Stosowanie zofenoprilu u pacjentów po zawale serca

Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) są grupą leków powszechnie stosowanych w terapii nadciśnienia tętniczego. Wyniki licznych randomizowanych badań klinicznych wskazują, że dzięki dodatkowym właściwościom pozahipotensyjnym leki te zmniejszają ryzyko pozawałowej przebudowy mięśnia sercowego i niewydolności serca. Przesłanki patofizjologiczne, różnice farmakologiczne oraz wyniki dużych badań klinicznych sugerują możliwość braku efektu klasy w obrębie inhibitorów ACE. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego z 2019 roku preferowanymi inhibitorami ACE u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i chorobą niedokrwienną serca są perindopril, ramipril i zofenopril. W badaniach head-to-head, porównujących inhibitory ACE, wykazano, że stosowanie zofenoprilu u pacjentów z zawałem serca prowadzi do zmniejszenia lewego przedsionka, wymiaru końcoworozkurczowego lewej i prawej komory, grubości ścian lewej komory oraz wzrostu frakcji wyrzutowej i frakcji skracania lewej komory

Czy możliwe jest wybranie „najlepszego” hipotensyjnego połączenia lekowego?

  Currently, approximately one third of adult Poles suffers from hypertension (HT). Most of current hy­potensive drugs in monotherapy lowers blood pres­sure values of less than 20/10 mm Hg. In most of the patients, this reduction is not sufficient. That is way, more and more is said about the use of hypotensive drugs consisting of several components, because due to their complimentary actions, the effectiveness of antihypertensive treatment is increased and better doctor-patient collaboration and treatment adherence is assured. The article presents clinical aspects of the use of telmisartan (“the best” angiotensin receptor blocker) with amlodipine, widely used calcium chan­nel antagonist.Około 1/3 dorosłych Polaków choruje na nadciśnienie tętnicze (HT). Większość współczesnych leków hipotensyjnych stosowanych pojedynczo wykazuje efekt hipotensyjny związany z redukcją wartości ciśnienia tętniczego w zakresie znacznie mniejszym niż 20/10 mmHg. U wielu pacjentów nie jest to redukcja wystarczająca. Dlatego też, coraz więcej mówi się o stosowaniu preparatów wieloskładnikowych, które dzięki wzajemnie uzupełniającemu się działaniu zawartych w nich substancji oraz pozytywnym wpływie na współpracę na linii lekarz — pacjent zwiększają skuteczność leczenia hipotensyjnego. W artykule przedstawiono kliniczne aspekty stosowania preparatu złożonego z telmisartanu, można powiedzieć „najlepszego” z sartanów, z amlodipiną, powszechnie stosowanym antagonistą wapnia

Przewidywanie nagłego zgonu sercowego na podstawie 12-odprowadzeniowego zapisu EKG

Sudden cardiac death (SCD), which is often the first manifestation of cardiovascular disease, is defined as a non-traumatic, unexpected fatal event occurring within one hour of the onset of symptoms in an apparently healthy subject. According to the current guidelines, implantable cardioverter-defibrillator therapy is recommended for the primary prevention of SCD among patients with a reduced (i.e. less than 75/min, prolonged QTc interval (> 450 ms for men, > 460 ms for women), QRS-T angle > 90 degrees, delayed QRS transition zone (> V4), prolonged Tpeak-to-Tend (TpTe) > 89 ms and left ventri­cular hypertrophy (according to Sokolow-Lyon or Cornell criteria). This novel ECG risk score could be particularly effective for patients with left ventricular ejection fraction > 35% where risk stratification is currently unavailable.Nagły zgon sercowy (SCD), będący niejednokrotnie pierwszą manifestacją choroby układu sercowo-naczyniowego, definiuje się jako niespodziewany, śmiertelny incydent niezwiązany z urazem, powodujący zgon w ciągu godziny od początku objawów u pozornie zdrowej osoby. W aktualnych wytycznych w prewencji pierwotnej SCD zaleca się implantację układu kardiowertera-defibrylatora w grupie pacjentów z obniżoną (< 35%) frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF). Autorzy Oregon Sudden Unexpected Death Study zaproponowali nowy, elektrokardiograficzny model oceny ryzyka SCD uwzględniający: spoczynkową czynność serca powyżej 75/min, wydłużony odstęp QTc (> 450 ms u mężczyzn, > 460 ms u kobiet), kąt QRS-T ponad 90 stopni, opóźnioną strefę przejściową zespołu QRS (> V4), wydłużony czas mierzony od szczytu załamka T do jego końca (TpTe, Tpeak-to-Tend) ponad 89 ms oraz elektrokardiograficzne cechy przerostu mięśnia lewej komory (wskaźnik Sokołowa-Lyona lub Cornella). Omawiany model może mieć szczególne znaczenie u pacjentów z LVEF przekraczającą 35% — grupy, dla której nie opracowano zwalidowanej skali ryzyka wystąpienia SCD

Risk factors and potential outcomes of COVID-2019 — a narrative review with focus on cardiovascular health

Coronavirus disease 2019 (COVID-19), caused by severe acute respiratory syndrome coronavirus (SARS-CoV-2), spreads rapidly and has been announced a pandemic by the World Health Organization (WHO). COVID-19 especially affects cardiovascular system, mostly by leading to the dysfunction of endothelium and its consequences. On the other hand, patients with a history of chronic disease are believed to have a more severe course of COVID-19. Furthermore, apart from an undoubted influence on morbidity and mortality, COVID-19 results in changes in many aspects of human life. It is worth noting that pandemic will also affect people who did not suffer from disease. Nevertheless, due to constantly elevated stress level, COVID-19 may have influence on mental health. Paradoxically, in dealing with stress and COVID-related problems, faith and religiosity can play a leading role. In this review, attention was paid not only to possible cardiac complications of infection but also to the impact of the pandemic on psychological and spiritual effects of the pandemic.

Zespół kruchości w gabinecie lekarza praktyka — o czym należy pamiętać?

Nie u wszystkich pacjentów proces starzenia się przebiega w ten sam sposób. Tempo postępowania tego procesu, zarówno fizycznego, jak i psychicznego, jest bardzo różne. Jakość życia pacjenta w podeszłym wieku zależy od bardzo wielu czynników, w tym stylu życia, predyspozycji genetycznych oraz odpowiedniej opieki medycznej. Jakość opieki zdrowotnejzależy między innymi od tego, jak szybko i czy prawidłowo lekarz dostrzeże u pacjenta oznaki przedwczesnego, czy „nieprawidłowego” starzenia się. Aby to ułatwić, wyodrębniono zespół objawów, których występowanie powinno zaalarmować lekarza ze względu na związek ze zwiększoną śmiertelnością. W piśmiennictwie anglojęzycznym zespół ten nosi nazwę frailty syndrome. W piśmiennictwie polskim najszerzej używane określenie tego zjawiska to prawdopodobnie „zespół kruchości”. Celem niniejszego opracowania było przedstawienie znaczenia tego zespołu w praktyce klinicznej

Związek układu serotoninergicznego i układu sercowo-naczyniowego

Serotonin plays an important role in regulating the cardiovascular system. Drugs widely used in the treatment of depression, migraine, Parkinson’s disease or obesity affect the serotonergic system. The use of these compounds causes both acute and chronic effects, depending on the type of activated 5-HT receptor and its location. An acute cardiac response to 5-HT, known as Bezold-Jarisch reflex, leads to bradycardia and hypotension. The chronic contribution of serotonin may be associated with fibrosis and cardiac valve degeneration. This article analyses the impact of 5-HT receptors activation on the cardiovascular system and describes side effects of this activation and new therapies targeting this system.Serotonina (5-HT) odgrywa istotną rolę w regulacji układu sercowo-naczyniowego. Leki wpływające na układ serotoninergiczny powszechnie stosuje się w terapii depresji, migreny, choroby Parkinsona czy otyłości. W zależności od rodzaju aktywowanego receptora 5-HT i jego lokalizacji przyjmowanie tych związków może prowadzić do ostrych i przewlekłych skutków. Przykładem takiego oddziaływania jest ostra odpowiedź kardiologiczna na serotoninę, zwana odruchem Bezolda-Jarisha, która prowadzi do bradykardii i hipotonii. Przewlekła ekspozycja na nadmiar serotoniny może natomiast łączyć się z włóknieniem i zwyrodnieniem zastawek serca. W artykule omówiono wpływ aktywacji poszczególnychreceptorów 5-HT na układ sercowo-naczyniowy, działania niepożądane stosowanych leków, a także wskazano nowemożliwości terapii

Epidemiologia występowania dyslipidemii wśród zawodowych kierowców — wyniki badania RACER-ABPM (Risk of Adverse Cardiovascular Events among professional dRivers in Poland — Ambulatory Blood Pressure Monitoring)

Background: Professional drivers are a group exposed to many cardiovascular risk factors. Non-systematic working hours, prolonged stress, low physical activity, along with irregular, and in most cases, unhealthy meals are common aspects of the normal working schedule of most of the professional drivers. These translate into high risk of cardiovascular disease (CVD). Aim: The aim of the current analysis was to establish the prevalence of dyslipidaemia in a group of continuous professional drivers. Methods: The RACER (Risk of Adverse Cardiovascular Events among professional dRivers in Poland — Ambulatory Blood Pressure Monitoring) study is a prospective study focused on assessing cardiovascular risk factors in professional drivers. Patients included in the study were screened for classical and non-classical cardiovascular risk factors and had an ambulatory blood pressure monitoring (ABPM) performed. Out of the whole RACER study population, 144 drivers were included into the RACER-ABPM study. Results: Out of this group 135 (95.7%) were male, and the mean age was 50.2 ± 9.3 years, and mean body mass index was 32.3 ± 3.0 kg/m2. A family history of CVD was noted in 21.3% of patients, 28.1% were current smokers, and 2.9% had diabetes mellitus. Out of those patients, 72.2% had low-density lipoprotein cholesterol (LDL-C) level > 115 mg/dL, 85.5% had LDL-C > 100 mg/dL, and 96.7% had LDL-C > 70 mg/dL. High-density lipoprotein cholesterol < 40 mg/dL in men and < 45 mg/dL in women was present in 84.4% of cases. Triglycerides > 150 mg/dL were found in 28.9% of cases. Conclusions: In conclusion, dyslipidaemia is highly prevalent in professional drivers. Obesity is one of the major contributors to the cardiovascular risk, and dyslipidaemia along with other risk factors highly prevalent in this subgroup accounts for poorer prognosis.Wstęp: Kierowcy zawodowi należą do grupy narażonej na wiele czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Nieregularny czas pracy, ekspozycja na długotrwały stres, mała aktywność fizyczna połączona z niewłaściwym sposobem odżywiania są nieodłącznymi elementami pracy kierowców zawodowych. Wpisuje się to w wysokie ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. Cel: Celem przeprowadzonej analizy była ocena częstości występowania dyslipidemii wśród kierowców zawodowych. Metody: Badanie RACER -ABPM (Risk of Adverse Cardiovascular Events among professional dRivers in Poland — Ambulatory Blood Pressure Monitoring) jest prospektywnym badaniem mającym na celu ocenę występowania czynników chorób sercowo-naczyniowych w populacji kierowców zawodowych. Pacjenci włączeni do badania zostali ocenieni pod kątem występowania klasycznych i nieklasycznych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego oraz wykonano u nich ambulatoryjny pomiar ciśnienia tętniczego (ABPM). Wyniki: Spośród populacji badania RACER 144 kierowców zostało włączonych do badania RACER-ABPM. 135 (95,7%) osób badanej populacji stanowili mężczyźni, średnia wieku wynosiła 50,2 ± 9,3 roku, a średni wskaźnik masy ciała (BMI) 32,3 ± 3,0 kg/m2. U 21,3% kierowców zanotowano dodatni wywiad rodzinny w kierunku występowania chorób sercowo-naczyniowych, u 21,3% występował czynny nikotynizm, a u 2,9% — cukrzyca. W badanej populacji u 72,2% osób stwierdzono stężenie cholesterolu LDL > 115 mg/dl, u 85,5% stężenie cholesterolu LDL > 100 mg/dl, a u 96,7% stężenie cholesterolu LDL > 70 mg/dl. Wartości stężenia cholesterolu HDL 150 mg/dl odnotowano u 28,9% populacji. Wnioski: Podsumowując, dyslipidemia i otyłość powszechnie występują w populacji kierowców zawodowych. Otyłość jest jednym z głównych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, a dyslipidemia wiąże się dodatkowo z gorszym rokowaniem w tej grupie

Zastosowanie leków hipolipemizujących w warunkach ambulatoryjnych w Polsce — badanie epidemiologiczne Economedica Dyslipidemia 2015

   Background: Dyslipidaemia, especially elevated low-density lipoprotein cholesterol (LDL-C), is one of the most important cardiovascular risk factors. Treatment of dyslipidaemia and prevention of cardiovascular disease (CVD) with lipid-lowering drugs is one of the key issues in reducing cardiovascular mortality. Nevertheless, underutilisation of statins and lipid-lowering drugs is still a problem globally. Aim: The present study aimed to describe the utilisation of lipid-lowering drugs in groups of patients with indications for statin treatment and elevated LDL-C. Methods: The study included adult patients with an indication for the use of a lipid-lowering therapy, currently using or not using such therapy because of contraindications or statin intolerance, in whom LDL-C concentration was > 70 mg/dL, treated in outpatient settings. All patients were screened for CVD and had blood cholesterol concentration assessed. Patients were also divided into: (1) patients with vascular disease; (2) patients with diabetes mellitus; (3) aged ≥ 65 years; and (4) patients without the three mentioned risk factors. Results: The study group consisted of 2812 (51.4% male) patients. Major cardiovascular risk factors including arterial hyper­tension, type 2 diabetes mellitus, and smoking were highly prevalent in the study population (86.2%, 44.1%, and 23.3%, respectively). Out of the prespecified risk factors (vascular disease, diabetes mellitus, age ≥ 65 years) the study population was divided into patients without any of the mentioned risk factors (n = 520), those with all the three risk factors (n = 368), two out of three risk factors (n = 934), and one risk factor (n = 990). The study showed that 89.6% of patients were treated with statins (47.8% with atorvastatin, 27.8% with rosuvastatin, and 13.8% with simvastatin). Fenofibrate was used in 5.8% of the population and ezetimibe in 2.7%. In the whole group, 7.1% of patients did not receive any type of lipid-lowering therapy. Atorvastatin was more often used in patients with all the three prespecified risk factors, while rosuvastatin was used in patients without any of the risk factors. Conclusions: The most often-used lipid-lowering drugs in Poland are statins, with atorvastatin and rosuvastatin being used the most common of these. The present study shows that some patients with LDL-C concentration > 70 mg/dL and indications for lipid-lowering are not treated accordingly.Wstęp: Dyslipidemia, a zwłaszcza podwyższone stężenie cholesterolu frakcji LDL w surowicy, są jednymi z najistotniejszych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego. Leczenie dyslipidemii i zapobieganie występowaniu chorób układu sercowo-naczyniowego poprzez stosowanie leków hipolipemizujących mają ogromne znaczenie w redukowaniu śmiertelności pacjentów spowodowanej chorobami układu sercowo-naczyniowego. Niemniej jednak, niedostateczne stosowanie statyn i innych leków hipolipemizujących jest ciągle powszechnym problemem. Cel: Opisywane badanie ma na celu opisanie wzorów preskrybcji statyn u polskich pacjentów ze wskazaniami do statynoterapii i podwyższonym (> 70 mg/dl) stężeniem cholesterolu frakcji LDL. Metody: Do badania włączono dorosłych pacjentów leczonych ambulatoryjnie, u których występowały wskazania do stosowania leczenia hipolipemizującego, którzy obecnie stosowali takie leczenie lub nie stosowali go ze względu na przeciwwskazania lub występowała u nich nietolerancja statyn, a u których stężenie cholesterolu frakcji LDL w surowicy wynosiło > 70 mg/dl. Wszystkich pacjentów badano pod kątem występowania czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego oraz zmierzono im stężenie cholesterolu we krwi. Ponadto pacjentów podzielono ze względu na: /1/ występowanie choroby naczyniowej; /2/ obecność cukrzycy; /3/ wiek ≥ 65 lat. Wyniki: Badana grupa obejmowała 2812 (51,4% mężczyzn) pacjentów. Czynniki ryzyka takie jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca typu 2 i nikotynizm były powszechne w opisywanej populacji (występowały odpowiednio u 86,2%, 44,1% i 23,3% chorych). Na podstawie zdefiniowanych z góry czynników ryzyka (choroba naczyń, cukrzyca, wiek ≥ 65 lat) chorych podzielono: na pacjentów bez żadnego z opisanych czynników (n = 520), pacjentów ze wszystkimi 3 czynnikami (n = 368), pacjentów z 2 z 3 czynników (n = 934) oraz tych z 1 czynnikiem (n = 990). Badanie pokazało, że 89,6% badanej populacji otrzymywało statyny (47,8% atorwastatynę, 27,8% rosuwastatynę i 13,8% simwastatynę). Fenofibrat był stosowany u 5,8% badanej populacji, a ezetimib u 2,7%. Spośród całej badanej grupy 7,1% pacjentów nie stosowało żadnego leczenia hipolipemizującego. Atorwastatyna była częściej stosowana u pacjentów ze wszystkimi trzema czynnikami ryzyka, podczas gdy rosuwastatyna u tych osób, u których czynniki ryzyka nie występowały. Wnioski: Najczęściej stosowanymi lekami hipolipemizującymi w Polsce są statyny, a z tej grupy atorwastatyna i rosuwastatyna wybierane są w największej liczbie przypadków. Omawiane badanie pokazuje także, że część pacjentów ze stężeniem cholesterolu frakcji LDL > 70 mg/dl nie jest właściwie leczona, co każe zwrócić większą uwagę na formę terapii w populacji ogólnej (np. stosowanie preparatów złożonych)

Objawy ze strony dolnych dróg moczowych — związek z ryzykiem sercowo-naczyniowym

Lower urinary tract symptoms (LUTS) are etiologically heterogeneous group of clinical symptoms, which are related to disorders of the lower urinary tract (bladder, prostate and urethra). LUTS are common break down into two symptoms groups: voiding (obstructive) symptoms or storage (irritative) symptoms. Patients may have mainly voiding symptoms, storage symptoms or a combination of both. The occurrence of LUTS is not limited to specific disease despite the frequent association of these symptoms with the bladder outlet obstruction. Furthermore, they can be an indicator of structural and functional abnormalities of the urinary tract, as well as the indicator of many other non-urological diseases (e.g. chronic kidney disease, cardiovascular disease, disorders of the central nervous system and endocrine system). In many cases, LUTS are consequence of systemic changes that are caused by cardiovascular risk factors such as diabetes, hyperlipidemia or hypertension. This paper discusses the relationship between the occurrence of LUTS and the cardiovascular disease and the potential clinical implications regarding the management of the patients.Objawy ze strony dolnych dróg moczowych (LUTS) to etiologicznie niejednorodna grupa zaburzeń dotycząca przechowywania moczu, oddawania moczu i dolegliwości pomikcyjnych. Występowanie LUTS nie ogranicza się do konkretnych jednostek chorobowych mimo częstego związku tych objawów z występowaniem przeszkody podpęcherzowej; mogą być wskaźnikiem dysfunkcji pęcherza moczowego i innych strukturalnych oraz funkcjonalnych nieprawidłowości dróg moczowych, jak również zwiastunami wielu innych chorób nieurologicznych, na przykład niewydolności nerek, zaburzeń krążenia, zaburzeń ze strony ośrodkowego układu nerwowego i układu dokrewnego. W wielu przypadkach niekorzystne zmiany zachodzące w układzie moczowym są konsekwencją ogólnoustrojowych zmian spowodowanych przez czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego, takie jak cukrzyca, hiperlipidemia czy nadciśnienie tętnicze. W artykule omówiono związek między występowaniem LUTS a chorobami układu sercowo-naczyniowego oraz wynikające z tego potencjalne implikacje kliniczne dotyczące postępowania z pacjentem