Lorentz-Lorenz Coefficient, Critical Point Constants, and Coexistence Curve of 1,1-Difluoroethylene

We report measurements of the Lorentz-Lorenz coefficient density dependence, the critical temperature, and the critical density, of the fluid 1,1-difluoroethylene. Lorentz-Lorenz coefficient data were obtained by measuring refractive index and density of the same fluid sample independently of one another. Accurate determination of the Lorentz-Lorenz coefficient is necessary for transformation of refractive index data into density data from optics-based experiments on critical phenomena of fluid systems done with different apparatus, with which independent measurement of the refractive indes and density is not possible. Measurements were made along the coexistence curve of the fluid and span the density range 0.01 to 0.80 g/cc. The Lorentz-Lorenz coefficient results show a stronger density dependence along the coexistence curve than previously observed in other fluids, with a monotonic decrease from a density of about 0.2 g/cc onwards, and an overall variation of about 2.5% in the density range studied. No anomaly in the Lorentz-Lorenz coefficient was observed near the critical density. The critical temperature is measured at Tc=(302.964+-0.002) K (29.814 C) and the measured critical density is (0.4195+-0.0018)g/cc.Comment: 14 pages, 6 figures, MikTeX 2.4, submitted to Physical Review

Central Corneal Thickness in Patients With Neovascular Age-Related Macular Degeneration

Purpose: To compare the central corneal thickness (CCT) measurements of patients with neovascular age-related macular degeneration (AMD) and control subjects. Methods: The CCT value (measured with ultrasound corneal pachymetry) of 130 eyes (130 patients, 1 eye from each patient) with neovascular AMD (AMD group) and 98 eyes (98 patients, 1 eye from each patient) of similar age, sex, and eye's axial length healthy control subjects (normal group) was compared. Results: The mean age (AMD group: 69.1 years vs. control group: 69.5 years, P = 0.81), sex (AMD group: 77 women, 59% vs. control group: 59 women, 60%, P = 0.77), and eye's axial length (AMD group: 25.05-mm vs. control group: 24.61-mm, P = 0.38) of patients with neovascular AMD and healthy control subjects were comparable. There were no statistically significant differences in the mean CCT measurements in the neovascular AMD group in comparison with the control group (549.44 vs. 544.35 mm, P = 0.11). Conclusions: CCT measurements do not differ in patients with neovascular AMD compared with healthy control subjects

Solid state laser ND: yag 213nm in refractive surgery

The purpose of the present study is to evaluate the 5th harmonic of Nd: YAG laser (CustomVis, Pulsar Z1 Laser System, 213 nm) in refractive surgery. Methods Experimental study: Forty pigmented rabbits (80 eyes) underwent myopic PRK. Photoablation was randomly assigned, with a solid state laser (SSL) used in one eye and an excimer laser (EL) in the fellow eye. Corneal tissue was preserved for scan microscopy, light microscopy and transmission electron microscopy up to one year follow-up. Clinical study: 74 patients (146 eyes) had PRK-MMC and 18 patients (35 eyes) had LASIK for the correction of myopic astigmatism using solid state laser 213 nm (study group). 184 patients (342 eyes) had PRK-MMC and 44 patients (84 eyes) had LASIK for the correction of myopic astigmatism using excimer laser 193 nm (control group). Refractive and visual outcomes and confocal microscope images were evaluated up to one year postoperatively. Results Experimental study: Immediately after the ablation, samples of both groups (SSL and EL) demonstrated smooth ablation surface covered by pseudomembrane. Activated keratocytes were observed in the upper part of the stroma in SSL and EL eyes at one and three month’s follow-up examination. Twelve months after laser ablation, epithelium, stroma, descemet membrane and endothelium in all samples did not demonstrate significant morphologic differences with the intact tissues. Clinical study: 86% of PRK-MMC treated eyes using SSL had UVA 20/25 or better, while 56% of eyes had 20/20 or better. 3% of eyes lost more than one BSCVA Snellen line one year postoperatively. Defocus reduced from 4.70 ? 2.09 D to 0.83 ? 0.55 D (29% of eyes defocus < 0.50 D / 60% of eyes defocus < 1.00 D). 73% of LASIK treated eyes using SSL had UVA 20/25 or better, while 27% of eyes had 20/20 or better. No eyes lost more than one BSCVA Snellen line one year postoperatively. Defocus reduced from 5.86 ? 1.36 D to 0.93 ? 0.77 D (45% of eyes defocous < 0.50 D / 64% of eyes defocus < 1.00 D). 93% of PRK-MMC treated eyes using EL had UVA 20/25 or better, while 76% of eyes had 20/20 or better. No eyes lost more than one BSCVA Snellen line one 11 year postoperatively. Defocus reduced from 5.03 ? 2.29 D to 0.72 ? 0.42 D (37% of eyes defocus < 0.50 D / 73% of eyes defocus < 1.00 D). 71% of LASIK treated eyes using EL had UVA 20/25 or better, while 47% of eyes had 20/20 or better. No eyes lost more than one BSCVA Snellen line one year postoperatively. Defocus reduced from 6.74 ? 1.65D to 0.62 ? 0.48 D (41% of eyes defocous < 0.50 D / 88% of eyes defocus < 1.00 D). One year follow-up images with confocal microscopy after refractive surgery using EL or SSL revealed regenerated subepithelial nerve plexus and normal endothelial cells in morphology and density. Conclusions Experimental and clinical results are similar between both groups (SSL and EL). PRL and LASIK using the Pulzar Z1 213 nm wavelength solid-state laser seem to be safe and effective procedures for the treatment of myopic astigmatism. Future prospective studies, including more eyes in a large range of attempted corrections, are needed to draw final conclusions. Key words: Solid state laser, Nd: YAG laser 213 nm, excimer laser, ArF 193 nm, PRK, mitomycin C, LASIK, scan microscopy, light microscopy, transmission electron microscopy, confocal microscopyΣκοπός της παρούσης διατριβής είναι η εξακρίβωση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας της πέμπτης αρμονικής Nd:YAG laser 213 nm (CustomVis Pulsar Laser System) για την διόρθωση των διαθλαστικών σφαλμάτων. Μέθοδος Πειραματική μελέτη: 80 οφθαλμοί, 40 έγχρωμων ενήλικων κονίκλων υποβλήθηκαν σε επιφανειακή κερατεκτομή τυχαιοποιημένα με excimer laser 193nm (EL) στον ένα οφθαλμό (ομάδα αναφοράς) και με laser στερεάς κατάστασης (SSL) στον έτερο οφθαλμό (ομάδα ελέγχου). Όλα τα δείγματα κερατοειδών μελετήθηκαν έως και ένα έτος μετεχειρητικά με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σαρώσεως, οπτική μικροσκοπία και ηλεκτρονική μικροσκοπία διέλευσης. Κλινική μελέτη: 74 ασθενείς (146 οφθαλμοί) υποβλήθηκαν σε PRK-MMC και 18 ασθενείς (35 οφθαλμοί) σε LASIK για την διόρθωση μυωπικού αστιγματισμού με laser στερεάς κατάστασης 213 nm (ομάδα ελέγχου). 184 ασθενείς (342 οφθαλμοί) υποβλήθηκαν σε PRK-MMC και 44 σε ασθενείς (84 οφθαλμοί) LASIK για την διόρθωση μυωπικού αστιγματισμού με excimer laser 193nm (ομάδα αναφοράς). Μέγιστος χρόνος μετεγχειρητικής παρακολούθησης το ένα έτος. Αποτελέσματα Πειραματική μελέτη: Αμέσως μετά την φωτοεκτομή, όλα τα δείγματα των κερατοειδών (SSL και EL) παρουσίαζαν ομαλή επιφάνεια φωτοαποδόμησης που καλύπτονταν από ψευδομεμβράνη. Ενεργοποιημένα κερατοκύτταρα παρατηρήθηκαν σε όλα τα δείγματα στο ανώτερο στρώμα τον πρώτο και τρίτο μετεγχειρητικό μήνα. Δώδεκα μήνες μετεγχειρητικά, η δομή του επιθηλίου, του στρώματος και του ενδοθηλίου ήταν πανομοιότυπη με αυτή του άθικτου κερατοειδικού ιστού. Κλινική μελέτη: Το 86% των οφθαλμών που υποβλήθηκαν σε PRK-MMC με το SSL είχαν UVA 20/25 ή καλύτερη ενώ το 56% 20/20 ή καλύτερη. Το 3% των οφθαλμών έχασε περισσότερες από μία γραμμές BSCVA έναν χρόνο μετεγχειρητικά. Το defocus μειώθηκε από 4.70 ? 2.09 D σε 0.83 ? 0.55 D (29% defocus < 0.50 D / το 60% defocus < 1.00 D). Το 73% των οφθαλμών που υποβλήθηκαν σε LASIK με το SSL είχαν UVA 20/25 ή καλύτερη ενώ το 27% 20/20 ή καλύτερη. Κανένας οφθαλμός δεν έχασε περισσότερες από μία γραμμές BSCVA έναν χρόνο μετεγχειρητικά. Το defocus μειώθηκε από 5.86 ? 1.36 D σε 0.93 ? 0.77 D (το 45% defocus < 0.50 D / το 64% < 1.00 D). 9 Το 93% των οφθαλμών που υποβλήθηκαν σε PRK-MMC με το EL είχαν UVA 20/25 ή καλύτερη ενώ το 76% 20/20 ή καλύτερη. Κανένας οφθαλμός δεν έχασε περισσότερες από μία γραμμές BSCVA έναν χρόνο μετεγχειρητικά. Το defocus μειώθηκε από 5.03 ? 2.29 D σε 0.72 ? 0.42 D (το 37% defocus < 0.50 D / το 73% < 1.00 D, ενώ το 73%). Το 71% των οφθαλμών που υποβλήθηκαν σε LASIK με το EL, είχαν UVA 20/25 ή καλύτερη ενώ το 47% 20/20 ή καλύτερη. Το 3% των οφθαλμών έχασε περισσότερες από μία γραμμές BSCVA έναν χρόνο μετεγχειρητικά. Το defocus μειώθηκε από 6.74 ? 1.65 D σε 0.62 ? 0.48 D (το 41% defocus < 0.50 D / το 88% < 1.00 D). Εικόνες συνεστιακής μικροσκοπίας ένα χρόνο μετά από PRK-MMC ή LASIK με το EL ή το SSL δεικνύουν αναγεννημένο υποεπιθηλιακό νευρικό πλέγμα και φυσιολογικά (σε σχήμα και αριθμό) ενδοθηλιακά κύτταρα. Συμπεράσματα Τα αποτελέσματά μας (πειραματικά και κλινικά) είναι παρόμοια μεταξύ ομάδας ελέγχου (laser στερεάς κατάστασης 213 nm) και ομάδας αναφοράς (excimer laser 193 nm) και άμεσα συγκρίσιμα με την έως τώρα γνωστή βιβλιογραφία για το excimer laser. Το laser στερεάς κατάστασης 213 nm φαίνεται να είναι ασφαλές και αποτελεσματικό για την διόρθωση μυωπικού αστιγματισμού. Μεγαλύτερες σειρές ασθενών και διόρθωση μεγαλύτερου εύρους διαθλαστικών σφαλμάτων είναι αναγκαία για την εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων. Λέξεις κλειδιά: solid state laser, Nd:YAG laser 213 nm, excimer laser 193 nm, PRK, LASIK, Λέξεις κλειδιά: Laser στερεάς κατάστασης, Nd:YAG laser 213 nm, laser διεγερμένων διμερών, ArF 193 nm, επιφανειακή διαθλαστική κερατεκτομή, μιτομυκίνη C, εν τω βάθει διαθλαστική κετατεκτομή, ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σαρώσεως, οπτική μικροσκοπία, ηλεκτρονική μικροσκοπία διέλευσης, συνεστιακή μικροσκοπί

H επίδραση των Οφθαλμικών Εκτροπών Υψηλής Τάξης στην Κλινική Διάθλαση

Purpose:To study the impact of high order ocular aberrations, pupil size and accommodation state on accuracy and precision of the refractive error. Methods: Forty-five healthy myopic patients (81 eyes) with Sphere up to 10.00 D and Cylinder up to 2.50 D participated in this prospective study. After the evaluation of Uncorrected Visual Acuity (UVA), manifest refraction, Best Spectacle Corrected Visual Acuity (BSCVA) and pupil size, one drop of phenylephrine 2,5% was instilled. A series of thirty measurements at a steady-state accommodation was carried out using a Wavefront aberrometer COAS (Complete Ophthalmic Analysis System), which served as basis for objective phenylephrine refraction. Immediately afterwards, two drops of cyclopentolate 0.5% with 5 minutes interval were applied, and 30 later measurements of UVA, subjective cycloplegic refraction, BSCVA and pupil size took place. Moreover, 30 more measurements were acquired using the wavefront aberrometer, which were used for calculation of objective cyclopentolate wavefront refraction. Aberrations measurements up to 4th order were calculated for pupil size of 6 mm. Wavefront aberrations were expressed in 15 Zernike coefficients (OSA Notation) and paraxial curvature matching method (Taylor series) was used in order to calculate objective wavefront spherical equivalent taking in account the 2nd and 2nd+4th ocular aberrations. Results: Cycloplegia resulted in a hyperopic shift. Subjective cycloplegic spherical equivalent and sphere changed by a mean of +0.24 D (less myopic) compared with subjective manifest measurements. Moreover BSCVA decreased from 1.03 +/- 0.10 to 0.97 +/- 0.09 [(p<0.001) paired t-test]. The mean objective phenylephrine spherical equivalent was -0.245 D (2nd order) and -0.045 D (2nd+4th order) less myopic than the subjective measurements. After cycloplegia, the corresponding differences were -0.39 D (2nd order) and -0.18 D (2nd+4th order). The mean differences in all cases were statistical significant (vector analysis). The objective phenylephrine refractive error (2nd+4th order) was more accurate and more precise than the other objective measurements (mean 0.05 +/- 0.47 D, median 0.10 D, skewness 0.69, kurtosis 0.43). Cycloplegia did not increase the precision of the aberrometer measurements. Conclusions: Cycloplegia induces a hyperopic shift (about 0.25 D) in refractive error (objective and subjective measurements) and a statistical significant decrease in BSCVA. This is mainly due to small level of accommodation and not to the magnitude of spherical aberration. The inclusion of the 4th order aberrations increases the accuracy and the precision of the aberrometer measurements. The objective phenylephrine refraction (2nd+4th order) is more accurate and more precise than other objective measurements.Σκοπός: Η μελέτη της επίδρασης των εκτροπών υψηλής τάξης στην τιμή και την ακρίβεια του διαθλαστικού σφάλματος με ταυτόχρονη διερεύνηση και άλλων παραγόντων όπως του μεγέθους της κόρης και της προσαρμογής. Μέθοδος: Σαράντα πέντε υγιείς μύωπες εξεταζόμενοι (81 οφθαλμοί) από 19 έως 55 ετών με σφαίρωμα μέχρι 10.00 D και κύλινδρο μέχρι 2.50 D συμμετείχαν στην παρούσα προοπτική μελέτη. Η εξέταση περιλάμβανε την μέτρηση της μη διορθούμενης οπτικής οξύτητας (UVA), της καλύτερης διορθούμενης με γυαλιά οπτικής οξύτητας (BSCVA) και του μεγέθους της κόρης σε μεσοπικές συνθήκες περιβαλλοντικού φωτισμού. Στην συνέχεια γίνονταν ενστάλαξη κολλυρίου φαινυλεφρίνης 2,5% και μετά από 30 λεπτά λήψη σειράς 30 μετρήσεων διαδοχικά σε κάθε οφθαλμό με τον αναλυτή μετώπου κύματος (COAS Complete Ophthalmic Analysis System). Ακολουθούσε ενστάλαξη δύο σταγόνων κυκλοπεντολάτης 0,5% με μεσοδιάστημα 5 λεπτών και μετά από 30΄ επαναλαμβάνονταν η ίδια σειρά εξετάσεων [UVA, BSCVA, μέτρηση του μεγέθους της κόρης και των εκτροπών υψηλής τάξης (μέχρι 4ης τάξης) των υπό κυκλοπληγία εξεταζομένων οφθαλμών]. Οι οφθαλμικές εκτροπές εκφράστηκαν με 15 Zernike πολυώνυμα (κατά OSA). Σειρές Taylor (paraxial curvature matching) χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό του αντικειμενικού σφαιρικού ισοδύναμου βάσει του αναλυτή μετώπου κύματος. Η ανάλυση των οφθαλμικών εκτροπών πραγματοποιήθηκε για διάμετρο κόρης 6 mm. Αποτελέσματα: Η ενστάλαξη κολλυρίου κυκλοπεντολάτης 0.5% είχε ως αποτέλεσμα την υπερμετρωπική μετατόπιση του σφαιρικού ισοδύναμου και του σφαιρώματος κατά μέσο όρο +0.28 D (λιγότερο μυωπικά) συγκρινόμενα με το υποκειμενικό σφαιρικό ισοδύναμο και σφαίρωμα αντιστοίχως, ενώ η μέση οπτική τους οξύτητα μειώθηκε από 1.03 +/- 0.10 σε 0.97 +/- 0.09 [(p<0.001) paired t-test]. Οι διαφορές του υποκειμενικού σφαιρικού ισοδύναμου με ή χωρίς την χρήση κυκλοπεντολάτης από τις αντίστοιχες αντικειμενικές μετρήσεις (2ης και 2ης+4ης τάξης) είναι στατιστικώς σημαντικές σε όλες τις περιπτώσεις (vector analysis). Η μέση τιμή του διαθλαστικού σφάλματος (σφαιρικό ισοδύναμο) που υπολογίστηκε μετά την ενστάλαξη της φαινυλεφρίνης αντικειμενικά βάσει των οφθαλμικών εκτροπών είχε κατά μέσο όρο απόκλιση από την υποκειμενικό υπολογισμό κατά -0.245 D (2ης τάξης) και -0.045 D (2ης + 4ης τάξης). Μετά την ενστάλαξη της κυκλοπεντολάτης οι αντίστοιχες αποκλίσεις ήταν -0.39 D (2ης τάξης) και -0.18 D (2ης + 4ης τάξης). Το διαθλαστικό σφάλμα υπολογιζόμενο αντικειμενικά με βάση τις εκτροπές 2ης+4ης τάξης δίχως κυκλοπληγία, παρουσιάζει κατά μέσο όρο την μεγαλύτερη ακρίβεια (απόκλιση -0.045 +/- 0.47 D, διάμεσος τιμή 0.10D) αλλά και την μικρότερη διασπορά μετρήσεων (τιμές δεικτών skewness 0.69 και kurtosis 0.43). Η ενστάλαξη κυκλοπεντολάτης δεν μείωσε την διασπορά των μετρήσεων του εκτροπόμετρου. Συμπεράσματα: Η ενστάλαξη κυκλοπεντολάτης προκαλεί: α) στατιστικώς σημαντική μείωση της βέλτιστης οπτικής οξύτητας και β) υπερμετρωπική μετατόπιση του διαθλαστικού σφάλματος (περίπου 0.25D) υπολογιζόμενου τόσο υποκειμενικά όσο και αντικειμενικά με το εκτροπόμετρο, η οποία οφείλεται κυρίως σε μικρά επίπεδα προσαρμογής του εξεταζόμενου και όχι στην παρουσία αυξημένης σφαιρικής εκτροπής. Ο συνυπολογισμός των εκτροπών 4ης τάξης αυξάνει την ακρίβεια υπολογισμού του διαθλαστικού σφάλματος με το εκτροπόμετρο, έχοντας πάντα ως σημείο αναφοράς την αντίστοιχη υποκειμενική μέτρηση. Το διαθλαστικό σφάλμα υπολογιζόμενο αντικειμενικά με βάση τις εκτροπές 2ης+4ης τάξης δίχως κυκλοπληγία, παρουσιάζει κατά μέσο όρο την μεγαλύτερη ακρίβεια αλλά και την μικρότερη διασπορά μετρήσεων