Primary myelofibrosis with normal karyotype and cryptic aberrations detected by FISH: case report

Introduction. Myeloproliferative neoplasms (MPNs) are the result of clonal haematopoietic stem cell disorders. The most common cytogenetic aberrations are: partial trisomy 1q, 13q–, 20q–, trisomy 8 and abnormalities of chromosomes 1, 7 and 9. Conventional karyotyping is a routinely used method. Fluorescent in situ hybridisation (FISH) analysis however may also be an integral component of the diagnostic evaluation, especially when the abnormality is cryptic. Subject and methods. A 70-year-old woman was admitted to the Department of Haematology in September 2013 with suspected acute myeloid leukemia (AML). The final diagnosis was primary myelofibrosis and NYHA class III heart failure. Bone marrow (BM) was used for karyotyping and FISH. Peripheral blood (PB) was used for PCR. Results. Cytogenetic GTG analysis revealed normal female karyotype — 46,XX [22]. The result of analysis of JAK2 V617F mutation was negative. Analysis using LSI BCR/ABL Dual Fusion Probe, JAK2 Break Probe and RB1 Deletion Probe showed abnormal cells, of which the numbers were beyond the normal cutoffs. FISH examinations using p53 Deletion Probe and LSI CDKN2A/CEP 9 showed normal cells. Conclusion. The diagnosis of primary myelofibrosis may pose a problem. We still do not know the specific abnormalities (i.e. genomic and chromosomal aberrations or gene mutations), the occurrence of which may help to diagnose and assess a probable time of survival of patients with PMF. Further examinations are needed (e.g. using aCGH) to find out more about myeloproliferative neoplasms

Bcr-Abl Amplification Plays a Major Role in Resistance to Tyrosine Kinase Inhibitors in K-562 Cell Line

An emerging problem in patients with chronic myeloid leukemia (CML) is increasing resistance to tyrosine kinase inhibitors (TKIs). To determine genetic and cellular mechanisms involved in the development of resistance to TKIs, nine imatinib-resistant cell lines were derived from K- 562 cell line followed by testing of drug sensitivity, multidrug resistance proteins and cytogenetic studies. In imatinib-resistant cell lines cross-resistance to daunorubicin, etoposide and cytarabine were observed whereas sensitivity to dasatinib, nilotinib, cyclophpsphamide, bortezomib and busulfan was preserved. Treatment with imatinib decreased PGP and LRP expression, however it did not significantly influence MRP1 expression. Amount of signals in FISH analysis from ABL, BCR and from fusion genes (BCR-ABL or ABL-BCR) was mostly higher in imatinib-resistant cell lines in comparison to parental K-562 cell line. We concluded that BCR-ABL amplification but not cellular sensitivity is the major mechanisms of resistance in K-562 cell line.Narastająca oporność na inhibitory kinazy tyrozynowej (TKIs) jest niepokojącym problemem u pacjentów z przewlekłą białaczka szpikową (CML). Aby określić genetyczne i komórkowe mechanizmy oporności na TKIs z linii K-562 wyhodowano 9 opornych na imatynib linii komórkowych, w których przeprowadzono badania: oporności na leki, ekspresji białek oporności komórkowej oraz badania cytogenetyczne. W opornych na imatinib liniach komórkowych stwierdzono krzyżową oporność na daunorubicynę, etopozyd i cytarabinę, podczas gdy wrażliwość na dasatinib, nilotinib, cyklofosfamid, bortezomib i busulfan była zachowana. Hodowla z imatinibem zmniejszała ekspresję białka PGP i LRP ale nie wypływała na ekspresję białka MRP1. W badaniu metodą FISH w liniach opornych na imatinib w porównaniu do macierzystej linii K-562 obserwowano większą ilość sygnałów pochodzących od genów ABL, BCR oraz od genów fuzyjnych (BCR-ABL i ABL-BCR). Przeprowadzone badania wskazują, że nie mechanizmy oporności komórkowej ale amplifikacja sekwencji BCR-ABL, jest głównym mechanizmem oporności na TKIs w linii K-562

Amplifikacja BCR-ABL ma istotne znaczenie w oporności na inhibitory kinazy tyrozynowj w linii komórkowej K-562

An emerging problem in patients with chronic myeloid leukemia (CML) is increasing resistance to tyrosine kinase inhibitors (TKIs). To determine genetic and cellular mechanisms involved in the development of resistance to TKIs, nine imatinib-resistant cell lines were derived from K- 562 cell line followed by testing of drug sensitivity, multidrug resistance proteins and cytogenetic studies. In imatinib-resistant cell lines cross-resistance to daunorubicin, etoposide and cytarabine were observed whereas sensitivity to dasatinib, nilotinib, cyclophpsphamide, bortezomib and busulfan was preserved. Treatment with imatinib decreased PGP and LRP expression, however it did not significantly influence MRP1 expression. Amount of signals in FISH analysis from ABL, BCR and from fusion genes (BCR-ABL or ABL-BCR) was mostly higher in imatinib-resistant cell lines in comparison to parental K-562 cell line. We concluded that BCR-ABL amplification but not cellular sensitivity is the major mechanisms of resistance in K-562 cell line.Narastająca oporność na inhibitory kinazy tyrozynowej (TKIs) jest niepokojącym problemem u pacjentów z przewlekłą białaczka szpikową (CML). Aby określić genetyczne i komórkowe mechanizmy oporności na TKIs z linii K-562 wyhodowano 9 opornych na imatynib linii komórkowych, w których przeprowadzono badania: oporności na leki, ekspresji białek oporności komórkowej oraz badania cytogenetyczne. W opornych na imatinib liniach komórkowych stwierdzono krzyżową oporność na daunorubicynę, etopozyd i cytarabinę, podczas gdy wrażliwość na dasatinib, nilotinib, cyklofosfamid, bortezomib i busulfan była zachowana. Hodowla z imatinibem zmniejszała ekspresję białka PGP i LRP ale nie wypływała na ekspresję białka MRP1. W badaniu metodą FISH w liniach opornych na imatinib w porównaniu do macierzystej linii K-562 obserwowano większą ilość sygnałów pochodzących od genów ABL, BCR oraz od genów fuzyjnych (BCR-ABL i ABL-BCR). Przeprowadzone badania wskazują, że nie mechanizmy oporności komórkowej ale amplifikacja sekwencji BCR-ABL, jest głównym mechanizmem oporności na TKIs w linii K-562

Znaczenie prognostyczne rearanżacji BCR-ABL w ostrej białaczce limfoblastycznej u dzieci

B a c k g r o u n d . Acute lymphoblastic leukemia (ALL) is the most frequent pediatric malignancy. Presence of adverse risk factors determines risk group stratification in this disease.O b j e c t i v e . The aim of study was the analysis of results of therapy and role of prognostic risk factors in treatment of childhood ALL in kujawsko-pomorskie region in 1995-2010.P a t i e n t s a n d m e t h o d s . During this period, ALL was diagnosed in 223 patients. With respect to time period and therapy protocol, the patients were divided into two groups: group 1 A/B (1995-2002) and group 2 (2002- 2010). Probability of overall survival (OS), event-free survival (EFS) and relapse-free survival (RFS) were analyzed. Uni- and multivariate analyzes for risk factors were performed.R e s u l t s . Over the analyzed 17-year period, OS has increased from 77.9% in group 1A and 73.7% in group 1B to 86.2% in group 2. Results of RFS and EFS have also increased during this time. The death rate has decreased from 26% in group 1A and 26.3% in group 1B to 10.2% in group 2. The most important adverse prognostic risk factors during the first period included involvement of liver, spleen, lymph nodes as well as poor response to initial therapy, while during the second period the most important independent risk factor was BCR-ABL rearrangement in lymphoblasts.C o n c l u s i o n s . The most important independent prognostic risk factors in pediatric ALL include advanced disease, BCR-ABL rearrangement, and initial response to therapy. These factors are used for stratification to treatment groups, intensification of therapy and hematopoietic stem cell transplantation.W s t ę p . Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL) jest najczęstszym nowotworem wieku dziecięcego. W tej chorobie obecność czynników ryzyka decyduje o stratyfikacji pacjentów do grup ryzyka.C e l p r a c y . Analiza wyników terapii i roli czynników prognostycznych w ALL u dzieci w regionie kujawsko-pomorskim w latach 1995-2010.P a c j e n c i  i  m e t o d y k a . Analizą objęto 223 dzieci, które podzielono na 2 grupy w zależności od okresu terapii i stosowanych protokołów leczenia: grupa 1A/B (1995-2002) i grupa 2 (2002-2010). Wyznaczono prawdopodobieństwo przeżycia wolnego od zdarzeń (pEFS), prawdopodobieństwo przeżycia (pOS) i prawdopodobieństwa przeżycia wolnego od wznowy (pRFS). Przeprowadzono analizę jedno- i wielowariantową czynników ryzyka niepowodzenia terapii.Wy n i k i . W analizowanym okresie 17 lat, OS wzrosło od 77,9% w grupie 1A i 73,7% w grupie 1B do 86,2% w grupie 2. Wyniki RFS i EFS również uległy poprawie. W tym czasie odsetek zgonów obniżył się z 26% w grupie 1A i 26,3% w grupie 1B do 10,2% w grupie 2. W analizie czynników ryzyka wykazano, że w pierwszym analizowanym okresie zajęcie wątroby, śledziony i węzłów chłonnych oraz niekorzystna początkowa odpowiedź na terapię były związane z gorszymi ostatecznymi wynikami terapii, natomiast w drugim okresie czasu najsilniejszym niezależnym niekorzystnym czynnikiem rokowniczym była obecność rearanżacji BCR-ABL w limfoblastach.Wn i o s k i . Najważniejszymi czynnikami prognostycznymi w ALL u dzieci są: zaawansowanie choroby, odpowiedź na leczenie oraz obecność rearanżacji BCR-ABL, które są podstawą stratyfikacji do grup ryzyka, intensyfikacji leczenia w grupach wysokiego ryzyka oraz kwalifikacji do przeszczepiania komórek krwiotwórczych

Prognostic significance of BCR-ABL rearrangement in childhood acute lymphoblastic leukemia

B a c k g r o u n d. Acute lymphoblastic leukemia (ALL) is the most frequent pediatric malignancy. Presence of adverse risk factors determines risk group stratification in this disease. O b j e c t i v e. The aim of study was the analysis of results of therapy and role of prognostic risk factors in treatment of childhood ALL in kujawsko-pomorskie region in 1995-2010. P a t i e n t s a n d m e t h o d s. During this period, ALL was diagnosed in 223 patients. With respect to time period and therapy protocol, the patients were divided into two groups: group 1 A/B (1995-2002) and group 2 (2002- 2010). Probability of overall survival (OS), event-free survival (EFS) and relapse-free survival (RFS) were analyzed. Uni- and multivariate analyzes for risk factors were performed. R e s u l t s. Over the analyzed 17-year period, OS has increased from 77.9% in group 1A and 73.7% in group 1B to 86.2% in group 2. Results of RFS and EFS have also increased during this time. The death rate has decreased from 26% in group 1A and 26.3% in group 1B to 10.2% in group 2. The most important adverse prognostic risk factors during the first period included involvement of liver, spleen, lymph nodes as well as poor response to initial therapy, while during the second period the most important independent risk factor was BCR-ABL rearrangement in lymphoblasts. C o n c l u s i o n s. The most important independent prognostic risk factors in pediatric ALL include advanced disease, BCR-ABL rearrangement, and initial response to therapy. These factors are used for stratification to treatment groups, intensification of therapy and hematopoietic stem cell transplantation.W s t ę p. Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL) jest najczęstszym nowotworem wieku dziecięcego. W tej chorobie obecność czynników ryzyka decyduje o stratyfikacji pacjentów do grup ryzyka. C e l p r a c y. Analiza wyników terapii i roli czynników prognostycznych w ALL u dzieci w regionie kujawsko-pomorskim w latach 1995-2010. P a c j e n c i  i  m e t o d y k a. Analizą objęto 223 dzieci, które podzielono na 2 grupy w zależności od okresu terapii i stosowanych protokołów leczenia: grupa 1A/B (1995-2002) i grupa 2 (2002-2010). Wyznaczono prawdopodobieństwo przeżycia wolnego od zdarzeń (pEFS), prawdopodobieństwo przeżycia (pOS) i prawdopodobieństwa przeżycia wolnego od wznowy (pRFS). Przeprowadzono analizę jedno- i wielowariantową czynników ryzyka niepowodzenia terapii. Wy n i k i. W analizowanym okresie 17 lat, OS wzrosło od 77,9% w grupie 1A i 73,7% w grupie 1B do 86,2% w grupie 2. Wyniki RFS i EFS również uległy poprawie. W tym czasie odsetek zgonów obniżył się z 26% w grupie 1A i 26,3% w grupie 1B do 10,2% w grupie 2. W analizie czynników ryzyka wykazano, że w pierwszym analizowanym okresie zajęcie wątroby, śledziony i węzłów chłonnych oraz niekorzystna początkowa odpowiedź na terapię były związane z gorszymi ostatecznymi wynikami terapii, natomiast w drugim okresie czasu najsilniejszym niezależnym niekorzystnym czynnikiem rokowniczym była obecność rearanżacji BCR-ABL w limfoblastach. Wn i o s k i. Najważniejszymi czynnikami prognostycznymi w ALL u dzieci są: zaawansowanie choroby, odpowiedź na leczenie oraz obecność rearanżacji BCR-ABL, które są podstawą stratyfikacji do grup ryzyka, intensyfikacji leczenia w grupach wysokiego ryzyka oraz kwalifikacji do przeszczepiania komórek krwiotwórczych