Influence of Zeolite on the Mineralogical Properties Autoclaved Aerated Concrete

809-812Tobermorite family to cement chemistry exhibits base exchange behavior. Zeolite (clinoptilolite) is synthesized for Al-substituted tobermorite (11°A) , 90µm , <span style="font-size:12.0pt;mso-bidi-font-size:8.0pt; font-family:" times="" new="" roman""="" lang="EN-US">instead of quartz around 50 °C for 4 h and autoclave at 200 °C produces smaller crystallites and exhibited larger radical platelets. Tobermorite content material show that bulk density increases sharply with decrease in AI. Bulk density values increase regularly with increase in compressive strength values. Porosity diameter of the samples increase with increases in quantity of aluminum, however, strength of material decreases. As a result, it is shown that use of clinoptilolite, instead of quartzite saves energy and has industrial application. </span

A Study On Geometry of Spatial Kinematics in Lorentzian Space

Bu çalışmada, dual sayı ve split kuaterniyon yardımıyla Lorenz uzayında spatial kinematiklerin dönüşümlerinin geometrisi ele alınmıştır. Ayrıca, bu uzayda bir $$ ortogonal dönüşüm matrisi, Rodrigues ve Euler parametrelerine göre  verilmiştir. Son olarak, Study'nin "soma" olarak isimlendirdiği dönüşüm uzayı geliştirilmiş ve bu yapı bir dual Lorenz projektif uzayın noktaları içinde spatial kinematiklerin dönüşümünü tanımlamak için kullanılmıştır

TRAKYA HAVZASI (BOZCAADA - KIYIKÖY) TERSİYER KARBONATLARININ (SOĞUCAK FORMASYONU) SEDİMANTOLOJİK – STRATİGRAFİK DEĞERLENDİRİLMESİ

Trakya havzasında yüzeyleyen Soğucak formasyonu genelde resifal kireçtaşı özelliğinde olup, havzadaki petrol arama çalışmalarında hedef seviyelerden birisini teşkil eder. Bu birim bazı alanlarda doğrudan temel kayaları üzerine uyumsuz olarak gelmektedir. Bazı bölgelerde ise silisiklastik ağırlıklı (Koyunbaba formasyonu) birimlerle geçişlidir. Soğucak formasyonu, Erken-Orta Eosen’de başlayan ve Erken Oligosen başlarına kadar sü- ren bir transgresyon sonucunda şelf ortamında depolanan resif-kıyı karmaşığı karbonatlarından oluşmuştur. Formasyonun en alt yaş aralığı olan Erken Eosen yalnızca Bozcaada da yüzeylenmekte olup, Fıçıtepe formasyonu ile geçişlidir. Genelde birim havzanın GD’sunda Orta – Geç Eosen, KD’ sunda ise Geç Eosen-Erken Oligosen zaman aralığında çökelmiştir. Sedimantolojik özellikler ve yaş verileri, Soğucak formasyonunun eski topografya kontrolünde, kıyı morfolojisi özellikleri ve deniz seviyesi değişimleri ile birlikte zaman aşmalı bir transgresyon ürünü olduğunu göstermektedir

Foraminifera of shallow and very shallow facies from the upper Eocene–lower Oligocene Kazandere Member, Soğucak Formation, Thrace Basin, northwest Turkey

The middle−upper Eocene to lower Oligocene Kazandere Limestone Member of the Soğucak Formation is widely represented in the Thrace Basin and rich in shallow-water marine foraminifera. Very shallow-water Priabonian facies described here include Borelis vonderschimitti, Borelis laxispira sp. nov., Chapmanina gassinensis, Chapmanina elongate sp. nov., Pfendericonusglobulus sp. nov., Orbitolites minimus,Coscinospira sp. Last occurrences of the aforementioned Priabonian species and first appearances of the shallow-water marine Rupelian species Nummulites fichteli, Nummulites vascus and Operculina complanata define the Eocene−Oligocene boundary in the new Kazandere Member at the northeast Thrace Basin

Sedimentology and geochemistry of the middle Miocene playa lake evaporites in the Gurun Basin (S of Sivas), Central Anatolia, Turkey

The Gurun basin is a half graben filled by alluvial, fluvial and playa-lake deposits of the Gurun Formation accumulated under the N-S direction extensional tectonic regime and volcanic rocks

ÜZÜMDERE FORMASYONU (AKSEKİ KUZEYBATISI, ANTALYA) KUMTAŞLARININ MlKRODOKUSAL ÖZELLİKLERİ

Liyas yaşlı Üzümdere formasyonu, bölgedeki paraotokton istifin en yaşlı birimi olup Anamas-Akseki karbonat platformunda yer alır Formasyonu oluşturan litoloji birimleri başta kumtaşlan olmak üzere sırasıyla kireçtaşı, kiltaşı ve çakıltaşından oluşmaktadır Üzümdere Kumtaşlan bordo-yeşil, orta-kalın tabakalı, bol çatlaklı ve iyi boylanrnalıdır Birim petrografik olarak Folk (1968) sınıflandırmasına göre kuvars arenit kuvars vake ve sublit arenit olarak tanımlanmıştır Kumtaşlarında yapılan X-ışınları kırınımı , XRD ) incelemeleri nde illit, kaolinit ve montmorillonit turu kil mineralleri tespit edilmiştir Seçilen bazı örneklerde yapılan taramalı elektron mikroskobu (SEM) ve X ışınlan mikro analizi (EDS) çalışmaları sonucu bunlarda çimento gelişimlerinin kalsit, dolomit (?) demiroksit, klorit ve kaolinit olduğu tespit edilmiştir Aynca kalsit ve demiroksit çimento, çatlaklan dolduran ikincil boşluk dolgusu şeklinde gelişmiştir Otijenik kil oluşumlan ve kuvarslarda çevresel büyümelerin gözlendiği birimde, gözeneklimin yok denecek Kadar az olduğu saptanmıştır

BOZCAADA' DA (ÇANAKKALE) SOĞUCAK FORMASYONU' NDA SAPTANAN YENİ PALEONTOLOJİK VE SEDİMANTOLOJIK BULGULAR

Trakya ve yakın çevresinde havza kenarı karbonatları olarak geniş alanlarda yüzlekler veren Orta Eosen yaşlı kireçtaşları Soğucak Formasyonu olarak adlandırılmış ve haritalanmıştır (Holmes, 1961; Sümengen ve diğerleri, 1987). Ayrıca, Siyako ve Huvaz (2007) tarafından diğer Eosen birimleri ile birlikte bu formasyonun Trakya havzasındaki konumu ve stratigrafik pozisyonu detaylı bir şekilde tanıtılmıştır. Önceki çalışmalarda Bozcaada' da yüzeylenen Soğucak Formasyonu, Trakya havzası genelinde olduğu gibi Orta Eosen olarak yaşlandırılmıştır (Temel ve Çiftçi, 2002; Kesgin ve Varol, 2003; Siyako ve Huvaz, 2007). Buna karşın formasyona verilen bu zaman aralığının tüm havza ölçeğinde süreklilik göstermediği yer yer Alt Eosen-Oligosen aralığında değiştiğine dair veriler de mevcuttur. Önal (2002) 'de Gelibolu yarımadasında Soğucak Formasyonu'na eş değer olarak ayırdığı ve tanımladığı Başoğlu üyesini Erken Eosen olarak yaşlandırmıştır. Baykal ve diğerleri (2007) ise, Kuzeybatı Trakya havzası genelinde bu formasyon içerisinde yaygın bir Oligosen çökelim sürecini ortaya koymuştur. Bu veriler, Soğucak Formasyonunun Trakya havzasında daha geniş bir yaş aralığında çökelmiş olabileceğini işaretlemektedir

Geochemistry of the Upper Cretaceous - Miocene strata in the Tekman-Karayazı Basin (Turkey): Tectonic processes, sedimentation patterns, and the source rock quality along the northern branch of the Neo-Tethys Basins and northeastern Arabian plate

Tekman-Karayazı Basin (TKB) is one of the Eastern Anatolia basins which is located in the south of the Izmir-Ankara-Erzincan Suture Zone and is characterized by sedimentary units ranging in age from Upper Cretaceous to Pliocene. The basin began to form in Upper Cretaceous (Maastrichtian) in a tectonic depression, which over time evolved into a collisional foreland basin. While the Jurassic and Cretaceous Oceanic Anoxic Event (OAE) rocks were preserved in the NE of the Arabian Plate (SW of Iran), they are represented by an ophiolitic mélange which was formed as a result of the closure of the northern branch in the TKB and other basins on the Anatolian microplate. Four tectono-sedimentary phases are recognized over the ophiolitic mélange: Phase I (Maastrichtian-Paleocene (?), after obduction) is comprised of submarine fan deposits. Phase II (Paleocene - Lower Eocene, obduction phase) is characterized by major changes in gradually depositional environments in the TKB (clastics-nummulitic limestone), and continental to ramp carbonate to slope facies in others (e.g., Yakacık-Orhaniye, Haymana-Polatlı). Phase III (Middle – Upper Eocene, ongoing collision phase) shows the development of turbiditic and continental facies show that both TKB and/or the coeval basins have poor source rock potential. Phase IV (Oligo-Miocene, ending collision) represents from eastern to central in eastern Anatolian basins alluvial-fluvial to lacustrine and marine units during Oligocene – Miocene, respectively. The geochemical correlation between the bitumen extracted from sandstone sample and the Ağçakoca shales suggests that this formation can be considered as the corresponding source rock unit; however, according to the Tmax values (364–444 °C, mean: 428 °C), this formation is mostly immature, a scenario supported by the dry wells in the region. The regional volcanic activities triggered in Miocene by continent-continent collision seems to have provided the heat which, in turn, caused the thermal cracking of kerogen in Ağcakoca shales and locally induced petroleum expulsion. Mixing with the underground water on its way to reach a reservoir rock, the generated oil formed the oil seep. Therefore, we propose that a speculative Mescitli-Haneşdüzü (?) petroleum system may exist in this basin. We suggest that the combination of factors such as the asymmetric closure of the Tethys Ocean and the escape tectonics of the Anatolian Plate gave rise to the deposition of Paleocene to Miocene organic matter-rich shales in the NE of the Arabian plate, whereas uplift, antecedent topography, and the global paleo-climatic events disturbed the favorable conditions and caused the studied basins to lack the aforementioned generative source units

Cretaceous-Tertiary (K-T) boundary evaporites in the Malatya Basin, eastern Turkey

The Malatya basin is situated on the Anatolid-Torid plate of the Neo-Tethys Sea. Evaporites were deposited in the northwestern part of the Malatya basin, which is referred to as the Hekimhan sub-basin. Although the Gunduzbey sub-basin in the southeastern Malatya basin has coeval deposits, it contains no evaporate deposits. The evaporite is most likely the result of the last transgressive-regressive cycle of the Late Cretaceous Sea. The pre-evaporitic unit is represented by the carbonate platform deposit of the Loftusia banks, which partly underwent dolomitization and overlies the deep marine sediments. Celestite-bearing algal limestone was deposited directly below the gypsum-dominated evaporate unit in association with the organic-rich mudstone. Evaporite sedimentation took place in various types of environments, such as marginal shallow subaqueous with the association of sabkha-coastal lagoon and deeper subaqueous. It is assumed that the tectonic evolution of the basin margin, which occurred during the latest stage of the Cretaceous regression, was responsible for the environmental restriction leading to evaporate sedimentation under arid/semiarid climatic conditions. The Sr-87/Sr-86 ratios obtained from 38 samples of the gypsum and celestite-bearing limestones (11 samples) range between 0.707817 and 0.707980 and between 0.707783 and 0.707864, respectively. The delta S-34 values range from +19.5 to +22.4 aEuro degrees, and the delta O-18 values range from +9.6 to +12.7 aEuro degrees. These isotopic signatures correspond to that of Late Cretaceous/Early Paleocene (Cretaceous-Tertiary boundary) marine water. However, celestite exhibit(s) relatively higher delta S-34 and Sr-87/Sr-86 values than expected marine values, which could be a result of contribution of diagenetic fluid into the celestite-precipitated environment