The role of endothelium in hyperthyroidism

Tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3), wydzielane w nadmiarze u chorych z nadczynnością tarczycy, są przyczyną dysfunkcji bardzo aktywnej warstwy śródbłonkowej układu naczyniowego (endothelium). Rolą komórek śródbłonka w warunkach fizjologicznych jest uwalnianie oraz prezentowanie na ich powierzchni wielu substancji, mających istotne znaczenie w wielu ważnych funkcjach organizmu. Poprzez uwalnianie czynnika von Willebrandta (vVF), tkankowego aktywatora plazmingenu (t-PA), inhibitora aktywatora plazminogenu-1 (PAI-1) oraz inhibitora zewnątrzpochodnego toru aktywacji (TFPI) endothelium uczestniczy w regulacji układu krzepnięcia i fibrynolizy. U chorych z nadczynnością tarczycy dochodzi do zaburzeń funkcjonowania tych układów, co jest przyczyną zwiększonego ryzyka powstania zmian zakrzepowo-zatorowych. W stanie hipertyreozy obserwuje się również zwiększoną aktywność tlenku azotu oraz śródbłonkowego czynnika hiperpolaryzującego, mających istotne znaczenie w regulacji napięcia ściany naczyń krwionośnych. Nadmiar hormonów tarczycy powoduje wzrost stężenia endoteliny-1, wazokonstrykcyjnego peptydu uwalnianego ze śródbłonka naczyniowego. To z kolei, w połączeniu ze zwiększonym uwalnianiem reniny przez komórki aparatu przykłębuszkowego nerki, wzrostem aktywności enzymu konwertującego (ACE) oraz nadmierną aktywacją układu współczulnego, przyczynia się do zaburzenia regulacji przepływu krwi oraz do rozwoju nadciśnienia tętniczego u chorych z nadczynnością tarczycy. Komórki śródbłonka naczyniowego, poprzez prezentowanie na swojej powierzchni cząstek adhezyjnych VCAM-1 oraz ICAM-1 biorą także udział w regulacji procesów zapalnych i odpornościowych. Tyreotoksykoza powoduje zwiększenie stężenia rozpuszczalnych VCAM-1 i ICAM-1, będących kompetycyjnymi inhibitorami śródbłonkowych cząstek adhezyjnych, co jest przyczyną zmniejszonej migracji limfocytów do miejsc zapalnych.Thyroxine (T4) and tri-iodothyronine (T3), released excessively in the hyperthyroid patients, contribute to the dysfunction of very active endothelial cells. The role of the endothelium in the physiological state is the release and the presentation on their cells a lot of substances having a relevant meaning for the functioning of the organism. Through the release of the von Willebrandt factor (vVF), tissue plasminogen activator (tPA), plasminogen activator inhibitor-1 (PAI-1) and tissue factor pathway inhibitor (TFPI) endothelium participates in the regulation of coagulation and fibrinolytic system. The hyperthyroid patients demonstrate the dysfunction of these systems, that is the reason of higher risk of the development of thromboembolic complications. Hyperthyroidism is associated with increased activity of nitric oxide and endothelium-derived hyperpolarising factor, which have an essential meaning in modulation of vascular smooth muscle tone. The thyroid hormones also cause the increase in plasma level of endothelin-1, the vasoconstrictory peptide released from the endothelium. This, in conjunction with the increased secretion of renin from juxtaglomerular apparatus in kidneys, increased renal angiotensin-converting enzyme (ACE) activity and intensive sympathetic nervous system activity contributes to dysregulation of the blood flow and to the development of arterial hypertension in the hyperthyroid patients. Endothelial cells participate in the regulation of inflammatory and immune processes through the presentation of adhesive molecules VCAM-1 and ICAM- 1 on their surface. Thyrotoxicosis causes the increase of the levels of soluble VCAM-1 and ICAM-1, that are the competitive inhibitors of the endothelial adhesive molecules, contributing therefore to the decreased migration of lymphocytes to inflammatory places

Wiek w momencie ujawnienia się cukrzycy a polimorfizmy genu FTO (rs9939609, rs1421085 i rs9930506)

Introduction: Type 2 diabetes (T2DM) is a common complex metabolic disorder that has a strong genetic predisposition. Fat mass and obesity-associated protein (FTO) is one of the genes of interest to us. Hypomethylation of a CpG site in the FTO gene was significantly associated with the risk of T2DM. The aim of the study was to find the answer to the question of whether the polymorphism changes of the FTO gene in the pathogenesis of type 2 diabetes are comparable in young, middle aged, and elderly people. Material and methods: The study involved 282 consecutive patients with type 2 diabetes, who attended a primary healthcare clinic in Southern Poland. The study subjects were divided into three groups according to the age at which type 2 diabetes mellitus was diagnosed (> 40 years old, 40–60 years old, and > 60 years old). The genotyping of rs9939609, rs1421085, and rs9930506 FTO polymorphisms was conducted using TaqManPre-designed SNP Genotyping Assay. Results: No statistically significant difference was shown between the examined FTO polymorphism (rs9939609, rs1421085, and rs9930506) distribution between the subjects diagnosed with diabetes < 40 years , 40–60 years, and > 60 years old. Conclusions: There were no statistically significant relationships between the different analysed anthropometric and other parameters and distribution of examined FTO polymorphisms (rs9939609 , rs1421085, and rs9930506). The age of diabetes was not affect by the tested FTO polymorphisms (rs9939609 , rs1421085, and rs9930506).Wstęp: Cukrzyca typu 2 (T2DM, type 2 diabetes) jest często występującym złożonym zaburzeniem metabolicznym o silnych uwarunkowaniach genetycznych. Jednym z genów budzących zainteresowanie badaczy jest gen FTO (fat mass and obesity-associated gene). Hipometylacja w pozycji CpG genu FTO wiązała się istotnie z ryzykiem rozwoju T2DM. Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy polimorfizmy genu FTO w patogenezie cukrzycy typu 2 są podobne u osób w młodym, średnim i podeszłym wieku. Materiały i metody: Do badania włączono 282 kolejnych chorych na cukrzycę typu 2, którzy zgłaszali się do placówki podstawowej opieki zdrowotnej w Polsce południowej. Uczestników badania podzielono na trzy grupy w zależności od wieku w momencie rozpoznania cukrzycy typu 2 (> 40 lat, 40–60 lat i > 60 lat). Przeprowadzono genotypowania polimorfizmów rs9939609, rs1421085 i rs9930506 genu FTO, używając zestawu TaqMan do genotypowania SNP. Wyniki: Nie wykazano statystycznie istotnych różnic w rozkładzie badanych polimorfizmów genu FTO (rs9939609, rs1421085 i rs9930506) między osobami, które w momencie rozpoznania cukrzycy miały < 40 lat, 40–60 lat lub > 60 lat. Wnioski: Nie stwierdzono statystycznie istotnych związków między różnymi analizowanymi parametrami (np. parametrami antropometrycznymi) a rozkładem badanych polimorfizmów genu FTO (rs9939609, rs1421085 i rs9930506). Oceniane polimorfizmy genu FTO (rs9939609, rs1421085 i rs9930506) nie wpływały na wiek chorych w momencie rozpoznania cukrzycy

Portable anthrax detection system (PADS)

Poster presented at Biomedical Technology Showcase 2006, Philadelphia, PA. Retrieved 18 Aug 2006 from http://www.biomed.drexel.edu/new04/Content/Biomed_Tech_Showcase/Poster_Presentations/Lec_6.pdf.Biosensors such as the Quartz Crystal Microbalance (QCM) and micro cantilever (MC) are becoming increasingly popular in homeland security applications due to their high sensitivity. Furthermore, they can be functionalized for specific pathogens such as bacillus anthracis (anthrax) to give high selectivity. These sensing platforms are currently available, but expensive laboratory equipment is required for sample preparation, measurement and analysis. The ideal device will give accurate and repeatable results on a real-time basis using a single system that completes the entire process for use in the laboratory or field. The Portable Anthrax Detection System (PADS) has been developed to meet these requirements. It utilizes a cartridge that contains either a QCM or MC sensor. The system introduces a sample to the sensor, then measures and analyzes it for bacillus anthracis. Sensor results are quantified based on a specific algorithm for the pathogen. The PADS is user friendly, inexpensive, compact, flexible, and is currently undergoing reliability testing

Allogeneic stem cell transplantation for patients with acute myeloid leukemia (AML) in second complete remission (CR2) transplanted from unrelated donors with post-transplant cyclophosphamide (PTCy). A study on behalf of the Acute Leukemia Working Party of the European Society for Blood and Marrow Transplantation

Post-transplant cyclophosphamide (PTCy) is being increasingly used as graft-versus-host disease (GVHD) prophylaxis post allogeneic hematopoietic stem cell transplantation (allo-HSCT) in patients with acute myeloid leukemia (AML) transplanted in first complete remission (CR1). However, results may differ in patients transplanted in CR2. We retrospectively evaluated transplant outcomes of adult AML patients transplanted between 2010–2019 from 9–10/10 human leukocyte antigen (HLA)-matched unrelated donor (UD) in CR2. In total, 127 patients were included (median age 45.5 years, 54% male). Median follow-up was 19.2 months. Conditioning was myeloablative (MAC) in 50.4% and the graft source was peripheral blood in 93.7% of the transplants. Incidence of acute (a)GVHD II-IV and III-IV was 26.2% and 9.2%. Two-year total and extensive chronic (c)GVHD were 34.3% and 13.8 %, respectively. Two-year non-relapse mortality (NRM), relapse incidence (RI), leukemia-free survival (LFS), overall survival (OS), and GVHD-free, relapse-free survival (GRFS) were 17.2%, 21.1%, 61.7, %, 65.2%, and 49.3%, respectively. Time from diagnosis to transplant (&gt;18 months) was a favorable prognostic factor for RI, LFS, OS, and GRFS while favorable risk cytogenetics was a positive prognostic factor for OS. The patient’s age was a poor prognostic factor for NRM and cGVHD. Finally, the female-to-male combination and reduced intensity conditioning (RIC) were poor and favorable prognostic factors for cGVHD, respectively. We conclude that PTCy is an effective method for GVHD prophylaxis in AML patients undergoing allo-HCT in CR2 from UD.</p

Pathomechanisms of lung injury in hemorrhagic shock

Hemorrhagic shock provokes a number of changes in the lungs, which may result in acute respiratory distress syndrome (ARDS). The underlying cause is a multiorgan inflammation also affecting the lungs. Inflammatory mediators involved in pathomechanisms of pulmonary damage are mainly produced in the intestine during shock-induced ischaemia. They are responsible for accumulation of inflammatory cells in the lung tissue, thickening of alveolar septa, and oedema due to increased microvascular permeability. Overexpression of adhesion molecules on pulmonary epithelial cells leads to enhanced interaction with inflammatory cells. This, in turn, accelerates epithelial apoptosis, thus causing epithelial cell dysfunction. Priming neutrophils, capable of generating respiratory burst, are characterized by prolonged survival resulting in longer duration of pulmonary inflammation. Experimental data suggest that during hemorrhagic shock, lung tissue can be protected by hypertonic (7.5%) NaCl solution, antioxidants (N-acetylcysteine, vitamin E), allopurinol, 17β-estradiol as well as neutrophil elastase inhibitor – sivelestat. Studies are being carried out with the use of surfactant protein A, nitrous oxide, and small interfering Fas-RNA in hemorrhagic shock.Podczas wstrząsu krwotocznego dochodzi w płucach do morfologicznych i czynnościowych zmian, które mogą prowadzić do ostrego zespołu niewydolności oddechowej. U podłoża tych zjawisk leży proces zapalny, rozwijający się jednoczasowo w wielu narządach, w tym również w płucach. Czynniki prozapalne odgrywające istotną rolę w patomechanizmach uszkodzenia płuc wytwarzane są głównie w niedokrwionym w czasie wstrząsu przewodzie pokarmowym. Wynikiem ich działania jest gromadzenie komórek zapalnych w tkance płucnej, pogrubienie przegród pęcherzykowych oraz obrzęk płuc na skutek wzmożonej przepuszczalności naczyń włosowatych. Z powodu zwiększonej ekspresji cząstek adhezyjnych na powierzchni komórek śródbłonka naczyń płucnych dochodzi do nasilonej interakcji z komórkami zapalnymi. Skutkuje to zaburzeniem ich funkcji i przyspieszoną apoptozą komórek nabłonkowych. Pobudzone neutrofile, zdolne do nadmiernego generowania reaktywnych form tlenu w okresie reoksygenacji, charakteryzują się dłuższą przeżywalnością, co prowadzi do wydłużenia czasu trwania procesu zapalnego w płucach. Badania doświadczalne wskazują, że do czynników działających ochronnie na tkankę płucną podczas wstrząsu krwotocznego należą hipertoniczny (7,5%) roztwór NaCl, antyoksydanty (N-acetylocysteina, witamina E), allopurynol, 17β-estradiol oraz inhibitor elastazy neutrofilowej – sivelestat. Na etapie badań doświadczalnych jest stosowanie białka A surfaktantu, podtlenku azotu oraz krótkiego interferującego RNA dla Fas

The influence of neuropeptide Y on the cardiovascular regulation

In this review we present influences of the neuropeptide Y (NPY), a 36-amino acid peptide which belongs to the pancreatic polypeptide family, on the central and peripheral cardiovascular regulation. NPY has been detected in many central nervous system areas, including arcuate and paraventricular nuclei of the hypothalamus, nucleus of the solitary tract (NTS) and rostral ventral-lateral medulla (RVLM). Moreover, it is released from postganglionic neurons of the sympathetic nervous system and platelets. Both at the central and peripheral level, NPY acts as a peptide neuromodulator secreted together with classical neurotransmitters. It influences the cardiovascular center function acting directly on RVLM and hypothalamic neurons and indirectly – via regulation of the baroreceptor reflex sensitivity at NTS level. Interestingly, the activation of different types of NPY receptors in different central nervous system areas can cause various, even opposite, effects in the cardiovascular regulation. There is an increase in NPY synthesis and release in conditions of disturbed circulatory homeostasis, for instance in haemorrhagic shock. In critical haemorrhagic hypotension, NPY probably activates compensatory mechanisms leading to maintenance of blood pressure values necessary to survive. Thus, we conclude that further studies are needed to clarify NPY functions in conditions of hyper- and hypotension.W niniejszej pracy przedstawiono wpływ neuropeptydu Y (NPY), peptydu zbudowanego z 36 aminokwasów, należącego do rodziny polipeptydów trzustkowych, na ośrodkową oraz obwodową regulację układu krążenia. NPY jest obecny w wielu obszarach ośrodkowego układu nerwowego, takich jak jądra łukowate, przykomorowe podwzgórza, jądro pasma samotnego (NTS) czy też przednia brzuszno-boczna część rdzenia przedłużonego (RVLM). Ponadto jest on uwalniany z pozazwojowych neuronów układu współczulnego oraz z płytek krwi. NPY działa zarówno w ośrodkowym, jak i obwodowym układzie nerwowym jako neuromodulator uwalniany łącznie z klasycznymi neurotransmiterami. Wpływa on na funkcje ośrodka sercowo-naczynioruchowego w sposób bezpośredni, działając na RVLM oraz neurony podwzgórza, jak również pośrednio, poprzez wpływ na czułość odruchu z baroreceptorów tętniczych na poziomie NTS. Co ciekawe, aktywacja różnych typów receptorów NPY w ośrodkowym układzie nerwowym może powodować różne, a nawet przeciwstawne efekty w regulacji czynności układu krążenia. W stanie zaburzonej homeostazy krążeniowej, np. podczas wstrząsu krwotocznego, dochodzi do wzrostu syntezy i uwalniania NPY, który prawdopodobnie aktywuje mechanizmy kompensacyjne prowadzące do utrzymania niezbędnych do przeżycia wartości ciśnienia krwi. Przedstawiona analiza wskazuje na konieczność prowadzenia dalszych badań nad rolą NPY w stanie hiper- i hipotensji

Burkitt-like lymphoma with 11q aberration mimicking appendicitis in a young man — a diagnostic and therapeutic challenge

Burkitt-like lymphoma with 11q aberration (BLL-11q) is a rare entity affected mainly young people and generally manifested with nodal involvements. The lack of MYC translocation is the hallmark of BLL-11q while the morphological features of BLL-11q resemble those of classical Burkitt lymphoma (BL). Therefore, BLL-11q is usually treated according to the recommendations for classical BL. However, there is no standard of care in patients with BLL 11q. We present a 19-year-old man with the initial diagnosis of appendicitis. Microscopic examination of resected tissue, supported by immunohistochemistry and fluorescence in situ hybridization finally confirmed the diagnosis of BLL-11q. The patient was treated with R hyperCVAD, a protocol dedicated for classical BL. After 3 cycles of that treatment CMR was achieved. Due to the prolonged myelosuppression observed after 4 cycles of the immunochemotherapy, the treatment was de-escalated to 2 additional cycles of R-CHOP. Post-therapeutic neutropenia grade 3 and 4 without any infections was observed up to six months after the end of treatment. The patient display no clinical or laboratory symptoms of the disease in 18-months follow-up.Burkitt-like lymphoma with 11q aberration (BLL-11q) is a rare entity affecting mainly young people and generally manifesting with nodal involvements. The lack of MYC translocation is the hallmark of BLL-11q while the morphological features of BLL-11q resemble those of classical Burkitt lymphoma (BL). Therefore, BLL-11q is usually treated according to the recommendations for classical BL. However, there is no standard of care in patients with BLL‑11q. This research presents a 19-year-old man with the initial diagnosis of appendicitis. Microscopic examination of resected tissue, supported by immunohistochemistry and fluorescence in situ hybridization finally confirmed the diagnosis of BLL-11q. The patient was treated with R‑hyper-CVAD (rituximab, cyclophosphamide, vincristine, doxorubicin and dexamethasone alternately with rituximab, methotrexate, cytarabine), a protocol dedicated to classical BL. After 3 cycles of that treatment, complete metabolic response was achieved. Due to the prolonged myelosuppression observed after 4 cycles of the immunochemotherapy, the treatment was de-escalated to 2 additional cycles of R-CHOP (rituximab, cyclophosphamide, vincristine, doxorubicin, prednisolone). Post-therapeutic neutropenia grades 3 and 4 without any infections were observed up to six months after the end of treatment. The patient displayed no clinical or laboratory symptoms of the disease during the 18-months follow-up

A blood pressure waveform sensor for rapid characterization of cardiovascular system

Poster presented at Biomedical Technology Showcase 2006, Philadelphia, PA. Retrieved 18 Aug 2006 from http://www.biomed.drexel.edu/new04/Content/Biomed_Tech_Showcase/Poster_Presentations/Lec_4.pdf.More than 60 million Americans suffer from cardiovascular diseases. We focused on two important complications: Aneurysm and Renal Artery Stenosis. Existing methods to monitor the state of the patient’s cardiovascular system are expensive, invasive and infrequently used. We developed a device based on piezoelectric sensor that captures the blood pressure waveform and is capable of early detection of those diseases. This device is simple, safe, inexpensive and can be combined with standard ambulatory blood pressure tests. The detection, performed by Fourier and Wavelet analysis, helps to characterize arterial blood pressure waveform and detect pathologies. In the future this device may also allow improvement of titration of cardiovascular medications and patient outcome while reducing end-organ complication

Oxidative stress and 8-oxoguanine repair are enhanced in colon adenoma and carcinoma patients.

Oxidative stress is involved in the pathogenesis of colon cancer. We wanted to elucidate at which stage of the disease this phenomenon occurs. In the examined groups of patients with colorectal cancer (CRC, n = 89), benign adenoma (AD, n = 77) and healthy volunteers (controls, n = 99), we measured: vitamins A, C and E in blood plasma, 8-oxo-7,8-dihydro-2'-deoxyguanosine (8-oxodG) and 8-oxo-7,8-dihydroguanine (8-oxoGua) in leukocytes and urine, leukocyte 8-oxoGua excision activity, mRNA levels of APE1, OGG1, 8-oxo-7,8-dihydrodeoxyguanosine 5'-triphosphate pyrophosphohydrolase (MTH1) and OGG1 polymorphism. The vitamin levels decreased gradually in AD and CRC patients. 8-OxodG increased in leukocytes and urine of CRC and AD patients. 8-OxoGua was higher only in the urine of CRC patients. 8-OxoGua excision was higher in CRC patients than in controls, in spite of higher frequency of the OGG1 Cys326Cys genotype, encoding a glycosylase with decreased activity. mRNA levels of OGG1 and APE1 increased in CRC and AD patients, which could explain increased 8-oxoGua excision rate in CRC patients. MTH1 mRNA was also higher in CRC patients. The results suggest that oxidative stress occurs in CRC and AD individuals. This is accompanied by increased transcription of DNA repair genes, and increased 8-oxoGua excision rate in CRC patients, which is, however, insufficient to counteract the increased DNA damage