Criminal Liability for Statements in the Light of the Case Law Generated by Regional Courts in Regions Incorporated into Poland Following World War II

The Decree of June 13, 1946, on offences posing a particular threat to state reconstruction (the so-called Little Criminal Code) was one of the key legislative instruments incorporated into Poland’s communist penal law. The Decree was intended not only to combat political opposition but also to force Polish society into obedience towards the communist authorities. This particular aim was also achieved by adopting rules which penalized spreading gossip, insulting the state’s political system and the possession of disloyal writings. Of special interest in this context is the commission of such crimes by persons displaced into the formerly German land incorporated into Poland at the end of World War II. The author outlines the findings of research on political crimes at a time when new social and state structures were being constructed

Organizacja i funkcjonowanie polskiego Sądu Obywatelskiego w Londynie

The Organization and Functioning of the Polish Civic Court in LondonThe Civic Court in London was brought into existence on the strength of a Presidential decree of 8 September 1950 concerning Civic Courts in Exile. It consisted of a General and a Civic Department. Its main objective was to adjudicate on matters relating to acts that were reprehensible from the point of view of the Polish political exiles, but at the same time indifferent in the light of the British law. The most active period in the operation of the Polish Civic Court in London occurred in the years 1951–1954, that is at a time when it was headed by Stanisław Krause. After the rupture within the Polish émigré circles, the London court remained a presidential organ, although a considerable number  of its judges moved to the faction grouped around the Polish Council of Three. This had led to the organizational decline of the court and ultimately to is practical liquidation in the first half of the sixties

Przestępstwo rozpowszechniania fałszywych wiadomości tzw. szeptanka (art. 22 małego kodeksu karnego), w orzecznictwie Sądu Okręgowego w Krakowie w latach 1946–1950

"Po wkroczeniu na terytorium Rzeczypospolitej Armii Czerwonej faktyczną władzę na wyzwolonym spod okupacji niemieckiej obszarze przejęli komuniści z Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego na czele. Brak szerokiego zaplecza politycznego i przede wszystkim brak legitymacji komunistycznych rządów wymagał posunięć mających pozwolić na zastraszenie społeczeństwa i utrwalenie siłą zdobytych przez komunistów pozycji."(...

"Orzecznictwo Sądu Okręgowego w Głogowie z siedzibą w Nowej Soli w wybranych sprawach o przestępstwa szczególnie niebezpieczne w okresie odbudowy państwa w latach 1946-1950"

Orzecznictwo sądów powszechnych dotyczące przestępstw przewidywanych przez tzw. mały kodeks karny zachowywało daleko idącą jednolitość na obszarze całego kraju 104 . Wymiar kar orzekanych przez sądy okręgowe w tego rodzaju sprawach był stosunkowo łagodny. Miało to miejsce również w wypadku orzeczeń Sądu Okręgowego w Głogowie z siedzibą w Nowej Soli. Można zatem przyjąć, że budowa od podstaw nowych struktur społecznych, a także polskiego wymiaru sprawiedliwości na tzw. ziemiach odzyskanych nie wywierała znaczącego wpływu na wymiar kary wymierzanych sprawcom omawianych typów czynów zabronionyc

Konstrukcja podżegania i pomocnictwa w pracach nad polskim kodeksem karnym z 11 VII 1932 r.

"Konstrukcja współdziałania przestępnego jest jednym z najciekawszych zagadnień z zakresu prawa karnego. Jej rozwój wskazywał na stopień rozwoju prawa karnego: od odpowiedzialności zbiorowej w okresie średniowiecza - aż po indywidualizację i subiektywizację w kodeksach powstających w XX w. Polska nauka prawa karnego wniosła ogromny wkład w rozwój konstrukcji współdziałania przestępnego, podążając trzecią drogą - między Teilnahme a zupełnie zrywającymi z udziałem w cudzym przestępstwie koncepcjami Bernarda Getza, Jana Fojnickiego czy Aleksandra Nicoladoniego."(...

Kryminologia historyczna jako kierunek badań nad przestępczością kryminalną

The term “historical criminology” has been present in science for about twenty years. The main assumption of this relatively new research trend is the analysis of contemporary crime through the prism of historical research. Therefore, research into the history of crime and historical criminology, which are also popular in Poland, cannot be equated. The article presents the assumptions of this trend in criminology. At the same time, it indicates the doubts which appear in the literature on the subject matter concerning the distinguishing of historical criminology as a fully-fledged trend in criminology.Termin „kryminologia historyczna” jest obecny w nauce od około dwudziestu lat. Głównym założeniem tego stosunkowo nowego nurtu badawczego jest analiza przestępczości współczesnej przez pryzmat badań historycznych. Nie można zatem stawiać znaku równości między popularnymi także i w Polsce badaniami nad historią przestępczości i kryminologią historyczną. Autor prezentuje założenia tego nurtu w kryminologii, wskazując również na wątpliwości, jakie pojawiają się w literaturze w odniesieniu do wyodrębniania kryminologii historycznej jako pełnoprawnego nurtu w kryminologii.&nbsp

Trudne początki. Organizacja Sądu Okręgowego w Zielonej Górze w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej

Przed 1945 r. organizację sądownictwa na obszarach przyłączonych do Polski po zakończeniu II wojny światowej określała pruska ustawa z 27 stycznia 1877 r. o organizacji sądownictwa.W Zielonej Górze funkcjonował wówczas jedynie sąd obwodowy. Po zakończeniu działań wojennych i przyłączeniu tych obszarów do państwa polskiego rozpoczęto budowę polskiego wymiaru sprawiedliwości. Ostatecznie na obszarze dzisiejszego województwa lubuskiego powołano do życia trzy sądy okręgowe: w Gorzowie Wielkopolskim, Zielonej Górze oraz w Głogowie z siedzibą w Nowej Sol

Konstrukt der Anstiftung und der Beihilfe in den Arbeiten am polnischen Strafgesetzbuch vom 11. Juli 1932

1. Wstęp; 2. Projekt kodeksu karnego dla ziem polskich autorstwa A. Mogilnickiego i E.S. Rappaporta; 3. Projekt E. Krzymuskiego; 4. Komisja Kodyfikacyjna RP – Wydział Karny – ge neza powstania, organizacja oraz skład personalny; 5. Prace przygotowawcze nad projektem kodeksu karnego prowadzone przez Wydział Karny Komisji Kodyfikacyjnej w latach 20.; 6. Projekt wstępny części ogólnej kodeksu karnego przygotowany przez J. Makarewicza oraz projekt przygotowawczy Komisji Kodyfikacyjnej; 7. Kontrprojekty do projektu przy gotowawczego; 8. Projekt Sekcji Prawa Karnego Materialnego z 1930 r. i projekt przyjęty przez Sekcję Prawa Karnego Materialnego w trzecim czytaniu z 1931 r.; 9. Zakończenie.1. Einführung; 2. Strafgesetzbuchentwurf für das Gebiet Polens nach A. Mogilnicki und E. S. Rappaport; 3. Entwurf von E. Krzymuski; 4. Kodifikationskommission der Republik Polen, Sektion Strafrecht – Ursprung, Organisation und personelle Zusammensetzung; 5. Vorbereitungsarbeiten am Strafgesetzbuchentwurf geführt von der Kodifikationskommission, Sektion Strafrecht in den 20er Jahren; 6. Vorprojekt des allgemeinen Teils vom Strafgesetzbuch vorbereitet von J. Makarewicz und das Vorbereitungsprojekt der Kodifikationskommission; 7. Gegenprojekte zum Vorbereitungsprojekt; 8. Entwurf der Sektion Materielles Strafrecht von 1930 und der Entwurf angenommen von der Sektion Materielles Strafrecht in dritter Lesung 1931; 9. Abschluss