54 research outputs found
Poczet Członków Honorowych Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego. Część XIII — Profesor Kazimierz Bączyk
Zgodnie z zapowiedzią autorzy rozpoczynają czwarty rok publikacji dotyczących członków honorowych Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego (PTN). Dotychczas przedstawiliśmy 12 wybitnych postaci świata nefrologicznego z Polski i z zagranicy, którym PTN przyznało ten zaszczytny tytuł. Pierwszym z nich był Profesor Tadeusz Orłowski, uczestnik pierwszego udanego przeszczepienia nerki w Polsce w 1966 roku i twórca Instytutu Transplantologii w Warszawie, pierwszy przewodniczący PTN. W ostatnim natomiast numerze „Forum Nefrologicznego” opisaliśmy dokonania niemieckiego uczonego, Profesora Karla Juliusa Ullricha. W niniejszym numerze bohaterem jest Profesor Kazimierz Bączyk, wybitny polski nefrolog, kierownik zespołu wykonującego pierwszą hemodializę w Polsce (w Poznaniu w 1958 r.), współzałożyciel PTN oraz Międzynarodowego Towarzystwa Dializy Otrzewnowej (ISPD).Stali autorzy w niniejszym opracowaniu zaprosili do współpracy, kolejny już raz, Profesora Stanisława Czekalskiego, bliskiego współpracownika Profesora Kazimierza Bączyka i Jego następcę. Czas wydania opracowania zbiega się nieprzypadkowo z przypadającą w tym czasie rocznicą 90. urodzin Profesora
Honorary Members of the Polish Society of Nephrology. Part XIV — Professor Raymond Ardaillou
W 2013 roku autorzy zapoczątkowali serię publikacji dotyczących członków honorowych Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego (PTN). Profesor Tadeusz Orłowski, pierwszy prezes PTN, był również pierwszym bohaterem tej serii. W ostatnim tegorocznym numerze „Forum Nefrologicznego” przedstawiono postać kolejnego przewodniczącego PTN, profesora Kazimierza Bączyka. W tej publikacji, już czternastej w serii, przedstawiamy kolejnego po Gabrielu Richecie francuskiego uczonego i lekarza, który został uhonorowany tytułem członka honorowego, najwyższym wyróżnieniem, jakim dysponuje PTN. Jest nim profesor Raymond Ardaillou, najbliższy współpracownik wielkich uczonych — Jeana Hamburgera i wspomnianego już wcześniej Gabriela Richeta. Profesor Raymond Ardaillou współpracował z tak wybitnymi postaciami i sam stał się później jedną z nich, mającą wielki wpływ na rozwój zarówno francuskiej, jak i światowej nefrologii. Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji, do chwili obecnej czynnie uczestniczy w życiu naukowym. Co ważne, Profesor wielokrotnie odwiedzał Polskę. Jako jeden z pierwszych po II wojnie światowej rozpoczął współpracę z polskimi lekarzami, pomagał im w rozwoju ich kariery zawodowej. W trudnych czasach przemian politycznych i ustrojowych zaangażowany był w organizowanie pomocy dla naszego kraju.The series of publications on the honorary members of the Polish Society of Nephrology started in 2013 with Professor Tadeusz Orłowski, the Society’s first President, whereas the latest issue of Forum Nefrologiczne featured another its President — Professor Kazimierz Bączyk. This 14th article in the series is an attempt to present Professor Raymond Ardaillou, another, after Gabriel Richet, French researcher and doctor enjoying the highest honour granted by the Polish Society of Nephrology. Working with the most outstanding representatives of the world of nephrology like Richet or Hamburger, Ardaillou himself has become one of the most influential characters in the field. Still active today Ardaillou has taken numerous prominent positions and has been a frequent visitor to Poland. Following WW2 he was one of the first to establish professional cooperation with Polish doctors greatly adding to the development of their knowledge and careers. What is more, he is known to have organised invaluable help for our country in the difficult times of political and economic transformation
Honorary Members of the Polish Society of Nephrology. Part VIII — Professor Gabriel Richet
W pierwszym numerze Forum Nefrologicznego z 2013 roku rozpoczęto serię publikacji dotyczących Członków Honorowych Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego. Dotychczas przedstawiono siedem postaci wyróżnionych tym zaszczytnym tytułem przez Towarzystwo. Pierwszą osobą był Profesor Tadeusz Orłowski, a w ostatnim numerze Forum przypomnieliśmy postać Profesora Andrzeja Manitiusa. Obaj byli wybitnymi przedstawicielami polskiej nefrologii, a także całej polskiej medycyny. W obecnym numerze przedstawiono postać wybitnego francuskiego nefrologa o światowej sławie, Profesora Gabriela Richet. Profesor pochodził ze słynnej rodziny lekarskiej, dziadek Profesora otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii w 1913 roku. Profesor Gabriel Richet zaliczany jest do pionierów nefrologii europejskiej i światowej. Był najbliższym współpracownikiem Jeana Hamburgera, stworzył słynny ośrodek nefrologiczny Tenon we Francji. Jest dobrze znany polskim nefrologom, przebywał w naszym kraju i znał naszą historię. Niniejsza publikacja przygotowywana była na nieco późniejszy czas, ale śmierć Profesora w październiku tego roku ją przyspieszyła i jest niejako notą wspomnieniową.The first issue of 2013 of Forum Nefrologiczne initiated the series of publications on the Honorary Members of the Polish Society of Nephrology. To date, we have presented seven figures who have enjoyed the distinction awarded by the Society. The first honorary member to be presented was Professor Tadeusz Orłowski, while the latest issue featured the article about Professor Andrzej Manitius. Not only were both of them renowned nephrologists but also outstanding figures of the Polish medicine as such. This time, we set to portray the world-famous French nephrologist — Professor Gabriel Richet whose grandfather received the Nobel Prize in medicine and physiology in 1913. The closest co-operator of the famous Jean Hamburger, Gabriel Richet is among those who are generally regarded as the pioneers of the European and world nephrology. The creator of the well-known centre of nephrology in Tenon, France is also known to Polish nephrologists as he spent some time in Poland and knew the Polish history. This article was originally meant to be published somewhat later, yet Gabriel Richet’s death in October this year precipitated its appearance and changed it into a memoir note
Surgical removal of stent from multiply stented vessel: problem with choice of place for anasthomosis — one year follow-up
Since the advent of percutaneous coronary intervention there have been increasing numbers of patients with so-called ‘full metaljacket’ coronary arteries disease. This is creating a challenging problem for the cardiac surgeon. A 73 year-old woman after theimplantation of two metal stents to the left anterior descending artery (LAD) and four to the right coronary artery (RCA), withejection fraction of 28%, significant mitral and tricuspid insufficiency, and high systolic pulmonary pressure, was admitted toour department with unstable angina and with symptoms of pulmonary oedema. Coronary angiogram revealed restenosis in allstents. She agreed to a coronary artery bypass graft (CABG) with mitral and tricuspid valve reconstruction. The RCA was openedjust above the postero-lateral branch. Due to lack of space, the metal stent was removed and saphenous bypass graft performed.Six months later, control angiography showed a properly working LITA–LAD graft; the stents in the RCA had been occluded aboveanasthomosis and the venous graft to RCA had been stenosed. Percutaneous cardiac intervention was performed and the metal stentwas implanted with good early effect. After a further six months, coronarography revealed in stent stenosis in the place of venousanasthomosis. The patient was qualified for conservative treatment. Long term results after such procedures are hard to predict;we believe patients should be qualified earlier for CABG and that doctors should avoid implanting too many stents into one artery
Independent predictors of early mortality after coronary artery bypass grafting in a single centre experience — does gender matter?
Wstęp: Powszechnie uważa się, że kobiety poddawane izolowanemu pomostowaniu aortalno-wieńcowemu (CABG) są obarczone większym ryzykiem okołooperacyjnych powikłań i zgonu. Cel: Celem badania była ocena wpływu płci jako czynnika ryzyka wczesnych powikłań i śmiertelności po izolowanym CABG w krążeniu pozaustrojowym oraz ocena profilu ryzyka warunkowanego przez płeć pacjenta. Metody: Analizie poddano dane pochodzące z wszystkich 2194 zabiegów wykonanych w Klinice Kardiochirurgii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w okresie między styczniem 2009 a marcem 2011 roku. Dla celów badania skonstruowano bazę danych opartą na retrospektywnej analizie zmiennych zawartych w formularzach Krajowego Rejestru Operacji Kardiochirurgicznych. Wyniki: Izolowane CABG w krążeniu pozaustrojowym wykonano u 1303 pacjentów (59,4% wszystkich zabiegów). Kobiety stanowiły mniejszość (24,2%) i były starsze od mężczyzn (średni wiek 67,3 vs. 62,8 roku; p < 0,001). Istotnie częściej chorowały na cukrzycę (43,1% vs. 33,41%, p = 0,003), charakteryzowały się gorszą funkcją nerek (mediana eGFR 88,5 vs. 95,0 ml/min/1,73 m2; p < 0,001) oraz rzadziej paliły tytoń (54,1% vs. 83,0%; p < 0,001). Tętnicę piersiową wewnętrzną rzadziej wykorzystywano jako pomost w grupie kobiet (84,8% vs. 95,0%; p < 0,001). Kobiety były obarczone wyższym ryzykiem wystąpienia ostrego zawału pooperacyjnego (5,5% vs. 2,9%; p = 0,03) oraz rzadziej wymagały reoperacji (4,5% vs. 8,1%; p = 0,04). Wśród kobiet zaobserwowano wyższą śmiertelność 30-dniową (7,6% vs. 2,8%; p < 0,001), a płeć żeńska w analizie wieloczynnikowej regresji logistycznej okazała się niezależnym predyktorem zgonu (OR = 1,8; 95% CI 1,2–2,7). Wnioski: Kobiety poddawane izolowanemu CABG charakteryzują się wyższą śmiertelnością 30-dniową. Płeć żeńska jest niezależnym czynnikiem ryzyka zgonu po izolowanym CABG. Należy przeprowadzić kolejne badania w celu identyfikacji przyczyn odmienności w rokowaniu wśród kobiet.Background: It is commonly believed that women undergoing isolated coronary artery bypass graft surgery (CABG) are subject to a higher risk of perioperative complications and death. Aim: To evaluate the effect of sex as a risk factor on early complications and mortality after isolated CABG performed with cardiopulmonary bypass, and to evaluate the profile of the risk determined by the patient’s sex. Methods: Data derived from 2,194 surgical procedures performed in the Department of Cardiac Surgery at the Medical University of Lodz between January 2009 and March 2011 was analysed. The database was constructed on the basis of retrospective analysis of variables contained in a form of the National Registry of Cardiac Surgery. Results: Isolated CABG with cardiopulmonary bypass was carried out in 1,303 patients (59.4% of all procedures). Women constituted the minority of patients (24.2%), and were significantly older (mean age 67.3 vs. 62.8 years, p < 0.001). They more often suffered from concomitant diabetes (43.1% vs. 33.41%, p = 0.003), had impaired renal function (median eGFR 88.5 vs. 95.0 mL/min1/1.73 m2, p < 0.001), and had a history of smoking in fewer cases (54.1% vs. 83.0%, p < 0.001). Internal mammary artery was more rarely used as arterial graft in the group of women (84.8% vs. 95.0%, p < 0.001). Women were subject to a higher risk of recent postoperative myocardial infarction (5.5% vs. 2.9%, p = 0.03) and required reoperation more rarely than men (4.5% vs. 8.1%, p = 0.04). Higher 30-day mortality was observed among women (7.6% vs. 2.8%, p < 0.001) and female sex appeared to be an independent predictor of death in the multiple logistic regression analysis (OR = 1.8; 95% CI 1.2–2.7). Conclusions: Women undergoing isolated CABG are subject to higher 30-day mortality. Female sex is an independent risk factor for death after isolated CABG. Further studies are necessary to identify causes of differences in prognoses among women
- …