Ozone therapy as a novel complementary therapeutic approach in refractory idiopathic granulomatous mastitis

Background: Autoimmunity may play a major role in the pathogenesis of idiopathic granulomatous mastitis (IGM). The therapeutic potential of ozone therapy has recently been shown in rheumatological diseases, and this study aimed to assess the clinical efficacy of ozone therapy (OT) in refractory IGM. Methods: Patients with biopsy-verified IGM and incomplete response after steroid therapy (n = 47) between 2018 and 2021 were enrolled. Of these, 23 cases in cohort A had standard treatment with further steroid therapy (ST), and 24 were treated with systemic OT via autohemotherapy (AHT) in addition to steroid therapy (cohort B). Results: The median age was 33 years (range, 24–45). Patients in cohort B had a higher complete response rate after completion of a four-month ozone therapy than those in the ST-group (OT-group, 37.5% vs. ST-group, 0%; p = 0.002). At a median follow-up of 12 months (range, 12–35), the patients treated with OT had a lower one-year recurrence in the affected breast than cases in cohort A treated with ST (OT-group, 21% vs. ST-group, 70%; p = 0.001). No significant side effects were observed in patients in cohort B related to AHT. Furthermore, OT significantly decreased the total steroid treatment duration (median week of steroid use; 26 weeks in cohort A vs. 12 weeks in cohort B; p = 0.001). Conclusion: Systemic OT increases the complete response rate and decreases the duration of steroid treatment in patients with refractory IGM. Therefore, ozone therapy is an effective, well-tolerated, and safe novel complementary therapeutic modality.Istanbul Breast Societ

Parasitic infestation as cause of acute appendicitis

Aim. The role of parasitic infestation in the cause of acute appendicitis has been long time discussed. The aim of this study is to evaluate the role of parasitic infestation in the etiology of acute appendicitis

KAS ÖNÜ İMPLANT İLE YAPILAN REKONSTRÜKSYON MEME KANSERİ CERRAHİSİNDE YATIŞ SÜRELERİNİ KISALTAN ETKİN BİR YÖNTEMDİR

Giriş-Amaç:Meme kanseri cerrahi tedavisinde implant ile birlikte cilt koruyucu teknikler giderek artan oranlarda kullanılmaktadır.Çalışmamızın amacı kas önü (KÖİ) ve kas altı implant (KAİ) konulan hastaların klinik sonuçlarının değerlendirilmesidir.Gereç-Yöntem:Mayıs 2017 – Mayıs 2019 yılları arasında operabl meme kanseri tanısı ile mastektomi yapılıp KÖİ veya KAİ konulan hastalardemografik veriler, cerrahi teknik ve komplikasyonlar açısından kıyaslandı. Komplikasyon gelişimini etkileyen faktörler analizedildi.Bulgular:Çalışmaya uygun bulunan 79 hastanın ortanca yaş 46 (27-71) olarak bulundu. Hastaların patolojik evreleri: duktal karsinomain situ (DKİS) %17, evre I %25.5, evre IIA %31.2, evre IIB/IIIA %23.3 olduğu saptandı. On iki (%15.6) hastaya neo-adjuvankemoterapi verildi. 79 hastaya 88 mastektomi (9 bilateral) yapıldı. Cerrahi olarak 72 (%81.9) meme başı/areola koruyucu (27’siTUTOPATCH® ile), 16 (%18.1) deri koruyucu mastektomi yapılırken, 38 memeye (%43.2) KÖİ, 50 memeye ise (%56.8) KAİyerleştirildi. KÖİ konulanlarda ortalama implant koyma süresi daha kısa (KÖİ:20 dakika, KAİ:40 dakika; p<0,001) vepostoperatif analjezik ihtiyacı (KÖİ:2 gün, KAİ:7 gün; p<0,001) daha azdı. Cilt iskemisi 11 hastada (%12.5), implant kaybı ise 8hastada (%9) gözlendi. KÖİ ve KAİ’lı hastalarda cilt iskemisi ve implant kaybı açısından anlamlı fark yokken, KÖİ’lı hastalarınortalama yatış süresi daha kısaydı (KÖİ:1,65gün; KAİ:2,74gün p=0,001). Her iki grupta da implant kaybına anlamlı derecedeetki eden faktör cilt iskemisi olarak tespit edildi.Tartışma-Sonuç:KÖİ konulan hastalar ile KAİ konulan hastalar arasında komplikasyonlar açısından anlamlı fark yoktu. KÖİ konulan hastalarınimplant konma süreleri, yatış süreleri daha kısa ve postoperatif analjezik ihtiyaçları daha azdı. Erken sonuçlar KÖİ’ların ciltiskemisi beklenmeyen hastalarda daha iyi bir seçenek olduğunu göstermektedir