The Quest to Solve Problems That Don’t Exist: Thought Artifacts in Contemporary Ontology

Questions about the nature of reality and consciousness remain unresolved in philosophy today, but not for lack of hypotheses. Ontologies as varied as physicalism, microexperientialism and cosmopsychism enrich the philosophical menu. Each of these ontologies faces a seemingly fundamental problem: under physicalism, for instance, we have the ‘hard problem of consciousness,’ whereas under microexperientialism we have the ‘subject combination problem.’ I argue that these problems are thought artifacts, having no grounding in empirical reality. In a manner akin to semantic paradoxes, they exist only in the internal logico-conceptual structure of their respective ontologies

An Ontological Solution to the Mind-Body Problem

I argue for an idealist ontology consistent with empirical observations, which seeks to explain the facts of nature more parsimoniously than physicalism and bottom-up panpsychism. This ontology also attempts to offer more explanatory power than both physicalism and bottom-up panpsychism, in that it does not fall prey to either the ‘hard problem of consciousness’ or the ‘subject combination problem’, respectively. It can be summarized as follows: spatially unbound consciousness is posited to be nature’s sole ontological primitive. We, as well as all other living organisms, are dissociated alters of this unbound consciousness. The universe we see around us is the extrinsic appearance of phenomenality surrounding—but dissociated from—our alter. The living organisms we share the world with are the extrinsic appearances of other dissociated alters. As such, the challenge to artificially create individualized consciousness becomes synonymous with the challenge to artificially induce abiogenesis

Can A Quantum Field Theory Ontology Help Resolve the Problem of Consciousness?

The hard problem of consciousness arises in most incarnations of present day physicalism. Why should certain physical processes necessarily be accompanied by experience? One possible response is that physicalism itself should be modified in order to accommodate experience: But, modified how? In the present work, we investigate whether an ontology derived from quantum field theory can help resolve the hard problem. We begin with the assumption that experience cannot exist without being accompanied by a subject of experience (SoE). While people well versed in Indian philosophy will not find that statement problematic, it is still controversial in the analytic tradition. Luckily for us, Strawson has elaborately defended the notion of a thin subject—an SoE which exhibits a phenomenal unity with different types of content (sensations, thoughts etc.) occurring during its temporal existence. Next, following Stoljar, we invoke our ignorance of the true physical as the reason for the explanatory gap between present day physical processes (events, properties) and experience. We are therefore permitted to conceive of thin subjects as related to the physical via a new, yet to be elaborated relation. While this is difficult to conceive under most varieties of classical physics, we argue that this may not be the case under certain quantum field theory ontologies. We suggest that the relation binding an SoE to the physical is akin to the relation between a particle and (quantum) field. In quantum field theory, a particle is conceived as a coherent excitation of a field. Under the right set of circumstances, a particle coalesces out of a field and dissipates. We suggest that an SoE can be conceived as akin to a particle—a SelfOn—which coalesces out of physical fields, persists for a brief period of time and then dissipates in a manner similar to the phenomenology of a thin subject. Experiences are physical properties of selfons with the constraint (specified by a similarity metric) that selfons belonging to the same natural kind will have similar experiences. While it is odd at first glance to conceive of subjects of experience as akin to particles, the spatial and temporal unity exhibited by particles as opposed to fields and the expectation that selfons are new kinds of particles, paves the way for cementing this notion. Next, we detail the various no-go theorems in most versions of quantum field theory and discuss their impact on the existence of selfons. Finally, we argue that the time is ripe for a rejuvenated Indian philosophy to begin tackling the three-way relationship between SoEs (which may become equivalent to jivas in certain Indian frameworks), phenomenal content and the physical world. With analytic philosophy still struggling to come to terms with the complex worlds of quantum field theory and with the relative inexperience of the western world in arguing the jiva-world relation, there is a clear and present opportunity for Indian philosophy to make a worldcentric contribution to the hard problem of experience

Хардверски потпомогната виртуелизација на компјутерски системи

Виртуелизација е софтверска техника со која се емулира работењето на целиот компјутер. Со неа се овозможува на еден физички компјутер да бидат инсталирани неколку виртуелни компјутери со инсталирани оперативи системи и соодветни апликации. При тоа, инсталираните виртуелни компјутери можат да не се гледаат меѓу себе, а оперативниот систем кој е инсталиран и се извршува во оквир на едниот виртуелен компјутер е убеден дека само тој има севкупна контрола над компјутерот. Инсталациите на виртуелните компјутери се изведуваат во датотеки на дискот, па нема потреба за посебни партиции. Во зависност од потребите и од моќноста на физичкиот компјутер, можеме да имаме инсталирано неколку виртуелни компјутери истовремено. Се разбира дека ресурсите на физичкиот компјутер ќе бидат делени помеѓу сите виртуелни компјутери и поради тоа виртуелните компјутери ќе бидат значително побавни во својата работа.Виртуелните компјутери овозможуваат да се инсталираат најразлични програми, без грижа дека би можело нешто несакано да се случи со основниот оперативен систем. Тука е и можноста за креирање на виртуелна мрежа за испитување на мрежниот софтвер како и многу други можности. Освен на персоналните компјутери, виртуелизацијата се изведува и на серверите, но на малку поинаков начин. Серверскиот хардвер најчесто има вградена поддршка за хардверска виртуелизација, со што целата виртуелизација се одвива многу побргу отколку на персоналните компјутери. Хардверски потпомогнатата виртуелизација не е нова идеја, но со нејзиниот развој, започнува целата популаризација на виртуелизацијата како начин на работа на скоро сите понови сервери

Споредба на перформансите на 802.11n стандардот за различни класи на безжични мрежни уреди

Овој труд е приказ на последниот стандард за безжични локални мрежи под името 802.11n. Опишан е развојот на верзиите, како и патот кој требаше да се помине за да верзијата 11.0 прерасне во полноправен стандард, по скоро шест години од изгласувањето на првата верзија. Објаснети се новите технологии со чија помош мрежните уреди можат да постигнат многу поголема брзина на пренос во однос на своите претходници. Исто така, спецификациите на овој стандард налагаат мрежните уреди да можат да комуницираат со другите мрежни уреди кои се произведени според било кој претходен 802.11 стандард. Потоа е даден опис на тестирање на пропусноста на три мрежни уреди, како и соодветните резултати кои се добиени при ова тестирање. На крај следи заклучокот од целото тестирање, како и препораки за идните сопственици на овие уреди

Panpsychism in the West /

Includes bibliographical references (p. 291-306) and index