Wpływ palenia tytoniu na parametry funkcji rozkurczowej lewej komory, w tym na Vp jako nowszy i bardziej wiarygodny parametr

Wstęp: We wcześniejszych badaniach skupiano się głównie na doraźnym, bezpośrednim wpływie palenia tytoniu na funkcję rozkurczową serca. Celem niniejszej pracy było przedstawienie wpływu długotrwałego palenia tytoniu na parametry funkcji rozkurczowej serca, w tym prędkość propagacji napływu mitralnego (Vp), ocenianą w badaniu doplerowskim znakowanym kolorem w prezentacji jednowymiarowej u stosunkowo młodych dorosłych bez objawów. Metody: Badanie miało charakter prospektywny. Do grupy I zakwalifikowano 100 osób palących tytoń nieprzerwanie przez przynajmniej rok przed rozpoczęciem badania. Grupę II stanowiło 35 niepalących pacjentów, dostosowanych do grupy I pod względem wieku i płci. Za pomocą zmodyfikowanego Kwestionariusza Tolerancji Nikotyny Fagerströma (M-FNDT) oceniono stopień uzależnienia od nikotyny u badanych pacjentów. Następnie na podstawie wskaźnika uzależnienia od nikotyny (NDI) uzyskanego z M-FNDT każdego z palaczy przydzielono do odpowiedniej podgrupy. Obie grupy pacjentów porównano na podstawie głównych parametrów rozkurczowych uzyskanych za pomocą echokardiografii przezklatkowej, takich jak stosunek E/A, czas deceleracji (DT), czas rozkurczu izowolumetrycznego (IVRT) i Vp, a także na podstawie podstawowych parametrów klinicznych i echokardiograficznych. Wyniki: Opierając się na wstępnych kryteriach wyłączenia, z badania wykluczono 31 palaczy z grupy I oraz 5 niepalących z grupy II. W rezultacie porównano 69 palaczy (śr. wiek: 30 &#177; &#177; 4,9 roku, M/K: 32/37) z grupy I oraz 30 niepalących (śr. wiek: 31,4 &#177; 4,8 roku, M/K: 15/15) z grupy II. W grupie I średnie wartości stosunku E/A oraz Vp były wyraźnie niższe (p < 0,001), podczas gdy średnie wartości IVRT oraz DT były znamiennie wyższe (p < 0,001) niż w grupie II. W grupie I wartość NDI była wprost proporcjonalna do DT oraz IVTR (p < 0,001) oraz odwrotnie proporcjonalna do Vp (p < 0,001). Wnioski: Zarówno konwencjonalne, jak i względnie nowe parametry oceny funkcji rozkurczowej lewej komory, zwłaszcza Vp, okazały się znacznie gorsze u osób palących tytoń, co odzwierciedla szkodliwy wpływ palenia na funkcję rozkurczową serca. Wielkość tego pogorszenia ściśle korelowała ze stopniem uzależnienia od palenia. (Folia Cardiologica Excerpta 2007; 2: 485&#8211;491

Void growth based inter-granular ductile fracture in strain gradient polycrystalline plasticity

The precipitation hardened, high strength aerospace alloys (e.g. Al 7000 alloy series) suffer from loss of fracture toughness due to the heat treatment leading to intergranular ductile fracture. Depending on the quenching and aging processes, large precipitates at the grain boundaries with wide precipitate free zones might develop. Therefore the grain boundaries constitute a potential location for micro void formation and evolution under the effect of external loads. This is a common problem of such materials where there is considerable ductile intergranular fracture, which is normally attributed to the embrittlement effects of the environment in other type of alloys. In this context, for the modeling of such a degradation process, the current paper develops a physics based intergranular cracking model of polycrystalline materials where a strain gradient crystal plasticity model is combined with cohesive zone elements whose traction separation relation is based on the evolution of micro-voids at the grain boundaries. The framework successfully predicts the intergranular crack formation and propagation, taking into account different microstructural features, such as porosity, pore shape, grain orientation distribution, and grain boundary conditions

Improvement in mechanical alternans as shown by Doppler in patients with severe heart failure: levosimendan versus dobutamine

The contents of this paper has been incorporated into math.CO/0308288

Os vesalianum pedis

Os vesalianum pedis is an accessory bone located proximal to the base of the fifth metatarsal. Its prevalence has been reported to be from 0.1 % to 1.0%. This bone is found within the peroneus brevis tendon and is considered to be asymptomatic in the majority of people. We describe a patient with os vesalianum pedis with a distinct mediocuboidal articulation. The radiologic differential diagnosis of the ossicle is discussed