Άμεσες και βραχυπρόθεσμες επιδράσεις της προπόνησης με αντιστάσεις στην εκρηκτική δύναμη αθλητών ισχύος

Η μυϊκή δύναμη αποτελεί κρίσιμη παράμετρο για την επίτευξη υψηλών επιδόσεων στον αθλητισμό και σημαντικό παράγοντα για την καθημερινότητα και την υγεία του ανθρώπου. Η προπόνηση με αντιστάσεις είναι η πιο σημαντική μέθοδος για τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης. Προκειμένου να αντληθούν περισσότερες πληροφορίες για τις άμεσες και βραχυπρόθεσμες επιδράσεις της προπόνησης με αντιστάσεις στην εκρηκτική δύναμη αθλητών ισχύος πραγματοποιήθηκαν δυο μελέτες. Σκοπός της πρώτης μελέτης ήταν να διερευνηθεί η άμεση επίδραση μέγιστων ισομετρικών συσπάσεων στην άσκηση ημικάθισμα με δυο διαφορετικές γωνίες στο γόνατο (90ο ή 140ο) στο κατακόρυφο άλμα. Δευτερεύων σκοπός ήταν να εξεταστεί αν η κατακόρυφη αλτική ικανότητα μπορεί να επηρεάσει αυτή την επίδραση. Δεκατέσσερις αθλητές ισχύος του κλασικού αθλητισμού συμμετείχαν σε δυο πειραματικές συνθήκες και μια συνθήκη ελέγχου σε τυχαία και ισοσταθμισμένη σειρά. Αξιολογήθηκε η επίδοση του κατακόρυφου άλματος (CMJ) με μια δυναμοπλατφόρμα πριν και 15 δευτερόλεπτα, 3, 6, 9 και 12 λεπτά μετά από 3 σειρές των 3 δευτερολέπτων μέγιστων ισομετρικών συσπάσεων. Το CMJ βελτιώθηκε σε σχέση με την αρχική μέτρηση (baseline) κατά 3.8 ± 1.2% 12 λεπτά (p=0.027) μετά την ισομετρική άσκηση με γωνία στο γόνατο 140ο, ενώ δεν υπήρξε μεταβολή μετά τη συνθήκη των 90ο. Στη συνθήκη ελέγχου, παρατηρήθηκε μείωση στο CMJ κατά 3.6 ± 1.2% (p=0.049) 12 λεπτά μετά την αρχική μέτρηση. Όταν οι δοκιμαζόμενοι χωρίστηκαν σε «καλούς» και «μέτριους» άλτες σύμφωνα με την αρχική τους αλτική επίδοση υπήρξε σημαντική διαφορά μεταξύ τους (CMJ: 45.1 ± 2.2 εν. 37.1 ± 3.9 cm, αντίστοιχα, p = 0.001). Η τριπλή ανάλυση διασποράς έδειξε ότι το CMJ αυξήθηκε μόνο στους «καλούς» άλτες κατά 5.4 ± 1.4% (p<0.001) στις 90ο και κατά 7.4 ± 1.2% (p<0.001) στις 140ο. Αυτή η βελτίωση ήταν μεγαλύτερη για τη συνθήκη των 140ο. Συνεπώς η γωνία του γονάτου και η κατακόρυφη αλτική ικανότητα είναι σημαντικές παράμετροι για την άμεση βελτίωση της μυϊκής ισχύος μετά από ισομετρική άσκηση μέγιστης έντασης. Σκοπός της δεύτερης μελέτης ήταν να διερευνηθούν οι βραχυπρόθεσμες επιδράσεις μιας προπόνησης με αντιστάσεις μυϊκής ισχύος χαμηλού όγκου στην εκρηκτική δύναμη 24 και 48 ώρες μετά. Δεκαεπτά αθλητές ομαδικών και ατομικών αθλημάτων ισχύος (ηλικία: 22.7±5.5 y, ύψος: 181±8 cm, μάζα: 80.7±8.6 kg, % λίπους: 9.2±1.7 %, 1-ΜΕ ημικάθισμα: 163±29 kg) έλαβαν μέρος σε δυο πειραματικές συνθήκες και σε 2 συνθήκες ελέγχου σε τυχαία και ισοσταθμισμένη σειρά. Η εκρηκτική απόδοση αξιολογήθηκε πριν, 24 και 48 ώρες μετά από μια προπονητική συνεδρία βελτίωσης της μυϊκής ισχύος (5 σειρές των 4 ημικαθισμάτων με αναπήδηση στο 40% της 1 ΜΕ με 3 λεπτά διάλειμμα). Στις συνθήκες ελέγχου αξιολογήθηκε η εκρηκτική απόδοση χωρίς την εφαρμογή της προπονητικής συνεδρίας. Εξαρτημένες μεταβλητές ήταν: το κατακόρυφο άλμα (CMJ), το άλμα βάθους (DJ), η μέγιστη ισομετρική δύναμη και ο ρυθμός ανάπτυξης της δύναμης (RFD) σε τρία χρονικά διαστήματα: 0-100, 0-200 και 0-300 ms. Δεν υπήρξε καμία μεταβολή στις συνθήκες ελέγχου. Σε αντίθεση, μετά την προπονητική συνεδρία, το CMJ βελτιώθηκε κατά 5.1 ± 1.0% και 3.0 ± 1.0% μετά από 24 και 48 ώρες αντίστοιχα. Ο δείκτης δύναμης αντίδρασης (RSI) κατά τη διάρκεια του άλματος βάθους αυξήθηκε κατά 10.7 ± 2.1% μόνο στη συνθήκη των 24 ωρών. Ο RFD βελτιώθηκε σε όλα τα χρονικά διαστήματα μετά από 24 ώρες (εύρος βελτίωσης: 9.7±3.4% to 18.3±4.1%, p<0.01). Αντιθέτως μετά από 48 ώρες παρατηρήθηκε βελτίωση μόνο στον RFD 0-100 ms (9.8±3.1%, p<0.01). Τα αποτελέσματα αυτά συνιστούν ότι η εκρηκτική δύναμη βελτιώνεται 24 ώρες μετά από μια προπονητική συνεδρία ισχύος με χαμηλό όγκο. Συνεπώς προτείνεται στους αθλητές να πραγματοποιούν μια προπονητική συνεδρία χαμηλού όγκου και μέτριας έντασης, μία ημέρα πριν από ένα αγώνα προκειμένου να αυξάνουν τις επιδόσεις τους. Συμπερασματικά, η παραγωγή μυϊκής ισχύος μπορεί να αυξηθεί άμεσα (12 λεπτά) αλλά και βραχυπρόθεσμα (για 24-48 ώρες) με τη χρήση των κατάλληλων ασκήσεων ενεργοποίησης.Muscular strength is crucial for achieving high performance in sports as in daily activities and health. Resistance training is the most popular method for the improvement of muscular strength. This thesis will examined the acute and delayed effects of resistance exercise in explosive performance in order to obtain more information about resistance training. The purpose of the first study was to examine the acute effects of maximum isometric squats at 2 different knee angles (90o or 140o) on countermovement jump (CMJ) performance in power athletes. Fourteen national-level male track and field power athletes completed 3 main trials (2 experimental and 1 control) in a randomized and counterbalanced order 1 week apart. Countermovement jump performance was evaluated using a force-plate before and 15 seconds, 3, 6, 9, and 12 minutes after 3 sets of 3 seconds maximum isometric contractions with 1-minute rest in between, from a squat position with knee angle set at 90 or 140o. Countermovement jump performance was improved compared with baseline only in the 140o condition by 3.8 ± 1.2% on the 12th minute of recovery (p = 0.027), whereas there was no change in CMJ height in the 908 condition. In the control condition, there was a decrease in CMJ performance over time, reaching 23.6 ± 1.2% (p = 0.049) after 12 minutes of recovery. To determine the possible effects of baseline jump performance on subsequent CMJ performance, subjects were divided into 2 groups (“high jumpers” and “low jumpers”). The baseline CMJ values of “high jumpers” and “low jumpers” differed significantly (CMJ: 45.1 ± 2.2 vs. 37.1 ± 3.9 cm, respectively, p = 0.001). Countermovement jump was increased only in the “high jumpers” group by 5.4 ± 1.4% (p = 0.001) and 7.4 ± 1.2% (p = 0.001) at the knee angles of 90 and 140o, respectively. This improvement was larger at the 140o angle (p = 0.049). Knee angle during isometric squats and vertical jumping ability are important determinants of the acute CMJ performance increase observed after a conditioning activity. The second study examined the delayed effects of a power type training session on explosive performance. Seventeen well-trained male power and team sport athletes (age: 22.7±5.5 y, height: 181±8 cm, body mass: 80.7±8.6 kg, body fat: 9.2±1.7 %, 1-RM half-squat: 163±29 kg) performed four sessions (2 experimental and 2 control) one week apart in a randomized and counterbalanced order. Explosive performance was assessed before, 24 and 48 h following a lowvolume, power-type training session (5 x 4 jump squats at 40% 1RM with 3 min rest), as well as before and after 24 and 48 h of rest (control). Dependent variables were: countermovement jump (CMJ), reactive strength index (RSI) during a drop jump, leg press maximum isometric force and rate of force development (RFD) at three time windows: 0-100, 0-200 and 0-300 ms. ANOVA revealed no changes in the control conditions. In contrast following training, CMJ was improved by 5.1 ± 1.0% and 3.0 ± 1.0% at 24 and 48 h, respectively, compared to baseline. RSI improved by 10.7 ± 2.1% only at 24 h. RFD increased at all time-windows at 24 h (range of improvement: 9.7±3.4% to 18.3±4.1%, p<0.01). However, at 48 h, improvement was only seen in RFD0-100 (9.8±3.1%, p<0.01). These findings suggest that a lowvolume, power-type training session results in delayed enhancement of explosive muscle performance, which is greatest at 24 h after the activity. Athletes are advised to perform power type training 1 day before competition or a high quality training session to improve their performance. In conclusion, muscle power may be increased both acutely (for 8-12 min) as well as in the next 24-48 hours, using the appropriate conditioning activities

The acute effects of different high-intensity conditioning activities on sprint performance differ between sprinters of different strength and power characteristics

The purpose of the present study was to examine the effect of different conditioning activities (CAs) on short-term increase in sprint performance. In twelve male sprinters (21.1±2.6 years, 100 m performance: 11.5±0.6 s) their body composition, half squat maximum strength, 100 m sprinting and countermovement jump performances were evaluated. The performance of a 50 m sprint (splits at 10 m, 30 m and 50 m) was evaluated before and 5, 10 and 15 min after four postactivation performance enhancement CAs on different occasions: [1] 3 sets x 4 s maximum isometric half squat (IHF), [2] 3 sets x 3 consecutive countermovement jumps (cCMJs), [3] 3 repetitions x 30 m overspeed sprinting (OVSP) and [4] dynamic submaximal half squat (2 sets x 2 reps x 90% of 1-RM half squat; HSQ). Significant improvements of sprinting performance were found 10 and 15 min following the cCMJs, OVSP and HSQ’s interventions, in all distances (p.05). Significant inter-individual differences were found in the magnitude of sprint performance improvements as well as in the optimal time window (p<.05), with the stronger sprinters responding better after HSQs, while the more powerful sprinters after cCMJs and OVSPs. In conclusion, it seems that cCMJs, OVSP and HSQ can acutely increase sprinting performance after 10 min, but CA’s induced increases in sprinting performance are highly related to the strength and power characteristics of each sprinter

Effects of blood flow restriction on mechanical properties of the rectus femoris muscle at rest

Introduction: This study examined the effects of blood flow restriction (BFR) and reperfusion on the mechanical properties of the rectus femoris muscle at rest (frequency and stiffness).Methods: Fourteen trained men (body weight = 81.0 ± 10.3 kg; BMI = 25 ± 3.0 m/kg2; height = 181 ± 4 cm; training experience = 6.0 ± 2.2 years) participated in an experimental session involving their dominant (BFR) and non-dominant leg (control). Muscle mechanical properties were measured using Myoton’s accelerometer at the midpoint of the rectus femoris muscle at five time points. In the BFR leg, an 80% arterial occlusion pressure was applied by a cuff for 5 min. No cuff was applied in the control leg. Femoral Myoton measurements were taken from both legs 2 and 4 min after the start of BRF as well as 30 s and 2 min after the end of the occlusion period.Results: The two-way ANOVA revealed a statistically significant interaction effect for stiffness and frequency (p &lt; 0.001; η2 &gt; 0.67). The post hoc analysis showed that both stiffness and frequency increased during BFR compared with rest and then dropped to the resting levels post BFR period. Also, stiffness and frequency were higher than control only during the BFR period, and similar during rest and post BFR.Conclusion: These results indicate that the application of BFR at rest leads to significant changes in mechanical properties of the rectus femoris muscle

Η επίδραση της προενεργοποίησησς με διαφορετικά είδη μυϊκής συστολής στην αλτική ικανότητα

Η κατακόρυφη αλτική ικανότητα σχετίζεται άμεσα με την μυϊκή ισχύ και αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχημένη απόδοση σε πολλά αθλήματα. Στα άλματα του κλασικού αθλητισμού η μυϊκή ισχύς αποτελεί καθοριστική παράμετρο για τη βελτίωση της επίδοσης. Στην προπονητική πρακτική, μια μέθοδος που χρησιμοποιείται για την βελτίωσή της είναι η συνδυαστική μέθοδος. Η φυσιολογική βάση της συνδυαστικής μεθόδου προπόνησης έχει αποδοθεί σε ένα φαινόμενο που ονομάζεται μεταδιεγερτική διευκόλυνση. Μεταδιεγερτική διευκόλυνση ορίζεται ως η παροδική βελτίωση της μυϊκής λειτουργίας μετά από ένα εκούσιο ή ακούσιο ερέθισμα που προέρχεται από συγκεκριμένη μορφή επιβάρυνσης. Σε έρευνες είχε εξετασθεί η μεταδιεγερτική διευκόλυνση, όπου έχει επισημανθεί ότι τα είδη μυϊκής συστολής (πλειομετρική, μειομετρική, ισομετρική) μπορεί να έχουν διαφορετική επίδραση στη μεταδιεγερτική διευκόλυνση. Στις έρευνες αυτές όμως δεν είχε εξισωθεί ο όγκος της επιβάρυνσης ανάμεσα στα είδη μυϊκής συστολής. Σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης ήταν να διερευνηθεί η επίδραση της προενεργοποίησης με ισομετρική, μειομετρική και πλειομετρική συστολή, με στόχο την βελτίωση της αλτικότητας, με εξίσωση του όγκου της επιβάρυνσης στα τρία είδη μυϊκής συστολής. Επίσης να προσδιοριστεί ο βέλτιστος χρόνος αποκατάστασης μεταξύ της προενεργοποίησης και της αλτικής απόδοσης για κάθε διαφορετικό είδος μυϊκής συστολής ξεχωριστά. Οι συμμετέχοντες ήταν 14 αθλητές που ασχολούνταν με τα αθλητικά άλματα του Κλασικού Αθλητισμού και έλαβαν μέρος σε μια συνθήκη ελέγχου και σε τρεις πειραματικές συνθήκες οι οποίες περιελάμβαναν προενεργοποίηση με διαφορετικά είδη μυϊκής συστολής και στη συνέχεια εκτέλεση και αξιολόγηση κατακόρυφων αλμάτων με αντίθετη κίνηση (CMJ) στα 15 δευτερόλεπτα, 2, 4, 6, 8, 10, 12, 15, 18 και 21 λεπτά. Τα προπονητικά πρωτόκολλα εξισώθηκαν με το φυσικό μέγεθος της ώθησης της δύναμης (p=0,86). Σε σχέση με την συνθήκη ελέγχου οι ισομετρικές συστολές προκάλεσαν σημαντική βελτίωση στο κατακόρυφο άλμα στα 2 (+4,07%, p=0,026), στα 4 (+5,1%, p&lt;0,001), στα 6 (+4,79%, p=0,001), στα 8 (+4,62%, p=0,026) και στα 10 λεπτά (+4,77%, p=0,0017) μετά την εφαρμογή τους καθώς επίσης σημαντική διαφορά παρατηρήθηκε 10 λεπτά μετά την εφαρμογή πλειομετρικών συστολών (+5,34%, p&lt;0,001). Σε σχέση με την αρχική αλτική αξιολόγηση της επίδοσης παρατηρήθηκαν σημαντικές μειώσεις μετά τις μειομετρικές συστολές στα 15 δευτερόλεπτα (-4,95%, p&lt;0,001), στα 15 (-4,60%, p&lt;0,001), στα 18 (-5,82%, p&lt;0,001) και στα 21 λεπτά (-6,12%, p&lt;0,001). Μετά τις πλειομετρικές συστολές στα 15 δευτερόλεπτα (-4,60%, p&lt;0,001), στα 18 (-5,52%, p&lt;0,001) και 21 λεπτά (-5,15%, p&lt;0,001), ενώ μετά τις ισομετρικές στα 21 λεπτά (-4,68%, p&lt;0,001). Σε ατομικό επίπεδο, σημαντικές βελτιώσεις προκάλεσαν μόνο οι ισομετρικές συστολές (+2,98%, p=0,038). Τα αποτελέσματα αυτά έχουν μεγάλη πρακτική αξία για τον καταρτισμό εξατομικευμένων προγραμμάτων κατά την διάρκεια της συνδυαστικής μεθόδου προπόνησης με την χρησιμοποίηση ισομετρικών συστολών

The Effects of a Five-Month Lockdown Due to COVID-19 on Physical Fitness Parameters in Adolescent Students: A Comparison between Cohorts

Background: This study examined the effects of a five-month lockdown due to COVID-19 pandemic on physical fitness parameters in urban adolescent male and female students. Methods: Two hundred and ninety-three male and female students (age: 15.8 &plusmn; 0.3 years) who attended the fourth grade of the same high school during the years 2016&ndash;2017 (first control group), 2018&ndash;2019 (second control group) and 2020&ndash;2021 (lockdown group) took part in the present study. Results: The percentage of overweight and obese students, according to body mass index, increased in males from 16.0% (2016&ndash;2017) and 14.6% (2018&ndash;2019), to 36.7% in 2020&ndash;2021 (p &lt; 0.01), and in females from 8.6% (2016&ndash;2017) and 7.0% (2016&ndash;2017), to 25.6% in 2020&ndash;2021 (p &lt; 0.01). Lower body fitness, as assessed by jumping, sprinting and agility tests, was impaired for both males and females after the lockdown compared with the 2016&ndash;2017 and 2018&ndash;2019 cohorts (vertical jumps: 10.4&ndash;15.1%; p &lt; 0.01; d = 0.58&ndash;1.01, 30 m sprint: 3.7&ndash;4.9%; p &lt; 0.01; d = 0.62&ndash;0.74; 505 agility test: from 6.1% to 9.4%; p &lt; 0.01; d = 0.80&ndash;1.04). However, flexibility and performance in upper-body fitness tests (handgrip maximum isometric strength and medicine ball throws with different loads) was significantly reduced only in males after the lockdown (p &lt; 0.05 to 0.01). Conclusions: These results suggest that a five-month lockdown negative influenced the physical fitness of adolescent students. Notably, greater reductions were observed in upper body strength, power and flexibility in males than in females. These results highlight the need to maintain strength, power and body mass during long periods of inactivity in adolescent populations

Teaching rotation system and evaluating the performance of volleyball with spreadsheet software.

Information and Communication Technologies can have a positive impact on the learning environment by providing Physical Education teachers with a tool-kit for a complementary, alternative form of teaching knowledge objects in the Physical Education area. In volleyball teaching the system 5: 1 (5 hitters-1 setter) is difficult due to the complexity of the rotation rules. An interdisciplinary micro scenario, which includes monitoring of a multimedia application, practicing the team&apos;s rotations by completing a relevant spreadsheet, applying a training protocol with evaluation of volleyball skills accompanied by quantification and visualization of positive, negative or neutral probability in a rally helps students both understand both the 5: 1 volleyball system and elements of Statistics

Data benchmarking through a longitudinal study in high-level men&apos;s volleyball

A benchmark is a reference point for comparisons established from the value of a performance indicator. In order to create benchmarks for volleyball, we used performance data from each team of the Greek Volley League from the season 2005-2006 until the season 2016-2017 (N = 143). We considered the effectiveness of 14 parameters from five skills: serve, attack after passing, attack after defence, block and pass. The results showed that high-level teams of the Greek championship, which finished in positions 1-4, had as benchmarks: (a) in serve, two aces every five serve errors, while teams 9-12 had two aces every six errors, (b) in attack after passing one error or one passive block every four kills, while teams 9-12 had one every five kills, (c) in attack after defence one error or one passive block every three kills versus every two kills for 9-12 and (d) one error every nine passes on the target against every seven passes for 9-12. Overall, the results of this study indicate that success in volleyball can be explained with skill performance indicators, expressed as the ratio of successful to unsuccessful attempts, or with a ratio of successful attempts per set, in case of block skill. ABSTRACT FROM AUTHO

Acute and delayed effects of resistance exercise on neuromuscular performance

Muscular strength is crucial for achieving high performance in sports as in daily activities and health. Resistance training is the most popular method for the improvement of muscular strength. This thesis will examined the acute and delayed effects of resistance exercise in explosive performance in order to obtain more information about resistance training. The purpose of the first study was to examine the acute effects of maximum isometric squats at 2 different knee angles (90o or 140o) on countermovement jump (CMJ) performance in power athletes. Fourteen national-level male track and field power athletes completed 3 main trials (2 experimental and 1 control) in a randomized and counterbalanced order 1 week apart. Countermovement jump performance was evaluated using a force-plate before and 15 seconds, 3, 6, 9, and 12 minutes after 3 sets of 3 seconds maximum isometric contractions with 1-minute rest in between, from a squat position with knee angle set at 90 or 140o. Countermovement jump performance was improved compared with baseline only in the 140o condition by 3.8 ± 1.2% on the 12th minute of recovery (p = 0.027), whereas there was no change in CMJ height in the 908 condition. In the control condition, there was a decrease in CMJ performance over time, reaching 23.6 ± 1.2% (p = 0.049) after 12 minutes of recovery. To determine the possible effects of baseline jump performance on subsequent CMJ performance, subjects were divided into 2 groups (“high jumpers” and “low jumpers”). The baseline CMJ values of “high jumpers” and “low jumpers” differed significantly (CMJ: 45.1 ± 2.2 vs. 37.1 ± 3.9 cm, respectively, p = 0.001). Countermovement jump was increased only in the “high jumpers” group by 5.4 ± 1.4% (p = 0.001) and 7.4 ± 1.2% (p = 0.001) at the knee angles of 90 and 140o, respectively. This improvement was larger at the 140o angle (p = 0.049). Knee angle during isometric squats and vertical jumping ability are important determinants of the acute CMJ performance increase observed after a conditioning activity. The second study examined the delayed effects of a power type training session on explosive performance. Seventeen well-trained male power and team sport athletes (age: 22.7±5.5 y, height: 181±8 cm, body mass: 80.7±8.6 kg, body fat: 9.2±1.7 %, 1-RM half-squat: 163±29 kg) performed four sessions (2 experimental and 2 control) one week apart in a randomized and counterbalanced order. Explosive performance was assessed before, 24 and 48 h following a lowvolume, power-type training session (5 x 4 jump squats at 40% 1RM with 3 min rest), as well as before and after 24 and 48 h of rest (control). Dependent variables were: countermovement jump (CMJ), reactive strength index (RSI) during a drop jump, leg press maximum isometric force and rate of force development (RFD) at three time windows: 0-100, 0-200 and 0-300 ms. ANOVA revealed no changes in the control conditions. In contrast following training, CMJ was improved by 5.1 ± 1.0% and 3.0 ± 1.0% at 24 and 48 h, respectively, compared to baseline. RSI improved by 10.7 ± 2.1% only at 24 h. RFD increased at all time-windows at 24 h (range of improvement: 9.7±3.4% to 18.3±4.1%, p<0.01). However, at 48 h, improvement was only seen in RFD0-100 (9.8±3.1%, p<0.01). These findings suggest that a lowvolume, power-type training session results in delayed enhancement of explosive muscle performance, which is greatest at 24 h after the activity. Athletes are advised to perform power type training 1 day before competition or a high quality training session to improve their performance. In conclusion, muscle power may be increased both acutely (for 8-12 min) as well as in the next 24-48 hours, using the appropriate conditioning activities.Η μυϊκή δύναμη αποτελεί κρίσιμη παράμετρο για την επίτευξη υψηλών επιδόσεων στον αθλητισμό και σημαντικό παράγοντα για την καθημερινότητα και την υγεία του ανθρώπου. Η προπόνηση με αντιστάσεις είναι η πιο σημαντική μέθοδος για τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης. Προκειμένου να αντληθούν περισσότερες πληροφορίες για τις άμεσες και βραχυπρόθεσμες επιδράσεις της προπόνησης με αντιστάσεις στην εκρηκτική δύναμη αθλητών ισχύος πραγματοποιήθηκαν δυο μελέτες. Σκοπός της πρώτης μελέτης ήταν να διερευνηθεί η άμεση επίδραση μέγιστων ισομετρικών συσπάσεων στην άσκηση ημικάθισμα με δυο διαφορετικές γωνίες στο γόνατο (90ο ή 140ο) στο κατακόρυφο άλμα. Δευτερεύων σκοπός ήταν να εξεταστεί αν η κατακόρυφη αλτική ικανότητα μπορεί να επηρεάσει αυτή την επίδραση. Δεκατέσσερις αθλητές ισχύος του κλασικού αθλητισμού συμμετείχαν σε δυο πειραματικές συνθήκες και μια συνθήκη ελέγχου σε τυχαία και ισοσταθμισμένη σειρά. Αξιολογήθηκε η επίδοση του κατακόρυφου άλματος (CMJ) με μια δυναμοπλατφόρμα πριν και 15 δευτερόλεπτα, 3, 6, 9 και 12 λεπτά μετά από 3 σειρές των 3 δευτερολέπτων μέγιστων ισομετρικών συσπάσεων. Το CMJ βελτιώθηκε σε σχέση με την αρχική μέτρηση (baseline) κατά 3.8 ± 1.2% 12 λεπτά (p=0.027) μετά την ισομετρική άσκηση με γωνία στο γόνατο 140ο, ενώ δεν υπήρξε μεταβολή μετά τη συνθήκη των 90ο. Στη συνθήκη ελέγχου, παρατηρήθηκε μείωση στο CMJ κατά 3.6 ± 1.2% (p=0.049) 12 λεπτά μετά την αρχική μέτρηση. Όταν οι δοκιμαζόμενοι χωρίστηκαν σε «καλούς» και «μέτριους» άλτες σύμφωνα με την αρχική τους αλτική επίδοση υπήρξε σημαντική διαφορά μεταξύ τους (CMJ: 45.1 ± 2.2 εν. 37.1 ± 3.9 cm, αντίστοιχα, p = 0.001). Η τριπλή ανάλυση διασποράς έδειξε ότι το CMJ αυξήθηκε μόνο στους «καλούς» άλτες κατά 5.4 ± 1.4% (p<0.001) στις 90ο και κατά 7.4 ± 1.2% (p<0.001) στις 140ο. Αυτή η βελτίωση ήταν μεγαλύτερη για τη συνθήκη των 140ο. Συνεπώς η γωνία του γονάτου και η κατακόρυφη αλτική ικανότητα είναι σημαντικές παράμετροι για την άμεση βελτίωση της μυϊκής ισχύος μετά από ισομετρική άσκηση μέγιστης έντασης. Σκοπός της δεύτερης μελέτης ήταν να διερευνηθούν οι βραχυπρόθεσμες επιδράσεις μιας προπόνησης με αντιστάσεις μυϊκής ισχύος χαμηλού όγκου στην εκρηκτική δύναμη 24 και 48 ώρες μετά. Δεκαεπτά αθλητές ομαδικών και ατομικών αθλημάτων ισχύος (ηλικία: 22.7±5.5 y, ύψος: 181±8 cm, μάζα: 80.7±8.6 kg, % λίπους: 9.2±1.7 %, 1-ΜΕ ημικάθισμα: 163±29 kg) έλαβαν μέρος σε δυο πειραματικές συνθήκες και σε 2 συνθήκες ελέγχου σε τυχαία και ισοσταθμισμένη σειρά. Η εκρηκτική απόδοση αξιολογήθηκε πριν, 24 και 48 ώρες μετά από μια προπονητική συνεδρία βελτίωσης της μυϊκής ισχύος (5 σειρές των 4 ημικαθισμάτων με αναπήδηση στο 40% της 1 ΜΕ με 3 λεπτά διάλειμμα). Στις συνθήκες ελέγχου αξιολογήθηκε η εκρηκτική απόδοση χωρίς την εφαρμογή της προπονητικής συνεδρίας. Εξαρτημένες μεταβλητές ήταν: το κατακόρυφο άλμα (CMJ), το άλμα βάθους (DJ), η μέγιστη ισομετρική δύναμη και ο ρυθμός ανάπτυξης της δύναμης (RFD) σε τρία χρονικά διαστήματα: 0-100, 0-200 και 0-300 ms. Δεν υπήρξε καμία μεταβολή στις συνθήκες ελέγχου. Σε αντίθεση, μετά την προπονητική συνεδρία, το CMJ βελτιώθηκε κατά 5.1 ± 1.0% και 3.0 ± 1.0% μετά από 24 και 48 ώρες αντίστοιχα. Ο δείκτης δύναμης αντίδρασης (RSI) κατά τη διάρκεια του άλματος βάθους αυξήθηκε κατά 10.7 ± 2.1% μόνο στη συνθήκη των 24 ωρών. Ο RFD βελτιώθηκε σε όλα τα χρονικά διαστήματα μετά από 24 ώρες (εύρος βελτίωσης: 9.7±3.4% to 18.3±4.1%, p<0.01). Αντιθέτως μετά από 48 ώρες παρατηρήθηκε βελτίωση μόνο στον RFD 0-100 ms (9.8±3.1%, p<0.01). Τα αποτελέσματα αυτά συνιστούν ότι η εκρηκτική δύναμη βελτιώνεται 24 ώρες μετά από μια προπονητική συνεδρία ισχύος με χαμηλό όγκο. Συνεπώς προτείνεται στους αθλητές να πραγματοποιούν μια προπονητική συνεδρία χαμηλού όγκου και μέτριας έντασης, μία ημέρα πριν από ένα αγώνα προκειμένου να αυξάνουν τις επιδόσεις τους. Συμπερασματικά, η παραγωγή μυϊκής ισχύος μπορεί να αυξηθεί άμεσα (12 λεπτά) αλλά και βραχυπρόθεσμα (για 24-48 ώρες) με τη χρήση των κατάλληλων ασκήσεων ενεργοποίησης

Physiological Responses and Fatigue during a Repeated Shuttle-Sprint Running Test in Adolescent Schoolchildren: A Comparison between Sexes and Fatigue Calculation Methods

We examined physiological responses and fatigue in adolescent boys and girls during a repeated shuttle-sprint running test in a school setting. We also compared three calculation methods to assess fatigue during repeated sprints: the fatigue index (FI), the percent sprint decrement (Sdec), and the slope of performance decrement (SlopeD). Twenty-six adolescent students (10 girls and 16 boys, age: 15.3 ± 0.5 y) performed six 30 m sprints with a 180° change of direction at 15 m, interspersed with 10 s of recovery. Blood lactate (BL), heart rate (HR) and countermovement jump performance (CMJ) were measured before and after the sprint test. Boys achieved significantly faster sprint times (11.7% to 14.8% faster than girls in all sprints, p p = 0.02; d = 0.93). However, all fatigue indices (FI, Sdec and SlopeD) were similar in boys and girls (FI = 11.5 ± 5.0 vs. 11.5 ± 5.0; SlopeD = 10.6 ± 4.8 vs. 14.5 ± 5.1; Sdec = 5.6 ± 2.2 vs. 7.3 ± 2.2, in boys and girls, respectively, p > 0.05 for all) and were highly correlated with each other (r = 0.86 to 0.97, p p p < 0.01). In conclusion, neuromuscular fatigue during and after repeated shuttle-sprint running is similar in boys and girls, despite the faster sprint times, higher CMJ and higher BL in boys. SlopeD may be used as an alternative index to quantify fatigue during repeated shuttle-sprinting, as it takes into account performance in all sprints and may provide an average sprint-by-sprint performance drop

How Effectively Can Students’ Personal Smartphones be Used as Tools in Physics Labs?

This study seeks to answer the question of how effectively students can use their smartphones as tools for measuring and processing data when they perform physics experiments. The research was conducted in a local secondary school in Athens, Greece. The sample consisted of fifty-two 16-year-old students (10th grade). The students formed 26 pairs, and were asked to perform an experiment using their smartphones for measuring, processing and saving data, and then to email the data file to the researchers. During the implementation, students of each pair completed the steps on a worksheet. Two researchers monitored each pair individually and recorded scores and comments on evaluation sheets. The worksheets, the evaluation sheets, and the experimental data emailed by each pair constituted the data of the present study. The findings of the study show that the integration of students' smart mobile devices in the performance of physics experiments in the classroom or in the school lab is possible without posing particular problems. However, this integration presupposes the proper planning by the teacher and the dedication of appropriate time both for the preparation of the students for the activity, and for the installation of the necessary applications in the devices