Solunumsal yoğun bakım ünitesinde ventilatör ilişkili pnömoni

Bu çalışmada, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı 8 yataklı üçüncü seviye yoğun bakım ünitesi (YBÜ)'nde, 2011-2013 yılları arasında ventilatör ilişkili pnömoni (VİP) gelişen olgularda; demografik özellikler, VİP etkenleri, antibiyotik dirençleri ve prognoz değişiminin ortaya konması hedeflenmiştir. Klinik bulguları VİP ile uyumlu olup, alt solunum yolu örneklerinde bakteri izolasyonu sağlanan 121 olgu (87'si erkek, yaş ortanca değeri 72, ortalama APACHE II skoru 24±8.5) çalışmaya alınarak, verileri retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Yıllar içerisinde mekanik ventilatör kullanım oranları; en düşük 0.34, en yüksek 0.88 olarak hesaplanmış, 1000 ventilatör gününde VİP hızları ise; en düşük 8, en yüksek 75 olarak bulunmuştur. 108 olguda (% 89.3) en az bir eşlik eden hastalık ve 52 olguda (% 43.0) sağlık bakımı ilişkisi saptanmıştır. Çalışmaya alınan olguların çoğunluğu (% 47.1) acil servisten yatırılmış olup, en sık (% 22.3) yatış tanıları KOAH alevlenme ve hastanede gelişen pnömonidir. Ventilatör ilişkili pnömoni gelişme günü ortanca değeri 6 gün olarak bulunmuştur. Çalışmaya alınan olguların 79'unda (% 65.3) geç VİP saptanmıştır. Geç VİP olgularında erkek cinsiyet oranı daha yüksek (p=0.005) ve başvuruda ARDS oranı daha fazla (p=0.029) bulunmuştur. Ayrıca, kreatinin düzeyi 1.3 mg/dL'nin altında olanlarda, başlangıç gününde septik şok tablosu bulunmayanlarda, santral kateter ve kan transfüzyonu uygulananlarda, geç VİP oranı daha yüksek olarak saptanmıştır (sırasıyla; p=0.016, p=0.005, p=0.003 ve p=0.005). Erken VİP olgularında parenteral beslenme oranı daha yüksek (p=0.001) bulunurken, geç VİP olgularında izlemde hastane enfeksiyonu gelişme oranı daha yüksek (p=0.034) olarak saptanmıştır. Çalışmamıza dahil edilen olgularda en sık izole edilen etkenler; A. baumannii (% 53.7), P. aeruginosa (% 22.3), MRSA (% 8.2) ve S. maltophilia (% 6.6) olmuş, 8 (% 6.6) olguda birden fazla patojen mikroorganizma izole edilmiştir. Yıllar içerisinde; Gram pozitif etkenler için Levofloksasin direncinde değişiklik izlenmezken; Gram negatif etkenler için, Piperasilin-Tazobaktam ve Amikasin direnci azalmış, Seftazidim, Gentamisin ve Levofloksasin direnci artmıştır. 2011-2013 yılları arasında A. baumannii için; Kolistin, Piperasillin-Tazobaktam ve Amikasin dirençleri azalırken, İmipenem, Meropenem, Seftazidim, Sefepim, Gentamisin ve Levofloksasin dirençleri artmıştır. Aynı tarih aralığında P. aeruginosa için; Meropenem, Sefepim ve Siprofloksasin dirençleri azalmıştır. Piperasillin-Tazobaktam ve Amikasin dirençleri; 2012 ve 2013 yılları arasında farklılık göstermezken, 2011 yılına göre azalmıştır. Tek değişkenli analizlerde; entübasyon öyküsünün genişletilmiş beta-laktam/beta-laktamaz inhibitörlerine, entübasyon öncesinde noninvaziv mekanik ventilasyon (NİMV) uygulamasının ise aminoglikozid grubu antibiyotiklere direnç gelişimini arttırdığı gösterilmiştir (sırasıyla p=0.01 ve p=0.024). Çok değişkenli analizlerde; entübasyon öyküsü bulunan ve Ege Üniversitesi Göğüs Hastalıkları YBÜ'de entübe edilen olgularda, genişletilmiş beta-laktam/beta-laktamaz inhibitörlerine direnç oranı daha yüksek bulunmuştur (sırasıyla p=0.044 ve OR=2.44, CI=1.024-5.830 ve p=0.036 ve OR= 2.67, CI=1.064-6.724). Ayrıca çok değişkenli analizlerde; entübasyon öncesi NİMV uygulanmış olan olgularda, antipsödomonal sefalosporin grubu antibiyotiklere direnç oranı daha yüksek olarak saptanmıştır (p=0.037 ve OR=2.64, CI=1.061-6.599). Çalışmamızda; 108 (% 89.3) olguya etkene uygun antibiyotik tedavisi başlandığı saptanmıştır. Etkene uygun antibiyotik tedavisi başlama günü ortanca değeri 2 gün olarak bulunmuştur. Çalışmaya alınan 121 VİP olgusunun 57'sinde (% 53.3) klinik yanıt gözlenmiş, klinik yanıt alınma süresi ortanca değeri 4 gün olarak bulunmuştur. Klinik yanıt alınamayan grupta, prokalsitonin (PCT) düzeyi ≥ 1μg/L olan olguların oranı daha fazla (p=0.014) ve akciğer grafilerinde lezyonun bilateral olma oranı daha yüksek (p=0.04) olarak bulunmuştur. Ayrıca, VİP başlangıç gününde septik şok ve vazopresör/inotrop uygulaması bulunan olgularda klinik yanıt alınan olguların oranları daha düşüktür (sırasıyla p=0.005, p=0.002). Çalışma grubumuzu oluşturan 121 VİP olgusunun 68'inde (% 73.9), bakteri eradikasyonu sağlanmıştır. Bakteri eradikasyonu sağlanma süresi ortanca değeri 5 gün olarak bulunmuştur. Bakteri eradikasyonu sağlanamayanlarda, antipsödomonal sefalosporin ve karbapenem grubu antibiyotiklere daha yüksek oranda direnç saptanmıştır (sırasıyla p=0.045, p= 0.014). Çalışma grubumuzda izlemde; 36 (% 29.8)'sı yeni VİP atağı olmak üzere 70 olguda (% 57.9), hastane enfeksiyonu gelişmiştir. Hastane enfeksiyonu gelişme süresi ortanca değeri 15 gün olarak bulunmuştur. İzlemde hastane enfeksiyonu gelişimini etkileyen parametreler; kronik böbrek yetmezliği varlığı, kan transfüzyonu ve santral venöz kateter uygulaması olarak saptanmıştır (sırasıyla p=0.036, p0.001 ve p=0.035). Ventilatör ilişkili pnömoni olgularımızda; invaziv mekanik ventilasyon (İMV) süresi için ortanca değer 15 gün olarak bulunmuştur. Tek değişkenli analizlerde; 60 yaş üzerinde olan, entübasyon öyküsü bulunan, enteral beslenme ve kan transfüzyonu uygulanan ve izlemde hastane enfeksiyonu gelişen olgularda İMV süresinin yedi günün üzerinde olma oranı daha yüksek bulunmuştur (sırasıyla; p=0.012, p=0.011, p=0.002, p 0.001, p 0.001). Çok değişkenli analizlerde ise; İMV süresini, kan transfüzyonunun 32.7 kat, enteral beslenmenin 21.9 kat arttırdığı gösterilmiştir. Çalışma grubumuzda; YBÜ'de kalış süresi ortanca değeri 21.5 gün, hastanede yatış süresi ortanca değeri ise 26 gün olarak bulunmuştur. Tek değişkenli analizlerde; aminoglikozid grubu antibiyotiklere direnç saptanan olgularda YBÜ'de kalış süresi ve hastanede yatış süresi daha kısa olarak bulunmuştur (sırasıyla p=0.012, p=0.007). İzlemde hastane enfeksiyonu gelişen olgular ile kan transfüzyonu uygulanan olgularda hem yoğun bakımda kalış sürelerinin (sırasıyla p 0.001 ve p=0.015) hem de hastanede yatış sürelerinin (sırasıyla p 0.001 ve p=0.001) daha uzun olduğu saptanmıştır. Çalışma grubunda, 89 (% 73.6) olgu eksitus olmuştur. Tek değişkenli analizlerde; kan transfüzyonu, vazopressör/inotrop uygulamaları, VİP sırasında septik şok varlığı, klinik yanıtsızlık, VİP günü bakılan PCT düzeyinin 1 μg/L ≥ olması, mortaliteyi arttıran parametreler olarak saptanmıştır (sırasıyla p=0.006, p=0.031, p=0.036, p 0.001, p=0.028). Çok değişkenli analizlerde ise; mortaliteyi klinik yanıtsızlık durumunun 6.8 kat, VİP günü bakılan PCT düzeyinin 1 μg/L ≥ olmasının 10.4 kat arttırdığı bulunmuştur

The Perspective of the Turkish Thoracic Society Members on Institutional Preparedness During the COVID-19 Pandemic in Turkey

OBJECTIVE: We aimed to evaluate the perspective of the Turkish Thoracic Society (TTS) members regarding institutional preparedness, in terms of administrative measures and availability of personal protective equipment (PPE), in the first and third months of the coronavirus disease 2019 (COVID-19) pandemic in Turkey.MATERIAL AND METHODS: A 22-item online survey was e-mailed between the first and third months to TTS members, and participants’ responses were evaluated.RESULTS: The number of participants was 295 in the first survey and 141 in the second. In the second survey, the percentage of answers implying availability increased in all 18 control measures, 16 of which were statistically significant. However, there were still less than half of the respondents who reported the availability of psychological and behavioral support and some PPE, including respirators, facial protectors, goggles, and gowns. Statistical significance was observed for provision of a waiting area (P = .008), rooms for aerosol-generating procedures (P = .042), and special wards for patients with suspected or definite COVID-19 (P < .001); testing healthcare workers (HCWs) with a history of contact with a COVID-19 case (P < .001); and surveillance of symptomatic HCWs (P = .048), between tertiary vs. primary and secondary healthcare facilities in the first survey, but provision of special wards (P = .002) and supply for aprons (P = .027) in the second survey.CONCLUSION: Our results showed an improvement in control measures in the third month of the pandemic. However, the persistent low availability of psychological and behavioral support and several items of PPE pointed out the need for action. Considering the health and safety of HCWs, the control measures should be actively monitored and deficiencies eliminatedWOS:0006726408000082-s2.0-8510933071

Unclear issues regarding COVID-19

Scientists from all over the world have been intensively working to discover different aspects of Coronavirus disease 2019 (COVID-19) since the first cluster of cases was reported in China. Herein, we aimed to investigate unclear issues related to transmission and pathogenesis of disease as well as accuracy of diagnostic tests and treatment modalities. A literature search on PubMed, Ovid, and EMBASE databases was conducted, and articles pertinent to identified search terms were extracted. A snow-ball search strategy was followed in order to retrieve additional relevant articles. It was reported that viral spread may occur during the asymptomatic phase of infection, and viral load was suggested to be a useful marker to assess disease severity. In contrast to immune response against viral infections, cytotoxic T lymphocytes decline in SARS-CoV-2 infection, which can be partially explained by direct invasion of T lymphocytes or apoptosis activated by SARS-CoV-2. Dysregulation of the urokinase pathway, cleavage of the SARS-CoV-2 Spike protein by FXa and FIIa, and consumption coagulopathy were the proposed mechanisms of the coagulation dysfunction in COVID-19. False-negative rates of reverse transcriptase polymerase chain reaction varied between 3% and 41% across studies. The probability of the positive test was proposed to decrease with the number of days past from symptom onset. Safety issues related to infection spread limit the use of high flow nasal oxygen (HFNO) and continuous positive airway pressure (CPAP) in hypoxic patients. Further studies are required to elucidate the challenging issues, thus enhancing the management of COVID-19 patients.Turkish Thoracic Society (TTS)This study was supported by Turkish Thoracic Society (TTS) and is a product of the collaboration of TTS Early Career Members Taskforce Group

COVID-19 Treatment at a Glance

As coronavirus disease 2019 (COVID-19) spreads across the world, the ongoing clinical trials are leading to a big race worldwide to develop a treatment that will help control the pandemic. Unfortunately, COVID-19 does not have any known effective treatment with reliable study results yet. In this pandemic, there is not a lot of time to develop a new specific agent because of the rapid spread of the disease. The process of developing a vaccine is long and requires hard work. Although the pathophysiology of the disease is not fully understood, some of the proposed treatment alternatives are based on old evidence and some have been used with the idea that they might work owing to their mechanism of action. The efficacy, reliability, and safety of the currently available treatment alternatives are therefore a matter of debate. Currently, the main therapies used in the treatment of COVID-19 are antiviral drugs and chloroquine/hydroxychloroquine. Other proposed options include tocilizumab, convalescent plasma, and steroids, but the mainstay of the treatment in intensive care units remains supportive therapies.WOS:0006000703000122-s2.0-8510314165

Lessons learned so far from the pandemic a review on pregnants and neonates with COVID-19

There are concerns regarding the risk and the course of COVID-19 in pregnancy and in the neonates. In this review, we aimed to present the current understanding of severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) infection during pregnancy and neonatal periods considering diagnosis, treatment, prognosis, and prevention. Few studies on pregnant women with COVID-19 have been conducted between December 2019 and April 2020. The majority of patients applied in the third trimester and presented with fever and cough. Ground-glass opacities and consolidation on computed tomography were reported to be common. COVID-19 was proposed to have a milder course than SARS and the Middle East respiratory syndrome coronavirus in pregnant women. Hydroxychloroquine and antiproteases (lopinavir/ritonavir) were reported to be safe; however, therapeutic efficacy and safety of remdesivir still lack evidence. As ribavirin and favipiravir have teratogenic effects, there are some debates on the use of ribavirin in severe cases. There is still no clear evidence of vertical transmission of SARS-CoV-2 during delivery. Occupational safety issues of pregnant healthcare workers on the frontline should be considered as their risk to develop severe pneumonia is higher because of altered maternal immune response. Knowledge about neonatal outcomes of COVID-19 was based on studies of the last trimester of pregnancy. There is much to be learnt about COVID-19 in pregnant women and in the neonates, especially concerning prognosis- and treatment-related issues

Respiratory symptoms and pulmonary functions before and after pesticide application in cotton farming

Ojective To investigate respiratory health problems related to pesticide exposure in the inhabitants of agricultural areas. Material and methods This study included 252 participants prior to pesticide application and 66 participants from the first group after pesticide application across four cotton farms. Symptom questionnaires were filled out by participants and respiratory function tests were measured before and after pesticide exposure. In addition, PM 10 , PM 2.5 , air temperature, and humidity were measured in all four farming villages before and after pesticide administration. Results PM 10 and PM 2.5 levels were significantly increased after pesticide application. After pesticide application, all participants’ nose, throat, eye, and respiratory complaints increased significantly. Expected forced vital capacity (FVC) and forced expiratory volume in one second (FEV1) percentage values decreased significantly. The rates of FVC and FEV1 values lower than 80% were 23.5% and 22%, espectively, before pesticide application, and this rate increased to 42.4% and 43.1%, respectively, after pesticide application. There was a significant negative correlation between PM 10 levels and FVC, FEV1, and PEF values. After PM 2.5 pesticide application, the risk of experiencing burning in the mouth, nose, and throat increased by 2.3-fold (OR: 2.316), 2.6-fold for burning symptoms in the eyes (OR: 2.593), 2.1-fold for wheezing (OR: 2.153), and 2.2-fold for chest tightness (OR: 2.211). With increased PM 10 levels, the risk of chest tightness increased 1.1-fold (OR: 1.123). Conclusions After pesticide administration, the respiratory health of the participants deteriorated. Performing pesticide applications in agriculture with harmless methods is the most important measure to be taken to protect public healt

Bir üniversite hastanesi meslek hastalıkları polikliniğinin altı yıllık deneyimi

Amaç: Meslek hastalıklarının tanınması, zararlı etkenlerin çalışan üzerindeki etkisini ortadan kaldırma/azaltma yönünde bir adım olmasının yanı sıra diğer çalışanları korumaya ve hastanın yasal haklardan faydalanmasına da olanak sağlanmaktadır. Bu çalışmada altı yıllık süre içinde bir üniversite hastanesi meslek hastalıkları polikliniğine başvuranların aldıkları tanılar ve çalışma yaşamına ilişkin özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Üniversite hastanesinin meslek hastalıkları polikliniğine 2016-2021 yılı sonuna dek başvuran işçiler bu tanımlayıcı çalışmanın evrenini oluşturmuştur. Başvuranların sosyodemografik özellikleri, iş öyküleri ve meslek hastalığı tanıları değerlendirmeye alınmıştır. Veriler, sayımla belirtilen değişkenler için sayı ve frekans ile ölçümle belirtilenler için ise ortalama ± standart sapma (SS), minimum ve maksimum değerler ile hesaplanmıştır. Bulgular: Toplam 703 başvurunun %62,4’ü (n=439) meslek hastalığı tanısı almıştır. Başvuranların %9,8’inin kadın olduğu, % 67,8’inin başvuru sırasında halen çalıştığı, %31,1’inin çalışmaya çocuk işçilik çağında başladığı, en fazla başvurunun çimento, toprak, cam, seramik sektörü (%39,9) ve metal sektörüne (%13,8) ait iş yerlerinden olduğu görülmektedir. En çok tanı konulan hastalık grubu kas iskelet sistemi hastalıkları (%40,8) olup bunu işitme kaybı (%28,9) ve mesleki solunum sistemi hastalıkları (%17,9) takip etmiştir. Sonuç: Çalışma yaşamında olumsuz koşulları düzeltmenin ve yasal alt yapıya dair düzenlemelerin yapılabilmesi için meslek hastalıklarının tanınması ve bildirilmesi büyük önem arz etmektedir

Lessons Learned so Far from the Pandemic: A Review on Pregnants and Neonates with COVID-19

There are concerns regarding the risk and the course of COVID-19 in pregnancy and in the neonates. In this review, we aimed to present the current understanding of severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) infection during pregnancy and neonatal periods considering diagnosis, treatment, prognosis, and prevention. Few studies on pregnant women with COVID-19 have been conducted between December 2019 and April 2020. The majority of patients applied in the third trimester and presented with fever and cough. Ground-glass opacities and consolidation on computed tomography were reported to be common. COVID-19 was proposed to have a milder course than SARS and the Middle East respiratory syndrome coronavirus in pregnant women. Hydroxychloroquine and antiproteases (lopinavir/ritonavir) were reported to be safe; however, therapeutic efficacy and safety of remdesivir still lack evidence. As ribavirin and favipiravir have teratogenic effects, there are some debates on the use of ribavirin in severe cases. There is still no clear evidence of vertical transmission of SARS-CoV-2 during delivery. Occupational safety issues of pregnant healthcare workers on the frontline should be considered as their risk to develop severe pneumonia is higher because of altered maternal immune response. Knowledge about neonatal outcomes of COVID-19 was based on studies of the last trimester of pregnancy. There is much to be learnt about COVID-19 in pregnant women and in the neonates, especially concerning prognosis- and treatment-related issues