A Case of Hypoglycemic Brain Injuries with Cortical Laminar Necrosis

We report a case of 68-yr-old male who died from brain injuries following an episode of prolonged hypoglycemia. While exploring controversies surrounding magnetic resonance imaging (MRI) findings indicating the bad prognosis in patients with hypoglycemia-induced brain injuries, we here discuss interesting diffusion-MRI of hypoglycemic brain injuries and their prognostic importance focusing on laminar necrosis of the cerebral cortex

Χρήση επίγειου σαρωτή για την αποτύπωση Αρχαίου Πύργου στην Αγ. Μαρίνα Κέας

97 σ.Για την αποτύπωση των μνημείων είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός λεπτομερούς υπόβαθρου, σε κατάλληλη μορφή και κλίμακα ώστε οι αρχαιολόγοι ή οι μηχανικοί που θα ασχοληθούν με τη συντήρηση ή αναστήλωση του να έχουν όλη την πληροφορία που θα μπορέσει να τους φανεί χρήσιμη για οποιαδήποτε παρέμβαση. Η πολυπλοκότητα ενός μνημείου ειδικά αν αυτό έχει μεγάλες φθορές από τα διάφορα φυσικά φαινόμενα ή τις ανθρώπινες παρεμβάσεις είναι και ο βασικός λόγος που καθιστά την καταγραφή και αποτύπωση του επίπονη και ιδιαίτερα δύσκολη. Η χρήση των επίγειων τρισδιάστατων σαρωτών Laser αποτελεί ένα εναλλακτικό και συνάμα νέο τρόπο αποτύπωσης των μνημείων. Στην παρούσα διπλωματική εργασία γίνεται εφαρμογή αυτής της μεθοδολογίας στην αποτύπωση του Αρχαίου Πύργου στην Αγία Μαρίνα Κέας. Αρχικά έγινε η αποτύπωση του πύργου με σαρωτή Laser σε περίπου δέκα ώρες όπου χρησιμοποιήθηκαν δεκαέξι στάσεις για τη λήψη των απαραίτητων νεφών σημείων. Στη συνέχεια ακολούθησαν οι εργασίες γραφείου όπου έγιναν οι συνενώσεις των νεφών σημείων, η διαγραφή της περιττής πληροφορίας και στη συνέχεια το τρισδιάστατο μοντέλο του Πύργου. Ακολούθησε η εξαγωγή μετρητικής πληροφορίας με την μορφή τομών και κατόψεων, όπως και ένα αρχείο βίντεο με την εικονική περιήγηση. Η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων και των παραγόμενων ψηφιακών προϊόντων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά. Αυτό μπορεί να το δει κανείς στα σφάλματα της συνένωσης στην εικόνα 5.1.1.3 όπου το μικρότερο είναι 0,005m και το μεγαλύτερο είναι 0,015m ενώ το όριο σφάλματος που είχαμε ορίσει ως αποδεκτό για το συγκεκριμένο έργο ήταν τα 0,020m. Η συγκεκριμένη μέθοδος αποτύπωσης συνίσταται για την απεικόνιση με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια όλων των μνημείων και ιδιαίτερα όσων είναι πολύ δύσκολα στην αποτύπωση με όλες τις υπόλοιπες μεθόδους που χρησιμοποιούταν μέχρι πρόσφατα.For the recording of monuments is essential a detailed background of an appropriate form and scale.This can be used by archaeologists and engineers dealing with the maintenance or restoration of cultural heritage monuments which will allow them to have all the information which can be useful for any intervention. The complexity of a monument and the damages it may have due to natural phenomena or human intervention is the main reason that makes the recording and mapping a cumbersome task.. The use of a ground 3D Laser Scanner is an alternative and yet a new way of surveying monuments. The aim of this project thesis is to present the results of terrestrial laser scanning for the geometrical documentation of the Ancient Tower at Agia Marina Kea. Initially, the monument was scanned using sixteen different instrument positions in about 10 hours. Then followed the processing of the point clouds which included the registration and georeference into a common reference system, the deletion of unnecessary information and noisy data, and finally the development of a three-dimensional model of the Tower. Finally, export information was produced in the form of sections and floor plans as well as a video with the virtual tour of the tower. The evaluation of results and output digital products leads to the conclusion that the results were satisfactory. This can be seen in the registration errors in Figure 5.1.1.3, where the smallest is 0,005 m and the higher 0,015 m while the limit we set as acceptable for this project was the 0,020 m. This method of recording is recommended for the documentation with very great detail of all monuments and especially those which are very difficult to capture with other conventional methodsΒασίλειος Π. Σίσκα

Counterpulsation: A concept with a remarkable past, an established present and a challenging future

The intra-aortic balloon pump (IABP), which is the main representative of the counterpulsation technique, has been an invaluable tool in cardiologists’ and cardiac surgeons’ armamentarium for approximately half a century. The IABP confers awide variety of vaguely understood effects on cardiac physiology andmechano-energetics. Although, the recommendations for its use are multiple, most are not substantially evidence-based. Indicatively, the results of recently performed prospective studies have put IABP’s utility in the setting of post-infarction cardiogenic shock into question. However, the particular issue remains open to further research. IABP support in high-risk patients undergoing PCI is associated with favorable long-term clinical outcome. In cardiac surgery, the use of IABP in cases of peri-operative low-output syndrome, refractory angina or ischemia-related mechanical complications is a usual, but poorly justified strategy. Anecdotal cases of treatment of incessant ventricular arrhythmias, reversal of right ventricular dysfunction and partial myocardial recovery have also been reported with its use. Converging data demonstrate the potential of safe long-term IABP support as a bridge to decision making or a bridge to transplantation modality in patients with heart failure. The feasibility of IABP insertion via other than the femoral artery sites enhances this potential. Despite the fact that several other counterpulsation devices have been developed and tested overtime none has managed to substitute the IABP, which continues to be most frequently used mechanical assist device. (C) 2014 Elsevier Ireland Ltd. All rights reserved