SPINAL IMMOBILIZATION

Amerika Birleşik Devletleri'nde 200.000'den fazla kişinin spinal yaralanmalı olduğu ve her yıl 10.000 yeni olgunun görüldüğü bildirilmektedir. Bu hastaların yaklaşık 4.200'ünün hastaneye varmadan önce öldükleri tahmin edilmektedir. Yaralanmaları önlemeye yönelik eğitim, hastane öncesi uygun değerlendirme, stabilizasyon ve transport ile spinal travmalara bağlı mortalite ve morbidite azaltılabilir. Spinal travmaların en sık nedeni motorlu araç kazalarıdır. Diğer nedenleri düşmeler, penetran yaralanmalar ve spor yaralanmalarıdır. Spinal travma sıklıkla omurganın fizyolojik hareket sınırından daha fazla zorlanması ile oluşur. Spinal travmaya sıklıkla neden olan spesifik yaralanma mekanizmaları aksiyel yüklenme, aşırı fleksiyon, hiperekstensiyon, hiperrotasyon, aşırı lateral eğilme ve distraksiyondur. Spinal travmayı düşündüren semptom ve bulgular; ağrı, hareketle ağrı, duyarlılık, deformite, spinal alanda kesi, morluk, paralizi, parestezi ve güçsüzlüktür. Spinal yaralanmalar sprain, strain, fraktür, dislokasyon ve kord yaralanması olarak sıralanabilir. Spinal kord primer ya da sekonder yaralanabilir. Spinal kord lezyonları komplet ve inkomplet olarak sınıflanır. Spesifik spinal yaralanma türüne bakmazsızın olası spinal kord yaralanmasını düşündüren semptom ve bulguları olan tüm hastalarda klinik muayene bulguları ve radyolojik görüntüleme yöntemleri ile spinal kord yaralanması dışlanıncaya dek omurga stabilizasyonu sağlanmalıdır. More than 200.000 wounded of spinal injury are presently living in the United States, and more than 10.000 new cases occur per year. Of these patients, an predictable roughly 4200 will die before admission to a hospital. Education in injury prevention, prehospital assessment, and proper immobilization and transportation of these patients can decrease morbidity and mortality. Most spinal cord injuries result from motor vehicle accidents, followed by falls, penerating injuries and sport injuries. Spinal injury most commonly results from the spine being forced further than its physiological limits of motion. The specific mechanisms of injury that frequently cause spinal trauma are axial loading; extremes of flexion, hyperextension, or hyperrotation, excessive lateral bending and distraction. Spinal cord injury, includes the following signs and symtoms; pain, tenderness, painful movement, deformity, cuts, bruises over spinal area, paralysis, paresthesias and weakness. Spinal injury may be classified as sprains, strains, fractures, dislocations, and cord injuries. The spinal cord may sustain primary or secondary injury. Lesions of the spinal cord are classified as complete or imcomplete. Regarless of the specific injury, all patients with suspected spinal trauma and signs and symtoms of spinal cord injury should be immobilized, and unnecessary movement should be avoided until injury to the spine or spinal cord can be excluded by clinical examination and radiography

ANXIETY DISORDER IN PATIENTS WITH NONSPECIFIC CHEST PAIN

Acil servise göğüs ağrısı şikayeti ile başvuran hastaların çoğu, akut koroner sendrom ve hayatı tehdit eden diğer durumlar dışlandıktan sonra nonspesifik göğüs ağrısı tanısı ile taburcu edilmektedir. Yapılan çalışmalar, nonspesifik göğüs ağrısı tanısı alan hastalarda yüksek oranda anksiyete bozukluğu bulunduğunu göstermiştir. Anksiyete bozukluğu, tanısı konulduğunda etkin bir şekilde tedavi edilebilen bir hastalıktır. Anksiyete bozukluğu hastalarının çoğu ilk olarak psikiyatri kliniklerinden daha çok acil servis veya kardiyoloji bölümlerine başvurur. Bu nedenle göğüs ağrısı şikayeti ile başvuran hastalarda göğüs ağrısını açıklayacak organik bir patoloji saptanamadığı durumlarda, hekimlerin anksiyete bozukluğunu, ayırıcı tanılar arasında göz önünde tutmaları ve hastayı ilgili birimlere yönlendirmeleri önemlidir. Nonspesifik göğüs ağrısı tanısını alan hastaların; ağrılarının akut koroner sendrom açısından atipik karakterde olması, yineleyen acil servis başvurularının olması ve göğüs ağrısına eşlik eden birçok semptom tanımlaması, acil servis hekiminin anksiyete bozukluğundan şüphelenmesine yardımcı olabilir. Most patients admitted to the emergency department (ED) with chest pain are discharged with a diagnosis of "nonspecific chest pain" (NSCP) after ruling out acute coronary syndrome and other life-threatening conditions. Recent studies have shown that anxiety disorder commonly accompanied NSCP. Anxiety disorder is an entity which can be efficiently treated and cured once suspected and diagnosed. Provided that patients commonly enter the health care system via EDs and cardiology outpatient clinics, a high index of suspicion pursued by EPs is of utmost importance to detect anxiety disorder in patients with chest pain. Emergency physicians should always consider anxiety disorder in patients presenting with chest pain provided that organic pathologies are ruled out. Atypical definitions of pain in the history, recurrent visits to the ED and having numerous adjunctive complaints should raise suspicions having anxiety disorder

THE RELATIONSHIP BETWEEN PHYSICAL PERFORMANCE LEVELS AND THE DIGIT RATIO OF

Amaç: Bu çalışmanın amacı; 35 yaş ve üstü master grupta yer alan atletlerin fiziksel ve fizyolojik özellikleri ile her iki elin parmak oranı arasındaki ilişki düzeyini saptamaktır. Gereç ve yöntem: İzmir Master Atletler Kulübüne üye olan 21 erkek ve 9 bayandan oluşan toplam 30 atlet üzerinde yapıldı. Sporcuların her iki ellerindeki işaret ve yüzük parmak uzunlukları dijital bir kumpas yardımıyla ölçüldü, daha sonra parmakların birbirine oranları belirlendi. Boy kilo ve vücut yağ oranları ölçüldü. Eldeki işaret parmağı, yüzük parmağından uzun olanlar östrojenin baskın olduğu grup, işaret parmağı yüzük parmağından kısa olanlar testosteronun baskın olduğu grup olarak tanımlandı. Fiziksel Performans testlerinden Maksimal oksijen kullanımı (VO2 Max), otur-uzan esneklik testi, dikey sıçrama testi, el-pençe kuvvet testi, sırt kuvvet testi uygulandı. Verilerin istatistiksel analizi SPSS 15.0 programında yapıldı. Bulgular: Çalışmada öncelikle parmak uzunluklarına göre östrojenin veya tes- tosteronun baskın olması açısından farklılık incelendi. Tüm sporcularda (n=30) sağ el parmak oranı (0,97 ± 0,04), sol el parmak oranı (0,96 ± 0,03) ve her iki elin parmak ortalaması (0,97 ± 0,03) olarak 1'in altında (testosteron hormonu baskın) bulundu. Master atletlerde fizyolojik ölçümlerle her iki eldeki parmak oranları karşılaştırıldı ve istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç elde edilemedi. Sonuç: Bu çalışmada katılan tüm atletlerin el parmak oranlarının düşük bulunması, atletlerde parmak oranları açısından testosteron baskınlığı olduğunu ortaya koydu. An- cak master atletlerin fiziksel performans düzeyleri ile el parmak oranları arasında anlamlı ilişki olmaması, bu yaş grubunda testosteron baskınlığının fiziksel performansı direkt olarak etkilemediğini göstermiştir. Bu çalışmanın, ileriye dönük olarak, sporcu seçiminde var olan kriterlere yeni ve kolay bir ölçüm yöntemi olan parmak oranını katabileceği düşünülmektedir. SUMMARY Objective: The aim of this study is to determine the relationship between the effects of digit ratio and physical performance levels of master athletes. Material and method: The datas were collected from 30 master athletes from the members of İzmir Master athletes clup (n=21 males and n=9 females). The finger ratios in both hands by a caliper and digit ratio calculated. Heights and weights of athletes were measured and body fat ratio was calculated. When the index finger is longer than the ring finger, the group determined estrogen dominant digit ratio, when the ring finger is longer than the index finger, the group determined testosteron dominant digit ratio. The tests of physical performance, maximal using of oxygene (Max VO2), flexibility test, vertical jump test, hand-grip test and back-grip test were performed. The datas were evaluated statistically by SPSS 15.0 program. Results: In this study it was investigated that differences according to the estrogen or testosterone has been dominant on digit length, firstly. In all athletes (n=30), it was found the digit ratio under the level of 1 of the right hand (0.97 ± 0.04), left hand (0.96 ± 0.03) and the average both of hands (0.97 ± 0.03). Physiological measurements in the master athletes were compared with the fingers of both hands. and the results did not indicate the significant differences. Conclusion: In all athletes participating in this study were found lower rates of fingers, in terms of finger ratios, testosterone in athletes showed that dominance. However, ıt was no relation between physical performance level and finger ratio of master- athletes, testosterone dominance in this age group have not shown directly affect physical performance.We believe this study will contribute to the future studies as it introduces the digit ratio, which is a new and simple method of measurement

ANALYSIS OF ADULT PATIENTS WITH PAROXYSMAL SUPRAVENTRICULAR TACHYCARDIA IN THE EMERGENCY DEPARTMENT: A CASE SERIES

Amaç: Acil serviste erişkin paroksismal supraventriküler taşikardili (PSVT) hastaların demografik ve klinik özelliklerini ve normal sinüs ritmine (NSR) dönüşü etkileyen etkenleri belirlemektir. Yöntem: Bu retrospektif, tanımlayıcı çalışmada iki yıl içinde acil serviste SVT tanısı alan hastalar incelendi. Hastaların dosyalarından, yaş, cinsiyet, acile başvuru yakınmaları, vital bulguları, başvuru zamanı, tedavi girişimleri, NSR'e dönüş, komplikasyonlara ilişkin bilgiler tarandı. Analizde, ki-kare ve t-testi Fisher-Exact ve Mann-Whitney U testleri kullanıldı. Bulgular: Acil serviste PSVT tanısı alan toplam 104 hasta (55 kadın, %52,9) çalışmaya alındı. Hastaların yaş ortalaması 49 (aralık; 18-86) idi. En sık başvuru yakınması çarpıntı idi (%89,4). Diğer yakınmalar göğüs ağrısı ve huzursuzluk (%20,2), halsizlik (%6,8) ve istirahat dispnesi (%5,8) idi. Vital bulguları; kan basıncı ortalaması 127/88 mmHg, nabız ortalaması 176 atım/dakika, oksijen saturasyonu ortalama %96 idi. Vital bulgu bozuklukları; takipne (n=28, %28,9), hipertansiyon (n=6, %5,8) ve hipotansiyon (n=5, %4,8) idi. Acil servise en sık başvuru saati 16.00-24.00 arasında (n=44, %42,3) idi. Saat 08.00-16.00 arasında 39 (%37,5) olgu ve 24.00-08.00 arasında 21 (%20,2) olgu başvurmuştu. NSR'e dönüş zamanı kaydedilmiş 33 hastanın ortalaması 37,7 dakika idi. NSR'e dönen 90 hastanın dönüş anında kan basıncı ortalaması 116/75 mmHg idi. Sonuç: PSVT olguları acil servise benign semptomlar ve stabil vital bulgularla başvurmaktadır. Antiaritmik ilaç uygulamadan önce Valsalva manevrası yapılan hastalarda karotis sinüs masajı yapılan hastalara göre NSR'e dönüş oranının daha yüksek olduğu görülmüştür. İlk kez PSVT atağı ile başvuran ve Valsalva manevrası yapılmayan hastalarda NSR'e dönüş oranı daha düşük olmuştur. Objective: To describe demographic characteristics and clinical presentation of patients with paroxysmal supraventricular tachycardia (PSVT) and factors affecting conversion to the sinus rhythm in the emergency department (ED). Methods: All consecutive adult patients who were diagnosed to have SVT in the ED within two-year period were enrolled in this retrospective, descriptive study. The charts were reviewed regarding the age, complaints on admission, vital signs, time of admission, time taken to convert to normal sinus rhythm (NSR), complications and mode of disposition.The data were analyzed using chi-square, t-test, Fisher's exact test and Mann-Whitney U test. Results: A hundred and four cases (55 females, 52.9%) diagnosed to have SVT were enrolled. The mean age was 49 (range 18-86). Palpitation was the most common complaint reported by the patients (89.4%), followed by chest discomfort and pain (20.2%), faintness (6.8%) and resting dyspnea (5.8%). Abnormalities of vital signs included tachypnea (23.0%), hypotension (4.8%), and hypertension (5.8%). Mean blood pressure values were 127/ 88 mmHg, mean pulse was 176 bpm and mean SaO2 was 96%. The distribution of the cases' presentation to the ED was as follows: 44 cases between 16.00 and 24.00 hours (42.3%) 39 cases between 08.00 and 16.00 hours (37.5%) and 21 cases between 24.00 and 08.00 hours (20.2%). The number of patients successfully converted to NSR was 33 (%31.7). Mean time taken to conversion was 37.7 minutes. Mean blood pressures of the 90 patients who were successfully converted to sinus rhythm was 116/75 mmHg. Conclusion: Cases with PSVT may present into the ED with a broad range of symptoms that are associated with stable vital signs and clinical appearance. Patients subjected to Valsalva maneuver before receiving antiarrhythmic medications had a higher percentage of conversion to NSR than others. Conversion rate was lower in those with first attack of PSVT and those who had not undergone Valsalva maneuver than in other

A systematic review of the pain scales in adults: Which to use?

Dikme, Ozgur/0000-0001-6221-7932; Dikme, Ozlem/0000-0002-9739-3925WOS: 000431713500034PubMed: 29321111Objective: The study analysed the Visual Analogue Scale (VAS), the Verbal Rating Scale (VRS) and the Numerical Rating Scale (NRS) to determine: 1. Were the compliance and usability different among scales? 2. Were any of the scales superior over the other(s) for clinical use? Methods: A systematic review of currently published studies was performed following standard guidelines. Online database searches were performed for clinical trials published before November 2017, on the comparison of the pain scores in adults and preferences of the specific patient groups. A literature search via electronic databases was carried out for the last fifteen years on English Language papers. The search terms initially included pain rating scales, pain measurement, pain intensity, VAS, VRS, and NRS. Papers were examined for methodological soundness before being included. Data were independently extracted by two blinded reviewers. Studies were also assessed for bias using the Cochrane criteria. Results: The initial data search yielded 872 potentially relevant studies; of these, 853 were excluded for some reason. The main reason for exclusion (33.7%) was that irrelevance to comparison of pain scales and scores, followed by pediatric studies (32.1%). Finally, 19 underwent full-text review, and were analysed for the study purposes. Studies were of moderate (n = 12, 63%) to low (n = 7, 37%) quality. Conclusions: All three scales are valid, reliable and appropriate for use in clinical practice, although the VAS is more difficulties than the others. For general purposes the NRS has good sensitivity and generates data that can be analysed for audit purposes. (C) 2018 Elsevier Inc. All rights reserved