Τεχνικές τοποθέτησης καθετήρων για συνεχείς περιφερικούς νευρικούς αποκλεισμούς (υπερηχογραφία- νευροδιέγερση)

Ένας συνεχής περιφερικός αποκλεισμός νεύρων, περιλαμβάνει ένα καθετήρα που έχει τοποθετηθεί δια μέσω του δέρματος με το άκρο του να είναι τοποθετημένο παρακείμενα στο νεύρο ή στο πλέγμα στόχο. Με τον τρόπο αυτό είναι δυνατό να επιτευχθεί παράταση του νευρικού αποκλεισμού μέχρι το επιθυμητό αποτέλεσμα2. Διάφορες τεχνικές τοποθέτησης καθετήρων έχουν περιγραφεί με τη πάροδο των χρόνων. Αυτές που πρακτικά εφαρμόζονται στη σημερινή εποχή είναι η τεχνική της νευροδιέγερσης, η υπερηχογραφική τεχνική ή και συνδυασμός των δύο τεχνικών. Η χρήση των καθετήρων είναι πολύ σημαντική, κυρίως στον οξύ μετεγχειρητικό πόνο και η εφαρμογή τους στα πλαίσια της πολυπαραγοντικής αναλγησίας είναι μείζονος σημασίας. Η κατανόηση των τεχνικών τοποθέτησης των περιφερικών καθετήρων είναι απαραίτητη για τη σωστή, ασφαλή και αποτελεσματική πρακτική εφαρμογή τους.A continuous peripheral nerve block includes a catheter inserted through the skin with its tip positioned adjacent to the nerve- target. In this way it is possible to achieve prolongation of the peripheral neural blockade up to the desired result. Various catheter placement techniques have been described over the years. Those that are practically applied nowadays are the technique of neurostimulation, the ultrasound technique or a combination of both techniques. The use of catheters is very important, especially in the acute post-operative pain and their application in the context of multimodal analgesia is of major importance. Understanding the techniques of positioning peripheral nerve catheters is essential for their correct, safe and effective practical application

Η επίδραση της τραμαδόλης στο διασκαληνικό αποκλεισμό του βραχιόνιου πλέγματος με ροπιβακαΐνη σε επεμβάσεις ώμου

Σκοπός της μελέτης: Ο αποκλεισμός του βραχιονίου πλέγματος χρησιμοποιείται συχνά σε χειρουργικές επεμβάσεις στον ώμο, καθώς παρέχει ικανοποιητική χειρουργική αναισθησία και επαρκή έλεγχο του μετεγχειρητικού πόνου. Ωστόσο, υπάρχουν αντικρουόμενες αναφορές σχετικά με τη προσθήκη της τραμαδόλης στο εγχυόμενο διάλυμα του τοπικού αναισθητικού. Πραγματοποιήσαμε μια τυχαιοποιημένη μελέτη προοπτικής για να αξιολογήσουμε την αποτελεσματικότητα της τραμαδόλης σαν επικουρικό φάρμακο στο διάλυμα της ροπιβακαῒνης κατά το διασκαληνικό αποκλεισμό του βραχιονίου πλέγματος και την επίδραση της στη κατανάλωση οπιοειδών και τον οξύ μετεγχειρητικό πόνο, σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση στον ώμο. Υλικό και μέθοδος: Ογδόντα ασθενείς που επρόκειτο να υποβληθούν σε χειρουργικές επεμβάσεις στον ώμο με διασκαληνικό αποκλεισμό του βραχιονίου πλέγματος, καταναμήθηκαν τυχαιοποιημένα σε δύο ομάδες. Το διάλυμα του τοπικού αναισθητικού που χορηγούνταν αποτελούνταν από 40 ml ροπιβακαΐνη 0,5% και 100 mg τραμαδόλη (2 ml) στην ομάδα Α- ομάδα τραμαδόλης (n=40) και 40 ml ροπιβακαΐνη 0,5% και 2 ml NaCl 0,9 % (εικονικό φάρμακο- placebo) στην ομάδα Β- ομάδα ελέγχου (n=40). Και στις δύο ομάδες καταγράφηκε η αποτελεσματικότητα και η διάρκεια του αισθητικού και του κινητικού αποκλεισμού. Η εκτίμηση του αισθητικού αποκλεισμού γινόταν με το pin prick test και την απώλεια της αισθητικότητας στις περιοχές κατανομής του μασχαλιαίου, κερκιδικού και μυοδερματικού νεύρου. Για την εκτίμηση του κινητικού αποκλεισμού χρησιμοποιήθηκε η τροποποιημένη κλίμακα Bromage 3 βαθμών. Η συνολική κατανάλωση μορφίνης και ο πόνος σύμφωνα με την οπτική αναλογική κλίμακα του πόνου (VAS: Visual Analogue Scale) αξιολογήθηκαν και στις δύο ομάδες 2, 4, 8 και 24 ώρες μετεγχειρητικά. Αποτελέσματα: Ο αισθητικός αποκλεισμός επιτεύχθηκε νωρίτερα στην ομάδα τραμαδόλης από την ομάδα ελέγχου (5.21 ± 3.15 minutes (min) vs 7.1 ± 4.51 min, p = 0.029). Η έναρξη του κινητικού αποκλεισμού ήταν όμοια ανάμεσα στις δυο ομάδες (13.08 ± 6.23 min vs 13.28 ± 6.59 min; p = 0.932). Η διάρκεια του αισθητικού αποκλεισμού ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα τραμαδόλης σε σχέση με την ομάδα ελέγχου (13 ± 2.3 h vs 12 ± 2.8 h; p = 0.013). Η διάρκεια του κινητικού αποκλεισμού δε παρουσίασε διαφορές ανάμεσα στις δύο ομάδες (10 ± 2.2 h vs. 10 ± 2.8 h; p = 0.308). Οι διαφορές στη κατανάλωση της μορφίνης δεν ήταν σημαντικές σε 2, 4, and 8 h, όμως η κατανάλωση της μορφίνης ελαττώθηκε στην ομάδα τραμαδόλης 24 h μετεγχειρητικά (p = 0.04). Οι τιμές VAS ήταν όμοιες σε 2, 4, and 8 h, όμως ήταν μικρότερες στην ομάδα τραμαδόλης 24 h μετεγχειρητικά (p < 0.013). Συμπεράσματα: Συμπερασματικά, η περινευρική χορήγηση τραμαδόλης και ροπιβακαΐνης για διασκαληνικό αποκλεισμό του βραχιονίου πλέγματος, αυξάνει τη ταχύτητα έναρξης και τη διάρκεια του αισθητικού αποκλεισμού και συνδυάζεται με μειωμένη κατανάλωση μορφίνης το πρώτο 24ωρο μετεγχειρητικά έπειτα από χειρουργική επέμβαση στον ώμο.Background and objectives: Brachial plexus block is commonly used in shoulder surgery, as it provides satisfactory surgical conditions and adequate postoperative pain control. However, there are contradictory reports regarding the addition of tramadol to the injected regional anesthetic solution. We performed a prospective randomized study to evaluate the effectiveness of tramadol as an adjuvant to ropivacaine during interscalene brachial plexus block and assess its impact on the opioid consumption and the early postoperative pain in patients that underwent shoulder surgery. Materials and Methods: Eighty patients scheduled for elective shoulder surgery and anesthesia via interscalene brachial plexus block were randomly divided into two groups. In group A- tramadol group (n = 40), a solution of 40 ml of ropivacaine 0.5% and 2 ml (100 mg) of tramadol was administered during the brachial plexus block, while in group B- control group (n = 40), a solution of 40 ml of ropivacaine 0.5% and 2 ml NaCl 0.9% (placebo) was administered. The effectiveness and duration of sensory and motor blocks were recorded in both groups. The sensory block was assessed recording the loss of sensation to pin prick test over the skin distribution of the axillary, radial, and musculocutaneous nerves. The motor block was assessed using the modified 3-point Bromage score (0–2 points). Cumulative morphine consumption and pain, using the Visual Analog Scale (VAS), were evaluated in both groups at 2, 4, 8, and 24 h after surgery. Results: Sensory block onset was achieved earlier in tramadol group than in control group (5.21 ± 3.15 minutes (min) vs. 7.1 ± 4.51 min, p = 0.029). The motor block onset was similar between the two groups (13.08 ± 6.23 min vs 13.28 ± 6.59 min; p = 0.932). The duration of the sensory block was longer in tramadol group as compared to control group (13 ± 2.3 h vs 12 ± 2.8 h; p = 0.013). The duration of the motor block did not present any difference between the groups (10 ± 2.2 h vs 10 ± 2.8 h; p = 0.308). Differences in morphine administration were not significant at 2, 4, and 8 h, however, morphine consumption was found to be decreased in tramadol group 24 h postoperatively (p = 0.04). The values of VAS were similar at 2, 4, and 8 h, however, they were lower in tramadol group at 24 h (p < 0.013). Conclusions: Combined regional administration of tramadol and ropivacaine during interscalene brachial plexus block improves the time of onset and the duration of the sensory block, while it is associated with reduced morphine consumption during the first 24 h after shoulder surgery

The effect of tramadol on interscalene brachial plexus block with ropivacaine for shoulder surgery

Background and objectives: Brachial plexus block is commonly used in shoulder surgery, as it provides satisfactory surgical conditions and adequate postoperative pain control. However, there are contradictory reports regarding the addition of tramadol to the injected regional anesthetic solution. We performed a prospective randomized study to evaluate the effectiveness of tramadol as an adjuvant to ropivacaine during interscalene brachial plexus block and assess its impact on the opioid consumption and the early postoperative pain in patients that underwent shoulder surgery. Materials and Methods: Eighty patients scheduled for elective shoulder surgery and anesthesia via interscalene brachial plexus block were randomly divided into two groups. In group A- tramadol group (n = 40), a solution of 40 ml of ropivacaine 0.5% and 2 ml (100 mg) of tramadol was administered during the brachial plexus block, while in group B- control group (n = 40), a solution of 40 ml of ropivacaine 0.5% and 2 ml NaCl 0.9% (placebo) was administered. The effectiveness and duration of sensory and motor blocks were recorded in both groups. The sensory block was assessed recording the loss of sensation to pin prick test over the skin distribution of the axillary, radial, and musculocutaneous nerves. The motor block was assessed using the modified 3-point Bromage score (0–2 points). Cumulative morphine consumption and pain, using the Visual Analog Scale (VAS), were evaluated in both groups at 2, 4, 8, and 24 h after surgery. Results: Sensory block onset was achieved earlier in tramadol group than in control group (5.21 ± 3.15 minutes (min) vs. 7.1 ± 4.51 min, p = 0.029). The motor block onset was similar between the two groups (13.08 ± 6.23 min vs 13.28 ± 6.59 min; p = 0.932). The duration of the sensory block was longer in tramadol group as compared to control group (13 ± 2.3 h vs 12 ± 2.8 h; p = 0.013). The duration of the motor block did not present any difference between the groups (10 ± 2.2 h vs 10 ± 2.8 h; p = 0.308). Differences in morphine administration were not significant at 2, 4, and 8 h, however, morphine consumption was found to be decreased in tramadol group 24 h postoperatively (p = 0.04). The values of VAS were similar at 2, 4, and 8 h, however, they were lower in tramadol group at 24 h (p < 0.013). Conclusions: Combined regional administration of tramadol and ropivacaine during interscalene brachial plexus block improves the time of onset and the duration of the sensory block, while it is associated with reduced morphine consumption during the first 24 h after shoulder surgery.Σκοπός της μελέτης: Ο αποκλεισμός του βραχιονίου πλέγματος χρησιμοποιείται συχνά σε χειρουργικές επεμβάσεις στον ώμο, καθώς παρέχει ικανοποιητική χειρουργική αναισθησία και επαρκή έλεγχο του μετεγχειρητικού πόνου. Ωστόσο, υπάρχουν αντικρουόμενες αναφορές σχετικά με τη προσθήκη της τραμαδόλης στο εγχυόμενο διάλυμα του τοπικού αναισθητικού. Πραγματοποιήσαμε μια τυχαιοποιημένη μελέτη προοπτικής για να αξιολογήσουμε την αποτελεσματικότητα της τραμαδόλης σαν επικουρικό φάρμακο στο διάλυμα της ροπιβακαῒνης κατά το διασκαληνικό αποκλεισμό του βραχιονίου πλέγματος και την επίδραση της στη κατανάλωση οπιοειδών και τον οξύ μετεγχειρητικό πόνο, σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση στον ώμο. Υλικό και μέθοδος: Ογδόντα ασθενείς που επρόκειτο να υποβληθούν σε χειρουργικές επεμβάσεις στον ώμο με διασκαληνικό αποκλεισμό του βραχιονίου πλέγματος, καταναμήθηκαν τυχαιοποιημένα σε δύο ομάδες. Το διάλυμα του τοπικού αναισθητικού που χορηγούνταν αποτελούνταν από 40 ml ροπιβακαΐνη 0,5% και 100 mg τραμαδόλη (2 ml) στην ομάδα Α- ομάδα τραμαδόλης (n=40) και 40 ml ροπιβακαΐνη 0,5% και 2 ml NaCl 0,9 % (εικονικό φάρμακο- placebo) στην ομάδα Β- ομάδα ελέγχου (n=40). Και στις δύο ομάδες καταγράφηκε η αποτελεσματικότητα και η διάρκεια του αισθητικού και του κινητικού αποκλεισμού. Η εκτίμηση του αισθητικού αποκλεισμού γινόταν με το pin prick test και την απώλεια της αισθητικότητας στις περιοχές κατανομής του μασχαλιαίου, κερκιδικού και μυοδερματικού νεύρου. Για την εκτίμηση του κινητικού αποκλεισμού χρησιμοποιήθηκε η τροποποιημένη κλίμακα Bromage 3 βαθμών. Η συνολική κατανάλωση μορφίνης και ο πόνος σύμφωνα με την οπτική αναλογική κλίμακα του πόνου (VAS: Visual Analogue Scale) αξιολογήθηκαν και στις δύο ομάδες 2, 4, 8 και 24 ώρες μετεγχειρητικά. Αποτελέσματα: Ο αισθητικός αποκλεισμός επιτεύχθηκε νωρίτερα στην ομάδα τραμαδόλης από την ομάδα ελέγχου (5.21 ± 3.15 minutes (min) vs 7.1 ± 4.51 min, p = 0.029). Η έναρξη του κινητικού αποκλεισμού ήταν όμοια ανάμεσα στις δυο ομάδες (13.08 ± 6.23 min vs 13.28 ± 6.59 min; p = 0.932). Η διάρκεια του αισθητικού αποκλεισμού ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα τραμαδόλης σε σχέση με την ομάδα ελέγχου (13 ± 2.3 h vs 12 ± 2.8 h; p = 0.013). Η διάρκεια του κινητικού αποκλεισμού δε παρουσίασε διαφορές ανάμεσα στις δύο ομάδες (10 ± 2.2 h vs. 10 ± 2.8 h; p = 0.308). Οι διαφορές στη κατανάλωση της μορφίνης δεν ήταν σημαντικές σε 2, 4, and 8 h, όμως η κατανάλωση της μορφίνης ελαττώθηκε στην ομάδα τραμαδόλης 24 h μετεγχειρητικά (p = 0.04). Οι τιμές VAS ήταν όμοιες σε 2, 4, and 8 h, όμως ήταν μικρότερες στην ομάδα τραμαδόλης 24 h μετεγχειρητικά (p < 0.013). Συμπεράσματα: Συμπερασματικά, η περινευρική χορήγηση τραμαδόλης και ροπιβακαΐνης για διασκαληνικό αποκλεισμό του βραχιονίου πλέγματος, αυξάνει τη ταχύτητα έναρξης και τη διάρκεια του αισθητικού αποκλεισμού και συνδυάζεται με μειωμένη κατανάλωση μορφίνης το πρώτο 24ωρο μετεγχειρητικά έπειτα από χειρουργική επέμβαση στον ώμο

Large Intrathoracic Desmoid Tumor and Re-Expansion Pulmonary Edema: Case Report and Review of the Literature

Re-expansion pulmonary edema is a potentially life-threatening situation following thoracic surgery of a compromised lung. We report the case of a 24-year-old female scheduled for a resection of a large intrathoracic desmoid tumor that presented with re-expansion pulmonary edema at the conclusion of her surgery and discuss the clinical presentation, mechanism and predictors of this entity and review similar cases reported in the literature

Addition of 100 mg of Tramadol to 40 mL of 0.5% Ropivacaine for Interscalene Brachial Plexus Block Improves Postoperative Analgesia in Patients Undergoing Shoulder Surgeries as Compared to Ropivacaine Alone—A Randomized Controlled Study

Background and objectives: Brachial plexus block is commonly used in shoulder surgery, as it provides satisfactory surgical conditions and adequate postoperative pain control. However, there are contradictory reports regarding the addition of tramadol to the injected regional anesthetic solution. We performed a prospective randomized study to evaluate the effectiveness of tramadol as an adjuvant to ropivacaine during interscalene brachial plexus block and assess its impact on the opioid consumption and the early postoperative pain in patients that underwent shoulder surgery. Materials and Methods: Eighty patients scheduled for elective shoulder surgery and anesthesia via interscalene brachial plexus block were randomly divided into two groups. In group A (n = 40), a solution of 40 mL of ropivacaine 0.5% and 2 mL (100 mg) of tramadol was administered during the brachial plexus block, while in group B (n = 40), a solution of 40 mL of ropivacaine 0.5% and 2 mL NaCl 0.9% (placebo) was administered. The effectiveness and duration of sensory and motor blocks were recorded in both groups. The sensory block was assessed recording the loss of sensation to pin prick test over the skin distribution of the axillary, radial, and musculocutaneous nerves. The motor block was assessed using the modified 3-point Bromage score (0&ndash;2 points). Cumulative morphine consumption and pain, using the Visual Analog Scale (VAS), were evaluated in both groups at 2, 4, 8, and 24 h after surgery. Results: Sensory block onset was achieved earlier in group A than in group B (5.21 &plusmn; 3.15 minutes (min) vs. 7.1 &plusmn; 4.51 min, p = 0.029). The motor block onset was similar between the two groups (13.08 &plusmn; 6.23 min vs. 13.28 &plusmn; 6.59 min; p = 0.932). The duration of the sensory block was longer in group A as compared to group B (13 &plusmn; 2.3 h vs. 12 &plusmn; 2.8 h; p = 0.013). The duration of the motor block did not present any difference between the groups (10 &plusmn; 2.2 h vs. 10 &plusmn; 2.8 h; p = 0.308). Differences in morphine administration were not significant at 2, 4, and 8 h, however, morphine consumption was found to be decreased in group A 24 h postoperatively A (p = 0.04). The values of VAS were similar at 2, 4, and 8 h, however, they were lower in group A at 24 h (p &lt; 0.013). Conclusions: Combined regional administration of tramadol and ropivacaine during interscalene brachial plexus block improves the time of onset and the duration of the sensory block, while it is associated with reduced morphine consumption during the first 24 h after shoulder surgery

Evaluation of a quality improvement intervention to reduce anastomotic leak following right colectomy (EAGLE): pragmatic, batched stepped-wedge, cluster-randomized trial in 64 countries

Background Anastomotic leak affects 8 per cent of patients after right colectomy with a 10-fold increased risk of postoperative death. The EAGLE study aimed to develop and test whether an international, standardized quality improvement intervention could reduce anastomotic leaks. Methods The internationally intended protocol, iteratively co-developed by a multistage Delphi process, comprised an online educational module introducing risk stratification, an intraoperative checklist, and harmonized surgical techniques. Clusters (hospital teams) were randomized to one of three arms with varied sequences of intervention/data collection by a derived stepped-wedge batch design (at least 18 hospital teams per batch). Patients were blinded to the study allocation. Low- and middle-income country enrolment was encouraged. The primary outcome (assessed by intention to treat) was anastomotic leak rate, and subgroup analyses by module completion (at least 80 per cent of surgeons, high engagement; less than 50 per cent, low engagement) were preplanned. Results A total 355 hospital teams registered, with 332 from 64 countries (39.2 per cent low and middle income) included in the final analysis. The online modules were completed by half of the surgeons (2143 of 4411). The primary analysis included 3039 of the 3268 patients recruited (206 patients had no anastomosis and 23 were lost to follow-up), with anastomotic leaks arising before and after the intervention in 10.1 and 9.6 per cent respectively (adjusted OR 0.87, 95 per cent c.i. 0.59 to 1.30; P = 0.498). The proportion of surgeons completing the educational modules was an influence: the leak rate decreased from 12.2 per cent (61 of 500) before intervention to 5.1 per cent (24 of 473) after intervention in high-engagement centres (adjusted OR 0.36, 0.20 to 0.64; P &lt; 0.001), but this was not observed in low-engagement hospitals (8.3 per cent (59 of 714) and 13.8 per cent (61 of 443) respectively; adjusted OR 2.09, 1.31 to 3.31). Conclusion Completion of globally available digital training by engaged teams can alter anastomotic leak rates. Registration number: NCT04270721 (http://www.clinicaltrials.gov)