First thia-Diels–Alder reactions of thiochalcones with 1,4-quinones

Aryl and hetaryl thiochalcones react smoothly with 1,4-quinones in THF solution at 60 °C yielding the corresponding fused 4H-thiopyrans after spontaneous dehydrogenation of the initially formed [4 + 2] cycloadducts. In general, the yields of the isolated products were high. With 5-chloro-10-hydroxy-1,4-anthraquinone, the thia-Diels–Alder reaction occurred with complete regioselectivity. In the case of the reaction of vitamin K3 (menadione) with diphenylthiochalcone, the initial cycloadduct was isolated in 37% yield

Analiza interwencji z przyczyn kardiologicznych podejmowanych przez zespoły ratownictwa medycznego w powiecie brzeskim w roku 2010 i 2011

Wstęp. Częstą przyczyną wezwań zespołów ratownictwa medycznego są choroby układu krążenia. Celem pracy była analiza interwencji z przyczyn kardiologicznych podejmowanych przez zespoły ratownictwa medycznego w powiecie brzeskim. Materiał i metody: Analizą objęto 10 208 kart wyjazdów zespołów ratownictwa medycznego i medycznych czynności ratunkowych z roku 2010 i 2011, w tym 1082 z przyczyn kardiologicznych. Kryterium wyboru było rozpoznanie na podstawie procedur ICD-10: I20-I25 choroba niedokrwienna serca, I30-I52 inne choroby serca. Do analizy zastosowano statystykę opisową oraz nieparametryczny test zgodności χ2. Wyniki: Przyczyny kardiologiczne stanowiły 10,6 % wszystkich wyjazdów. W roku 2011 zanotowano o 56 mniej wyjazdów z przyczyn kardiologicznych w porównaniu z rokiem 2010. Ponad dwukrotnie częściej do wezwań wysyłany był zespół specjalistyczny. Mediana czasu dojazdu mieściła się w wymogach określonych w ustawie. Przyczyny wezwania zespołu ratownictwa medycznego były zróżnicowane, przeważały: bóle w klatce piersiowej i duszność. Większość interwencji dotyczyła obszarów wiejskich i osób po 61 roku życia. Odnotowano wzrost zgonów o 24 % w przypadku nagłego zatrzymania krążenia w roku 2011. Zdecydowanie częściej niektóre procedury i leki były stosowane przez zespoły specjalistyczne. Wnioski: Interwencje z przyczyn kardiologicznych nadal są częstą przyczyną wezwania zespołu ratownictwa medycznego. Właściwe rozmieszczenie ambulansów umożliwia dostosowanie me-diany czasu dojazdu zespołów do wymogów określonych w ustawie. Rodzaj podejmowanych interwencji jest zależny od rodzaju zespołu, a kwalifikacje ich członków nie mają wpływu rezultat końcowy.Introduction. Frequent paramedical emergency dispatch calls are caused by cardiovascular diseases. The aim of the study was to analyse medical intervention for cardiological causes undertaken by medical rescue teams in the Brzesko area. Materials and methods. The analysis covered 10,208 medical emergencies by medical rescue teams in 2010 and 2011, includ-ing 1,082 undertaken for cardiological reasons. The choice of criterion was a diagnosis based on ICD-10 procedures: I20-I25 - ischemic heart disease and I30-I52 - other heart diseases. Descriptive statistics and the nonparametric compliance χ2 test were used for the analysis. Results. Cardiovascular causes accounted for 10.6% of all ambulance departures. In 2011, there were 56 fewer dispatches due to cardiological reasons than in 2010. There were more than twice as many specialist team dispatches sent on call. The average travel time was within the requirements set forth in the Act. The reasons for calling for a medical rescue team varied, but mostly in-cluded chest pain and dyspnoea. Most of the interventions concerned rural areas and people over 61 years of age. There was an increase in deaths by 24% in the case of sudden cardiac arrest in 2011. Specialist teams used more procedures and medications than the basic teams. Conclusions. Cardiac interventions are still a frequent cause for calling for an emergency medical team. Properly locating ambulances allows the mediating time of arrival of the units to meet the requirements specified by regulations. The type of intervention is dependent on the type of the team and the qualifications of their members do not affect the final outcome

Thermal [2+2]-cycloadditions of diphenylketene with aryl- and hetaryl-substituted thioketones

The reaction of diphenylketene (1) with aryl- and hetaryl-substituted thioketones (2) gave the corresponding 3,3,4,4-tetraarylthietan-2-ones (3) in good yields. Remarkably, the reactions with bis-hetaryl-substituted thioketones occurred significantly faster compared with those involving the bis-aryl-substituted thioketones. The structure of compound 3c has been established by X-ray crystallography

Podwyższenie progu stymulacji u chorego z implantowanym układem stymulującym AAI w przebiegu ogólnoustrojowego zakażenia

W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 72-letniego mężczyzny z wszczepionym rozrusznikiem typu AAI oraz znacznym zwiekszeniem wartości progu stymulacji ponad 4 lata po zabiegu implantacji. Obserwowano zalezność między narastaniem progu stymulacji i ogólnoustrojowym zakażeniem. W miarę pogarszania się stanu ogólnego pacjenta w przebiegu urosepsy odnotowano stopniowe narastanie, a następnie niemierzalne wartości progu stymulacji w kanale przedsionkowym. Po zastosowaniu skutecznej terapii wartości progu stymulacji obniżyły się. (Folia Cardiol. 2004; 11: 619–623

Podwyższenie progu stymulacji u chorego z implantowanym układem stymulującym AAI w przebiegu ogólnoustrojowego zakażenia

W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 72-letniego mężczyzny z wszczepionym rozrusznikiem typu AAI oraz znacznym zwiekszeniem wartości progu stymulacji ponad 4 lata po zabiegu implantacji. Obserwowano zalezność między narastaniem progu stymulacji i ogólnoustrojowym zakażeniem. W miarę pogarszania się stanu ogólnego pacjenta w przebiegu urosepsy odnotowano stopniowe narastanie, a następnie niemierzalne wartości progu stymulacji w kanale przedsionkowym. Po zastosowaniu skutecznej terapii wartości progu stymulacji obniżyły się. (Folia Cardiol. 2004; 11: 619–623

2-Unsubstituted Imidazole N-Oxides as Novel Precursors of Chiral 3-Alkoxyimidazol-2-ylidenes Derived from trans-1,2-Diaminocyclohexane and Other Chiral Amino Compounds

‘Desymmetrization’ of trans-1,2-diaminocyclohexane by treatment with α,ω-dihalogenated alkylation reagents leads to mono-NH2 derivatives (‘primary-tertiary diamines’). Upon reaction with formaldehyde, these products formed monomeric formaldimines. Subsequently, reactions of the formaldimines with α-hydroxyiminoketones led to the corresponding 2-unsubstituted imidazole N-oxide derivatives, which were used here as new substrates for the in situ generation of chiral imidazol-2-ylidenes. Upon O-selective benzylation, new chiral imidazolium salts were obtained, which were deprotonated by treatment with triethylamine in the presence of elemental sulfur. Under these conditions, the intermediate imidazol-2-ylidenes were trapped by elemental sulfur, yielding the corresponding chiral non-enolizable imidazole-2-thiones in good yields. Analogous reaction sequences, starting with imidazole N-oxides derived from enantiopure primary amines, amino alcohols, and amino acids, leading to the corresponding 3-alkoxyimidazole-2-thiones were also studied

Measurements of Ξ (1530) and Ξ ¯ (1530) production in proton-proton interactions at √sNN = 17.3 GeV in the NA61/SHINE experiment

A. Acharya, H. Adhikary, K. K. Allison, N. Amin, E. V. Andronov, T. Antićić, V. Babkin, Yuliia Balkova, M. Baszczyk, S. Bhosale, A. Blondel, M. Bogomilov, A. Brandin, A. Bravar, W. Bryliński, J. Brzychczyk, M. Buryakov, O. Busygina, A. Bzdak, H. Cherif, M. Ćirković, M. Csanad, J. Cybowska, T. Czopowicz, A. Damyanova, N. Davis, M. Deliyergiyev, M. Deveaux, A. Dmitriev, W. Dominik, P. Dorosz, J. Dumarchez, R. Engel, G. A. Feofilov, L. Fields, Z. Fodor, A. Garibov, M. Gaździcki, O. Golosov, V. Golovatyuk, M. Golubeva, K. Grebieszkow, F. Guber, A. Haesler, S. N. Igolkin, S. Ilieva, A. Ivashkin, S. R. Johnson, K. Kadija, N. Kargin, E. Kashirin, M. Kiełbowicz, V. A. Kireyeu, V. Klochkov, V. I. Kolesnikov, D. Kolev, A. Korzenev, V. N. Kovalenko, B. Kozłowski, A. Krasnoperov, W. Kucewicz, M. Kuich, A. Kurepin, D. Larsen, A. László, T. V. Lazareva, M. Lewicki, K. Łojek, V. V. Lyubushkin, M. Maćkowiak-Pawłowska, Z. Majka, B. Maksiak, A. I. Malakhov, A. Marcinek, A. D. Marino, K. Marton, H.-J. Mathes, T. Matulewicz, V. Matveev, G. L. Melkumov, A. O. Merzlaya, B. Messerly, Ł. Mik, S. Morozov, Y. Nagai, M. Naskręt, V. Ozvenchuk, V. Paolone, O. Petukhov, I. Pidhurskyi, R. Płaneta, P. Podlaski, B. A. Popov, B. Porfy, M. Posiadała-Zezula, D. S. Prokhorova, D. Pszczel, J. Puzović, M. Ravonel, R. Renfordt, D. Röhrich, E. Rondio, M. Roth, B. T. Rumberger, M. Rumyantsev, A. Rustamov, M. Rybczynski, A. Rybicki, S. Sadhu, A. Sadovsky, I. Selyuzhenkov, A. Yu. Seryakov, P. Seyboth, M. Słodkowski, P. Staszel, G. Stefanek, J. Stepaniak, M. Strikhanov, H. Ströbele, T. Šuša, A. Taranenko, A. Tefelska, D. Tefelski, V. Tereshchenko, A. Toia, R. Tsenov, L. Turko, R. Ulrich, M. Unger, D. Uzhva, F. F. Valiev, D. Veberič, V. V. Vechernin, A. Wickremasinghe, O. Wyszyński, A. Zaitsev, E. D. Zimmerman, R. Zwaska.Double-differential yields of (1530)0 and (1530)0 resonances produced in p+p interactions were measured at a laboratory beam momentum of 158 GeV/c. This measurement is the first of its kind in p+p interactions below LHC energies. It was performed at the CERN SPS by the NA61/SHINEcollaboration. Double-differential distributions in rapidity and transverse momentum were obtained from a sample of 26 × 106 inelastic events. The spectra are extrapolated to full phase space resulting in mean multiplicity of (1530)0 (6.73±0.25±0.67)×10−4 and (1530)0 (2.71 ± 0.18 ± 0.18) × 10−4. The rapidity and transverse momentum spectra and mean multiplicities were compared to predictions of string-hadronic and statistical model calculations

Circulating sCD138 and Some Angiogenesis-Involved Cytokines Help to Anticipate the Disease Progression of Early-Stage B-Cell Chronic Lymphocytic Leukemia

Syndecan-1 (CD138) is a transmembrane heparin sulfate proteoglycan expressed on distinct stages of differentiation of B-lymphoid cells. Its prognostic value in B-cell chronic lymphocytic leukemia (B-CLL) has not been evaluated so far. The serum concentration of sCD138 and some angiogenesis-involved cytokines: vascular endothelial growth factor (VEGF), basis fibroblast growth factor (bFGF), and endostatin were studied in 52 previously untreated patients with B-CLL. We found that bFGF and sCD138 levels were significantly higher in B-CLL patients than in controls. In patients with sCD138 level or endostatin level below the median value the lymphocyte count was higher than in patients with serum level of those cytokines above the median value. In patients with progressive disease bFGF level was significantly higher and sCD138 level significantly lower than in patients with stable one. Moreover, high sCD138 level was associated with longer lymphocyte doubling-free survival, and, on the limit of statistical significance, a high endostatin level was associated with shorter progression-free survival. We conclude that serum sCD138 level is increased in early stage B-CLL patients and may have a positive prognostic value as to the dynamics of the disease