Strategie radzenia sobie ze stresem a występowanie symptomów depresyjnych u młodzieży w wieku 13–16 lat

The main aim of the study was to analyse the strategies of coping used by adolescents in the age group of 13–16 years and the links between the strategies and the perceived depression. The strategies were studied with the reference to adolescentsʼ age and sex. The perceived depression was measured with self-description method. According to the results, younger adolescents (13–14 years) more often used the “ignore the problem” strategy compared to older youngsters (15–16 years). Strategies: “worry” and “seek the professional help” were more often used in the group of older adolescents. Girls used more various forms of social support and worried more often than boys. They also referred to relaxing strategies such as drawing, painting or reading books. Boys more often seek professional help. Surprisingly, the strategy of concentrating on pleasure activities protected adolescents from depression

Ekstrakt z brzozy brodawkowatej Cortex Betulae, jako źródło substancji aktywnych biologicznie

For centuries birch extract has been a remedy for various skin problems. It is related to the fact that birch extract contains four or ve cycle triterpenic compounds including betulin, lupeol as well as betulinic and oleanolic acids. ese compounds have bioactive properties, thanks to which they may be applied not only in cosmetology but also in prevention and treatment of many skin diseases, including cancers. As medical research shows, triterpenes trigger the apoptosis process of cancerous cells and at the same time they toxically aect healthy cells. e mechanism of triterpene antioxidant properties is based on activating the enzyme system of an organism responsible for neutralisation of free radicals. anks to its antibacterial and antifungal properties, birch bark extract can be used in products protecting skin against microorganisms. Its bioactive substances regulate functions of the immune system, improve the immune response and stimulate self-healing properties of the body. Birch extract also reduces the risk of skin inammations. Chemical composition of dry birch bark extract is dependent on the conditions of extraction, particularly its time and type of solvent. In the extraction process alcohols or other organic solvents are mostly used due to the strong lipophilic nature of triterpenes. e content of triterpenic compounds in dry birch bark extract accounts for 70%, which makes this plant raw material an extremely rich source of substances belonging to this group.Ekstrakt z kory brzozy stanowi od wieków remedium na różnorakie dolegliwości skórne. Wiąże się to z zawartością w nim cztero- lub pięciocyklicznych związków triterpenowych, między innymi betuliny, lupeolu oraz kwasów betulinowego i ole-anolowego. Związki te wykazują działanie biologicznie czynne, dzięki czemu mogą znaleźć zastosowanie nie tylko w kosmetyce, ale również w prolaktyce i leczeniu wielu chorób skóry, w tym również nowotworów. Jak pokazują badania naukowe, triterpeny wywołują proces apoptozy komórek nowotworowych, nie wykazując przy tym działania toksycznego w stosunku do zdrowych tkanek. Z kolei mecha-nizm działania przeciwutleniającego triterpenów oparty jest na aktywacji systemu enzymatycznego organizmu odpowiedzialnego za neutralizację wolnych rodników. Aktywność przeciwbakteryjna oraz przeciwgrzybicza ekstraktu z kory brzozy umożliwia zastosowanie go w preparatach chroniących skórę przed działaniem drobnoustrojów. Substancje aktywne wyciągu z kory brzozy regulują funkcje układu odpornościowego, wzmacniają odpowiedź immunologiczną i stymulują czynności samonaprawcze organizmu. Ekstrakt brzozowy ogranicza również stany zapalne skóry. Skład suchego ekstraktu z kory brzozy zależy od warunków procesu ekstrakcji, a szczególnie jej czasu i rodzaju zastosowanego rozpuszczalnika. Do ekstrakcji stosuje się najczęściej alkohole lub inne organiczne rozpuszczalniki, ze względu na silnie lipolowy charakter triterpenów. Zawartość związków triterpenowych w suchym ekstrakcie z brzozy sięga 70% masowych, co czyni ten surowiec roślinny niezwykle bogatym źródłem związków z tej grupy

Placebo Groups in Research on the Effectiveness of ABA Therapeutic Techniques

Behavior analysts have shown that a single-subject experimental design (SSED) is a useful tool for identifying the effectiveness of specific therapeutic techniques, whereas researchers outside applied behavior analysis (ABA) maintain that randomized placebo-controlled trials (RPCT) provide the most definite test of efficacy. In this paper the possible benefits that could result from supporting SSED studies by placebo control groups are discussed. However, the use of placebo groups in psychotherapy research arouses considerable controversy and many researchers argue against it. The main aim of this paper is to clarify theoretical and methodological problems associated with using placebo groups in psychotherapy research and to demonstrate that these problems can be solved if the assumptions on which they are based are reformulated. The article also discusses ethical issues about the use of placebo groups in research on the effectiveness of psychotherapy

Expression of pattern recognition receptors in liver biopsy specimens of children chronically infected with HBV and HCV

Pattern recognition receptors (PRRs) constitute a pivotal arm of innate immunity. Their distribution is widespread and not limited to cells of the immune system. Following our previous findings concerning the expression of Toll-like receptors (TLRs) 2, 3 and 4 in chronic viral hepatitis C of children, we wished to search for other PRRs, including other TLRs, NOD-like receptors (NLRs) and RIG-1-like helicase receptors (RLR) in infected hepatocytes. Liver biopsy fragments from ten children with chronic hepatitis B and C were used and two others in which hepatotropic virus infection was excluded. Frozen sections of liver samples were subjected to ABC immunohistochemistry (IHC) following incubation with a set of antibodies. Results of IHC findings were screened for correlation with clinical/laboratory data of patients. It was found that several PRRs could be shown in affected hepatocytes, but the incidence was higher in hepatitis C than in B. In hepatitis C, TLR1, 2, 4, NALP and RIG-1 helicase showed the most marked expression. In hepatitis B, TLR1, 3, 9, NOD1 and NALP expression were the most conspicuous. Expression PRRs in liver from hepatitis of unknown origin was much lower. It was also the case in cytospins from human hepatoma cell line. Several correlations between PRRs expression and clinical findings in patients could be shown by statistical exploration. In conclusion, this data suggests some role for PRRs in the pathogenesis of chronic viral hepatitis. (Folia Histochemica et Cytobiologica 2011; Vol. 49, No. 3, pp. 410–416

Bevacizumab in the 1st line treatment of triple negative metastatic breast cancer patient — case report and review of the literature

Wprowadzenie. Angiogeneza i nadekspresja VEGF (Vascular Endothelial Growth Factor) odgrywają istotną rolę w rozwoju wielu typów nowotworów. Rola bewacyzumabu, humanizowanego przeciwciała anty-VEGF, w leczeniu chorych na rozsianego raka piersi pozostaje niejednoznaczna. Celem pracy jest przedstawienie przypadku chorej na potrójnie ujemnego, rozsianego raka piersi, która odniosła długotrwalą korzyść z immunochemioterapii jako pierwszej linii leczenia. Opis przypadku. U 57-letniej chorej na raka przewodowego piersi prawej, po szerokim wycięciu guza i limfadenektomii pachowej prawostronnej (pT1N0M0) oraz uzupełniającej chemio- i radioterapii, po czterech latach od zakończenia leczenia rozpoznano rozsiew choroby do płuca lewego (dwie zmiany) i węzłów chłonnych śródpiersia. Chora została zakwalifikowana do immunochemioterapii — paklitaksel z bewacyzumabem. W wyniku leczenia uzyskano znamienne zmniejszenie wymiarów zmian przerzutowych. Nie obserwowano poważnych działań niepożądanych terapii, po zakończeniu leczenia paklitakselem kontynuowano podawanie bewacyzumabu w ramach leczenia podtrzymującego. Od października 2009 r. do września 2013 r. chora otrzymała 70 wlewów bewacyzumabu. We wrześniu 2013 r. leczenie zakończono z uwagi na progresję wielkości zmian w płucu lewym, nowych zmian przerzutowych nie obserwowano. Chora została zakwalifikowana do stereotaktycznej radioterapii.Dyskusja. Jak dotąd skuteczność bewacyzumabu w leczeniu pierwszej linii u chorych na rozsianego raka piersi oceniono w trzech randomizowanych badaniach III fazy. We wszystkich tych badaniach stwierdzono znamienne wydłużenie PFS, bez istotnego zysku w zakresie OS. Na podstawie danych z literatury można przypuszczać, że konieczne jest wyodrębnienie podgrupy chorych, które odniosą największą korzyść z leczenia antyangiogennego. Aktualne doniesienia sugerują, ze najpewniej są to chore na potrójnie ujemnego raka piersi, które otrzymują bewacyzumab w skojarzeniu z chemioterapią w pierwszej linii leczenia, podobnie jak opisana przez nas chora.Introduction. Angiogenesis and VEGF (vascular endothelial growth factor) over expression play an important role inthe growth and development of many kinds of cancers. The role of bevacizumab, humanised, anti-VEGF antibody, intreatment of patients with metastatic breast canser (MBC) is still an open question. The aim of this paper is to present a case report of the use of bevacizumab with chemotherapy in the first line treatment of triple negative MBC.Case. We present the case of a 57-year-old woman with infiltrating ductal carcinoma of the right breast (pT1N0M0, TNBC). She underwent wide excision of the tumour with the excision of right axillary lymph nodes, adjuvant chemoterapy and radiotherapy. Four years later metastases in the left lung (two lesions) and mediastinum occured. For this reason the patient started immunochemotherapy — paclitaxel and bevacizumab. She ended paclitaxel after nine cycles, and continued bevacizumab as a maintenance. We observed a marked decrease in size of the metatstatic lesions. No serious adverse events during treatment were noted. From October 2009 to September 2013 the patient received 70 doses of bevacizumab. In September 2013 the treatment was ended due to progression of the size of the lung metastases. No new site of metastases was noted. The patient was considered suitable for stereotactic radiosurgery.Discussion. To date three randomised, multicenter studies, which evaluated effectiveness of adding bevacizumab to chemotherapy were performed. In all trials significant prolongation of progression-free survival (PFS) was observed but with no statistically significant influence on overall survival (OS). The toxicity of the combined treatment was higher. Many experts put a great emphasis on the need to discover a group of patients who will gain a significant benefit from antiangiogenic treatment. Reports in the literature indicate that probably the greatest benefit from adding bevacizumab to the chemotherapy is gained by women with triple-negative breast cancer, who receive bevacizumab as first-line treatment after cancer progression, as our patient described above

Chemotherapy in disseminated thymoma - case report, own experience

Grasiczaki należą do nowotworów, które powstają z tkanki nabłonkowej grasicy. Zabieg chirurgiczny odgrywa główną rolę w leczeniu grasiczaków, ale chemioterapia może znacząco wpływać na polepszenie prognoz dla tej grupy pacjentów. Skuteczna chemioterapia może mieć charakter leczenia neoadjuwantowego przed zabiegiem operacyjnym, uzupełniającego po zabiegu, stanowić element leczenia skojarzonego z radioterapią lub być stosowana w przebiegu rozsiewu choroby. Celem pracy jest przedstawienie przypadku 66-letniego chorego, u którego rozpoznano zaawansowanego grasiczaka i zastosowano z dobrym efektem leczenie systemowe dwóch linii. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 3: 222-226Thymomas are thymic epithelial neoplasms. Surgery plays a major role in thymoma treatment but chemotherapy can significantly improve prognoses for this group of patients. Neoadjuvant chemotherapy (before surgery), adjuvant chemotherapy (after surgery), chemotherapy combined with radiotherapy and palliative chemotherapy in dissemination stage could be required in effective therapy. The aim of this paper is description of the effective systemic second line treatment in the case of 66 years old patient with advanced thymoma. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 3: 222-22

Mnogie nowotwory pierwotne u kobiet nosicielek mutacji genu BRCA1 – dwa przypadki kliniczne

Mutations of BRCA1 and BRCA2 genes account for the majority of hereditary breast and ovarian cancers. So far, risk-reducing salpingo-oophorectomy has been the most effective strategy for gynecological cancer prevention in susceptibility gene mutation carriers. It does not prevent, however, from the occurrence of primary peritoneal cancer. We present two clinical cases of patients with the BRCA1 gene mutation. Both patients had a family history of cancer and both were presenting with metachronic malignances. The first patient, whose mother suffered from breast and ovarian cancer, was diagnosed with left breast cancer in 2004. The patient was 44 years old at diagnosis. Genetic testing revealed the BRCA1 gene mutation. A breast conserving therapy (BCT) was conducted, followed by chemotherapy, radiotherapy and immunotherapy with trastuzumab due to HER2 overexpression. Due to BRCA1 mutation, in November 2005, prophylactic hysterectomy with appendages was performed. Histological examination revealed bilateral ovarian cancer (adenocarcinoma G3) with metastasis to the paraaortal lymph node. The patient received six cycles of chemotherapy: paclitaxel and carboplatin. Ovarian cancer relapsed 3 years later. After that the patient received 5 lines of chemotherapy and finally died due to disease progression in September 2011. The second patient, a 49-year-old woman, was diagnosed with breast cancer in July 2003 and subsequently treated with neoadjuvant chemotherapy, breast conserving surgery and radiotherapy. Genetic testing was also performed and revealed the BRCA1 gene mutation. A year earlier the patient had undergone hysterectomy with appendages due to uterine myomas. Three of her five sisters suffered from breast and ovarian cancer. The patient’s father died of colorectal cancer. The patient remained under surveillance. Because of the increasing level of Ca-125 (since October 2004), PET-CT was performed and revealed a tumor lesion of the peritoneum. Histological examination from the biopsy confirmed primary peritoneal cancer (papillary serous adenocarcinoma – primary peritoneal carcinoma). Reexamination of the tissues from hysterectomy with appendages was also performed and revealed an adenocarcinoma in the right ovary. Pathologic examination excluded metastasis of a breast cancer. Pathomorphology of the ovarian lesion was also different than in the lesions of the peritoneum. Thus, three different tumor types (breast, ovarian and peritoneal cancer) coexisted independently. The patient received chemotherapy: paclitaxel and cisplatin. Later on, due to disease progression she was treated with five consecutive chemotherapy regimens and hormonal therapy. The patient died in January 2008. These case illustrate that genetic diagnosis may be critical for the overall treatment plan.Za większość przypadków dziedzicznego raka piersi i jajnika odpowiadają mutacje genów BRCA. Obecnie najskuteczniejszą metodą prewencji raka jajnika jest obustronne usunięcie przydatków, niegwarantujące jednak zahamowania rozwoju pierwotnego raka otrzewnej. Przedstawiono przypadki dwóch chorych, z dodatnim wywiadem rodzinnym, mutacją genu BRCA1, u których stwierdzono nowotwory metachroniczne. U pierwszej chorej, której matka chorowała na nowotwór piersi i jajnika, w 2004 r. rozpoznano raka piersi lewej. Zastosowano operację oszczędzającą, uzupełniającą chemioterapię, radioterapię oraz immunoterapię trastuzumabem z uwagi na nadekspresję HER2. Ze względu na mutację genu BRCA1 u chorej wykonano operację profilaktycznego usunięcia macicy z przydatkami. Badanie histopatologiczne wykazało ognisko gruczolakoraka w obu jajnikach oraz w węźle chłonnym paraaortalnym. Zastosowano VI cykli chemioterapii: paklitaksel i karboplatyna. Nawrót raka jajnika stwierdzono trzy lata później. Chora otrzymała kolejnych V linii chemioterapii i zmarła w sierpniu 2011 r. z powodu progresji choroby. Druga chora, 49-letnia, leczona od lipca 2003 r. z powodu raka piersi prawej – neoadjuwantowa chemioterapia, BCT, radioterapia. U chorej stwierdzono mutację genu BRCA1. Rok wcześniej usunięto macicę z przydatkami z powodu mięśniaków. Trzy z pięciu sióstr kobiety chorowały na raka piersi i jajnika. Ojciec chorej zmarł z powodu raka jelita grubego. Chora pozostawała pod ścisłą kontrolą. Z powodu narastającego stężenia markera Ca-125 (od października 2004 r.) wykonano PET-TK, stwierdzając nowotworowe zajęcie otrzewnej. Badanie histopatologiczne materiału biopsyjnego wykazało gruczolakoraka otrzewnej, a ponowna ocena materiału z operacji usunięcia macicy z przydatkami, ognisko gruczolakoraka w jajniku prawym. Histopatolog wykluczył przerzut raka piersi i jednoznacznie określił odmienność morfologii zmian w otrzewnej od zmiany w jajniku. U chorej rozpoznano trzy niezależne nowotwory. Zastosowano chemioterapię: cisplatyna i paklitaksel. Następnie, z powodu progresji choroby, zastosowano V kolejnych linii chemioterapii oraz hormonoterapię. Chora zmarła w styczniu 2008 r