculaire chiraliteit, geïntroduceerd via chirale informatie in de perifere ketens. Circulair dichroïsme spectroscopie is het aangewezen instrument gebleken om inzicht en begrip te verkrijgen in het gedrag van de nieuwe chirale architecturen. In dit onderzoek ligt de nadruk op de helix-architectuur, mede vanwege de essentiële rol die de ¿-helix speelt in de expressie van eiwitfuncties. Recent zijn C3-symmetrische schijfvormige moleculen ontwikkeld, die zelf-assembleren tot kolommen. Heliciteit is gegenereerd door de schijven ten opzichte van elkaar te roteren met behulp van intermoleculaire waterstofbrugbinding en ¿-¿ stapeling. Om een optimale afstemming van deze interacties te verkrijgen is een reeks van twaalf C3-symmetrische schijven vergeleken, variërend in hun mogelijkheid tot waterstofbrugbinding (amide of ureum) en tot ¿-¿ stapeling (klein, gemiddeld, groot), al dan niet voorzien van een stereogeen centrum in de lipofiele zijstaarten. De schijven vertonen inderdaad een samenhangend gedrag over het hele concentratiegebied. In verdunde oplossing (CD) zelf-assembleren ze tot helische kolommen. Deze kolommen vormen een netwerk in de lyotrope gelfase (AFM, SANS), terwijl ze in de vloeibaar kristallijne fase hexagonaal geordend zijn (Xray). Bij alle concentraties is gebleken dat ureum waterstofbruggen een grotere stabiliteit geven dan amide waterstofbruggen. Tegelijkertijd wordt de kinetiek zichtbaar in het opbouwen van de meest geordende architectuur, een fenomeen aangeduid als hysterese. Amide schijven lijken direct een geordende helix te vormen. De ureum schijven vormen aanvankelijk een slecht gedefinieerde stapel, die vervolgens langzaam in een goed-geordende, chirale kolom verandert. De rigiditeit van de ureum kolom maakt de formatie van een n-heptaan solvent schil om de kolom mogelijk, in een medium van vertakt isooctaan. Asymmetrie in de bovengenoemde disks, maakt het in principe mogelijk de `secundaire¿ helices te incorporeren in `tertiaire¿ architecturen. Monoamide diureum disks vormen helices via uitsluitend amideamide en ureum-ureum interacties. Echter, een poging de monoamide diureum disks `aaneen te rijgen¿ tot een `foldamer¿ in een helixconformatie faalde. Al bij een lengte van vijf tot zes eenheden trad irreversibele en dus ongeordende a ggregatie op door `sterke¿ waterstofbruginteracties. Niettemin ligt de `foldamer¿ aanpak tot helixformatie dichter bij de natuurlijke ¿-helix dan de `selfassembly¿ benadering. Hier wordt immers gebruik gemaakt van covalente polymeermoleculen, die een helixconformatie aannemen met behulp van intramoleculaire, niet-covalente interacties. Een polyureïdoftaalimide met `zwakkere¿ intramoleculaire waterstofbruggen is ontworpen, gesynthetiseerd en onderzocht. Uit microscopische en optische metingen blijkt dat dit polymeer (~ 30 eenheden) een geordende, chirale supramoleculaire helix vormt in diverse oplosmiddelen en bij lage concentratie (10-5 M). Na chromatografische isolatie van de oligomeren (2 tot en met 8 eenheden), konden intra- en intermoleculaire opvouwprocessen geïdentificeerd worden. Met het oog op toepassing van het ureïdoftaalimide platform in nieuwe materialen is een eerste poging ondernomen om de kleurstof antrachinon op te nemen in de ftaalimide helix. Er zijn inderdaad geordende architecturen gevonden die zouden kunnen bijdragen aan een efficiënter ladingstransport in supramoleculaire elektronica