İki nesil kadınların yoksulluk deneyimi : Ankara,Altındağ,Çandarlı'da bir durum çalışması.

This study attempts to focus on a narrower scope specifically is aimed to search for the possible explanations for women̕s and their daughters̕ poverty experiences by arguing that within the household, women and their daughters are more vulnerable to poverty than men because of the dominant ideologies. I have already implemented a field study in one of Ankara̕s squatter area which is called Hidirliktepe located in district of Altindag with 30 women and their eldest daughters living in the same household. One of the qualitative interviewing techniques, in-depth interviewing, has been applied to the respondents and two different questionnaire frames used for mothers and the daughters. There are some important conclusions of the thesis. One of them is that poverty is experienced by women and their daughters different than the other members of the household. Another is that these experiences are also transferred to their daughters within the household. However, daughters are in a better condition than their mothers which might constitute a hope for their salvation from poverty because due to the changes in their social environments, their expectations also change. Moreover, survival strategies developed by women against poverty designate the level of poverty which is being experienced by women in the long term.M.S. - Master of Scienc

Köpeklerden izole edilen enterokok suşlarının antimikrobiyal direnç ve virulans özellikleri

Antimikrobiyal dirençli enterokoklar nozokomiyal enfeksiyonların önde gelen nedenleri arasında bulunmaktadır. Antimikrobiyal dirençli enterokokların hayvanlardan insanlara geçişi gösterilmiştir. Bu nedenle, farklı hayvan türlerinde antimikrobiyal direncin sürekli olarak izlenmesi hem hayvan hem de insan sağlığı için önemlidir. Bu çalışmada, köpeklerden alınan 125 rektal sıvab örneğinden izole edilen 107 enterokok suşunun antimikrobiyal direnç profilleri, dirence aracılık eden mekanizmalar ve virülans özelliklerinin araştırılması amaçlandı. En yüksek direnç oranı tetrasikline (%65.4) karşı belirlenirken; siprofloksasin (%19.6), eritromisin (%19.6), kloramfenikol (%8.4) ve ampisiline (%3.7) ise değişen oranlarda direnç tespit edildi. On dört (%12.1) enterokok suşunda çoğul direnç fenotipi (MDR) görüldü. Tetrasiklin dirençli izolatlarda tetM geni ağırlıklı olarak saptandı. Eritromisin dirençli 21 izolatın 18'inin ermB geni taşıdığı tespit edildi. İzolatlar arasında ccf (%54.2), efaAfs (% 52.3), cpd (%45.8) ve jelE (%44.9) virulens genleri sıklıkla belirlendi. Bu sonuçlar köpeklerden izole edilen enterokok suşlarında yüksek düzeyde antimikrobiyal direncin ve virülans genlerinin mevcut olduğunu ve potansiyel bir halk sağlığı sorunu olduğunu ortaya koymaktadırAntimicrobial resistant enterococci are among the leading causes of nosocomial infections. Transmission of antimicrobial-resistant enterococci from animals to humans has been shown. For this reason, continuous monitoring of antimicrobial resistance in different animal species is of importance both for animal and human health. In this study, it was aimed to investigate the antimicrobial resistance profiles, resistance mechanisms implicated and virulence traits of 107 enterococci isolated from 125 rectal swab samples taken from dogs. The highest resistance rate was determined against tetracycline (65.4%), followed by ciprofloxacin (19.6%), erythromycin (19.6%), chloramphenicol (8.4%) and ampicillin (3.7%). Fourteen (12.1%) enterococci showed multidrug resistance (MDR) phenotype. The tetM gene was predominantly detected among tetracycline isolates. Of 21 erythromycin resistant isolates, 18 harbored the ermB gene. The frequently detected virulence genes was ccf (54.2%), efaAfs (52.3%), cpd (45.8%) and gelE (44.9%). These results indicate that high level of antimicrobial resistance and virulence genes exist among enterococci from dogs and pose a potential public health concer

Aydın yöresinde, kanatlı hayvanlarda Bordetella avium ve Ornithobacterium rhinotracheate infeksiyonları' nın ELISA ile teşhisi

Kanatlı hayvanlarda Solunum Sistemi Hastalıkları (SSH), modern işletmelerin en sık karşılaştıkları infeksiyonlardandırlar. Diğer infeksiyonlarda olduğu gibi S SH'!arında da infeksiyona neden olan faktörlerin belirlenmesi, tedavi açısından oldukça önemlidir. Çünkü, kanatlı hayvanlarda SSH'na neden olan pekçok mikroorganizma bulunmaktadır ve genellikle SSH'nın semptomları da birbirlerine oldukça benzemektedir. Bordetella avium ve Ornithobacterium rhinotracheale kanatlı hayvanlarda SSH hastalıklarına neden olan önemli bakteriyel etkenlerdendirler. Bu çalışma, Türkiye'de Aydın yöresinde O. rhinotracheale ve B. avium'un seroprevelansinin incelendiği ilk çalışmadır. Serum örnekleri Aydın ilindeki işletmelerde bulunan solunum sistemi şikayeti olan 276 tavuk, 360 hindiden alındı ve bu serumlar ticari ELISA kitleri ile incelendi. O. rhinotracheale infeksiyonu yönünden tavukların % 66,3'ü (toplam 276 serumun 183'ü pozitif), hindilerin % 11,1'i (incelenen 270 serumun 30'u pozitif); B. avium infeksiyonu yönünden hindilerin % 29,l'i (toplam 360 serumun 105'i pozitif) pozitif olarak tesbit edildi. Böylece, Aydın yöresindeki kanatlılarda ilk kez O. rhinotracheale ve B. avium infeksiyonlarmın varlığı bu çalışma ile serolojik olarak belirlendi.Espiratory system diseases (SSH) in poultry are among the most common infections encountered by modern enterprises. As in other infections, determining the factors that cause infection in S SH is very important in terms of treatment. This is because there are many microorganisms that cause SSH in poultry, and the symptoms of SSH are very similar. Bordetella avium and Ornithobacterium rhinotracheale are important bacterial agents that cause SSH diseases in poultry. In this study, the Aydin region in Turkey O. rhinotracheale and B. avium is the first study of seroprevalence. Serum samples were taken from 276 chickens and 360 turkeys with complaints of respiratory system in the establishments in Aydın and these sera were examined with commercial ELISA kits. For O. rhinotracheale infection, 66.3% of chickens (183 out of a total of 276 sera were positive), 11.1% of turkeys (30 of the 270 sera examined) were positive; In terms of B. avium infection, 29.1% of the turkeys (105 of the total 360 sera were positive) were positive. Thus, for the first time, the presence of O. rhinotracheale and B. avium infections was determined serologically in poultry in Aydın region

The Slime Production by Yeasts Isolated from Subclinical Mastitic Cows

The aim of this study was to isolate yeasts from subclinical mastitic cows and to investigate the slime production by the isolated yeasts. The material used in this study included 339 milk samples from 152 dairy cattle with subclinical mastitis. Milk was plated onto blood agar, MacConkey agar and Sabouraud dextrose agar. Forty-one samples (12.1% of total milk samples) were found positive for the yeast by API 20 C AUX identification system. The isolated yeasts were classified into four genera of Candida, Trichosporon, Cryptococcus and Saccharomyces. The Candida species were following: C. krusei, C. kefyr, C. guilliermondii, C. famata, C. rugosa and C. utulis. Other yeasts were identified as Trichosporon mucoides, T. asahii, Cryptococcus laurentii, C.  neoformans and Saccharomyces cerevisiae. Slime production was tested on Congo red brain heart infusion agar and evaluated according to Congo red phenomenon. Fifteen (36.6%) strains were slime factor positive: seven were C. krusei, four C. kefyr, one C. guilliermondii, one C. famata, one T. asahii, and one C. laurentii. The results of the present study indicate that yeast mastitis is significant for causing economic losses and slime production is mostly found in non-albicans Candida species. Therefore, non-albicans Candida species should be examined for slime production

Neighborhood effects and women’s agency regarding poverty and patriarchy in a Turkish slum

This paper aims to understand the interplay between the neighborhood (spatial) effects of poverty, ethnicity, kin, and patriarchy, and women’s agency in the context of an inner-city slum in Ankara, the capital of Turkey. It is based on a field study that focuses on the experiences of women residents—that is, rural migrants known for their dependency on neighborhood spaces—and their grown-up daughters who were raised in the city. The neighborhood context—namely, the social and physical isolation of the site, the limited access to urban institutions, and the growing risk of crime—has a negative impact on women’s lives, restraining but not determining women’s agency. Women’s struggle for agency in this context is contingent on other factors, including whether they live in ethnic clusters and whether their husbands are working, as well as urban experience and individual biography.

İnsan faktörünün broylerlerin korku ve stres reaksiyonları ile bazı performans değerleri üzerine etkileri

Amaç, broylerlerdeki korku ve stres reaksiyonları ile bazı performans parametreleri üzerine insan faktörünün etkilerinin araştırılmasıdır. Çalışma süresince hayvanlara 5'er dakikalık günde iki kez (Grup-I) ve üç kez (Grup-II) olmak üzere insan teması sağlanmıştır. Kontrol grubuna ise görsel insan teması uygulanmamıştır. Bulgular, görsel insan temasının broylerlerde hareketsizlik süresi ve tekrar sayısı üzerine öneminin olmadığını göstermiştir. Vücut ağırlığı, tüketilen yem miktarı, yemden yararlanma katsayısı, ölüm oranı ve antikor titresi görsel insan temasından etkilenmemiştir.The aim was to investigate the effects of human factor on fear and stress reactions and some performance parameters in broilers. During the study, animals were provided with human contact twice a day (Group-I) and three times (Group-II) for 5 minutes each day. Visual human contact was not applied to the control group. The findings showed that visual human contact had no importance on the duration and number of inactivity of broilers. Body weight, amount of feed consumed, feed conversion coefficient, mortality and antibody titer were not affected by visual human contact

Investigation of the Presence of gelE, esp and efaAfm Genes in Enterococcus faecium Isolates Isolated from Mastitic Bovine

Bu çalışmada, 600 mastitisli sığır sütünden izole edilen Enterococcus faecium izolatlarının önemli virülens genlerinin [jelatinaz (gelE), enterokokal yüzey proteini (esp), adezyonla ilgili protein (efaAfm)] polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) ile incelenmesi amaçlandı. Enterokok izolasyonu selektif besiyerleri kullanılarak gerçekleştirildikten sonra cins ve tür düzeyinde identifikasyonlar PZR ile doğrulandı. Çalışmada 96 Enterococcus spp. izole edilirken; bunların %13,5’i E. faecium olduğu belirlendi. Bu izolatların virulens genlerinin incelenmesi sonucunda %69,2’sinin efaAfm, %30,7’sinin gelE ve %30,7’sinin esp genlerini taşıdıkları saptandı. İzolatların %23,1’inin herhangi bir virulens geni taşımıyordu. Beş farklı virulens genotipi saptandı. Sonuç olarak bu çalışma, mastitisli sığır sütlerinden izole edilen E. faecium izolatlarının yüksek patojenite potansiyeline sahip olduklarını gösterdi. E. faecium ile ilişkili diğer virulens faktörlerin tanımlanması, bu virulens faktörlerinin antibiyotiklerle ilişkilerinin ortaya konması konusunda daha geniş kapsamlı araştırmaların yapılması gerekmektedir.In this study, it was aimed to investigate the important virulence genes [gelatinase (gelE), adhesion-associated protein (efaAfm) and enterococcal surface protein (esp)] of Enterococcus faecium isolates isolated from 600 mastitic bovine milk samples with polymerase chain reaction (PCR). Enterococci isolation was performed with using selective agars. Identifications based on genus and species were also performed with PCR. Only 13.5% isolates were determined as E. faecium in 96 Enterococcus spp. It was determined that 69.2%, 30.7% and 30.7% isolate were carrying efaAfm, gelE, and esp genes, respectively. 23.1% of the isolates did not carry any virulence genes. Five different genotypes were detected. Finally, it can be said that E. faecium isolates isolated from mastitic bovine milk have high pathogenity. It is thought that further studies should be conducted on the definition of virulence factors related to severity of the infection and expending traits of E. faecium and their relationships with some kind of antibiotics should also be revealed

Kanatlı Kan Serumlarında Mycoplasma gallisepticum ve Mycoplasma synoviae Antikorlarının ELISA ile Tespiti

The determination of the presence and the prevalence of Mycoplasma gallisepticum and Mycoplasma synoviae antibodies in broiler and layer sera with ELISA were aimed at the west part of Turkey in this study. The material was consisted of 1060 blood samples that had been randomly collected from 60 poultry houses rearing broiler and layer chickens with no vaccines. Chi-Square test was used for seropositivity ratio comparisons between groups according to provinces on 700 broilers from three provinces received. For broilers in three provinces, seropositivity ratio for M. gallisepticum and M. synoviae was found as 26,4% and 60,2%, respectively. Seropositivity ratios of these provinces were showed statistically significant differences (P<0,001). For 360 layers sera in one province, seropositivity ratio for M. gallisepticum and M. synoviae was found as 65,0% and 82,7%, respectively. On the other hand, seropositivity ratios for all sera samples (for both broiler and layer poultry houses) were found as 39,5% and 67,9% for M. gallisepticum and M. synoviae, respectively. It concluded that M. synoviae infection was common in these farms. For further investigations, it was recommended that related tests should be used for detection of mycoplasma negativity and “Mycoplasma Control Programs” should also be formed.Bu çalışmada, Türkiye’nin batısında broyler ve yumurtacı tavuk kan serumlarında Mycoplasma gallisepticum ve Mycoplasma synoviae antikorlarının varlığı ve yaygınlığının ELISA ile tespit edilmesi amaçlandı. Çalışma materyalini, aşısız broyler ve yumurtacı tavuklardan, tesadüfi örnekleme yolu ile 60 kümesten alınan, toplam 1060 kan örneği oluşturdu. Üç ilden alınan 700 broylerde M. gallisepticum ve M. synoviae seropozitiflik oranlarının illere gore gruplar arası istatistiksel karşılaştırılması için Ki-Kare testi kullanıldı. Her üç ildeki 700 broylerin %26,4’ü M. gallisepticum, %60,2’si M. synoviae antikorları yönünden pozitif olarak tespit edilirken; illere göre seropozitiflik oranları arası fark istatistiksel olarak önemli (P<0,001) bulundu. Bir ilden alınan 360 yumurtacı tavuk kan serumunun %65,0’i M. gallisepticum, %82,7’si M. synoviae antikorları yönünden pozitif idi. Alınan 1060 serum örneği toplu olarak değerlendirildiğinde ise %39,5 M. gallisepticum, %67,9 M. synoviae seropozitif olarak belirlendi. Bu sonuçlar, incelenen işletmelerde özellikle M. synoviae infeksiyonlarının yaygın olarak görüldüğünü ortaya koydu. İşletmelerde mikoplazma negatifliğinin belirlenmesi amacı ile tarama testlerinin belirli aralıklarla yapılması ve “Mikoplazma Kontrol Programları”nın oluşturulması gerektiği sonucuna varıldı

Köpeklerde metisilin dirençli stafilokokların prevalansı

Bu çalışmanın amacı, köpeklerin nazal mukozalarında metisilin dirençli stafilokokların (MRS) varlığınının ve tür dağılımının belirlenmesidir. Bu amaçla, Hatay’da özel veteriner kliniklerine getirilen 162 köpekten nazal svablar alındı. Metisilin direncinin belirlenmesinde 2 ?g/ml oksasillin içeren mannitollü tuzlu agar kullanıldı. Bakteriyel identifikasyon 16S rRNA dizi analizi ile gerçekleştirildi. Stafilokokal kromozomal kaset tiplendirmesi (SCCmec) için multipleks polimeraz zincir reaksiyonu (mPZR) yapıldı. Antimikrobiyal duyarlılıkları disk diffuzyon yöntemi ile ve antimikrobiyal direnç genleri PZR ile incelendi. Köpeklerin %15.42’ünden (25/162) mecA geni taşıyan MRS izole edildi. Yirmibeş MRS izolatı S. epidermidis (n=12), S. lentus (n=6), S. hominis (n=4), S. warneri (n=1), S. arlettae (n=1) ve S. haemolyticus (n=1) olarak identifiye edildi. S. arlettae’da mecA geni ilk kez belirlendi. Metisilin dirençli S. aureus (MRSA) ve S. pseudintermedius (MRSP) izole edilmedi. SCCmec tip I, II, III ve IV sırasıyla 1, 10, 9 and 5 MRS izolatında belirlendi. Sonuçlar, MRSA dahil MRS suşlarının ortaya çıkışını belirlemek için sürekli surveyansın gerekli olduğunu işaret etmektedir.The aim of the study was to investigate the occurence and species distribution of methicillin resistant staphylococci (MRS) in the nasal cavity of dogs. Nasal swabs were collected from 162 dogs entering private veterinary clinics in Hatay. Methicillin resistance was detected onto mannitol salt agar containing 2 &amp;#956;g/ml oxacillin and confirmed by mecA Polymerase Chain Reaction (PCR). Bacterial identification was done using 16S rRNA sequencing. Staphylococcal cassette chromosome mec (SCCmec) typing of these isolates were determined by multiplex PCR. Antimicrobial susceptibility testing were performed disk diffusion method and antimicrobial resistance genes were determined by PCR. Methicillin-resistant coagulase negative staphylococci (MRCNS) harbouring mecA were isolated from 15.4% (25/162) of dogs. The species identified were S. epidermidis (n=12), S. lentus (n=6), S. hominis (n=4), S. warneri (n=1), S. arlettae (n=1) and S. haemolyticus (n=1). mecA-mediated methicillin resistance in S. arlettae was described for the first time. Methicillin resistant Staphylococcus aureus (MRSA) and methicillin resistant Staphylococcus pseudintermedius (MRSP) were not detected. SCCmec type I, II, III and IV were identified in 1, 10, 9 and 5 MRS isolates, respectively. The results indicate that continuous surveillance is necessary to determine the emergence of MRS including MRSA