Use of membranes in the implementation of the "Power to gas" concept

This paper presents the possibility of membrane use in the Power to Gas concept.Power to Gas is a concept of electrical energy conversion into the gaseous methane by well known Sabatier reaction. This reaction needs pure reagents such as carbon dioxide and hydrogen. The polymeric dense membranes could be used to obtain pure carbon dioxide from the stream of biogas or flue gas. The products of this reaction are methane and water. For methane dewatering one could also use polymeric membranes.          The paper presents literature data as well as the Author’s own research results

Komisja Wspólna Rządu i Samorządu Terytorialnego – w stronę upodmiotowienia samorządu terytorialnego

The Joint Committee of Government and Local Self-Government has been operating for over 25 years. It is an institution that was conceived as having an advisory capacity, as a unique instrument of dialogue between the government authority and local self-government. However, experience over the last four years has shown that the central authority has marginalized the role of the Joint Committee, ignoring it completely in the legislative process – the vast majority of changes in the powers of the self-government authorities were introduced through member bills, which do not require an opinion from the Joint Committee. In this article, the authors propose extensive reforms to empower local self-government through the empowerment of the Joint Committee. Its fundamental recommendations are to furnish the Joint Committee with the right of legislative initiative, the right to file a motion with the Constitutional Tribunal, and the introduction of a group legislative initiative to the governing authorities of local self-government units.Komisja Wspólna Rządu i Samorządu Terytorialnego funkcjonuje już od ponad 25 lat. Jest to instytucja, która z założenia miała mieć charakter opiniodawczo-doradczy, stanowiąc swoisty instrument dialogu między władzą rządową a samorządem terytorialnym. Praktyka ostatnich czterech lat pokazuje jednak, że władza centralna zmarginalizowała rolę Komisji Wspólnej, pomijając ją zupełnie w procesie legislacyjnym – zdecydowana większość zmian dotyczących kompetencji władz samorządowych była wprowadzano poprzez projekty poselskie, które nie wymagają opinii Komisji Wspólnej. W prezentowanym artykule autorzy proponują szeroko zakrojoną reformę mającą na celu upodmiotowienie samorządu terytorialnego poprzez upodmiotowienie Komisji Wspólnej. Podstawowymi jej postulatami są: wyposażenie Komisji Wspólnej w prawo inicjatywy ustawodawczej, prawo do występowania z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego oraz wprowadzenie grupowej inicjatywy ustawodawczej dla organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego

Quine’s Fluted Fragment is Non-elementary

We study the fluted fragment, a decidable fragment of first-order logic with an unbounded number of variables, originally identified by W.V. Quine. We show that the satisfiability problem for this fragment has non-elementary complexity, thus refuting an earlier published claim by W.C. Purdy that it is in NExpTime. More precisely, we consider, for all m greater than 1, the intersection of the fluted fragment and the m-variable fragment of first-order logic. We show that this sub-fragment forces (m/2)-tuply exponentially large models, and that its satisfiability problem is (m/2)-NExpTime-hard. We round off by using a corrected version of Purdy\u27s construction to show that the m-variable fluted fragment has the m-tuply exponential model property, and that its satisfiability problem is in m-NExpTime

Naruszenie prawa ochrony danych osobowych jako nadużycie pozycji dominującej? Postępowanie Bundeskartellamt przeciwko Facebookowi

Artykuł podejmuje próbę oceny głównych założeń postępowania wszczętego przez Bundeskartellamt, niemiecki urząd antymonopolowy, w marcu 2016 r. przeciwko Facebookowi, a tym samym odpowiedzi na pytanie, czy naruszenie prawa ochrony danych osobowych może stanowić nadużycie pozycji dominującej w rozumieniu unijnego prawa konkurencji. W szerszej perspektywie prowadzone przez Bundeskartellamt postępowanie rodzi również ważne pytania dotyczące m.in. relacji między prawem konkurencji a prawem ochrony danych osobowych, zagadnienia uwzględniania kwestii ochrony danych osobowych w prawie konkurencji, a także kompetencji organów antymonopolowych do oceny naruszeń prawa ochrony danych osobowych

Skuteczność skargi na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (w świetle orzecznictwa)

The article analyses the practical functioning of a complaint against excessive length of proceedings before the Polish Supreme Administrative Court. The author analysed the case law of the Supreme Administrative Court in this regard in 2015–2019 as well as statistics relating to complaints and the duration of proceedings before the Court. This analysis leads to the conclusion that such complaints are an ineffective means of protecting the infringed right to be heard within a reasonable time, which is provided for in Article 6 of the European Convention on Human Rights. The problem of long-lasting proceedings before the Supreme Administrative Court is of a systemic and structural nature, and is primarily related to the insufficient number of judges and clerks at the Supreme Administrative Court. The argumentation presented in the stabilized jurisprudence of the Supreme Administrative Court – which dismisses complaints and refers both to the fact that a given case is awaiting examination in the order of the receipt of cases by the Supreme Administrative Court and to the large number of cassation complaints submitted to this court – is not justified in the light of the standards resulting from the jurisprudence of the ECtHR. This is because such arguments lead to the consequences of the organizational and financial shortcomings of the judiciary being transferred to the individual.Artykuł analizuje funkcjonowanie w praktyce skargi na przewlekłość postępowania przed polskim Naczelnym Sądem Administracyjnym (NSA). Autor przeanalizował orzecznictwo NSA w tym zakresie w latach 2015–2019, także pod kątem statystyki uwzględnianych skarg oraz długości trwania postępowania przed NSA. Badania te prowadzą do wniosku, że skarga ta jest nieefektywnym środkiem ochrony naruszonego prawa do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie, wynikającego z art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Problem długotrwałości postępowania przed NSA ma charakter systemowy i strukturalny, przy czym jest związany przede wszystkim z niewystarczającą liczbą etatów sędziowskich i urzędniczych w NSA. Argumentacja prezentowana w ustabilizowanym orzecznictwie NSA oddalającym skargi na przewlekłość, powołująca się na oczekiwanie danej sprawy na rozpoznanie zgodnie z kolejnością wpływu spraw do NSA i dużą liczbę skarg kasacyjnych wpływających do tego sądu, nie znajduje uzasadnienia w świetle standardów wynikających z orzecznictwa ETPC. Prowadzi bowiem do przerzucenia na jednostkę skutków niewydolności organizacyjnej, kadrowej i finansowej sądownictwa

Stosowanie spersonalizowanych cen w świetle nowelizacji dyrektywy 2011/83/UE o prawach konsumentów i rozporządzenia 2016/679 (RODO)

W obliczu coraz większej dostępności danych osobowych konsumentów, zaawansowanych algorytmów cenowych oraz rozwoju handlu elektronicznego powszechne stosowanie spersonalizowanych cen przez przedsiębiorców wydaje się kwestią czasu. Dyrektywa 2019/2161, choć dopuszcza stosowanie spersonalizowanych cen, to uzależnia legalność tej praktyki w szczególności od spełnienia nowych obowiązków informacyjnych oraz przestrzegania przepisów RODO, w tym zawartych tam uprawnień osób, których dane dotyczą. Zarówno dyrektywa 2011/83/UE o prawach konsumentów zmieniana dyrektywą 2019/2161, jak i RODO gwarantują konsumentom pakiet uprawnień, które mają przeciwdziałać asymetrii informacyjnej między przedsiębiorcą a konsumentem i umożliwiać tym ostatnim podejmowanie świadomych decyzji zakupowych. Jeżeli uprawnienia te będą skutecznie wdrażane przez przedsiębiorców, pozwolą one na zniwelowanie lub złagodzenie ewentualnych negatywnych skutków stosowania spersonalizowanych cen dla konsumentów, jak również na dalszy rozwój jednolitego rynku cyfrowego

Komisja Wspólna Rządu i Samorządu Terytorialnego – w stronę upodmiotowienia samorządu terytorialnego

Komisja Wspólna Rządu i Samorządu Terytorialnego funkcjonuje już od ponad 25 lat. Jest to instytucja, która z założenia miała mieć charakter opiniodawczo-doradczy, stanowiąc swoisty instrument dialogu między władzą rządową a samorządem terytorialnym. Praktyka ostatnich czterech lat pokazuje jednak, że władza centralna zmarginalizowała rolę Komisji Wspólnej, pomijając ją zupełnie w procesie legislacyjnym – zdecydowana większość zmian dotyczących kompetencji władz samorządowych była wprowadzano poprzez projekty poselskie, które nie wymagają opinii Komisji Wspólnej. W prezentowanym artykule autorzy proponują szeroko zakrojoną reformę mającą na celu upodmiotowienie samorządu terytorialnego poprzez upodmiotowienie Komisji Wspólnej. Podstawowymi jej postulatami są: wyposażenie Komisji Wspólnej w prawo inicjatywy ustawodawczej, prawo do występowania z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego oraz wprowadzenie grupowej inicjatywy ustawodawczej dla organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego