Right coronary artery anomaly arising from the left sinus of valsalva (case report)

We present a patient who had the right coronary artery arising from left sinus of valsalva which is a very rare congenital anomaly and may cause myocardial infarction and sudden death. The relevant literature is also reviewed. A 55 year-old woman was hospitalized due to acute coronary syndrome. Coronary angiographic examination revealed a right coronary artery arising from left sinus of valsalva which was totally occluded at the proximal part of vessel. Anomalous origin of right coronary artery from the left sinus of valsalva is a rare and malignant anomaly which can lead to myocardial infarction.Bu yazıda nadir görülen, miyokard infarktüsü ve ani ölüme yol açabilen bir konjenital anomali olan sağ koroner arterin sol sinüs valsalvadan çıktığı bir olgu sunulmuş ve literatür gözden geçirilmiştir. Akut koroner sendrom tanısıyla yatırılan 55 yaşındaki bayan hastaya uygulanan koroner anjiografide, sağ koroner arterin sol sinüs valsalvadan ayrı bir ostiumla çıktığı ve proximal kısımda %100 tıkalı olduğu tespit edildi. Nadir görülen bir anomali olan sağ koroner arterin sol sinüs valsalvadan çıkışı, akut miyokard infarktüsüne yol açabilen malign bir anomalidir

Treatment of erectile dysfunction with sildenafil: our first results

Bu çalışmada, erektil disfonksiyon (ED) tedavisinde sildenafilin etkinlik ve güvenilirliği, hastaların ereksiyon işlevi uluslararası soru (IIEF) formuna verdiği yanıtlara göre değerlendirilmiştir. Polikliniğimize en az 1 yıldır süren yakınmalarla başvurup ED tanısı alan, toplam 56 hasta çalışma kapsamına alındı. Olgular Üroloji, Kardiyoloji, ve Göz Hastalıkları bölümleri tarafından incelendi. ıntrakavernöz papaverin enjeksiyonu ve penil Doppler inceleme ile değerlendirildi. Hastalara günde birden fazla olmamak koşuluyla 50 mg sildenafil tedavisi başlandı. 8 haftalık tedavi sonrasında tedavinin etkinliği, olguların IIEF formuna verdikleri yanıtlardaki değişime göre değerlendirildi. Çalışma 3 (%5.3) hastada yan etki, 4 (%7.1) hastada yetersiz cevap ve 8 (%14.2) hastada ise takipsizlik nedeniyle toplam 41 (%73) hasta ile tamamladı. Bunlardan 29 hasta (%70.3) IIEF form 3 ve 4'e verilen yanı tlara göre ilişki için yeterli kalitede, sürdürebilen ereksiyonun oluştuğunu bildirdi (p<0.01). Sildenafil tedavisi genelde iyi tolere edildi. Yan etkiler toplam 7 (%17) hastadaki başağrısı ve yüzde hafif kızarıklıktı. Toplam hasta memnuniyeti%61idi. Bu çalışma her ne kadar ED'un özgün alt guruplarına yönelik olarak düzenlenmese de sildenafil genel olarak ED tedavisinde güvenli ve etkili bulunmuştur.In this study, the efficacy and tolerability of sildenafil were evaluated using the self-administered International Index of Erectile Function (IIEF) questionnaire in patients with erectile dysfunction (ED). Fifty-six patients suffering fromEDat least one year duration were enrolled in the study. All patients underwent a complete urological, ophtalmological and cardiac work-up, intracavernous injection of papaverine and penile Doppler ultrasound examination. Patients were instructed to take 50 mg sildenafil as needed but not more than one dose daily. After 8 weeks of treatment, patients were revisited and the efficacy of sildenafil was assessed according to the changes of IIEF. Forty-one (73%) patients completed the study the reasons for incompletion were adverse effect in 3 (5.3%) patients, insufficient clinical response in 4 (7.1%) and lost of follow-up in 8 (14.2%). A total of 29 out of 41 (70.3%) patients reported improved erections sufficient for vaginal penetration according to the responses to questions 3 and 4 of the IIEF (p<0.01). Treatment with sildenafil was generally well tolerated. The side effects were headache and mild flushing in a total of 7 (17%) patients. The overall patient satisfaction rate was 61%. Although the present study was not specifically designed to evaluate different subgroups of patients with ED, sildenafil was generally found to be a safe and effective treatment option in men with ED of various etiologie

The early effect of estrogen replacement therapy on exercise capacity in healthy postmenopausal women

Although different effects of estrogen replacement therapy (ERT) on resting hemodynamics in postmenopausal women to exercise has not been investigated.We aimed to evaluate the early effect of ERT on blood pressure, heart rate and workload in rest and during exercise. The study group consisted of 12 menopausal women (49.50 4.15 years old) Subjects received 1mg/day estrogen. No subjects had a history of cardiovascular disease or arterial hypertension, diabetes mellitus, or hyperlipidemia and none smoked. No women took ERT before the study. Exercise stress test was performed at baseline and after 6 2 days of each treatment. Bruce protokol was used for the exercise test. Blood pressure and heart rate were used to calculate the rate-pressure product at rest and during exercise. Reasons for stopping at baseline included fartique (n:10) and shortness of breath (n:2). During ERT, the reason for stopping exercise was fatique (n:12) in all patients. Blood pressure, heart rate, the rate-pressure product and exercise duration were evaluated.Wilcoxon signed-ranks test was used for statistical analysis. During rest and exercise, there was no significant difference in heart rate, systolic blood pressure, diastolic blood pressure and the rate pressure product after ERT. However exercise duration was foun to be increased significantly afterERT(440 66 secretary vs 476 59 secretary, p=0.002). In conclusion, exercise duration may be increased by ERT early in the course of therapy at first week. This effect may be due to the vascular and cardiac effects of theERT.Östrojen replasman tedavisinin(ÖRT) postmenopozal kadında istirahat hemodinamiði üzerine etkisi çeşitli çalışmalarda yayınlanmasına raðmen, egzersiz hemodinamiði üzerine etkisi araştırılmamıştır. Bu çalışmada ÖRT'nin istirahatte ve egzersizde kan basıncı, kalp hızı, ikili ürün üzerine erken dönem etkilerini araştırmayı amaçladık. Çalışmaya 12 postmenopozal kadın (Ortalama yaş 49.504.15) alındı. Olgulara 1mg/gün östrojen verildi. Kardiyovasküler hastalık veya hipertansiyon öyküsü olan, diyabet ve hiperlipidemisi olan olgular çalış maya kabul edilmedi. Hiçbir olgu sigara içmiyordu. Çalışmadan önce hiçbir olgu ÖRT almamıştı. Egzersiz testi (ET) tedaviye başlamadan önce ve başladıktan ortalama 6.082.68 gün sonra yapıldı. ET'de Bruce protokolü uygulandı. ıstirahat ve egzersiz sırasındaki kan basıncı ve kalp hızı ikili ürünün (Sistolik kan basıncı x kalp hızı) hesaplanması amacıyla kullanıldı. Tedaviye başlamadan önce yapılan semptomla sınırlı egzersiz testinde test 10 hastada yorgunluk ve 2 hastada nefes darlıðı nedeniyle sonlandırıldı.ÖRT tedavisi sırasında test bütün hastalarda yorgunluk nedeniyle sonlandırıldı. Kan basıncı, kalp hızı, ikili ürün (kalp hızı x kan basıncı) ve egzersiz süresi çalışıldı. ıstatistiksel analiz amacıylaWilcoxon işaretli sıralı testi kullanıldı. ıstirahatde ve egzersizde, ÖRT öncesinde ve sonrasında kalp hızı, kan basıncı ve ikili ürün açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Egzersiz süresi ÖRT sonrası belirgin derecede uzamış olarak bulundu (440 66sn vs 476 5 sn, p=0.02). ÖRT tedaviye başlandıktan sonra erken dönemde egzersiz süresinde uzama yapabilmektedir. Bu durumun hormonun vasküler veya kardiyak etkilerine baðlı olabileceði düşünülmüştür

The role of N terminal pro-brain natriuretic peptide in the evaluation of left ventricular diastolic dysfunction: correlation with echocardiographic indexes in hypertensive patients

WOS: 000252978400004PubMed ID: 17687631The utility of N-Terminal pro Brain Natriuretic Peptide (NT-proBNP) and Brain Natriuretic Peptide (BNP) for detecting left ventricular (LV) diastolic dysfunction in hypertensive patients without heart failure symptoms is unclear. In this study, we investigated the relation between NT-proBNP plasma levels and LV diastolic dysfunction in hypertensive patients without systolic dysfunction. Method: We studied 40 ambulatory patients (26 women, mean age 52 +/- 5) with controlled hypertension. LV diastolic function was assessed with conventional Doppler, by means of mitral inflow and with tissue Doppler echocardiography by means of mitral annulus. The ratio of early diastolic transmitral E wave velocities to tissue Doppler mitral annulus early diastolic E' wave velocities (E/E'), was used to detect LV filling pressures. Patients were divided in three groups according to E/E' ratios 15 (group III). Plasma concentrations of NT-proBNP were measured by electro chemiluminescence's immunoassay. Results: The NT-proBNP blood levels were positively correlated significantly with E/E' ratio (r = 0.80, P = 0.0001). Patients with elevated LV end diastolic pressure (LVEDP), defined as E/E' 15. Conclusion: The assessment of the blood concentration of NT-proBNP is of potential value for identification of those patients with hypertension to detect early cardiovascular changes, especially LV diastolic dysfunction

TRANSÖZEFAGEAL EKOKARDİOGRAFİ İLE MİTRAL DARLIKLI HASTALARDA MİTRAL KAPAK ALANININ HESAPLANMASINDA "PROXIMAL ISOVELOCITY SURFACE AREA" (PİSA) YÖNTEMİNİN DEĞERİ

Sinüs ritminde olduğu gibi arterial fibrilasyonda da PISA' nın güvenilir olarak kullanılabileceği kanısına varıldı

Transözefageal ekokardiografi ile mitral darlıklı hastalarda mitral kapak alanının hesaplanmasında "Proximal isovelocity surface area" (PISA) yönteminin değeri

Bu çalışmada amaç, TEE uygulanan mitral darlıklı olgularda PISA yönteminin, mitral kapak alanını (MKA) saptamadaki doğruluğu ve güvenilirliğini araştırmak, ayrıca kalp ritminin PISA yöntemi ile saptanan MKA 'ya olan etkisini incelemektir. En doğru kapak alanı değerlerini verdiği kabul edilen planimetrik mitral kapak alanı ölçümü, referans yöntem olarak kullanılmıştır. Çalışmaya 47 hasta (42 kadın, 5 erkek, ortalama yaş:42.7±8.9 yıl) alındı. Hastaların 24'ünde ritm atriyal fibrilasyon, 23'ünde sinüs ritmi idi. Planimetri ile elde edilen kapak alanlarının ortalaması 1.57±0.46 cm2 iken TEE'de, PISA yöntemiyle hesaplanan mitral kapak alanı 1.41±0.5 cm2 bulundu. Planimetrik mitral kapak alanı ve TEE'de PISA ile elde edilen MKA arasında çok iyi korelasyon saptandı (r =0.907). Planimetrik MKA ile TEE'de PISA ile saptanan MKA arasında, sinüs ritmi ve atriyal fibrilasyonlu hastalarda çok iyi derecede korelasyon saptandı (sırasıyla, r=0.954 ve r= 0.847). Sonuç olarak; PISA yöntemiyle. TEE'de doğru olarak MKA tayin edilebileceği ve sinüs ritminde olduğu gibi atriyal fibrilasyonda da PISA'nın, güvenilir olarak kullanılabileceği kanısına varıldı.This study was designed to 1) compare the accuracy of PISA determined by transesophageal (TEE) and planimetry detected by transthoracic echocardiography (TTE), which has a good correlation with true anatomic orifice for echocardiographic estimation of mitral valve area (MVA); 2) evaluate the effect of atrial fibrillation on the accuracy of the PISA method in TEE. We studied 47 patients with rheumatic mitral stenosis. There were 5 male and 42 female; mean age was 42.7&plusmn;8.9 years. Twenty-four patients were in atrial fibrillation (AF) and 23 patients were in sinus rhythm (SR). Mean MVAs estimated by PISA method, and planimetry were 1.41&plusmn;0.50 cm&lt;sup&gt;2&lt;/sup&gt; and 1.57&plusmn;0.46 cm&lt;sup&gt;2&lt;/sup&gt;, respectively. Correlation coefficient between PISA and planimetry methods was very good (r=0.907). The patients with sinus rhythm have had better correlation (r=0.954) than patients with atrial fibrillation (r=0.847). PISA method allows accurate assessment of MVA in patients with mitral stenosis when used in TEE. Although the correlation was better in patients with sinus rhythm, reasonable accuracy of the PISA method is possible in atrial fibrillation