Zer egin dezakegu Michelin green izateko?

Hezkuntza maila:Gradua . Iraupena (ordutan): 50 ordu baino gehiagoBaliabide honetan Proiektuetan Oinarritutako Ikaskuntza (PBL) metodologiaren aplikazio bat aurkezten da. Metodologia hori Ingurumen Zientzietako Graduko Ingurumen Kutsaduraren Tratamendua irakasgaian ezarri da. Proiektu honen bidez, eta kasu erreal batekin lan egiten, ikasleek irakasgaiaren kontzeptuak hobeto ulertu eta bereganatu ditzaten lortu nahi da. Ikasleen eginkizuna honako hau da: industria-instalazio baten atmosferarako isurketen inpaktua kuantifikatu behar dute, onargarria den edo ez zehaztu behar dute, eta zuzentzeko estrategiak proposatu behar dituzte. Horretarako hainbat kontzeptu bereganatu behar dituzte ikasleek: emisio eta immisioa, ingurumen-legediaren alderdi batzuk (Ingurumen-Baimen Bateratua eta Errege Dekretuak), etab. Era berean, kutsatzaileen sakabanaketa ereduak nola erabiltzen diren ikasi behar dute, baita kutsadura atmosferikoa kontrolatzeko erabili daitezkeen estrategiak ere

Ingurumen kutsaduraren tratamendua. Laborategiko praktiken gidoiak

68 p.Aurkibidea: I. Laborategiko praktikak: - 1. Praktika: Energiaren ekoizpena eguzki-energiaren eta erregai-zelularen bidez. - 2. praktika: CO2 bahitzeko absortzio-zutabearen analisia. - 3. praktika: Partikulen bereizketa, zikloi bat erabiliz. - 4. praktika: Sedimentazio-tanga. II. Laborategiko praktika osagarriak: - 1. Praktika: Energia eolikoa. - 2. Praktika: Gasen neurketa. - 3. Praktika: Eguzki-energia fotovoltaikoa. - 4. Praktika: Ioi-trukaketa I

Ingurumen kutsaduraren tratamendua. Laborategiko praktiken gidoiak

68 p.Aurkibidea: I. Laborategiko praktikak: - 1. Praktika: Energiaren ekoizpena eguzki-energiaren eta erregai-zelularen bidez. - 2. praktika: CO2 bahitzeko absortzio-zutabearen analisia. - 3. praktika: Partikulen bereizketa, zikloi bat erabiliz. - 4. praktika: Sedimentazio-tanga. II. Laborategiko praktika osagarriak: - 1. Praktika: Energia eolikoa. - 2. Praktika: Gasen neurketa. - 3. Praktika: Eguzki-energia fotovoltaikoa. - 4. Praktika: Ioi-trukaketa I

Zer egin dezakegu Michelin green izateko?

Hezkuntza maila:Gradua . Iraupena (ordutan): 50 ordu baino gehiagoBaliabide honetan Proiektuetan Oinarritutako Ikaskuntza (PBL) metodologiaren aplikazio bat aurkezten da. Metodologia hori Ingurumen Zientzietako Graduko Ingurumen Kutsaduraren Tratamendua irakasgaian ezarri da. Proiektu honen bidez, eta kasu erreal batekin lan egiten, ikasleek irakasgaiaren kontzeptuak hobeto ulertu eta bereganatu ditzaten lortu nahi da. Ikasleen eginkizuna honako hau da: industria-instalazio baten atmosferarako isurketen inpaktua kuantifikatu behar dute, onargarria den edo ez zehaztu behar dute, eta zuzentzeko estrategiak proposatu behar dituzte. Horretarako hainbat kontzeptu bereganatu behar dituzte ikasleek: emisio eta immisioa, ingurumen-legediaren alderdi batzuk (Ingurumen-Baimen Bateratua eta Errege Dekretuak), etab. Era berean, kutsatzaileen sakabanaketa ereduak nola erabiltzen diren ikasi behar dute, baita kutsadura atmosferikoa kontrolatzeko erabili daitezkeen estrategiak ere

¿Cómo podemos hacer que Michelin sea green?

Duración (en horas): Más de 50 horas. Destinatario: Estudiante y DocenteSe presenta una aplicación de la metodología de Aprendizaje Basado en Proyectos (PBL-ABPy) a la asignatura de Tratamiento de la Contaminación Ambiental, del Grado en Ciencias Ambientales. El proyecto propuesto pretende mejorar la comprensión y asimilación de los conceptos de la asignatura, mediante la resolución de un caso real. El proyecto se basa en cuantificar el impacto producido por las emisiones atmosféricas de una instalación industrial, determinar si es aceptable, y proponer estrategias correctoras. Para ello deben asimilar conceptos como emisión e inmisión, aspectos de legislación ambiental (como la Autorización Ambiental Integrada o Reales Decretos), etc. También deben aprender a manejar los modelos de dispersión de contaminantes, y finalmente, las estrategias de control de la contaminación atmosférica

Dimetil eterraren sintesia CuO-ZnO-A12O3/y-A12O3 katalizatzaile funtzio bikoa erabiliz. Modelakuntza zinetikoa

Lan honetan urrats bakarrean egindako dimetil eterraren (DMEren) sintesia aztertu da. Bereziki, e red u zinetiko bat proposatu da , eta parametro zinetikoak kalkulatu dira. Cu0-Zn0-AIP3/y-AI20 3 da erabilitako katalizatzailea, eta bi elikadura erabili dira: sintesi-gasa (hau da, hidrogeno eta km·bono monoxidoaren nahastea) eta (H2+C02) . Ereclu zinetikoak ondo cloitzen ditu erreaktore finko isotermoan lorturiko emaitza esperimentalak, eragiketa-ba ldintzen tarte zabalean: 225-325 °C, 10-40 bar; denbora espaziala, 1,6-57 ,O (g katali zatzaile) h (mol erreakzionatzai le)- 1• Moclelakuntzarako erreakzio-urrats erabakigarriak honako hauek dira: metanolaren sintesia (H2+CO)-tik abiatuz -(H2+C02)-tik egindako sintesia ez da garrantzitsua-, metanolaren deshidratazioa (oso azkarra), eta lurrin/gas trukaketa (hau da , CO eta H20-ren arteko erreakzioa , C02 eta H2 emateko) . Uraren efektu inhibitza ilea kontuan izan da, metanolaren sintesian eta hiclrokarburoen eraketan.; A kinetic model has been proposed for the synthesis of dimethyl ether (DME) in a single reaction step from (H2+CO) ancl (H2+C02), and the kinetic parameters have been calculated for a Cu0-Zn0-AJ20/y-AI20 3 bifunctional catalyst. The kinetic model suitably fits the experimental results obtained in an isothermal fixed bed reactor within a wide range of operating conditions: 225-325 °C; 10-40 bm·; space time, 1 .6-57 .O (g of catalyst) h (mol H2)- 1. The crucial steps for modelling are the synthesis of methanol from (H2+CO) - synthesis from (H2+C02) is not important - methanol clehydration (very fast), and the water-gas shift reaction. The inhibiting effect of water has also been taken into account in the synthesis of methanol and the formation of hydrocarbons

Dimetil eterraren sintesia CuO-ZnO-Al2O3/y-Al2O3 katalizatzaile bifuntzionala erabiliz. Eragiketa-baldintzen eragina

Gero eta an·eta gehiago eskaintzen ari zaio dimetil eterrari (DME), aplikazio anitzeko erregai bezala erabil daitekeelako, eta petrolioaren ordezko energia-iturrietatik (ikatza, gas naturala eta biomasatik) ekoizten delako.Lan honetan erreakzio-etapa bakarrean egindako DMEren sintesia aztertuko da. CuO-ZnO-Al2O3/y-Al2O3 da erabilitako katali zatzailea, zeinak bi funtzio baititu: H2, CO eta CO2-tik abiatuz metanola ekoizteko funtzio metalikoa, eta DME sortzeko metanolaren deshidratazioa egiteko funtzio azidoa.Elkarren segidako bi erreakzio-etapatan egiten den prozesuaren aurrean, erreakzioetapa bakarrean egindako DMEren sintesiak abantaila termodinamikoak ditu. Izan ere, etapa bakarreko prozesuak oreka termodinamikoa desplazatzen du, metanola in situ eraldatzen delako. Ondorioz, metanolaren sintesiarekin alderatuz, prozesu berri hori tenperatura altuagoak eta presio baxuagoak erabiliz egin daiteke. Gainera, prozesu horrek CO2 lehengai gisa erabiltzea ahalbidetzen du eta horrela, baliagarria gertatzen da berotegi efektuaren ondorioz gertatzen den klima-aldaketa arintzeko. Eragiketa-baldintzek (hau da, tenperaturak, presioak eta elikaduraren konposizioak) DMEren sintesian duten eragina ikertu da. Aztertu diren parametroak honako hauek dira: CO eta C02-ren konbertsioa, DMEren hautakortasuna eta etekina eta produktuen banaketa. Lortu diren konbertsio baloreak bi erreaktoreetan egiten den DMEren sintesian lortutakoak baino askoz altuagoak dira. Abantai la nabarmena du metanolaren deshidratazioa erreaktore berean egiteak; izan ere, 30 bar eta 275 °C-an eta (H2+CO) elikatzen denean, % 60tik gorako DMEren etekina eta% 5eko metanolaren etekina lortu dira

Olefina arinen ekoizpena: egungo egoera eta aurreikuspenak

Light olefins (especially, ethylene and propylene) are the key building blocks of the petrochemical industry and they are mainly used to produce polyolefins (polyethylene and polypropylene). Nowadays, light olefin demand is continuosly increasing, where ethylene demand shows an annual average rate of 3-5% and propylene of 5-7%. Ethylene demand is satisfied by ethane steam cracking (SC) process. However, in order to fulfill the propylene demand, the selectivity achieved by conventional technologies (SC and fluid catalytic cracking (FCC)) should be improved. Furthermore, these industrial technologies show a great dependence on fossil fuels and a high energy consumption.Thus, improving these conventional technologies, as well as developing alternative processes based on rewenable sources are the main challenges for the refineries and the petrochemical industries. In this work, the main applications of light olefins and their worldwide demand are firstly analyzed. Then, the conventional technologies (from fossil fuels) are described; and, finally, other sustainable techonologies are discussed, which are based on the valorization of biomass and wastes.; Olefina arinak (bereziki, etilenoa eta propilenoa) industria petrokimikoko oinarrizko lehengaiak dira eta poliolefinak (polietilenoa eta polipropilenoa) ekoizteko erabiltzen dira nagusiki. Gaur egun, olefinen eskaria handituz doa: etilenoaren eskariak urteko % 3-5eko igoera izan du, eta propilenoak, aldiz, % 5-7koa. Etilenoaren eskaria bermatuta dago etanoaren ur-lurrun bidezko cracking termiko (SC) prozesuaren bitartez, baina propilenoaren eskaria betetzeko, ohiko prozesuek (SC eta cracking katalitikoa ohantze fluidizatuan (FCC)) eskaintzen duten hautakortasuna hobetu beharra dago. Gainera, industria-mailan ezarritako teknologiek erregai fosilen mendekotasun eta energia-kontsumo handia dute. Beraz, ohiko teknologiak hobetzea eta iturri berriztagarriak erabiltzen dituzten prozesuak garatzea dira gaur egungo findegiaren eta industria petrokimikoaren erronka nagusiak. Artikulu honetan, lehendabizi, olefina arinen erabilerak eta haien eskaria mundu-mailan aztertuko dira. Jarraian, ohiko teknologiak deskribatuko dira (iturri fosiletik abiatuz) eta, azkenik, bestelako teknologia berriztagarriak aurkeztuko dira, biomasaren eta hondakinen balorizazioan oinarritzen direnak